Lombok 2016 – 2017

Vertrek & aankomst

Donderdag 10 november 2016

Om 2.00u. worden wij wakker en besluiten op te staan vóór de wekker om 3.00 u. afgaat! Dan kunnen we rustig ons programma afwerken, want vandaag is de dag van vertrek. Net als vorig jaar is dit weer een bijzonder jaar.

Het is 10 jaar geleden dat we voor het eerst naar Indonesië zijn geweest. We gaan deze keer voor 2 maanden en zijn met Kerst en Oud & Nieuw in Lombok. 5 januari zijn we pas weer terug. Dus de familie is op zichzelf aangewezen. Ruim op tijd wordt er gebeld en staan Henk & Jeannette voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Peter rijdt en het is een ontspannen rit met z’n viertjes. Het is wel opvallend druk op de weg en het regent.

Naarmate we Schiphol naderen gaat het steeds harder regenen. We zijn blij dat we op tijd zijn vertrokken. Wanneer we aankomen nemen we haastig afscheid van Henk & Jeannette, want het is nu echt hard aan het regenen.

We kunnen vrij snel inchecken en het is erg rustig overal. Alles verloopt vrij vlot en daar zijn wij erg content mee. Op ons vertrouwde plekje bij een Japans eethuisje nemen wij een potje groene thee met een croissant, jam en boter. Als wij naar de gate willen merkt Peter op dat onze gate gewijzigd is. Daar aangekomen staat het vliegtuig van Singapore Airlines waar wij deze keer mee reizen al klaar. Om 10.25 u. vertrekken we. Het boarden gaat ook vlot en onze plaatsen zijn achterin het vliegtuig. De reis is aangenaam en het eten goed. We kunnen ook een beetje slapen. Voor het eerst hebben we ook een snelle aansluiting naar Lombok. Wanneer we bij de veiligheid check komen moeten we natuurlijk alles weer uit onze handbagage halen en tot grote schrik van Peter zit de laptop niet in de tas. Hoe is dit in godsnaam mogelijk? Achteraf beseffen we dat bij de security check op Schiphol de tas even onderhanden werd genomen, omdat er veel kleine spulletjes in zaten. Hierdoor werd Peter afgeleid en vergat de laptop terug te doen in de tas. We wilden nog teruglopen om te checken of alles weer in de tas zit, maar hebben dit niet gedaan. Echt stom van ons! Alles verliep nog zo goed te goed!

Peter gaat meteen actie ondernemen en belt Nick op. Het is midden in de nacht in Nederland dus Nick heeft zijn antwoordapparaat aanstaan. We sturen Nick een sms met het verzoek naar Schiphol te bellen en achter de computer aan te gaan.

De vlucht naar Lombok verloopt ook goed. Als we bij de douane zijn moeten we nog wat formulieren invullen van een gezondheid check van de overheid want er is een virus in Singapore over gebracht. Het Sika virus afkomstig van Brazilië. Ik vul de formulieren in en Peter gaat naar de band met bagage. Voor de grap zegt hij: “Zal je zien dat onze bagage er niet is.” En jawel hoor het is zo! Een beambte daar heeft doorgekregen vanuit Singapore dat onze koffers inderdaad niet zijn overgeladen naar de vlucht Lombok, omdat daar te weinig tijd voor zou zijn. Hoezo zegt Peter wij zijn er toch ook! Peter wordt kwaad op de man, maar hij kan daar natuurlijk ook niets aan doen. Later biedt Peter zijn excuses aan. We moeten een aantal formulieren invullen op mijn naam en krijgen een kleine vergoeding ter compensatie om de eerste nodige spullen aan te schaffen. Als het goed is komen onze koffers morgen via Denpasar en dan Lombok aan en worden ze bij ons adres in Tanah Embet afgeleverd. In dit geval bij Putu dus ook zijn gegevens hebben we achtergelaten. Als het fout gaat hebben we het telefoonnummer van vliegveld Singapore waar het wordt afgehandeld. De beambte biedt ook zijn excuses aan dat het zo gelopen is en we schudden elkaar de hand. We lopen naar de uitgang op zoek naar Putu, maar hij is niet in de hal. We schrikken weer even, maar als we naar buiten lopen zien we hem staan. Natuurlijk moeten we eerst ons verhaal doen en Putu vindt het ook vervelend voor ons. We gaan eerst naar een winkel waar we wat kleren kopen zodat we verschoning hebben. Daarna eten we een soto ayam in een rumah makan.

Bij ons huisje aangekomen zijn Omex & Yen er en alles is weer pico bello in orde. Er is proviand en ze hebben zelfs een nieuw gasfornuis gekocht! We brengen Omex & Yen ook op de hoogte van onze belevenissen. Zij schrikken er ook van. Toch wordt het een gezellig samen zijn. We zijn echt blij met Omex & Yen. Wat een fijne vrienden hebben we toch in Lombok. Om 15.00 u. nemen we contact op met Nick en die blijkt al actie ondernomen te hebben. Peter spreekt het een en ander nog door en over 3 dagen krijgt Nick bericht hoe het zit. We nemen afscheid van Omex & Yen en wij moeten op tijd de stekker er uit trekken, want al met al was het een enerverende dag geweest. Het is de 11^de van de 11^de het moet niet veel gekker worden!!

Acclimatiseren en goed nieuws

Zaterdag 12 november 2016

Het duurde een tijdje voordat we in slaap zijn gevallen na 2x wakker te zijn geweest in de nacht, maar dit is ook niet vreemd. Peter is natuurlijk als eerste op en heeft de voorbereidingen voor het ontbijt al gedaan. Het wordt roerei met tomaat en toast en koffie. Het smaakt ons goed. Langzaam aan beginnen we aan ons huisje te wennen. Omex & Yen hebben uitstekend werk verricht. Het is erg fijn na zo’n lange reis zo “thuis” te komen. Samen gaan we nog een beetje opruimen en inrichten en na een zalige douche gaan we op ons vertrouwde plekje op de veranda in het ochtendzonnetje zitten. De buurvrouw komt even over de schutting kijken en begroet ons hartelijk. Even later horen we een brommer en zijn Omex & Yen er weer. We drinken gezellig samen nog een kopje koffie en besluiten met z’n viertjes te gaan shoppen. Omex vindt dat Peter een fout setje heeft gekocht, want het is dameskleding! We gaan naar een toko waar ze grote maten hebben en herenkleding. We kopen een short voor Peter en Omex had van hemzelf al wat grote maten T-shirts meegebracht. In een supermarkt vlakbij kopen we wat toiletartikelen en levensmiddelen. Daarna gaan we wat eten in een Chinese rumah makan. Op de terugweg vlak bij ons huis komen we Pa Ketut tegen en Peter stapt van de brommer om hem te begroeten. Ze zijn alle twee blij dat ze elkaar weer zien. Peter nodigt Pa Ketut uit om een keer een kopje koffie te komen drinken. Als Omex & Yen weer naar huis zijn gaan wij een klein dutje doen, want we zijn er nog niet helemaal. Wanneer wij een beetje aan het indutten zijn horen we het rammelen van onze poort en staat Putu er met een grote paraplu in de stromende regen. Na wat gedonder is er een hevige bui losgebarsten. Net als gisteren is de tendens dat het s’middags gaat regenen.

De natte moesson is hier begonnen!! Maar Putu komt ons goed nieuws brengen onze koffers zijn aangekomen in Lombok. Putu heeft zelf contact opgenomen en na een aantal vergeefse pogingen is er eindelijk goed bericht. We horen het nog wanneer ze bij Putu zijn aangekomen. Na het avondeten nog steeds niks en pas om 20.15 u. als wij in bed liggen is Putu er en Peter springt bij hem op de brommer om samen de koffers in ontvangst te nemen. Als hij weer terug is blijkt de rode Samsonite koffer beschadigd te zijn! Morgen zijn de koffers bij ons.

Aankomst koffers

Zondag 13 november 2016

Vannacht voor het eerst in de Ladies room geslapen. Het was een onrustig nachtje.

Peter was aan het snurken gegaan, wat hij de eerste nacht eigenlijk verwacht had. Er kwam een telefoontje vanuit Nederland voor werk en we kregen een sms van Nick.

Peter is om 5.00 u. al weer op en ik 5.30u. We drinken koffie toast met kaas en een gekookt eitje. Na het ontbijt opruimen, luchten en de vloer vegen. Peter neemt in de tussentijd een douche en dan zijn Omex & Yen gearriveerd. Yen heeft een setje kleren van haar voor mij meegebracht. Ik ga ook douchen en trek het aan. Yen gaat eten voor ons koken en wanneer zij hiermee bezig is staat Putu aan de poort met een van onze koffers ook deze is ernstig beschadigd. De buitenkant van de koffer is aan het afbladeren. Dit hebben zij gisteravond in het donker niet gezien. Peter maakt foto’s ervan, want ook deze wil hij aan de verzekering laten zien. Omex gaat de rode Samsonite koffer ophalen bij Putu. Met z’n vieren gaan we brunchen. Een simpele maaltijd, maar oh zo lekker!

Daarna gaan wij de koffers openen, want ik kan niet wachten om Omex het cadeautje te geven. Het is een cocktailshaker en Peter zou graag willen dat Omex weer bartender wordt ook Yen is het hiermee eens. We geven ze ook de foto’s die we vorig jaar genomen hebben waar we met z’n allen opstaan en een foto van Yen aan het aanrecht, waar zij groenten aan het snijden is.

Als Omex & Yen weer huiswaarts gaan loopt Peter mee om naar Ketut te gaan. Daar wil hij een e-mail naar Nick sturen van wat belangrijke gegevens van de computer.

Ik ga de koffers verder uitpakken. Alles zit er nog in en is intact gebleven. Alleen de zak, waar het graszaad in zit is een beetje gescheurd en er is wat zaad in de koffer gelekt.

Wanneer ik klaar ben met uitpakken en ordenen is Peter er ook weer.

Het is gelukt om een e-mail naar Nick te sturen. Wij gaan even van onze tuin genieten en ik maak wat foto’s, maar dan begint het te betrekken. Eigenlijk wil Peter nog een simkaart met data kopen en we willen ook wat eten halen voor vanavond bij een rumah makan. Dus het beste kunnen wij ons op weg begeven. Volgens Ketut moeten wij op de hoek aan het einde van onze straat zo’n kaart kunnen kopen, maar dit blijkt niet zo te zijn. We proberen nog wat kleine toko’s, maar zonder resultaat. Dan maar op weg naar ons restaurant. Onderweg daarnaar toe beginnen we wat kleine regendruppeltjes te voelen en die worden steeds groter. Eigenlijk zijn we stom dat we geen paraplu hebben meegenomen, want het is hard aan het regenen. We moeten schuilen bij een kleine warung, want we kunnen ons restaurantje niet vinden. We krijgen een paraplu van een vrouw daar en ze biedt ons een stoel aan. Peter vindt het helemaal geweldig. Hier houd hij van dit is Indonesië. Die gastvrijheid! Wanneer het een beetje opgeklaard is stappen wij op en beloven de vrouw de paraplu terug te brengen. Wij gaan vervolgens naar het pandje ernaast, waarvan wij denken dat het “ons” restaurant is. Dit blijkt niet zo te zijn. Het ziet er armoedig en depri uit. Alleen de kleur groen klopt met het restaurant wat wij in gedachten hebben. Wij snappen er niks van. Het is inmiddels weer hard aan het regenen. Ook hier mogen we schuilen. Tegenover ons ligt het hotel “Green Asri”, waar onze familie vorig jaar heeft gelogeerd en als het goed is zou waar wij nu zitten het restaurant moeten zijn waar we met de familie ook zijn geweest, maar het is het niet!!!

Wanneer de bui over is wagen wij nog een poging en lopen links de straat in. Wij worden steeds onzekerder wanneer wij het restaurant nog steeds niet zien. Zover kan het toch niet zijn!!! We keren om en op een gegeven moment zien we het restaurant aan onze rechterkant liggen. Totaal vernieuwd en een beetje van de weg met een parkeerterrein voor. Geen wonder dat we het niet zagen! Afijn we bestellen een nasi goreng en een ikan bakar om mee te nemen en 2 lemon tea hot om daar op te drinken. Het restaurant is erg mooi geworden. De thee doet ons goed en het eten is goed verpakt. Als wij weer terug zijn bij ons huisje genieten we ervan hoe mooi het eruit ziet. We genieten ook van het eten en we voelen ons eindelijk een beetje senang. Putu komt even langs, want hij moet wat foto’s sturen van de beschadigde koffers naar Silk Air. Peter en hij praten nog een beetje bij over de tuin en wat onze verdere plannen zijn. Langzaam aan raken we weer in het ritme van hier.

Ceremonie en boodschappen doen

Maandag 14 november 2016

De nacht is redelijk goed verlopen. Voordat wij zijn gaan slapen heb ik een pleister (breath right) op Peter zijn neus geplakt en heeft hij een snore-end in zijn mond gespoten. Om 2.00 u. worden wij alle twee even wakker en is Peter toch gaan snurken en ben ik Linéa recta naar de ladies room vertrokken. Om 6.30 u. ben ik opgestaan en Peter natuurlijk weer eerder.

Het wordt een nasi goreng van de restjes voor Peter en voor mij toast, ei en koffie.

Vandaag gaan wij naar Omex & Yen, want wij zijn uitgenodigd voor een ceremonie bij hen thuis. Het is de verjaardag van de “huistempel”. We worden rond 10.30u. verwacht.

Peter gaat wat in de tuin werken. Hij legt ook weer wat stenen en oude dakpannen in de kuil op de weg langs ons huis. Door de afgelopen regenbuien is het pad weer erg modderig. Ik doe mijn dagelijkse klusjes en ga de vensterbanken weer opsieren met koraal & schelpjes die wij vorig jaar meegebracht hadden van ons tripje naar Gili Kondo.

Om 9.00 u. nemen wij een douche en doen onze ceremoniële kleding aan. We worden hartelijk begroet, wanneer we bij Omex & Yen aankomen. Ik maak verschillende foto’s van de familie daar. Wanneer wij een homemade ice tea hebben gedronken arriveert de priester die de ceremonie gaat doen. We gaan allemaal in de tempel zitten, maar het wordt een beetje chaotisch door de aanwezigheid van de kleine kinderen. De vrouwen zijn de serieuze van het gezelschap. Na afloop wordt er als gewoonlijk een maaltijd geserveerd. Er is van alles lawar, gado,gado, sateh babi, babi ketjap, ayam pedas te veel om op te noemen. Het smaakt overheerlijk. Met een volle buik en een tasje met koek & fruit van de ceremonie keren wij huiswaarts.

We besluiten om boodschappen te doen, vuile was wegbrengen en elektriciteit te kopen voordat het weer gaat regenen en dit was een wijs besluit, want als wij weer terug zijn gaat het regenen.

Peter heeft vandaag zijn dag niet. Het liefst wil hij even op bed gaan liggen, wat hij ook gaat doen. Ik ga het zonnetje in die weer tevoorschijn is gekomen.

Rond 16.00 u. nemen we een arak die we van Omex hebben gekregen, maar voor mij is hij een beetje te sterk. Als avondeten maakt Peter een noodle soepje en dat smaakt ons goed. Het is vanavond volle maan en die schijnt mooi tussen de palmbomen. Het lukt ons echter niet om er foto’s van te maken. Dan maar live genieten.

Eerst slecht dan goed nieuws en een onrustige nacht

Plotseling krijgt Peter een sms van Nick. Ze hebben de computer nog steeds niet gevonden. Slecht nieuws dus. Als hij nu nog steeds niet is gesignaleerd dan zijn we bang dat hij niet terecht komt. Hoe is dit mogelijk? We halen allerlei scenario’s door ons hoofd en komen tot de conclusie dat de laptop bij de beambte die onze tas doorzocht in een van die bakken is achtergebleven. Zowel de man als wij hebben er niet meer opgelet.

Peter gaat de volgende stappen ondernemen morgen. FBTO bellen en vermissing van  computer melden. Marga moet in de boekhouding kijken wanneer de computer is aangeschaft en verdere bijzonderheden zoals serienummer etc. Peter baalt er enorm van, maar ja weinig aan te doen. Shit happens maar weten nu waar we aan toe zijn.

Wanneer we dit eenmaal hebben geaccepteerd krijgt Peter opnieuw een sms van Nick met het bericht dat de computer gevonden is. Jippie!!! Dit hou je toch niet voor mogelijk.

Meteen een sms terug naar Nick om hem vreselijk te bedanken en we kunnen met een gerust hart gaan slapen. 

Maar zo rustig wordt het niet. Ik krijg last van diarree en Peter kampt met een barstende koppijn. Wanneer we toch proberen te gaan slapen krijg ik een hoestbui en mijn neus is aan het lekken. Ik kan niet zo gauw een zakdoek vinden en hou mijn hand eronder en ontdek dat het bloed is. Ik waarschuw Peter en hij schrikt zich helemaal kapot. We lopen samen naar de wasbak en proberen met een natte handdoek in mijn nek het bloeden te stoppen. Ik heb dus een bloedneus wat ik nog nooit eerder heb gehad. Het bloeden stopt en wanneer ik weer in bed stap zit mijn kussen en het laken helemaal onder het bloed. Niks aan te doen, morgen schoonmaken. Uiteindelijk rusten we alle twee nog een beetje. Wat een nacht!!

Kleine klusjesdag en berbelanja met Yen

Woensdag 16 November 2016

Voor het eerst dat wij hier zijn hebben wij een goede nachtrust gehad. Peter eet de laatste nasi goreng met een gebakken ei en ik hou het nog even bij toast en thee. We gaan snel aan de slag en Peter heeft ook een bericht van Nick een foto van hem met laptop. Nu kunnen we gaan “menikmati”. De kuil langs ons huis wordt nog opgevuld met stenen door Peter en ik doe de dagelijkse schoonmaakbeurt.

Na een douche zijn Omex & Yen weer van de partij. Omex helpt Peter om de oude pisang planten eruit te doen, want wij willen daar de Oost Indische kers oftewel Jewel of Africa zaaien een meerkleurige klimplant. Yen is natuurlijk weer een potje eten aan het koken. Omdat ik nog steeds een beetje last heb van mijn darmen maakt ze voor mij een “kaldu” bouillon met groenten en een beetje rijst. Ze heeft ook frikadel gemaakt met stukjes kip en kokos erg lekker. Nadat wij gegeten hebben wordt Peter door Putu gebeld en is de man van Silk Air er om naar de koffer te kijken. We laten beide koffers zien, maar er wordt maar een koffer gerepareerd. De rode Samsonite, waarvan een wiel ontbreekt. Peter is het er niet mee eens, maar hij hoort nog van ons. We gaan een beetje op de veranda hangen en dan is Pa Ketut er met zijn kleinzoon. Ook hem geven we de foto’s waar we met z’n allen opstaan. Hij is er blij mee. We laten hem de exotische zaden zien, die we uit Nederland meegebracht hebben. We willen hier eigenlijk zo snel mogelijk mee beginnen om ze op te kweken willen we nog iets zien uitkomen. Verder laten we Omex het idee van de lijstjes zien. Nu ze er toch zijn vraag ik aan Yen waar zij haar rode slippers heeft gekocht. Ik moet nieuwe hebben, want de mijne zijn versleten. Samen gaan we op de brommer naar Cakanegara tevens gaan we andere boodschappen doen.

Peter & Omex blijven thuis. Ik koop 2 paar slippers en we doen nog wat boodschappen in een supermarkt die pas nieuw is “Giant” enorm groot. Het is mijn winkel niet, maar ik kan er wel de boodschappen vinden die ik nodig heb. Op de terugweg nemen we een andere route en komen langs een villawijk met prachtige huizen.

In de tussentijd dat wij weg waren heeft Omex de hele beruga schoongemaakt.

Om 15.00 u. gaan wij naar de laundry en ons arakvrouwtje. In de namiddag geniet Peter van wat borreltjes op de beruga en ik van een kop thee. We eten de restjes van Yen en Peter maakt er nog een sayur bij. Een kamille thee voor het slapen gaan. Een boekje lezen in bed. Het was een zalige dag.

Handenarbeiddag

Donderdag 17 november 2016

Het was ook te mooi om waar te zijn. Door het snurken van Peter weer naar de ladies room verbannen. Wanneer Peter opstaat en naar buiten gaat is er een hond op onze veranda die hij probeert weg te jagen. De hond geeft wel tegengas. We hadden al zo’n vermoeden dat er s’avonds een hond op onze veranda kwam, vanwege de hondensporen die we ontdekten. Nu weten we het zeker. Na het ontbijt gaat Peter weer wat stenen in de kuilen op de weg leggen. Ik ga onze veranda vegen en dweilen, want de hond heeft ook een plasje achtergelaten. Daarna gaan we boodschappen doen bij de J-markt en bouwmarkt voor een tuinslang, een teil en een steel voor de cankul. De teil hebben ze niet. Dit was een snelle actie van ons. We besluiten nog het dorp in te gaan voor wat tomaten, gember en evt. kousenband. De kousenband hebben ze niet, wel bosui. Als we terug zijn bij ons huis heeft Pa Ketut zijn sapi’s langs ons huis geparkeerd, zodat zij het onkruid wat daar groeit kunnen eten. Ik maak een foto hiervan en ook van de tempel van Pa Ketut. Terwijl ik hiermee bezig ben krijg ik vreselijke krampen en moet dringend naar het toilet. Ik dacht dat ik ervan af was, nadat ik 2 norit van de buurvrouw had ingenomen. Peter gaat voor de zoveelste keer zijn cankul repareren en onder het genot van een kopje thee gaan wij een verdeling van de exotische zaden voor onze tuin maken.

Onderwijl breekt er weer een stevige onweersbui los. De tendens is dat het in de middag gaat regenen. De natte moesson is dit jaar eerder begonnen en hij is ook heviger.

De lunch bestaat uit een bamisoepje voor Peter en een bouillon voor mij. Omex & Yen zijn er vandaag niet, maar dat hoeft ook niet iedere dag. Na de afwas maakt Peter een sandwich spread van mayonaise, eieren, tomaat, bosui, ui, Indonesische groenten fijngehakt met zout, peper en dragon voor op toast. Als alles is opgeruimd gebruik ik de eettafel als tekentafel en ga richting de tuin zitten, zodat ik de beruga en een stukje tuin kan tekenen. Peter gaat verder met zijn cankul. Even later hoor ik een kreet en ja hoor het is hem gelukt. Hij is trots op zichzelf met deze knoesten handenarbeid. Bij mij gaat het minder, maar ik geef niet meteen op. Dan staat Putu voor de deur. Hij is al 2 dagen naar het noorden van Lombok aan het reizen. Hij bezoekt daar een dokter, waar veel mensen naartoe gaan en die erg goed schijnt te zijn. Putu heeft last van zijn arm en zijn duim is helemaal opgezet. Wij denken dat het een ontsteking is. Hij heeft er nog steeds last van. We kletsen een beetje bij en Peter zegt dat het hem opvalt dat de stroom nog niet uitgevallen is. Dit had hij beter niet kunnen zeggen, want jawel de stroom valt uit. Het is net als met de koffers we kunnen het beter niet hardop zeggen! Gelukkig is het van korte duur en als Putu weer naar huis is gaat Peter voor het avondeten zorgen. Nasi goreng ikan pedas voor hem en toast met kaas voor mij.

Kamille thee als we naar bed gaan en we hebben een vruchtbare dag gehad.

Een week in Lombok Afwisselend & Gezellig

Vrijdag 18 november 2016

Vandaag zijn we een week in Lombok. We hebben goed geslapen. Het ontbijt bestaat uit crackers met home made sandwich spread voor Peet en een gekookt eitje toast & tea for me. Peter heeft het op zijn heupen hij gaat alle meubels in de boenwas zetten. Ik ga lekker douchen en wil graag het zonnetje in, want in de middag gaat het vaak regenen.

Het ochtendzonnetje is heerlijk. Wanneer Peter klaar is en een douche heeft genomen arriveren Omex & Yen. Ze duiken meteen de keuken in en hebben baby tuna bij zich. Heerlijk! Ik maak foto’s van dit eindeloze duo. Na een overheerlijke maaltijd gaan wij de boekhouding doen. Ieder jaar laat Peter zo’n 1,5 miljoen IDR achter, zodat Omex & Yen er de stroom, laundry, boodschappen bij aankomst en mocht er wat zijn, in dit geval is ons gasfornuisje vorig jaar gestolen, mee kunnen betalen. Wanneer wij dit afgesloten hebben, biedt Omex aan om de 2 snelgroeiende bomen, die te groot zijn geworden, tussen de palmen te kappen. Nu komen de palmbomen veel beter tot zijn recht. Wanneer de bomen geveld zijn staat Miun voor de poort. Peter had aan Omex gevraagd Miun te bellen om langs te komen. Wij hebben een aantal ernstige lekkages in het plafond zowel op de veranda als in de slaapkamer. Vorig jaar zijn de friezen van het dak door Miun vervangen, toen wij weg waren, maar het is er niet beter op geworden eerder slechter.

Het dak is van het begin af aan niet goed geweest door verschillende oorzaken en door de vele regenval hebben wij er nu hinder van. Het dak moet vervangen worden en in de plaats van dakpannen wordt het spandek. Of we gaan het nu doen of volgend jaar. Dit hangt af van de prijs en we kunnen geen tripjes meer maken. Peter zet een aantal nadelen en voordelen op een rijtje en Miun gaat een offerte maken. Omex & Yen gaan naar huis en in de namiddag komen zij terug, want we willen wat plastic emmertjes en een teil kopen om de zaden er in op te kweken. Als zij weer terug zijn komt Putu ook aanzetten met Charline en een parang om de bomen te kappen. Helaas te laat voor hem!

Wanneer wij het over het dak hebben weet Putu ook nog wel iemand die dit kan. Hij gaat navraag doen en een offerte ervan. Dan gaan we met z’n vieren naar een toko in Montong waar ze allemaal plastic verkopen en daar tegenover is een warme bakker, die we nooit eerder hebben gezien waar we vers brood kopen. We gaan ook samen wat eten. Ik eet de restjes en de rest gaat eten bestellen bij een restaurant in Batu Layar en dit komen ze brengen. Het wordt 3x nasi seafood. Het wordt een gezellig samen zijn.

Probleem koffer Frikadel jagung

Zaterdag 19 november 2016

Helaas moest ik vannacht weer naar de ladies room. We eten het brood van de bakker van Montong en het smaakt goed. Peter krijgt een sms van Putu dat om 9.00 u. een man van Silk Air komt om de koffer te repareren. Wij gaan snel aan de slag. Ik doe de dagelijkse opruimbeurt en Peter gaat de border omspitten. Na een douche doen we samen even de boekhouding en staan om 9.30 u. Omex & Yen voor de deur. Natuurlijk komen ze koken en heeft Yen een verrassing voor mij. In een mum van tijd heeft ze overheerlijke “Frikadel jagung” maiskoekjes, tempeh goreng en een sayur gemaakt.

We smullen ervan. Dan is de man van de koffer er pas! Hij heeft een wiel meegebracht, maar als hij aan de koffer bevestigd wordt is hij iets te klein, waardoor de koffer niet in balans is en niet soepel draait. Het is ook geen originele Samsonite wiel. Peter is er niet tevreden mee. We beraadslagen wat we moeten doen en besluiten het wiel te houden anders hebben we helemaal niets. We dienen ook nog een klacht in bij de maatschappij. De man in kwestie kan er niets aan doen. Hij heeft zijn best gedaan. In lombok kan hij geen samsonite wiel vinden en Peter wijst hem er op dat ze op vliegveld Denpasar Bali Samsonite koffers hebben. Ik vind in de koffer het garantiebewijs, het type koffer en via internet kun je zelf je koffer repareren. Peter wil minimaal ½ miljoen IDR schadevergoeding van de maatschappij en hij wil ook een schadeclaim indienen van de andere koffer. We proberen samen met Putu maandag naar de maatschappij in Mataram te gaan. We danken de man hartelijk en geven hem 20.000 IDR benzinegeld, want als de klant het niet accepteert krijgt de man ook niet uitbetaald.

Als iedereen weg is duik ik het zonnetje in en Peter op bed. Hij kan vandaag niet zo goed tegen de warmte. Net als gisteren om dezelfde tijd breekt er een buitje los. Vanwege de regenbuien zijn er ontzettend veel vliegen en als het regent verzamelen zij zich binnenshuis. Peter heeft een val voor ze bedacht. Een plastic fles afgesneden van boven, waarin een stroopmengsel met appel die moet gaan rotten, waar de vliegen op afkomen. Het werkt wel, maar er zijn ook veel vliegen het kijkt er zwart van!!!

Rond 15.00 u. drinken we een kop thee met kue lapis en gaan daarna boodschappen doen bij de J-markt. Bij de weg langs ons huis naar de hoofdweg zijn erg grote plassen dus we besluiten de andere kant op te gaan. Het is iets meer lopen, maar dat is goed voor ons. We gaan ook de was ophalen en 2 arak kopen. We vinden het fijn om even door het dorp te wandelen. Als avondeten zijn er de restjes en met een kamillethee duiken we weer het bed in.

Zalige zondagse rustdag

Zondag 20 november 2016

Vrijwel de hele avond & nacht in de ladies room geslapen. Peter was al erg vroeg hard aan het snurken. Vroeg in de ochtend om 6.30 u. staat Putu aan de poort met het hoofd van het dorp. Ik lig nog op bed. Ze komen naar het dak kijken en de lekkages. We zijn vandaag 10 dagen in Lombok. Als we het dak willen vervangen willen we het zo snel mogelijk in onze vakantie doen, zodat we nog tijd over hebben. Wat dat betreft komt het goed uit dat we 55 dagen in Lombok zijn! De man gaat ook een calculatie maken.

Als ontbijt maakt Peter een stevige omelet met tomaat ui & knoflook op een sneetje van de bakker en een plakje kaas erover en een kopje thee erbij. We smullen ervan.

Daarna gaat Peter verder met goede grond verzamelen voor de potten en ik doe de dagelijkse opruimwerkzaamheden. Na een douche weer de zon in en Peter gaat op bed liggen. Hij voelt zich niet zo lekker. Hij heeft hoofdpijn en de verkoudheid is teruggekomen. Hij neemt een tabletje in. Onze rust wordt even verstoort door een man die aan de poort staat te rammelen. Hij verkoopt ons 5 zakjes met gif tegen muggen voor 20.000 IDR. Waarschijnlijk zijn we belazerd. We gaan navraag doen bij Putu & Omex.

Daarna ga ik weer heerlijk genieten onder de palmen. Van s’morgens 9.00 u. tot s’middags 16.00 u. geniet ik ervan met af en toe een kopje thee. Ik heb nog nooit zoveel thee gedronken en er is ook geen buitje gevallen vandaag.

We gaan ook nog de zaden weken, want we willen ze zo snel mogelijk in de potjes doen om ze op te kweken. Peter maakt een bamisoepje met baksoballetjes, maar ik vindt ze niet zo lekker. Nog een kamillethee voor het slapen gaan en ik smeer Peter in met kayaputi tegen de verkoudheid.

Boodschappen, berbelanja met Yen & tekenen

Maandag 21 november 2016

Om 6.00 u. wordt ik gewekt vanuit mijn vertrouwd plekje. Ik sta meteen op. Ook ik ben een beetje verkouden geworden. We eten het lekkere brood met kaas, gekookt eitje en Peter nog een restje bamisoep. We gaan weer snel aan de slag. Peter gaat nog aarde verzamelen en ik ga de vloer met een sopje schoonmaken. Tijdens het douchen verschijnen Omex & Yen. Ze wil koken, maar er is geen “bawang merah” ui meer. Yen & ik springen op de brommer en gaan naar een warung waar ze groenten verkopen. Het is iets voorbij Montong links, waar wij een eindje verder ook het brood hebben gekocht en daar gaan wij ook naartoe.

Wanneer wij thuis komen zijn Peter & Omex de potten aan het vullen met aarde. Vanavond gaan wij de zaadjes in de grond doen. We eten als lunch rijst, omelet met ui, sayur en tempeh goreng. We hebben veel groenten gekocht ook voor de rest van de week. In de middag ga ik weer tekenen en schrijf alvast wat etiketten voor de potten.

Peter gaat op de beruga liggen. Rond 17.00 u. gaan wij naar “ons” restaurantje om ikan bakar te kopen voor bij het restje van Yen. Er blijven altijd wat restjes van de lunch over en die vullen wij dan weer aan met iets of niet voor het avondeten. De kuilen in de weg naar de hoofdstraat zijn weer helemaal volgelopen, terwijl het helemaal niet zolang geregend heeft. Het lijkt wel of de plassen steeds groter worden Alles is natuurlijk verzadigd en het water kan zo langzaam aan niet meer weg. We proberen een andere weg terug naar ons dorp, maar ook hier liggen grote plassen. We hebben in ieder geval weer een wandeling gemaakt. We hadden ook de paraplu weer terug gebracht! Pa Ketut komt nog langs met een jonge kokosnoot die we morgen gaan nuttigen. Na het eten nog een kamille thee. Peter inwrijven met kayaputi en dan naar bed. Selamat tidur!

Van het een komt het ander

Dinsdag 22 november 2016

½ Nacht in bed ½ nacht ladies room. Het heeft behoorlijk geregend vannacht ± 6.30 u. sta ik op. We ontbijten en Peter laat me een sms zien van Nick. Gisteren had Peter nog een sms naar Nick gestuurd met foto van mij, terwijl ik aan het tekenen ben. Hij stuurt een sms terug: Het is niet alleen menikmati, er moet ook gewerkt worden ha, ha!

Ik ga de bedden verschonen en Peter gaat even naar Putu. Hij heeft weer een gesprek met Putu gehad net als een aantal jaren terug, waar hij zich uitlaat over Omex. Peter heeft hier geen zin in. Wij vinden als er wrijvingen zijn je die met elkaar moet uitspreken. Putu reageert er verder niet op net als toen.

Peter gaat de muren met een sopje schoonmaken en ik neem een douche. Even later zijn Omex & Yen er. Omex gaat de bamboe splitten en achter in de tuin snoeien. Yen gaat weer naar haar plekje om een maaltijd te bereiden. Ze maakt vandaag frikadel goreng.

We eten ook de jonge kokosnoot van Pa Ketut. Na het eten ga ik verder met tekenen en Peter gaat op bed liggen. Hij is niet in zo’n beste stemming. Het gesprek met Putu zit hem dwars. Als ik lekker op dreef ben staat Omex met Miun aan de poort. Hij heeft een calculatie gemaakt en die is uitgekomen op 25 miljoen IDR.  Als wij de bamboe van het dak ook willen vervangen komt er nog zo’n 3 miljoen IDR bij een stevig bedrag bij elkaar. Wij moeten er over nadenken. Even later is Putu er ook. Als Miun weer vertrokken is belt Putu het hoofd van het dorp om ook een calculatie te maken en die komt langs met een maatje. Zij komen uit op een bedrag van 20 miljoen IDR + garantie + alles wordt geschilderd. De keuze is natuurlijk snel gemaakt. Peter wil het ze morgen laten weten met wie we in zee gaan. nadat iedereen vertrokken is gaan we de was wegbrengen, kopen 2 arak en gaan naar de bank. Wanneer hij het fiat geeft om te bouwen moet hij een aanbetaling doen. Thuisgekomen drinken we op het dak. Het is afwachten wat het gaat worden. Peter maakt nog een sayur dit eten we bij de restjes van Yen. Een dag is zo voorbij.

Berbelanja berempat

Woensdag 23 november 2016

Er was behoorlijk wat tumult vannacht vlakbij ons huis. Aangezien ik in de ladies room lag heb ik alles meegekregen. Het leek wel of ze met elkaar op de vuist gingen een hoop geschreeuw en hondengeblaf. Uiteindelijk heb ik toch nog kunnen slapen. 6.30 u. sta ik op. We ontbijten en Peter gaat voor de 2^de keer een som geld pinnen voor de mensen die het dak komen repareren. Volgens Putu is het beste om  de 26^ste te beginnen. Op een zaterdag. Wij stemmen hiermee in. Vandaag gaan we met Omex & Yen shoppen in Mataram. We hebben een heel lijstje af te werken. Als eerste gaan we naar Silk Air om ons beklag te doen over de koffers. Ze herkennen het probleem, maar worden weer afgewimpeld. Zij gaan nog een keer op zoek naar een ander wiel! Afijn ons volgende adres is Susanna de toko waar ze Westerse levensmiddelen verkopen. Nog wat andere boodschappen in verschillende winkels en als laatste gaan we naar de J-markt. We brengen eerst de boodschappen naar ons huis en gaan dan voor een makan siang naar Suroboyo. De warung waar je ook eten kan bestellen, deze keer gaan wij er zitten. Het wordt een nasi goreng seafood voor Omex. Ayam voor Peter & Yen en een ikan nila voor mij. Het eten is er goed. Als we weer thuis zijn ga ik de boekhouding doen en Peter gaat zijn parang slijpen met de nieuwe wedsteen die we gekocht hebben. Daarna gaan we samen het zonnetje in. We moeten er nu van profiteren, want als ze het dak komen repareren kunnen wij voorlopig niks meer! Er breekt toch weer een buitje los. Deze keer ga ik het als experiment filmen. Het is een stevige bui en het water komt nu van de andere kant op onze veranda binnen. Het is nog een uitzoekwerk om het filmpje te bekijken. Peter belt Omex op, omdat hij morgen persoonlijk met Miun wil spreken, dat hij een andere deal heeft gesloten. We nemen samen nog een borrel gaan de laatste zaden poten. We eten nog een bamisoepje en hebben een fijne dag gehad samen.   

Schoonmaak  Zonnebaden Pasta à la Peet

Donderdag 24 november 2016

Het heeft de hele dag goed doorgeregend. Desalniettemin heb ik goed geslapen. Dit keer maak ik het ontbijt roerei met ui & knoflook en 2 sneetjes witbrood van de bakker.

We gaan vandaag een beetje schoonmaak houden. Peter ruimt de keukenkastjes uit en ik maak ze schoon. Daarna nemen we de pilaren onder handen. Peter heeft bedacht om ze met een plantenspuit te benevelen. Je ziet het vuil er zo aflopen. Voor de bovenkant van de pilaar pakt hij de trekker met spons van de douche. Daarna krijgt de vloer een grote beurt. Het ziet er lekker fris uit en het ruikt lekker. Wanneer ik een douche heb genomen en wil föhnen valt de stroom weer uit. Ik maak van de gelegenheid gebruik en bedenk een tekst voor de e-mail en Kerst & Nieuwjaarwens die wij willen versturen. Dit in overleg met Peter. Ook dit keer is de stroomuitval van korte duur. Peter gaat voor de eerste keer de brommer uitproberen. Ik maak foto’s en een filmpje bij terugkeer.

Daarna ga ik het zonnetje in. Peter gaat aan de saus voor de pasta Bolognese beginnen. Het smaakt goed alleen er ontbreekt wat witte peper aan die we niet hebben. Ik ga naar de buurvrouw en kom terug met witte peperkorrels. Peter maakt de saus en het gehakt hiermee af en het smaakt heerlijk. Even lijkt het erop of er een zware onweersbui aankomt. We verplaatsen wat meubels op de veranda, maar uiteindelijk valt het mee. Het is Jantje lacht en Jantje huilt. Na een opruimbeurt van de kookpartijen van Peter ga ik weer tekenen. Peter heeft gisteren met Omex afgesproken samen naar Miun te gaan, maar hij is nog niet verschenen. Hij stuurt opnieuw een sms en nodigt Omex & Yen tevens uit om een Pasta te komen eten. Hij stuurt ook een sms naar Yen. We krijgen geen antwoord terug. Ketut komt wel toevallig even langs en Peter klets gezellig met hem op de veranda. Het is 16.00 u. en we willen ook nog even de was ophalen. Dit gaan we ook doen, maar die is nog niet klaar. Dan maar naar het arakvrouwtje en op de terugweg bij de buurvrouw wat citroenen halen. We blijven even gezellig buurten. Haar kinderen en wat vriendjes zijn een soort verstoppertje aan het spelen. Het hoofd van het dorp komt er ook bij zitten want hij moet zijn zoontje van de kindergarten ophalen. Wij vinden het een aardige man. Thuis drinken we nog een arak of twee, maar Peter wil de pasta koken. 

Plotseling worden we gebeld door Omex. Hij moet nog douchen en dan komen ze. Wanneer ze er zijn vraagt Peter of Omex een arak attack wil maken met zijn nieuwe shaker. Omex neemt er ook een. Het wordt een gezellig samen zijn.

Grijze dag Niksnutdag Lazy day

Vrijdag 25 november 2016

Wanneer wij opstaan is het nog behoorlijk donker. Er hangt lage bewolking en het is grijs. Echt zo’n dag om in bed te blijven met een boekje en af en toe een dutje doen. Het lijkt wel of we in Nederland zijn. Toevallig hebben we ook een sms van Nick waarin hij schrijft dat het al 2 weken grijs is en geregend heeft. Dat nu pas de zon is gaan schijnen daar. Peter heeft alweer zijn dag niet. Het liefst zou hij willen slapen. Dus vandaag geen werkzaamheden in of om het huis. Het is vandaag 2 weken dat we hier zijn. Rond 9.00 u. zijn Omex & Yen er. Zij willen de brommer lenen en Omex gaat het zeil kopen wat nodig is als ze met het dak beginnen. Peter trekt zich terug op bed en ik ga in mijn dagboek schrijven. Langzaamaan trekt het open. Dit is echt zo’n lazy day. Ook ik ga op bed een boekje lezen en wat dutten. Omex & Yen zijn nog steeds niet terug en er is een mals regenbuitje. Wanneer het droog is gaan wij de was ophalen. De plassen zijn weer groter geworden. Via het dorp lopen we terug naar huis. Onderweg kopen we wat uien bij een warung. Wij vinden het fijn om door ons dorp te lopen. Het is goed een beetje beweging voor ons en de mensen leren ons kennen. Rond 18.00 u. verschijnen Omex & Yen met het zeil en gaat Omex water voor ons kopen. We eten het restje pasta en “ons” poesje verschijnt ook nog eens na 2 weken hier te zijn! We trekken ons terug in de slaapkamer. Morgen gaan ze met het dak beginnen.

Eerste bouwdag : Een goed begin, geen goed einde.

Zaterdag 26 november 2016

Het is 5.00 u. wanneer Peter in de ladies room komt. Ik duik nog even ons bed in en om 5.45 u. sta ik op. Ik maak een uitsmijter met een kopje thee. Het is een stevig ontbijt. Dit is goed, dan hebben wij voorlopig geen trek als de werklui komen. Vannacht is de hond weer op de veranda geweest. Dit is te zien aan de plasjes die overal liggen. Peter ergert zich eraan en gaat de vloer dweilen. Ik doe de afwas en maak het bed op. Daarna een douche en om 7.30 u. staan de mensen voor onze poort om het materiaal te brengen. Ze vragen naar Omex, maar die is er niet. Peter belt eerst naar Putu, maar die neemt niet op. Dan maar Omex bellen. Hij zegt dat hij eraan komt. Er wordt nog meer materiaal gebracht w.o. de spandek voor het dak. Ik maak een filmpje. Yen gaat eten maken, ook daar maak ik een filmpje van. We drinken samen koffie en dan kan het feest beginnen.

Met z’n vieren gaan we lunchen. Yen heeft heerlijk gekookt. Omelet, aubergine, sinkong en rijst. We hebben tot nu toe geluk dat het niet regent en volop zonneschijn is. Het dak is er erg slecht aan toe. Wij zijn blij dat we besloten hebben het nu te vervangen. Het was alleen maar erger geworden totdat het water echt met stralen naar beneden was gekomen en nog meer schade had aangericht. Putu had wel gelijk dat we de 26^ste moesten beginnen. We hebben nog steeds geluk met het weer. Het werk schiet al aardig op. Als het zo doorgaat redden ze het wel in 2 weken. We zijn benieuwd. Het hoofd van het dorp had een idee bedacht om van de oude dakpannen een afrastering te maken als border rond de planten en boompjes in onze tuin. Wij vinden het een goed idee.  Omex gaat hiermee beginnen en Yen helpt een handje mee. Wij gaan ook het hoge gras rondom de boompjes snoeien. Dat ziet er weer goed uit. Dan gaat de eerste spandek erop. Deze blijkt te kort te zijn. Dit hebben ze niet goed ingeschat. De baas gaat kijken of ze andere maten hebben. Hij kan de oude niet ruilen omdat hij deze elders heeft gekocht. Dan blijft het bij het oude en moet er gezaagd worden. Rond 13.00 u. wordt het zeil gespannen over het gedeelte waar ze mee bezig zijn, want de mensen gaan makan siang.

Mocht er een buitje komen dan is het beschermd. Er valt een licht buitje. We halen wat spullen van ons en de werklui naar binnen.

Later wordt de bui toch heviger. Omex komt voorbij om te kijken of het zeil goed ligt en hij gaat de airco met plastic bedekken. Al met al is het een heftige bui geworden. Het water is in de slaapkamer richting de ladies room via het plafond naar beneden gekomen. Het is daar aan het lekken. Spullen aan de kant en een dweil eronder. Ook op de veranda is het behoorlijk ingeregend. Met de trekker gaat Peter het water wegtrekken. Net of de duvel ermee speelt. Wij hebben iets met water!!

Als de bui voorbij is zijn de werklui er ook weer. Zij willen het dak op, maar er hangt daar een elektriciteitskabel die al een hele tijd vervangen moet worden. Omex heeft al verschillende keren gebeld zonder resultaat. Het moet echt heel ernstig zijn willen ze hem vervangen! Het is te gevaarlijk om het dak op te gaan vanwege elektriciteitstoten na die buien en Peter wil het ook niet hebben. Het is ook weer aan het regenen. We vragen de mensen om op onze veranda te komen zitten en Yen maakt koffie en thee voor ons.

Het hoofd van het dorp gaat andere mensen bellen om de kabel te vervangen en die kunnen er morgen om 11.00 u. zijn. Kosten 200.000 IDR. Wij stemmen hiermee in, anders gebeurt er toch niks! De werkmensen excuseren zich dat ze niets meer kunnen doen. Tidak apa apa. Zij kunnen er ook niets aan doen! Uiteindelijk was het toch niet zo’n goede dag om te beginnen. Jawel voor Putu, want die is er niet!

In de tussentijd is het eten gekomen die we bij Café Wayan hebben besteld. Yen wil al een hele tijd pizza eten. Het is een pizza Hawai, seafood en een chicken cordon blue geworden die we met z’n vieren delen. Na het eten gaan Omex & Yen samen verder met de dakpannen. Het valt ons op dat dit tweetal alles samen doen. Ze lijken Nick & Marieke wel! Aan de ene kant wel mooi om te zien. Laat ze maar lekker! Na een tijdje gaan ze naar huis. Peter drinkt zijn laatst arak op. We gaan op tijd naar bed. Morgen willen we er weer vroeg bij zijn, wanneer de werklui komen.   

Tweede bouwdag: Hard gewerkt

Zondag 27 november 2016

Vannacht niet zo goed geslapen. Uit voorzorgsmaatregelen had ik het matrasje alvast in de ladies room gelegd, maar daar was het niet rustig, omdat er buiten veel lawaai was van muziek en hondengeblaf. Rond 4.00 u. nog even in ons bed gaan liggen en om 5.45 u. opgestaan. Dit keer drink ik s’morgens sinds 2 weken weer koffie. Na het ontbijt van toast, kaas, ei & sandwich spread gaat Peter het puin ruimen, wat van het dak is afgekomen. Met zijn kapotte kruiwagen stort hij het puin in de kuilen langs ons huis.

Wanneer ik een douche neem komen de werklui en beginnen aan het dak, waar zij gisteren noodgedwongen zijn gestopt. In de tussentijd is Omex er ook en maakt koffie voor iedereen. Peter krijgt een telefoontje van Putu dat hij “still……….” dan wordt de verbinding verbroken. We nemen aan dat hij nog steeds in Bali is. Wij zijn blij dat Omex er is. Hij is echt een fijne vriend. Hij helpt niet alleen ons, maar ook de werklui. Putu met zijn grote mond dat hij erbij wil zijn als ze met het dak beginnen. Hij is er nog steeds niet!!!  Omex moet helaas toch nog werken, want hij wordt gebeld door zijn baas.

Peter voelt zich weer niet zo lekker. Hij heeft keelpijn een stijve nek en ademsnood. Ik geef hem mijn ventolin (een puffertje) en hij neemt advill. Hij komt maar niet van zijn verkoudheid af. Hij duikt het bed in en ik ga een boek lezen in het zonnetje. Rond 11.00 u. wordt hij wakker en het heeft hem goed gedaan even te rusten. Er verschijnt een man op brommer bij ons huis, waarschijnlijk de elektriciteitsman. Er wordt overleg gepleegd en even later belt Omex op. De prijs van de kabel is duurder geworden. Peter moet checken of de kabel goed is en hij wil garantie. Het duurt zo’n 2 uur voor de kabel gelegd is, maar het gebeurd netjes en het hoofd van het dorp helpt ook een handje mee, wanneer 2 van zijn mannen een lunchpauze nemen. Nadat de kabel is gelegd begint het te regenen en wij willen de mannen niet zomaar weg sturen, dus zij blijven even schuilen tot het opgehouden is. Dan gaat ook de baas lunchen met zijn maatje. Wij trekken ons weer even terug. Omex belt nog of Peter tevreden is en dat is hij wel.

De mannen van het dak zijn weer terug en zij hervatten het werk. Ze werken flink door. Tot 19.00 u. zijn zij bezig. Pa Ketut komt met zijn kleinzoon een kijkje nemen.

Peter maakt een pasta carbonara klaar. Het is een fijne afwisseling wat eten betreft en het smaakt goed. Een kamille thee voor het slapen gaan. De dag is snel voorbij gegaan!

Dag drie bouwen Berbelanja met Yen Matahari dan Hujan

Maandag 28 november 2016

Vannacht heb ik Peter ingesmeerd met kayaputi. Hij heeft ook een pufje genomen. Vandaag voelt hij zich stukken beter. Ik heb ook redelijk geslapen en veel gedroomd.

Ontbijten en klaarmaken. Vandaag zijn de werklui later dan gisteren. Ze starten om 7.30 u. Ze beginnen nu al met de voorkant. Die blijkt erg rot te zijn. Dat dachten we al!  Dan komen Omex & Yen met hun nichtje aanlopen. Yen maakt koffie voor ons en om 8.45 u. drinken we met z’n allen koffie. Ons voorraadje is zo goed als op dus wij willen naar de J-markt. We vragen Omex & yen of ze even in ons huis willen blijven. Dit vinden zij oké.

Het wordt een gezellige zit op de beruga met de mannen en Peter heeft een gesprek met Omex. Putu vindt nog steeds dat hij te weinig krijgt. Op het moment is een maandsalaris 1.6 miljoen IDR. Ook hier is alles duurder geworden. Dit hebben we wel gemerkt met boodschappen doen. Dat neemt niet weg dat Peter er niet mee eens is. Als ze zo’n 40 uur in het jaar bij ons huisje zijn is dat veel. Dat is 1 werkweek en dan krijgen ze 1,5 miljoen IDR. daar is niks over te zeggen. Omex vindt dit reëel en daarbij is Putu er amper. Nu ook niet, terwijl Omex er de meeste tijd is. Uiteindelijk stap ik met Yen op de brommer om boodschappen te doen en blijven Peter & Omex bij het huis om de mannen te helpen bij het werk. Als wij terugkomen zijn zij volop bezig de oude dakpannen op te ruimen. Yen gaat koken. Wij hebben behalve groenten ook kippenvleugels meegebracht van de groenteboer. Behalve groenten verkopen zij ook kip & vis, die zij in een soort diepvrieskist bewaren. En we zijn ook naar de bakker geweest voor vers brood.

Het eten is erg lekker. Sambal goreng ayam & sayur boontjes. Yen is echt een kokkin.

Rond 12.00 u. stoppen de mannen er ook mee en gaan voor een makan siang. Zij dekken het dak weer af met het zeil voor evt. de Hujan. Het is erg heet en er dreigt ook een bui aan te komen. We zetten de airco aan. Peter gaat op bed lezen en ik ga tekenen. En jawel hoor er valt een buitje en een stevige. Dat zat er wel in, want het is bloedheet vandaag.

Het dondert ook behoorlijk en de regen houdt een tijdje aan. Dan horen we slippers en Omex is terug. Wanneer de regen is gestopt zijn ook de mannen er en gaan verder aan het dak. Het is ± 15.00 u. en de kindergarten is begonnen. Peter krijgt het lumineuze idee

om op het dak van de school foto’s van ons dak te maken. We gaan er samen naartoe. Van hieruit is ons dak goed zichtbaar. We maken foto’s en ik nog een filmpje. Als wij terugkeren begint het te regenen. Noodgedwongen moeten de mannen weer stoppen. Zij gaan op de beruga schuilen en wij op de veranda. Het duurt een hele tijd. Het is al 16.52 u. Zij krijgen het dak nu niet meer af. Wij gaan naar de laundry en naar ons arakvrouwtje. Op de terugweg komen we langs het huis van Putu en zien dat zij thuis zijn. Wij gaan ernaar toe en hebben even een beleefdheidspraatje. Dan snel weer terug, want de werklui zijn nog bij ons aan het werk en Omex & Yen zijn met de borders bezig, die zij af willen maken. De mensen gaan naar huis als het gaat schemeren en het dak wordt weer afgedekt met het zeil. Putu kwam even kijken en Omex had nog een lekker drankje voor ons gemaakt. Al met al was het een enerverende dag.

Dag vier bouwen: Het laatste stukje dak

Dinsdag 29 november 2016

5.30 u. staan we op we gaan ontbijten, opruimen en douchen. In Nederland schijnt het erg koud te zijn. Het is -4 graden en de daklozen hebben bescherming nodig. Dit ziet Peter op internet. We gunnen het ze van harte. Het is eindelijk een keer aan het vriezen in Nederland. Om 7.30 u. zijn de mannen van het dak er en even later Putu ook. Ze beginnen met het laatste gedeelte van het dak. Putu ruimt de dakpannen op en Peter gaat de ventilatieraampjes schoonmaken. Rond 9.00 u. zijn Omex & Yen er. We gaan met z’n allen even koffie drinken op de veranda. Charline staat voor de poort en wenken haar binnen te komen. Sri is de ceremonie doen bij Sendok en Charline is dan alleen thuis.

Peter vraagt of ik de resterende meubels in de boenwas wil zetten en dit ga ik ook doen.

Charline wijkt niet van mijn zijde ze volgt me overal. Het is wel gezellig! Yen maakt nog een lekkere groentesoep voor ons klaar en heeft een sayur bambu meegenomen. Dan komt het zusje van Yen met zoontje langs en wil samen met Yen boodschappen doen.

Voordat de mannen gaan lunchen maken zij het dak af en moet alleen de nok nog gedaan worden. In de tussentijd brengt Putu het vuil weg en gaat de bambu bij het huis snoeien.

Als de mannen terug zijn is er een stroomuitval en kunnen zij even niets doen. Het hoofd van het dorp helpt Putu met het kappen van de bananenbomen achter in onze tuin. Ze moeten allemaal weg, want wij willen daar een schuurtje bouwen en de grote bomen trekken de muren kapot. Het hoofd van het dorp heeft veel verstand van dingen zo ook van tuinieren. Hij heeft de tuin gedaan bij onze achterburen, waar ook Nederlanders inzitten. De stroomuitval is van korte duur dus de mannen gaan het dak op. Maar niet voor lang, want het begint hard te regenen en het is gevaarlijk met stroom. Peter vind dat ze moeten stoppen en Putu zit een beetje te porren dat ze door moeten gaan tot ergernis van Peter. Gelukkig stoppen ze er tijdelijk mee. Wanneer het droog is gaan ze het dak weer op, maar het is spekglad. Dus niet te doen. Rond 17.00 u. stoppen ze ermee, om morgen verder te gaan. Wij drinken een arak op de veranda en wachten op Omex & Yen om samen met hen het restje pasta carbonara op te eten, maar komen niet opdagen. We sluiten de dag af met kamillethee en ik smeer Peter in met kayaputi. Al snel is hij in een diepe slaap en ik vertrek naar de ladies room.

Dag vijf bouwen: Afwerking van het dak  Plamuren & schilderen van het plafond

Woensdag 30 november 2016

Het was vannacht weer raak. Er was een enorme burengerucht. Ze gingen tekeer als idioten. Om 6.00 u. nog even in bed gedoken. Als ontbijt roerei met tomaat ui & knoflook vers brood & koffie. Na een douche willen we even geld gaan pinnen. Wanneer de mannen er zijn zetten we koffie en kue voor hun klaar en wij gaan op weg. Behalve langs ons huis zijn verderop weer grote plassen. Het is gewoon niet leuk meer. Na de pinautomaat nemen we een andere route terug. Onderweg komen we een stoet in ceremoniële kleding tegen. Het dorpshoofd is er vandaag niet bij. Hij moet naar een bijeenkomst in Mataram. De jongens hebben het dak af en zijn bezig met het plamuren van het plafond op de veranda. Omex komt ook, maar heeft een enorme hoofdpijn sinds gisteren. Hij heeft al een hoge dosis paracetamol geslikt. Hij moet het kalm aan doen vinden wij. Hij moet later op de dag nog werken, maar blijft even bij ons. De jongens gaan de keuken en slaapkamer ook plamuren en de baas is terug van de meeting en komt een kijkje nemen. Daarna gaan zij voor een makan siang. Als Omex gaat vragen wij hem een nasi campur mee te brengen, zodat wij er niet meer uit hoeven. Na de lunch een kleine siësta. Wanneer de mannen er weer zijn beginnen zij met het schilderwerk en gaan zij latjes aan de zijkant van het spandek timmeren. Peter gaat even bij Omex kijken waar hij werkt. Dit is vlakbij ons, maar hij is er niet. Dan maar naar het arakvrouwtje.

Om 17.34 u. stoppen de mensen met werken. We hadden Nick vanochtend een mailtje gestuurd met een foto van Peter & mij op de beruga door Omex gemaakt, die wij als kerstgroet op de website willen hebben. Nick mailt terug dat hij het een goed idee vindt en gaat er aan werken. Dan zijn Omex & Yen er. Zij komen een kijkje nemen hoe het ervoor staat. Omex maakt een lekker cocktail voor ons en vraagt wat wij eten vanavond. Peter wil van de restjes een nasi goreng maken. Een nasi goreng oké, maar niet van de sayur bambu. Die moet weg want die is niet vers meer. Yen maakt een nasi goreng van de restant rijst en ei en die is overheerlijk. Zoiets had Peter ook in gedachten. Omex & Yen eten mee en het wordt een gezellige avond. Als Peter aan Omex een bepaald recept met pernod uit wil leggen zakt Omex door ons krukje. Wij liggen behoorlijk in een deuk.

Omex zakt door zijn kruk, wanneer Peter het over drank heeft!! We hebben nog een goed gesprek over vriendschap en omgang met elkaar. Het was een fijne avond.

Dag zes bouwen: gezellige drukte klusjesdag

Donderdag 1 december 2016

6.00 u. maakt Peter mij wakker. Ik zou nog wel een dutje willen doen, maar om 7.30 u. komen de werklui dus ik sta op. Een simpel ontbijt en dan aan de slag. Het is nogal bewolkt en wanneer de mensen bezig zijn met de afwerking van het dak begint het te regenen. Ik maak koffie voor ze en even later zijn Omex & Yen er. Ze hebben crispy beans meegebracht. Even pauzeren tot de bui over is. Peter en Omex gaan de rails voor de foto’s in slaapkamer ophangen. Yen gaat koken. Dan verschijnt Putu. Het wordt een gezellige drukte. Er worden veel grapjes gemaakt en het is een dolle boel. Yen & ik gaan samen boodschappen doen op de brommer. Op de terugweg staat Peter met zijn camera bij het huis van Putu en maakt foto’s van ons. Wij hebben dit eerst niet in de gaten. Hij lijkt wel zo’n paparazzi fotograaf. Yen en ik zijn verrast. De baas van Omex heeft gebeld dat hij moet komen werken. Jammer! Peter, Yen en ik eten samen. Putu heeft in de tussentijd het laatste puin van het dak op de weg langs ons huis gestort. Charline komt ook nog even buurten en dan gaat iedereen voor een makan siang. Wij gaan verder met het experiment rails ophangen en de foto’s uitproberen. Het hangt nog niet helemaal goed, maar dat komt nog wel. Na de lunch is iedereen er weer. Putu & Omex gaan samen verder met de bananen te kappen. Yen & Omex hebben een sateh van jonge palm met een sausje meegebracht. Het lijkt op rauwe tuna, maar dat is het niet. Het is erg lekker.

We hebben ook “ubi” zoete aardappel in de tuin die Yen gaat oogsten en klaarmaken.

In de tussentijd gaan wij naar de laundry, wanneer we daarvan terug zijn is het een en al bedrijvigheid bij ons. Iedereen is van allerlei klusjes aan het doen. Pa Ketut is er ook met zijn kleinzoon om de bananenbladeren mee te nemen. We moeten allemaal zoete aardappel eten van Yen. Omex heeft nog palmwijn meegebracht en hij maakt een lekkere cocktail voor ons. Peter gaat even buurten bij Pa Ketut. Wanneer de mannen klaar zijn met werken, wordt er gezellig nog wat gedronken. Morgen is de afronding van de bouw.

In 7 dagen tijd zijn de werkzaamheden gebeurd! Zoals we iedere keer hebben gedaan is er een feestje na afloop. We spreken af wat en hoe we het gaan doen. Yen gaat dan koken uiteraard. Het was weer een enerverende, maar wel fijne dag. Het is 20.56 u. wanneer wij ons terugtrekken. Morgen is er weer een dag.

Dag zeven: bouwen Afronding Feestje

Vrijdag 2 december 2016

Het is nu 3 weken dat we in Lombok zijn. Vandaag worden de laatste klusjes aan het dak gedaan. Om 6.00 u. maak ik een uitsmijter kaas. Peter wil naar de pinautomaat om nog een keer 10 miljoen IDR te pinnen, maar het is gaan regenen. Hij voelt zich ook niet zo lekker. Nu heeft hij last van zijn maag. Hij gaat een douche nemen en even later staan Omex & Putu voor de poort. Zij zijn samen naar Mataram geweest en hebben “ babi” meegebracht voor het feestje. We eten o.a. babi kecap. Putu heeft ook nasi kuning voor ons, want daar had ik het gisteren over! Ik heb genoeg ontbeten dus Peter neemt de nasi voor zijn rekening. Ik ben amper klaar met douchen of de werklui en Putu & Charline staan op de stoep. Even later komen Omex & Yen. Er wordt druk begonnen met de voorbereidingen voor het feestje. Putu gaat de varkenspoot in stukjes hakken en kruiden op de beruga. Omex & Yen houden zich met de andere werkzaamheden bezig. Het is weer een drukte van jewelste. Een leuke bijkomstigheid is dat er een mooi bedrag is gestort op mijn rekening. Waarschijnlijk een extraatje i.v.m. mijn 12 ½ jarig jubileum bij Sodexo deze maand. Dit is om precies te zijn de 12^de van de 12^de dit jaar.

Peter gaat geld pinnen en ik doe de boekhouding. Na een week willen wij weten wat wij zoal uitgeven per dag. Deze week is het gemiddelde 13,02 euro per dag. Vorige week was het 17,00 euro per dag. We hebben zuinig geleefd!

De mannen zijn op tijd klaar met de afwerking. De baas moet er even tussenuit. De jongens gaan een barbecue bouwen voor de sateh babi. Ik maak een filmpje. In de tussentijd heeft Yen de babi kecap klaar en de sayur van de bananenplant “arong”.

De jongens gaan aan het roosteren. We ruimen de veranda een beetje op en het wachten is op de baas, Putu & Pa Ketut. Putu & Pa Ketut komen niet. Putu moet iemand ophalen van het vliegveld en Pa Ketut moet naar een ceremonie van zijn kleinzoon. Wanneer de baas terug is beginnen we met de party. Yen heeft de hele ochtend staan koken en binnen 2 minuten heeft iedereen gegeten. Peter geeft Yen 100.000 IDR voor de moeite. Yen en ik gaan afwassen en de mannen gaan op de beruga zitten. Peter & Omex gaan brem & bintang halen. Het is hier de gewoonte om na de maaltijd nog wat te drinken. Het wordt een gezellige zit met z’n allen op de beruga. We gaan het met de baas ook over de tuin hebben. Samen met Omex en het hoofd gaat Peter de tuin in en bespreken wat de bedoeling is. Ook de ideeën van de baas zijn welkom. Peter en ik gaan een schets van de tuin maken hoe wij die ongeveer willen hebben. We geven het hoofd de restant van de zaden. Plotseling wordt hij opgeroepen en moet hij gaan. Hij geeft de jongens nog opdracht om een lek op het dak van de beruga te repareren. In de tussentijd is Putu terug van zijn rit en meld ons dat met zijn gasten hetzelfde is gebeurd met de koffers. Ook een koffer is niet aangekomen. Putu neemt nog wat eten mee voor zijn familie en de rest wordt onderling verdeeld. Uiteindelijk zijn alle mensen om 16.00 u. naar huis. Peter & ik vinden het fijn dat het werk erop zit en dat we eindelijk weer met z’n tweetjes zijn. Ondanks dat het ontzettend aardige, beleefde en hard en netjes werkende mensen waren. We hebben voor vandaag genoeg gegeten en gedronken en duiken het bed in. En na niet al te lange tijd zijn wij zo vertrokken.

The day after Bersi berempat

Zaterdag 3 december 2016

Heerlijk uitgerust worden wij wakker. Een simpel ontbijt toast, kaas en gekookt ei.

We zijn van plan om een dagje voor onszelf te houden. De laatste restjes eten gaat naar de honden. Ik ga het bed verschonen en de was bij elkaar zoeken. Als ik net uit de douche kom staan Omex & Yen op de stoep. Omex wil de buitenkant van het huis schoonmaken. Samen met Yen gaat hij aan de slag. Yen neemt de beruga voor haar rekening. Als Peter de grasmachine op het gras parkeert ga ik het gras maaien. Wanneer Yen klaar is met de beruga wil zij graag de kamers schoonmaken. Peter ruimt in de tussentijd de rotzooi achter het huis op. Even een pauze samen en dan wil Yen ook een stukje gras maaien. Ik laat haar, haar gang gaan. Ik ga de zijkanten knippen. Alles ziet er weer verzorgd uit. Wat een dagje voor ons tweetjes zou worden is “bersi berempat” geworden! Nou ja we zijn er niet rouwig onder. Het is uitstekend weer om in en om het huis te werken. Het is niet te heet en niet teveel zon. Ideaal weer om te poetsen.

Wanneer Omex het hele huis heeft gedaan stel ik voor om boodschappen te doen en Yen wil graag bakso eten. Samen op de brommer gaan Yen & ik eerst naar de J-markt en dan naar ons vertrouwd bakso adresje schuin tegenover. Via Yen vraagt hij belangstellend naar Peter. Als wij net op de brommer zitten barst er een buitje los. Het woedt steeds heviger en Yen stelt voor om even te schuilen op de beruga op de hoek van de afslag naar ons huis. Wanneer wij er zitten belt Yen naar Omex om te laten weten dat we aan het schuilen zijn. Het duurt allemaal langer dan gedacht. Het stopt niet meer, het gaat alleen maar harder regenen. Ik maak filmpjes en uiteindelijk als het iets minder is besluiten we de gok te wagen. We zijn nauwelijks opgestapt of er komt weer een bui. Helemaal doorweekt stappen Yen & ik bij ons huis van de brommer. Peter staat al klaar met 2 handdoeken. Onze natte T-shirts gaan uit en ik geef Yen een van mijn jurkjes.

De bakso is nog steeds warm. Peter had al honger en heeft wat crackers gegeten.

Met z’n vieren genieten we van de bakso en gaan daarna wat hangen op de veranda.

Het wordt een gezellige middag en om 15.00 u. keren zij huiswaarts. De tijd is voorbij gevlogen vandaag. Er is veel aan het huis en de tuin gedaan en Peter is erg tevreden. We gaan samen nog een boekje op de veranda lezen tot ± 17.00 u. Peter maakt de laatste brem soldaat en gaat de overgebleven sateh roosteren op ons grilplaatje van ons gasfornuis. Van de overgebleven babi kecap maakt hij een omelet en eten wat we nog lekker vinden ervan. We hebben nu wel even genoeg “babi” gegeten. Voorlopig even niet.

Als afsluiting nog een yoghurt en een kamillethee. We hebben een hele fijne dag gehad. We zijn ook blij dat we nog een maand in Lombok zitten. Het huis is nu redelijk op orde en we kunnen verder met het volgende project. De tuin en de pantry, maar alles pelan, pelan. 

Poetsen & Uitgaan Café Wayan

Zondag 4 december 2016

Alweer heerlijk uitgerust zijn we als we wakker worden. Het is weliswaar 5.45 u. maar dat is normaal voor ons. Ik heb echt zo’n zondagsgevoel. Geen werklui zalig! Ik maak roerui met tomaat ui & knoflook. Ook dat is zondag! Rustig opruimen. Peter begint met de laatste muren op de veranda schoon te maken. De hond is weer geweest en heeft overal staan plassen. We balen hiervan, want we hebben weer voor niks gedweild. Er moet echt iets aan gedaan worden. Het is zondag, maar geen weer om te zonnen. Net als gisteren is het bewolkt. Dus ik ga de badkamer een grote beurt geven. We hebben nog nooit zo grondig schoongemaakt als deze vakantie. Dat is wel fijn, dan kan het volgend jaar wat minder. Om 9.30 u. zijn we klaar. We nemen een uitgebreide douche, schone kleertjes aan, een zouttabletje. Dan ben ik van plan om een plattegrond met ideeën te maken van onze tuin. Peter gaat een boekje lezen. Al snel gaat Peter de plattegrond maken, want ik ben niet zo goed in maten en meten. Al met al zijn we er een hele tijd mee bezig en is het ook weer gaan regenen. Een klein buitje, maar toch! Het is 12.56 u. wanneer wij ermee stoppen en ons afvragen wat we gaan lunchen en waar?

Het wordt Café Wayan. We hebben alle twee zin om er even uit te zijn. Sowieso wilden we een keer naar Café Wayan en is dit een mooie gelegenheid.

Het is de 4^de zondag dat we hier zijn. Het is 4 december en 4 januari gaan we weer. Mooi toch! We nemen een taxi naar Café Wayan en het is weer een mooie herinnering voor ons als we er zijn. Hier is het allemaal begonnen. We bestellen een kopje thee en bekijken de menukaart. Er is niets veranderd, behalve duurder geworden, maar dat is overal! Ik neem natuurlijk “Garlic Prawns” en Peter “Chicken Kiev”. Wij zijn de enige gasten “as usual” en even later komt Lo ons begroeten. Waarschijnlijk is Ibu aan het koken. Het duurt vrij lang, maar als het eten geserveerd wordt komt Ibu uit de keuken om ons te begroeten en smakelijk eten te wensen. Even later is ook Putu “kecil”, die niet meer kecil is, om ons te begroeten en bij te kletsen. Als wij willen afrekenen komt ook Nengah “manusje van alles” om de hoek kijken. Wij vinden het leuk dat iedereen ons komt begroeten. Dat wil toch wat zeggen. We willen zeker nog een keertje terug naar Café Wayan. We bestellen een taxi terug en laten de taxi via de andere weg rijden, zodat wij niet door de vervelende plassen hoeven. Putu is er even om de lege flessen op te halen. Morgen brengt hij ons restafval weg. We moeten ook nog naar de laundry, want we hebben veel was. We gaan ook bij ons arakvrouwtje langs. De weg daar is erg blubberig. Het lijkt wel pamuur. Ik glijd behoorlijk uit in de modder en er moet wel iets van een banjir zijn geweest! Door die verschrikkelijke plassen zijn er natuurlijk ook veel muggen. Peter & ik worden gestoken. Afijn als we thuis zijn insmeren met bokashi. We spoelen onze voeten af met de tuinslang en we gaan aan de arak.

Vanavond hoeven we niet meer te eten. Een yoghurt & kamillethee that’s it!

Meeting tuinplannen Socializing

Maandag 5 december 2016

Ik heb slecht geslapen vannacht. Er stond een kan met water op de grond bij mijn matrasje in de ladies room die ik had omgestoten. Dus laken en matrasje zeiknat. In de ochtend duik ik ons bed in en slaap nog tot 6.15 u. We nemen een simpel ontbijt. Putu is er om onze afvalton op te halen en te storten op zijn land. Vannacht is de hond ook weer geweest en heeft weer op de veranda gezeken. We moeten er wat aan doen. Hij bespreekt dit met Putu. Peter wil de muur afdekken met bamboe. Volgens Putu is dit geen goed idee, omdat bamboe na een jaar vergaan is en dan moet je dit ieder jaar vervangen. Het beste vindt hij het muurtje met 2 bakstenen meer te verhogen. Wij gaan hierover nadenken. In de tussentijd heeft Peter de vloer schoon en ik de rest. Vanochtend hadden wij  een appje van Nick bekeken waar hij zelf pasta aan het maken is. Dit willen wij aan Omex & Yen laten zien: Nick make pasta for us!  Vandaag is ook eindelijk de zon aan het schijnen. Dus ik ga een douche nemen en wil graag in het zonnetje! Samen gaan Peter & ik het zonnetje in. Nou ja zonnetje! Het is een waterig zonnetje. We liggen amper als Omex & Yen eraan komen. We hadden ze niet meer verwacht. Dus snel in de kleren. Yen maakt koffie & thee voor ons. Omex heeft de baas van het dak gebeld, want er zijn nog wat openingen aan de zijkant die niet goed afgewerkt zijn. De 2 jongens die eraan gewerkt hebben komen het herstellen. Beide jongens zijn ook tuinmannen. Zij hebben beiden verschillende tuinen aangelegd van o.a. hotels. We bespreken met hun het plan van de tuin. Eigenlijk wil Peter dit ook met het hoofd van het dorp doen, omdat wij hem het eerste gevraagd hebben en we willen niemand voor de kop stoten. De jongens komen wel met een prijs en wij moeten hier nog over nadenken. Putu gaat nog wat bamboe halen en samen met Omex flanst hij een  hek in elkaar voor de hond. Het is een lange zit geworden en wij stellen voor om eten te bestellen bij Suroboyo. Het wordt 4x nasi seafood en ikan nila voor Yen.

Het is inmiddels 14.00 u. We maken nog een afspraak voor a.s. vrijdag, om inkopen te doen voor de foto’s en ik moet een nieuw rugzakje hebben. Omex laat de brommer bij ons als ze naar huis gaan, zodat wij in de namiddag nog wat boodschappen kunnen doen bij de J-markt. Voor het eerst stap ik bij Peter op de brommer. Hij is nog een beetje onzeker met opstarten, maar als hij eenmaal op de weg zit gaat het goed. De boodschappen zijn zo gedaan en op de terugweg komen we Putu tegen, die vraagt of wij een kopje koffie bij hem komen drinken. Sri maakt koffie & thee voor ons. We gaan gezellig op de beruga zitten. Putu heeft een tempel op een verhoging en vandaar uit kan je het dak van ons huis zien. Ik maak foto’s. Het is 16.30 u. de tijd is voorbij gevlogen vandaag. We hoeven niet meer te eten. Ik maak nog een drankje voor ons en gaan nog even op de veranda zitten. Morgen willen we graag een dag voor onszelf hebben, of twee!

Diverse activiteiten Jantje lacht Jantje huilt

Dinsdag 6 december 2016

Het heeft vannacht langdurig geregend. Je kon er af en toe niet van slapen. Ik duik in de ochtend weer even in ons bedje. Om 6.00 u. sta ik op. De hond is vannacht weer geweest, maar niet over de bamboe. Ons vermoeden is dan toch via een andere weg. Hij komt alleen om te pissen en is dan weer weg aan de sporen te zien. We maken uitsmijter, toast & koffie als ontbijt. Peter gaat op internet opzoeken, waar een hond niet tegen kan. In eerste instantie komt Peter met witte peper strooien op bepaalde plekken. De hond moet hier dan vreselijk van niezen en is dan weg! Er zijn legio mogelijkheden zoals azijn, chili  peper, zuiveringszout etc. We willen op zoek gaan naar een van deze producten.

Ook gaan wij een lijstje maken van plan A voor de tuin. Wat we wel en niet willen.

Het is weer gaan regenen dus dat wordt niet zonnen vandaag. We hebben dit jaar wel pech. Het regenseizoen is vroeg begonnen en er is veel regen gevallen. Tot nu toe hebben we 1 dag helemaal geen regen gehad! In Nederland was het op pakjesavond -9 graden. Dus we mogen niet klagen! Peter gaat een boekje lezen en ik maak opnieuw een plattegrond van de tuin voor plan A. Rond 10.00 u. maakt Peter een salade kidneybonen

tomaat, knoflook, ui, een gekookt aardappeltje en wat kruiden. Dit eten we straks als lunch met een sardines tomato. Het is opgehouden met regenen en gaan even het dorp in. We kopen gember, citroen, Spaanse peper & witte peper en dit op z’n Bahasa Indonesia. Het vrouwtje van de warung vindt mij erg pienter. We lopen nog wat zijstraatjes in en maken foto’s. Als we thuis zijn, zijn we helemaal bezweet. De luchtvochtigheid is ontzettend hoog. Het zonnetje breekt weer door en we gaan zonnebaden. Rond 13.00 u. lunchen en weer liggen & lezen. Rond 16.00 u. steekt er een windje op. Dit is wel lekker. Als avondeten maakt Peter een bamisoepje met wat groenten en eten wat kroepoek erbij. Simpel maar het smaakt ons goed.

Ik lees mijn boek uit in bed het is spannend. Het was een fijne dag met z’n tweetjes we hebben ervan genoten!

Relaxen & Op pad

Woensdag 7 december 2016

De hond is vannacht niet geweest. Dit kunnen we zien aan de chilipoeder en witte peper die Peter voor het naar bed gaan op de verschillende plekken waar de hond komt heeft gestrooid. Er zijn geen sporen. We laten alles maar weer liggen voor vanavond. Wie weet! Het is vandaag een pracht van een dag. Na een ontbijt en een douche gaan wij een zonnebadje nemen. Het is niet te heet en er staat een lekker fris windje. Rond 10.00 u. gaan wij op de brommer naar “ons” groenteboertje en de bakker.

Het is de 2^de keer op de brommer met Peet. Naast de bakker is een Indomarkt en doen daar een gedeelte van de boodschappen. Ze hebben er niet alles wat wij willen.

Peter wil een andere weg terug nemen. Hier ben ik al een keer geweest met Yen. Er staan mooie huizen en verderop veel bamboe langs de weg. Een typisch Indonesisch weggetje. Erg mooi! Peter heeft nog steeds een beetje moeite met starten & gas geven, maar voor de rest gaat het redelijk. Even thuis de eerste boodschappen opruimen en dan langs de hoofdweg naar de J-markt voor de laatste boodschappen. Het is 12.00 u. Peter gaat aan tomaat/groentesoep beginnen en ik duik met een boekje de zon in onder onze palmbomen. Het is ideaal weer vandaag. We eten de soep met toast die Peter heeft ingesmeerd met olijfolie & knoflook. Erg lekker! Na de afwas weer het zonnetje in tot ± 16.00 u..De was ophalen en het arakvrouwtje. Beiden hebben de tijd van hun leven denken wij. Ze zullen ons missen als wij er niet meer zijn en wij hun natuurlijk ook!

Ik maak een lekkere borrel en genieten een tijd op de veranda. Er staat een stevige wind al de hele dag, wel lekker. Peter eet het restje kidneybonen. Ik heb geen honger. Als we naar bed gaan een bakje yoghurt met honing en een kamillethee. Het was wederom een relaxte dag.

De ontdekking Jayakarta cocktails ginger gold

Donderdag 8 december 2016

Ik heb niet zo goed geslapen vannacht. Peter was ondanks zijn snore-end aan het snurken. In de lady’s room hoor ik al het geluid van buiten via de ventilatieraampjes. Er was veel te doen buiten. In de ochtend weer even in ons bedje gekropen en om 5.45 u. opstaan & ontbijten. De hond is vannacht weer niet geweest. Typisch! Ik wil vandaag de vloeren in de slaapkamer en de veranda dweilen. Peter gaat een wandeling maken naar de pinautomaat en het strand. Wanneer hij terug is en ik klaar met de vloeren staat Putu aan de poort. We hebben even een gezellig samen zijn op de beruga. Als de vloer droog is ga ik alles inruimen. Putu heeft nog een papje “bubur” voor ons meegebracht het is goed voor de maag. Ik vind het niet lekker, maar Peter eet het gewoon op! Douchen, aankleden en de tekening afmaken van de tuin. Peter heeft ook niet zo goed geslapen en gaat nog even een dutje doen. Wanneer hij wakker wordt en ik klaar met de tekening lopen we even door de tuin om de zaden die wij gepoot hebben te controleren. Al een hele tijd zien wij niks opkomen behalve onkruid. Tot vandaag. Bij de muur van de buren zien wij op verschillende plekken waar ik als laatste “jewel of Africa” heb gezaaid lichtgroene blaadjes opkomen wat geen onkruid is. Eindelijk groeit er iets. Wij verdenken nog een paar andere plekken, maar weten het niet zeker. Het is vrij nat geweest en overal is veel onkruid gaan groeien. Dus het is afwachten. We gaan het zien of niet! Het is 12.00 u. wanneer we het zonnetje induiken, maar Peter houdt het niet lang vol. Misschien een half uurtje. Hij gaat eten koken voor de avond. Een sayur lodeh. Als lunch eten wij de tomaten/groentesoep met toast olijfolie/knoflook. Wanneer ik klaar ben met de afwas is het 14.30 u. Het is de derde dag dat wij met z’n tweetjes zijn en echt zo’n vakantiegevoel hebben. Net als gisteren is de tendens in de ochtend bewolkt en daarna veel zon en wederom geen regen. Wij gaan profiteren van onze vrijheid en gaan een terrasje pikken. Na een douche gaan we op weg naar Jayakarta. Onderweg komen we de 2 Nederlanders, man & vrouw, waarvan ik vermoed dat ze achter ons wonen,tegen. We knikken, maar ze geven geen krimp en kijken behoorlijk chagrijnig.

Wat een verschil met de mensen hier. Echt Nederlanders! Afijn wij lopen ook maar gewoon door. Bij Jayakarta is er overal een beetje bedrijvigheid. Wij lopen naar het strand en gaan daar op het terras zitten. Heerlijk om even aan zee te zijn. Aangezien er geen ober naar ons toe komt loopt Peter zelf maar even naar de cocktailbar voor een kaart. Het drankje wat ik vorig jaar met Wilma dronk staat er niet op. Bij de bar staat nog een kaarthouder met andere drankjes. Ik kies een soortgelijk drankje uit “ Ginger Gold” en dit 2x Het smaakt ons goed en het is niet te zoet. Vodka, gingerale, limoen en crunched ice. Heerlijk! We genieten van de zon, het strand en de zee. We nemen foto’s en Peter maakt een foto met zijn smartphone en stuurt dit naar zijn collega’s met de mededeling: “Iemand moet het doen!” We nemen nog een tweede drankje en een garnalencocktail. De garnalencocktail valt een beetje tegen. Desalniettemin genieten we volop. We hebben een ultiem vakantiegevoel. We maken nog wat mooie plaatjes van de zon & zee en gaan rond 18.00 u. richting huis. Peter moet nog wat kokkerellen. We eten sayur lodeh telor met gebakken tempeh, ui & knoflook & cabe. Het smaakt goed. Voor Peter nog een laatste drankje. Na de afwas Yoghurt & thee. Als we het bed induiken is Peter zo vertrokken en begint meteen te snurken. Voor mij wordt het de ladies room.

Duffe dag Plotselinge wending Menyenangkan Senang

Vrijdag 9 december 2016

Vandaag is het een maand geleden dat ik vrij kreeg 9 november en over een maand mag ik weer beginnen 9 januari. Voorlopig houden we nog een maand vakantie!

Een simpel ontbijt, douchen en mijn stadsoutfit aan, want we hebben met Omex & Yen afgesproken om te gaan shoppen in Mataram. Het is 9.00 u. geweest en nog steeds geen Omex & Yen. Rond 9.30 u. verschijnen ze aan de poort. Omex heeft een klein ongelukje gehad. Hij is met zijn voet in een satehstok terecht gekomen en die is erg diep gegaan! Het heeft heftig gebloed en hij kan amper lopen. We spreken af om vanmiddag naar de stad te gaan. Yen maakt koffie voor ons en stelt voor om eten te koken. Wij vinden dit een goed plan. Er is geen knoflook meer dus ze gaat eerst wat boodschappen doen. We eten rijst, tempeh goreng tomaat, sayur sop & sambal met z’n viertjes. Na de afwas nog even zitten. Dan wordt Omex gebeld en moet hij de kippen binnen zetten, want het begint te regenen en dit sinds 2 dagen. Ook wij gaan de potten met zaden op de veranda zetten, want ook deze zijn door de vele regen van afgelopen tijd zeik en zeiknat! Waarschijnlijk zijn we er veel te laat mee. We gaan het zien! Omex laat via sms weten dat we vanmiddag nog gaan shoppen. We gaan op bed een boekje lezen. Om de beurt vallen we in slaap. Als we wakker worden zijn we zo duf als een konijn. We hebben nergens zin in en zijn nergens voor te porren. Ach ja, dat mag ook wel een keertje. Dit is de eerste keer deze vakantie dat we zo’n duffe dag hebben. Om 16.00 u. staan Omex & Yen voor de poort in stadsoutfit en 2 helmen voor ons. Eigenlijk hadden we daar helemaal geen rekening meer meegehouden! Dus snel omkleden en dan op pad. Als eerste gaan we naar een zaak waar ze glas voor lijstjes hebben. We bestellen wat we nodig hebben en doen een aanbetaling. Het hardboard, hout of karton hebben ze niet. Ze weten daar wel waar ze het eventueel wel hebben. Wij gaan verder zoeken. Dan gaan we naar “Marina” waar ze wijnen verkopen en vodka. Wij willen samen met Omex & Yen met Oud & Nieuw een home-made “Limoncello” maken. Yen heeft de citroenen al gekocht voor ons. Helaas hebben wij geen geluk, want de zaak is al gesloten. Dan maar naar de volgende toko op ons lijstje. Susanna de toko waar ze de Westerse levensmiddelen verkopen. Peter wil nog graag een pasta carbonara voor Omex & Yen maken en daar heeft hij room voor nodig. Deze hebben ze hier. Nog wat andere boodschappen erbij en dan naar “Ruby” een groot warenhuis waar ze van alles en nog wat hebben. We kopen er een goede pan die je zowel  voor soep, saus en braadstoofpan kan gebruiken en een glazen pot met deksel om de limoncello in te maken. Verder nog wat stoffers voor Omex & Yen om te stoffen. We kijken ook even naar een rugzakje voor mij, maar slagen hier niet in. We proberen het nog in andere winkels en uiteindelijk vind ik er een naar mijn zin. We willen ook even wat eten, maar we moeten eerst onze boodschappen thuis afzetten. Als we richting huis gaan gaat het regenen. Eerst niet zo hard, maar naarmate we Montong naderen steeds harder en in de heuvels hangt een donkere lucht. Omex & Yen zetten ons eerst af en brengen dan de motors terug. Wij ruimen de boodschappen op en als Omex & Yen er weer zijn overleggen we waar we gaan eten. Het wordt “Pak Jenggol”. Het leuke restaurant schuin tegenover “Green Asri”. Het wordt weer een gezellig samen zijn menyenangkan. Peter & ik voelen ons senang. Omex & Yen zijn echt fijne vrienden. Yen is ook erg veranderd. Volwassen geworden  veel meer uitgelaten en vrolijk. Ze kan ook erg leuk uit de hoek komen en ze kan gesprekken goed volgen, begrijpt veel, soms nog beter dan Omex. We zijn blij dat deze duffe dag zo’n plotselinge wending heeft gekregen.

Als we weer thuis zijn maakt Omex nog een “Arak Attack” voor ons en hebben we een leuk gesprek over Omex zijn 18 jaren bij Café Wayan. Dan wordt het tij om naar bed te gaan, want ook Yen is erg moe. Selamat tidur dan Terima kasih!

Hujan dan banjir besar!

Zaterdag 10 december 2016

Ondanks dat we laat naar bed zijn gegaan, dezelfde tijd weer op! Simpel ontbijt, afwassen, bedden verschonen, was bij elkaar zoeken, douchen en de boekhouding doen. Peter gaat de tekening van het schuurtje/pantry maken. De boekhouding klopt als een bus en daar ben ik heel blij mee. We krijgen een telefoontje van Omex. Hij vraagt of het bij ons ook regent en dat doet het! Hij zegt dat hij na de bui komt om samen met Peter het glas op te halen en achter het hout aan te gaan. Eerst lijkt het erop dat het stopt met regenen, maar het gaat alsmaar harder en harder. Inmiddels is het 11.30 u. Peter maakt een mie goreng, althans van de instant noodle, waar wij normaal een bamisoepje van maken, maar je kunt ook het water weggooien dan heb je een mie. Wat een ontdekking bijna op het einde van onze vakantie! Het smaakt erg goed. Na de afwas en als ik mijn verhaal geschreven heb gaan we een boekje lezen. Het is nog steeds aan het regenen en erg hard. Ik ga weer een filmpje maken van onze ingang en de tuin. Op een gegeven moment zegt Peter dat ik de voorkant moet filmen, want de weg langs ons huis is weer helemaal ondergelopen en aan het stromen. Wij vrezen dat het riviertje een eindje verderop het niet meer aan kan en is overgelopen. Pa Ketut heeft een probleem bij zijn huis. Hij gaat de stop in het muurtje doen zodat het water niet op zijn erf komt. Peter wenkt hem om even bij ons te buurten. Ze hebben er alle twee nog plezier in. Met een “Big smile” ook van de zoon van Pa Ketut vanuit hun huis bekijken we de banjir. Mocht het zo zijn dat de sapi”s van Pa Ketut in de problemen komen dan kunnen ze altijd bij ons in de tuin. Peter wacht nog even om het zeil voor de poort te plaatsen. Het water stroomt met een rotvaart langs.

Putu komt ook even om de hoek kijken. Bij hem is niks aan de hand, maar bij zijn broer wel.

Daar schijnt een muur het begeven te hebben. Het water stijgt en stijgt. Eindelijk gaat Peter het zeil plaatsen. Hij zet er stenen tegenaan en een zware pot. Ook vindt hij achter in de tuin een stevige bamboe en bananenstronk. De oude dakpannen dienen om het zeil omhoog te houden. Peter schept ook aarde uit de apotek hidup om het zwaarder te maken. Het blijft aanhoudend regenen en het water blijft stromen. Op een gegeven moment heeft het geen zin meer om aarde op het zeil te gooien, want de regen spoelt het weg. Terwijl wij de hele tijd onze poort in de gaten houden zien wij op een gegeven moment, wanneer wij achterom kijken dat onze tuin aan het onderlopen is. Het wordt steeds meer en meer. Het water langs de weg is zodanig gestegen en de stroming zo snel dat de dakpannen beginnen te klotsen tegen het zeil en er kleine openingen ontstaan waar water doorheen sijpelt. Peter waagt een poging om de dakpannen beter te ordenen, maar de openingen worden alleen maar groter en het water stroomt binnen. Op een gegeven moment is er geen houden meer aan. Water is zo sterk en we hebben een doorbraak. Binnen een mum van tijd stroomt de hele tuin onder water. Banjir! Ook de buren hebben er last van en komen even over het muurtje kijken.

We hopen dat het ophoudt met regenen, maar dat doet het niet. Het water komt al tot de onderste tree van de veranda en we hebben nog 15 cm. voor het overstroomt. We gaan alle kostbare spullen, zoals fototoestellen, mobiele telefoons, e-readers en tassen op hogere plaatsen neerzetten. Het logeermatrasje onder het bed op het bed. Het plastic wat daaromheen zit rollen we op. Mocht het water verder stijgen en op de veranda komen, dan plaatsen we het plastic voor onze slaapkamerdeur. We gaan het zien. Peter houdt de wacht of het water gaat stijgen. We hebben ook wat proviand voor het geval dat, naar de slaapkamer gebracht. Omex komt ook even langs en vertelt dat hij met veel mensen uit het dorp naar het strand is gegaan. Daar is een dam die ze moesten openbreken, zodat het water weg kan stromen. Ook de politie was aanwezig om het in goede banen te leiden. Het hele dorp heeft wateroverlast. Omex gaat weer naar zijn huis, want ook daar hebben zij te kampen met ernstige overstroming. Zo ernstig hebben wij het ook nog niet meegemaakt. Net als in 1953 bij de watersnoodramp in Nederland komen de hulptroepen met boot ons zandzakken zonder zand brengen. Nou ja we hebben ze in ieder nu. Peter stuurt een Appje naar Nick met foto’s van de banjir. “Wat zeur je nu over vorst!” We bellen Omex om te vragen hoe de toestand bij hun is. Zij hebben gelukkig ook geen water in huis gekregen. Deze vakantie was vol verrassingen. Eerst de laptop toen de koffers, het dak en nu dit. Het moet niet gekker worden.

Als avondeten maakt Peter mie goreng met boontjes en tempeh. Yoghurt & kamillethee en dan naar bed. Het water is niet meer gestegen. We kunnen er verder toch niks meer aan doen. Morgen is weer een andere dag.

The day after Matahari Carbonara Banjir

Zondag 11 december 2016

Het water is wel gezakt, maar het is er nog steeds. Vanwege het water hebben de kikkers de tijd van hun leven. Vannacht was het een feest van jewelste. Ondanks dat hebben we goed geslapen. Als ontbijt de laatste eitjes en brood van de bakker. Peter gaat daarna op onderzoek uit. Wanneer hij daarvan terug is probeert hij mij zo goed mogelijk uit te leggen wat er is gebeurd. Bij Omex heeft het water op heuphoogte gestaan. Het water kwam niet van de rivier. Die zijn ze nu aan het leegscheppen. Het water kwam via de hoofdweg richting Putu zijn huis naar ons toe. Ergens moet er een riviertje zijn geblokkeerd, waardoor het water gedwongen is een andere weg te zoeken. Achter onze tuin is een zijstraatje en daaraan een houthandel. Het water is via de houthandel, waar hij het hout heeft meegenomen, de zaak doorbroken en zo onze  tuin ingestroomd.

Peter was ook bij Putu. Daar was niks aan de hand, omdat Putu een behoorlijke verhoging heeft bij zijn poort. Verder was Putu weinig geïnteresseerd volgens Peter. Omex is er en die gaat voor water zorgen die op is. Je zou zeggen dat heb je toch genoeg. We bedoelen natuurlijk drinkwater! Peter gaat de puinhoop opruimen. Rond 10.30 u. zijn Omex, Yen & Nammi er. Ze hebben eten voor ons meegebracht. Nasi, vis & kip in bananenblad. Het is lekker. De zon schijnt en de kinderen uit de buurt maken van de gelegenheid gebruik. Het straatje is nu een swimming pool voor ze. Het is een dolle boel en ik maak een filmpje. Peter en Omex proberen het water uit de tuin met de tuinslang weg te pompen volgens het principe “wet van de communicerende vaten”. Helaas gaat dit niet lukken. Yen die dit schouwspel aanziet en vreselijk moet lachen pakt een emmertje en schept het water van de tuin naar de straat. Stelletje mannen! Haar idee is natuurlijk ook niet te doen. Peter & Omex gaan ook op pad om het glas op te halen voor de lijstjes, want daar is gisteren natuurlijk niets van gekomen. Tevens gaan ze wat boodschappen doen. De zaak waar ze eventueel het hout hebben is gesloten op zondag. Wanneer Omex het glas heeft schoon gemaakt gaan ze naar huis en komen vanavond terug voor een “Carbonara Banjir”.

Peter gaat een douche nemen. Hij is al vanaf vanochtend met het opruimen en boodschappen doen. Rond 15.00 u. gaat Peter aan zijn Carbonara beginnen. Ik ga een boekje lezen op bed. Het is een rustige namiddag in tegenstelling tot gisteren. Rond 18.00 u. stuurt Peter een sms naar Omex & Yen waar ze blijven. Het duurt een tijd voor we bericht terug hebben. We gingen er al vanuit dat ze niet meer kwamen, maar ze moeten eerst nog bidden en dan komen ze. Gezellig eten & kletsen. Yoghurt & kamille voor het slapen gaan. Voor Peter was het een lange dag!

2 Dagen na de ramp And again Hujan dan banjir lagi!

Maandag 12 december 2016

Vanavond & vannacht genoten van een kikkerconcert met veel deelnemers. Het begon al vroeg in de avond en duurde tot in de ochtend. Onze huisgekko kwam er met moeite tussendoor. Ook de muggen waren voltallig aanwezig. Wat wil je met zoveel water in de wijde omgeving. Wanneer we opstaan zien we dat het water in de tuin behoorlijk is gezakt. Behalve op de weg ligt nog redelijk wat. Dit gaat zeker zo’n 3 dagen duren, mits er niet nog meer regen komt! We nemen een simpel ontbijt. Vandaag 12-12-2016 is het officieel mijn 12 ½ jarig jubileum bij Sodexo. Dit gaan wij 20 januari vieren! Nick heeft gisterenavond ook nog een Appje gestuurd n.a.v. het bericht van Peter. Wij stellen Nick gerust dat het water niet bij ons in huis is binnen gekomen. Na een douche gaan wij ons bezig houden met foto’s ophangen. Althans een gedeelte ervan, want er moet nog een gedeelte hardboard gekocht worden. Onze buurman is bezig water van zijn erf weg te pompen. Gisteren wilde hij er niets van weten dit samen met ons te doen. Not economic!

Nu doet hij het wel, want hij kan niet met zijn motor weg. Inconsequent, maar ja!

Rond 14.00 u. gaan wij samen kokkerellen. Het wordt een Hollandse maaltijd. Gebakken aardappeltjes met mayonaise & tomaat,ui, en ei salade. Lekker! Even iets anders. De ochtend heeft er redelijk uitgezien, maar nu wordt het behoorlijk donker. Er dreigt wat aan te komen. En jawel hoor. Tijdens het eten barst de bui los. De tuin was zo goed als opgedroogd en loopt weer helemaal vol. Nog even en het wordt weer code rood. Ik moet er niet aan denkeen. Het regent en regent en hard. Code rood wordt van toepassing Peter gaat het zeil plaatsen met de gevulde zandzakken. Eigenlijk heeft hij er meer nodig,

maar die zijn er niet. Hij vindt ook dat ze het water uit het straatje weg moeten pompen. Het is een berucht straatje geworden. Er komen allemaal stoere jongens doorheen waden. Eentje zelfs met een surfplank. En maar blijven lachen ze hebben de grootste lol. Wij vinden het niet meer zo leuk. Ik voel me een beetje een kluizenaar met voor ons een rivier en achter ons een moeras. Omex komt ook voorbij. Hij is op zoek naar Gede, zijn neefje, die zoek is. We vragen Omex om meer zandzakken, maar die zijn echt op!

De buien zijn noch heftiger dan de vorige keer. Het zeil houdt het dit keer wel, maar onze tuin is weer een “swimming pool” met dit keer helder regenwater. We gaan op bed een boekje lezen. Rond 17.00 u. gaan wij eten de laatste pasta en restje tomaat salade. We krijgen nog een Appje van Nick die wij beantwoorden. Het water in de tuin is weliswaar

gezakt, maar het blijft hardnekkig doorregenen. We zien de puinhoop morgen wel!

Nieuwe ontdekking  2^de Dag geen regen  Senang

Dinsdag 13 december 2016

De kikkers hebben weer de hele avond & nacht tot vroeg in de ochtend een concert gegeven. Er zijn nieuwe deelnemers bijgekomen. De vooruitzichten voor de volgende 3 dagen zijn niet zo best. Iedere dag 100% kans op regen dus voorlopig zijn we er nog niet vanaf! Nick heeft nog een Appje gestuurd met een schets voor onze Kerst & Nieuwjaarwens. Wij vinden hem goed. Nick kan ermee aan de slag. Tenminste een positief bericht! Na het ontbijt gaat Peter zo goed en zo kwaad als het gaat de tuin een opruimbeurt geven. hij vindt nog een zak die we met zand kunnen vullen. Hoe meer zakken hoe beter. Hij laat de dijk staan voor de aankomende verwachtingen van wolkbreuken. Wanneer hij de zak met zand van de potten, waarvan wij denken dat er toch niks meer uitkomt en de zaadjes erin gratis hebben gekregen, wil vullen. Komt hij tot de ontdekking dat er toch iets uitkomt. Dus geen zand van de potten, maar zand uit de Apotek Hidup. Daar vindt hij ook wat sereh en cabe die we goed kunnen gebruiken voor het eten. Ik haal voor het avondeten een kipfilet uit de vriezer en zoek de vuile was bij elkaar. Het is inmiddels 1 week geleden dat we bij ons wasvrouwtje zijn geweest. We overleggen wat noodzakelijk is. In eerste instantie had Peter vandaag een afspraak met Omex om op zoek te gaan naar het hout voor de foto’s. We bellen Omex en vragen of hij tijd heeft vandaag. Peter moet naar het huis van Putu komen en daar wacht Omex hem met de brommer op. De expeditie om de was te halen en te brengen kunnen we later nog doen. Peter & Omex komen terug met extra boodschappen voor het geval dat. Ze zijn bij de bakker, de groenteboer en de J-markt geweest. Omex neemt een gedeelte van onze vuile was mee en probeert de schone mee terug te brengen. Op ons vertrouwde adres is niemand thuis, dus Omex heeft de was naar een ander adres gebracht. Hij heeft wel 2 arak voor ons meegebracht. Het is rond het middaguur en Peter & ik hebben best wel trek. Eerst zet ik een kopje thee en Peter maakt een mie goreng met ui, knoflook & ei. Het smaakt goed. Daarna gaat hij aan de voorbereidingen voor het avondeten beginnen. Hij maakt zijn eigen sambal met cabe uit eigen tuin. Als verassing voor mij heeft Peter broccoli bij de groenteboer gekocht. De buurman is nog steeds water van zijn erf weg aan het pompen naar de straat. Peter vindt dit een zinloze actie, omdat het grondwater is dat hij staat weg te pompen en het is hetzelfde level als de straat. Peter probeert dit uit te leggen, maar de buurman is eigenwijs. Tot op heden is het nog droog gebleven en hopelijk blijft dat zo. Het grootste probleem is het water in de straat, wat maar niet weggaat. Het is net een open riool. Peter maakt zijn eerste Oosterse maaltijd à la Tis,

zoals hij de laatste tijd aan het kokkerellen is. We hebben een roerbak kip/broccoli met een santensaus en rijst. Erg lekker. Het is de hele dag droog gebleven. Wij zijn daar heel erg blij mee. Rond 16.00 u. maak ik 2 arak attack klaar en gaan samen op de tree van de veranda zitten. Wij toasten en voelen ons senang. We hebben ook een fijn en serieus gesprek met elkaar. Maar wat wij niet in de gaten hebben is dat Omex al een hele tijd aan de poort staat te luisteren. Hij moet erg lachen om ons serieuze gesprek. Hij is nog een keer naar onze laundry geweest en heeft onze schone was meegenomen. Wat een zorgzame en fijne vriend is Omex toch. Niet alleen voor ons, maar ook voor zijn familie en mensen waar hij mee omgaat. Wij waarderen dit enorm. Het avondeten is echt heerlijk. Na de afwas een yoghurt & kamillethee. We zijn zo blij dat het droog is gebleven vandaag!

Matahari Zonnebaden Hujan

Woensdag 14 december 2016

Het was een onrustige nacht. Niet alleen vanwege de kikkers, daar zijn we zo langzamerhand wel aan gewend, maar de buren, die in de kos huizen en proberen met de motor weg te komen. Zij jagen de motor aan en dit meerdere malen en langdurig. Het kikkerconcert is er niks bij. Peter was gisterenavond als een blok in slaap gevallen en snurkte als de beste dus ik was al snel naar de ladies room vertrokken. Daar was het geluid van de motor natuurlijk duidelijk hoorbaar, zodat ik Linéa recta weer het bed induik. Dit was slechts van korte duur, want na de motorserenade hervat Peter zijn gesnurk weer. Afijn toch nog even gedut en om 5.15 u. staat Peter op en ik ± 6.00 u.

We eten een uitsmijter kaas en vers brood van de bakker als ontbijt. Het water in de straat is redelijk gezakt. Het is een zonnige ochtend met veel blauwe lucht. Hopelijk blijft dit zo. We hebben in deze vakantie tot nu toe 2 droge dagen gehad en 1 dagje  fijne regen. We hebben nog 3 weken in Lombok te gaan. Het blijft zonnig. Peter & ik besluiten het zonnetje in te gaan. Weliswaar op de veranda, want we willen het gras zoveel mogelijk ontzien na die zware regenval & banjir. Het is lekker in het zonnetje en het ziet ernaar uit dat het de 3^de regenloze dag wordt. Tussen de middag nemen we een bamisoepje voor de verandering. We lezen nog wat en rond 14.30 u. gaat het helemaal betrekken. Jawel een regenbui, het mocht niet zo zijn! Het wordt een felle bui met veel wind en zo’n daling van temperatuur naar 24 graden. Voor tropische begrippen fris. Ik krijg een niesbui. Ben erg gevoelig voor plotselinge temperatuur verschillen. Binnen is het warmer, dus ik ga daar verder met een boekje lezen. Sowieso is het niet zo warm als andere jaren. Onder de 30 graden. Dit is ook de eerste keer dat we dit meemaken. Als de bui is afgelopen zet ik een kopje thee met koekjes erbij en niet lang erna een arak attack.

Ik vind het nog steeds fris. Dus ga weer naar binnen. Rond 18.00 u. maakt Peter een nasi goreng van de restjes. Het smaakt ons goed. Yoghurt & thee voor het slapen gaan. Morgen is er weer een nieuwe dag.

Expeditie naar hout met taxi “berempat”

Donderdag 15 december 2016

Het podium van de kikkers in onze tuin heeft zich verplaatst naar de voorkant en er is een nieuw podium bijgekomen en wel die van de illegale kroeg. Door de temperatuursverandering gisteren heb ik een kou gevat. Vannacht last van keelpijn, verstopte neus en de verschillende podia. Dichtbij ons huis blaft ook een hond duidelijk hoorbaar. Na het ontbijt ontdekken we sinds lange tijd weer hondensporen. Ik had al zo’n vermoeden. Vandaag gaan wij zo vroeg mogelijk de was weg brengen naar ons vertrouwde adresje, voordat het eventueel gaat regenen. Het water voor ons huis is weliswaar gezakt, maar nog steeds niet weg. Van ons tot aan de hoofdweg moet je tot ongeveer kniehoogte door het water waden, terwijl de weg naar het dorp helemaal droog is ook de zijstraatjes. Bij ons wasvrouwtje is het een beetje modderig  en bij ons arakvrouwtje valt het ook mee. Het water heeft er wel hoog gestaan, maar het is zo goed als weg. Wij zijn de enigste waar het water nog staat! We kopen 4 arak, want we willen limoncello maken. Het wordt tijd. Op de terugweg gaan we bij onze bekende warung langs voor uien, jeruk & ketimun. Als we daar zijn komen we Omex & Yen tegen, die toevallig op zoek naar ons zijn. Gezamenlijk gaan we richting ons huis. Omex vraagt wat ons programma is voor vandaag. Eigenlijk wil Peter nog steeds achter het hout aan en hij had het idee om naar de haven van Ampenam te gaan en eventueel naar de markt. Omdat ik al 6 dagen thuiszit vanwege de banjir wil Peter dat ik er ook even uit ben. Hij stelt voor om een taxi te nemen naar Ampenan en eventueel met de bemo terug. Dit vinden wij een goed plan. We gaan even omkleden Omex & Yen ook en we wachten ze weer op bij het huis van Putu. Putu is er niet en Sri wil dat we even binnen komen. Vlak daarna gaan wij op weg. Een taxi is zo geregeld. De man van de toko, waar wij het glas hebben gekocht wist ook een adres in Ampenan, waar ze eventueel het hardboard hebben. In eerste instantie zijn we bij het foute adres, maar als we bij het goede adres zijn blijken ze het niet te hebben. Ze verkopen er wel triplex. Peter noemt dit “shit wood”. Hij wil het niet hebben. Van de mensen van “Matrix”, zoals de toko heet, krijgen we nog een ander adres waar we eerst naar toe gaan. Daar hebben ze het ook niet en gaan dan naar Cakanegara, want daar weet onze taxichauffeur nog een adres. In de plaats van 6 dagen thuis zitten wordt het 6 uur taxi drive! We hebben er vreselijk lol in en dat is het belangrijkste. Het adres van de taxichauffeur is ons al bekend. Het is een grote bouwmarkt, waar wij onze schemerlampjes en de spuitbussen vorig jaar gekocht hebben. Het is een goede zaak, waar ze veel hebben, maar helaas hebben ze hier het hardboard ook niet. We besluiten terug te gaan naar Ampenan naar de zaak waar we al eerder zijn geweest en dan doen we het maar met triplex! De taxichauffeur zet ons af bij de haven en ik reken af. Het ritje kost zo’n 150.000 IDR, toch nog goedkoper dan een auto huren. Onze expeditie naar het hout kost wel wat, maar het plezier wat we eraan beleven is ook kostbaar. We gaan eerst een wandeling maken in de haven. We maken wat foto’s en lopen langs en door een dorpje daar. De huisjes zijn daar piepklein en het doet een beetje middeleeuws aan. Het is echt onvoorstelbaar hoe de mensen hier leven. Aan de andere kant ook heel mooi. Erg leuk om te zien. Peter & ik willen beslist nog een keer terug. We gaan weer naar de toko van het hout en in een keer vinden we een stuk hardboard. Helaas geen 3 mm. De juiste dikte hebben ze niet. Jammer! We moeten ook een veel te groet plaat triplex kopen, dus ons plan gaat niet door. In de tussentijd hebben we best wel trek gekregen en gaan op zoek naar een restaurant. Vlak in de buurt is “Manalagi”, het Chinese restaurant waar we al eerder met Omex & Yen zijn geweest.

Na het eten bestellen we een taxi naar Montong, om inkopen bij de J-markt te doen en een blik te werpen op de bouwmarkt ernaast, misschien hebben ze daar het hardboard!

Helaas hier ook niet, wel triplex en ook daar moet je een grote plaat van kopen. Bij de J-markt doen Yen & ik samen de boodschappen, terwijl Omex & Peter een beetje aan het ouwehoeren zijn. Zij vinden een klemboard van jawel hardboard, waarvan de achterkant gefineerd is, maar dat maakt niet uit. Het blijkt er toch te zijn! Omex wil morgen erop uitgaan om het te vinden. Peter vindt dat hij dit niet alleen moet doen, hij wil mee. Het laatste stukje naar huis wordt de bemo. Als we thuis zijn gaan we aan de limoncello beginnen. Althans Omex & Yen, wij kijken toe, want ook dit wordt ons uit handen genomen. De citroenen worden minuscuul geschild en in de glazen pot met arak gedaan. Wanneer zij hiermee klaar zijn, wordt de pot op een “geheime plek” weggezet. Van het citroensap maken wij “jeruk nipas”. Na dit karweitje gaan Omex & Yen naar huis. Het was een “menyenangkan” dag “berempat”.

Als afsluiting drinken Peter & ik een arak attack hoe kan het ook anders en het is ons opgevallen dat het niet heeft geregend vandaag, misschien wel de 3^de dag tijdens deze vakantie!

Een mooie dag

Vrijdag 16 december 2016

Zowel de leden van de illegale kroeg als het kikkerorkest waren vannacht minder enthousiast. Gelukkig maar, want ik voelde me toch al niet zo lekker vanwege mijn verkoudheid. Na het gebruikelijke ontbijt ga ik de vloer uitgebreid dweilen. Daarna een douche en Peter gaat de tuin fatsoeneren. Er is gelukkig meer land in zicht, maar het water is er nog steeds. Dit is nu al 7 dagen, maar we blijven positief. Het is ook een erg zonnige dag. Eindelijk! Ik besluit om het zonnetje in te gaan en de verkoudheid er uit te branden. Helaas krijg ik door de verkoudheid ook een astma aanval. Het is 11.32 u. Peter gaat de lunch klaarmaken. Na de hoestbui ga ik aquarellen. Rond 13.00 u. gaan wij lunchen. Een salade van gekookte aardappelen & komkommer met een kokos,broccoli en dille & dragon sausje. Erg lekker! Na de afwas ga ik weer aquarellen en Peter gaat het gras maaien. Omex belt op en wil een plastic emmer van ons lenen zijn pomp van de put is kapot en probeert deze te repareren. Tevens zorgt hij ervoor dat Peter weer internet heeft. Deze had hij niet meer. Rond 15.00 u. gaan we de was ophalen die Omex de 13^de naar een ander adres had gebracht. Als we daar aankomen, blijkt er nooit een was door Omex gebracht te zijn. We snappen er niets van. Dan maar naar ons arakvrouwtje. Eigenlijk wilden we ook wat groenten kopen. Helaas is ons “groentevrouwtje” er niet. Wanneer we weer thuis zijn gaan we eerst aan de boekhouding beginnen. Het klopt weer als een bus. Na de boekhouding maak ik een drankje voor ons en ga in mijn dagboek schrijven. Peter geniet van de avondzon, want die is er sinds lange tijd niet meer geweest. Als avondeten had Peter gebakken aardappels, ui, knoflook, gekookte kip in een dikke bouillon in gedachten. Wederom een verassende maaltijd. Wanneer hij zijn 1^ste kooksessie wil doen is het gas op! Afijn hij gaat op expeditie gas. Op het einde van de straat links is een winkel, waar hij het gas haalt en gaat weer vrolijk verder met koken. De maaltijd is erg lekker. Wanneer wij net klaar zijn met eten en ik de afwas wil doen staan Omex & Yen voor de poort met de laundry & eten. Omex schijnt de was toch bij ons wasvrouwtje te hebben gebracht. Wij snappen het niet, want zij heeft daar niets over gezegd toe wij er waren! Afijn we hebben het nu. Peter eet zijn 2^de maaltijd met Omex & Yen. Voor mij wordt het teveel. Ik eet wel van het toetje, dat is erg lekker. Nog even gezellig kletsen en dan “ Ins Bett”. Ik smeer mezelf in met kayaputi voor mijn verkoudheid.

Pasta Bolognese met Omex & Yen

Zaterdag 17 december 2016

Het kikkerconcert & de illegale kroeg waren weer enthousiast vannacht en vroeg in de ochtend. Net als gisterenochtend was er een stevige bui. We maken vandaag uitsmijter kaas met vers brood van de bakker. Peter gaat weer geld pinnen 2,5 miljoen IDR. Ik ga opruimen & douchen. ± 9.00 u. komt Putu ons afval ophalen om op zijn land te storten. Peter bespreekt wat er eventueel gedaan kan worden als voorzorg tegen een volgende banjir. Hij wil de weg ook weer opvullen met puin en zand wanneer het water volledig weg is. Omex & Yen zijn er even later ook. Zij willen samen achter het hout aangaan en gaan ook boodschappen voor ons doen bij de J-markt. Als lunch maakt Peter een nasi goreng van de restjes. Na het eten gaat Peter nog even aan de weg werken. Dan zijn Omex & Yen er. We hadden Omex nog een sms gestuurd met de mededeling: “If it is possible can you bring a lot of good tomatoes for the pasta Bolognese, lemon for the arak, minyak angin for Ansje, a surprise for Yen and good luck for you!” Omex forgot the minyak angin en the surprise for Yen, omdat hij teveel gefixeerd was op het hout, wat hij nergens kon vinden. Arme Omex! Dus good luck had hij ook niet! Ze hebben wel veel tomaten & citroenen meegebracht. Peter wil vanavond een pasta Bolognese voor ze maken dus we spreken tussen 18.00 u. en 19.00 u. met ze af. Ik ga de lijst afmaken van mensen die wij via e-mail een Kerst/ Nieuwjaarwens willen sturen. Peter gaat aan de voorbereidingen van de pasta beginnen. Als ik de lijst af heb neem ik een tabletje in en duik voor een paar uurtjes het bed in. Ik voel me niet zo lekker en ik wil van mijn verkoudheid af. Rond 17.00 u. sta ik op, knap me wat op. Peter heeft de pasta ook af. Om 18.00 u. dek ik de tafel. Omex & Yen verschijnen om 19.00 u. een half uur later zitten we aan tafel. Het wordt weer “menyenangkan berempat” en rond 22.00 u. nemen we afscheid. Selamat tidur!

Kerstgroet versturen Relaxte dag Big Wind Angin Besar

Zondag 18 december 2016

Ik heb bijna de hele nacht bij Peter in bed gelegen. We hadden alle twee een beetje minyak angin op ons voorhoofd & borst gedaan. We hadden Omex zijn minyak gekregen gisterenavond. Het is een sterk goedje en werkt goed! Nick heeft onze Kerst & Nieuwjaarswens ook af dus kunnen wij beginnen om het per mail naar de mensen te sturen. Na een opruimbeurt en een douche gaan we eraan beginnen. Het gaat voorspoedig. Er zijn een aantal adressen niet goed, maar via sms krijg ik de juiste adressen. Het is redelijk weer, maar wel veel wind. Na de klus ga ik het zonnetje in. Peter gaat een dutje doen. Om 14.30 u. is hij weer paraat en ik maak een yoghurt met honing klaar. We gaan de laatste mailtjes versturen. Het is inmiddels 15.00 u. We gaan verder niks meer doen een beetje lezen that’s it. Rond 17.30 u. nog een mailtje versturen en gaat Peter het restje pasta opwarmen. We krijgen de eerste reacties terug van een collega van Peet en een oud collega van mij. Ook Nick stuurt een bericht met het juiste adres van Toon & Diny en reageren hierop. We gaan nog wat lezen. Het is nog harder gaan waaien. Zo hard dat de pot met cactus is gesneuveld. De palmen van Pa Ketut in pot hebben we uit voorzorg tegen de muur aangezet. Dit bedoelde Omex toen hij ons vertelde dat het in december & januari hard kan waaien. Big wind! Na de banjir de angin besar. Dan hebben we dat ook meegemaakt!

Na hujan komt angin

Maandag 19 december 2016

Het heeft vannacht stevig doorgewaaid en ook geregend. Het kikkerconcert is gestopt tot vreugde van onze gekko die laat wat meer van zich horen. Ook onze buurvrouw van de homestay aan onze rechterkant was behoorlijk actief. Ze schreeuwde de hele buurt bij elkaar. We staan toch weer vroeg op. Ik om 6.00 u. Peter om 5.00 u. Hij maakt mie goreng voor zichzelf en ik het gebruikelijke. We hebben leuke berichtjes terug gekregen n.a.v. onze e-mail. Het idee van Peter om via een link naar onze website te gaan is super geslaagd. Peter gaat nog even wat puin storten op onze weg, want alle noeste arbeid die hij had verricht is naar beide buurmannen gegaan. Wij willen vandaag vroeg de boodschappen  doen, want als het kan wil Peter vanmiddag naar de “carpenter” om daar of het hout te bestellen of misschien weet de carpenter wel waar je het hardboard kan krijgen. Dus gaan we eerst bij Putu langs om te vragen of hij tijd heeft vandaag. Toevallig komt hij net aanrijden en hij heeft tijd. Oké wij gaan naar Montong met de bemo kopen bij de bouwmarkt een nieuw slot en doen inkopen bij de J-markt. Helaas is er geen yoghurt, eieren en pulsa. De pulsa halen we op de terugweg op de hoek aan het einde van onze weg naar de hoofdstraat. Het zonnetje is gaan schijnen, dus ik ga even de zon in. Dit had ik gedacht, want even later komt er een buitje. Niet zonnen dus! Ik maak een kopje thee voor ons met kue lapis en besluit om te gaan aquarellen. Mijn onderwerp zijn de roze bloemetjes & knopjes van de Cambodja boom. Ik had deze al eerder gedaan, maar het was niet zo goed gelukt. Peter is de boomstronken is de boomstronken tussen de palmen aan het “pellen”. Ze zeggen dat als je de schors eraf haalt de boom niet meer groeit. Het is een snelgroeiende boom en ieder jaar moet Peter hem kappen, want hij zit de palmbomen in de weg. Als lunch eten we het laatste restje pasta  op. Na de afwas krijg ik een sms van Lily met haar juiste e-mail adres. Ik stuur haar de mail en een sms terug. Het is hier rond 15.00u. Wanneer ik voor Peter & mij een thee/citroen & honing wil maken belt Putu om naar de carpenter te gaan. Dus geen thee voor Peet. Ik ga nog even wat lezen en rond 17.00 u. is Peter terug. Het is allemaal gelukt bij de carpenter. Hij komt morgen alles brengen. De carpenter was wel een beetje boos op Peter, omdat hij nu pas contact met hem zoekt, terwijl hij al een tijd in Lombok is. Putu verontschuldigd Peter bij de carpenter met het feit dat wij het een en ander hebben meegemaakt. Eerst de koffers, toen het dak en daarna de banjir!

Samen gaan we nog even de was ophalen en naar het arakvrouwtje. We eten een mie goreng en Peter heeft tempeh goreng langs de kant van de weg gekocht. We besluiten om op tijd het bed in te duiken. Het heeft vandaag behoorlijk gewaaid. Als wij amper in bed liggen met een boekje begint het keihard te regenen en plotseling stopt het weer. Net of iemand een kraan aan en uitzet. Het blijft een tijdje aan de gang. Aan/uit aan/uit. Peter is er niet gerust op. Uiteindelijk is hij toch in slaap gevallen.

Matahari dan juga angin / Carpenter

Dinsdag 20 december 2016

Eerst is er hujan daarna angin en uiteindelijk vandaag matahari. Dus na een roereitje tomaat Peter met mie erbij en ik vers brood en een opruim- en opknapbeurt duiken wij het zonnetje in. We hebben ook weer leuke berichtjes gehad van o.a. John & Carla, onze hoekburen in Nederland, die onze website nog nooit gezien hebben. Zij zijn er zeer enthousiast over en vinden het leuk kennis te maken met onze belevenissen in Indonesië. Rond 13.00 u. gaan wij richting Montong. Bij de J-markt kopen we druiven & mandarijnen voor Pa Ketut. We hebben gisteren beloofd om vandaag bij hem op bezoek te gaan. Bij de baksoboer kopen we 2 bakso voor het middageten. Er is nog steeds veel wind, maar ook veel zon. Rond 16.00 u. gaan we naar Pa Ketut, maar er is niemand thuis, zowel de poort als het huis zit op slot. Nou ja jammer, misschien proberen we het later nog een keer, anders morgen. 

De carpenter zou ook nog komen. We wachten het af. Eerst maar een Appje naar Jeannette, want die is jarig vandaag. Peter stuurt een foto mee van ons huisje en de beruga. Ook stuurt hij een mailtje van onze kerstgroet naar Jaqueline onze tegenover buurvrouw. Dan is Putu er met de carpenter. Peter & ik vinden hem zo’n aparte mooie man. Ik schiet een paar foto’s. Hij heeft het hout voor de lijstjes bij zich. Het is geen hardboard, maar triplex. Peter & ik checken even of de “gaten” voor de klemmetjes op de juiste afstand zitten. Dit is helaas niet het geval. Peter heeft nog via Putu nadrukkelijk laten weten dat het 3 mm. moest zijn. Dit is klaarblijkelijk niet goed overgekomen. De carpenter begrijpt nu pas wat de bedoeling is en met mes en liniaal gaat hij de fout corrigeren. Peter wil dat hij koffie gaat drinken en hij gaat morgen zelf de lijstjes goedmaken. Afijn we ouwehoeren wat met z’n vieren en al met al is de carpenter toch nog goedkoper dan het ritje met de taxi zegt Putu, maar voor ons was het toen eigenlijk een dagje uit! We nemen afscheid van de carpenter en de volgende keer als er weer iets is gaan we meteen naar hem toe. Peter & ik hebben geen honger dus we nemen een kleine yoghurt & drinkyoghurt + citroen, gember, kunyit thee en dan naar bed. We hebben nog een kleine ruzie voor het slapen gaan, maar al met al was het een vrij zonnige dag.

Familiebijeenkomst Putu / Pa Ketut / Wiel koffer

Woensdag 21 december 2016

De winter is vandaag begonnen in het westen van de wereldbol. In Indonesië de zomer. Ik heb vannacht slecht geslapen. Ik werd wakker gehouden door een mug. Na een douche spuit ik de ladies room in met anti “nyamuk”. Wij zijn uitgenodigd om bij Putu te komen eten. Er is een bijeenkomst van familie uit Bali. Rond 9.30 u. gaan wij ernaar toe. Er is al veel familie. Zij zijn vroeg in de ochtend vanuit Bali hiernaar toe gekomen. Een paar mannen liggen op een matje onder de tempel bij de poort. Weer anderen zijn aan het eten. Het is een ongeregeld zooitje. Putu maakt voor ons de poort open en ik wil naar de beruga lopen, waar wij normaal gaan zitten, maar daar zijn al een hoop andere gasten dus wij gaan naar de veranda. We krijgen koffie & thee met traditionele lekkernijen. Daarna moeten we “makan”. Putu & Sri hebben een buffetje gemaakt met allerlei gerechten. Het smaakt ons goed. Als toetje is er “Rujak” een sambal met diverse soorten vers fruit. Voor mij iets te heet, maar Peter geniet ervan.

De familie uit Bali is vanochtend om 2.00 u. vertrokken en Putu & Sri zijn om 4.00 u. gaan koken. Geen wonder dat de mensen eten en uitrusten. Putu wil dat we even kennismaken met het hoofd van de familie en zijn vrouw die op de beruga zitten. Het zijn aardige mensen. Wanneer zij voor een ommetje gaan in het dorp gaan wij er ook van tussen, want we willen even bij Pa Ketut langs.

We nemen het fruit mee en de nieuwe sleutel van de poort. Het huis en de tempel zijn mooi en in harmonie met elkaar. Ik maak er foto’s van en natuurlijk van het oude hutje van Pa Ketut die ook op het erf staat. Peter & Pa Ketut hebben hier menige uurtjes in vertoefd tijdens de bouw van ons huis. Het heeft voor hun beiden een emotionele waarde. We drinken koffie & thee op de veranda met Pa Ketut. Rond 13.00 u. zijn we weer thuis. We gaan de foto’s inlijsten. Als we daarmee bezig zijn staat de man van het wiel van onze koffer voor de poort. Het is ongeveer een maand geleden dat we bij Silk Air zijn geweest om ons beklag te doen.

Dit was woensdag 23 november. Uiteindelijk hebben zij een originele Samsonite wiel gevonden in Surabaya. Het wiel wordt door de man bevestigd en de koffer draait en rolt weer zoals het hoort. Ik moet even tekenen voor onze goedkeuring en Peter geeft het oude wiel wat we eerst hadden gekregen aan de man terug. Hij kan het beslist gebruiken als er meer van dit soort klachten komen. Wij bedanken hem hartelijk “terima kasih”. Hij krijgt nu zijn geld omdat hij de klus heeft volbracht. Peter belt Putu op om te zeggen dat de man van de koffer is geweest en even later staat hij bij ons op de stoep. Putu maakt van de gelegenheid gebruik om met Peter over het geld te praten. Toen ze bij de carpenter waren heeft hij een ½ miljoen IDR van Peter geleend voor de aanschaf van een tafel & stoelen. Peter antwoord heel wijs dat hij het daar een andere keer over wil hebben. We hebben nog 2 weken dat we hier zijn. In feite hebben we nu alles geregeld wat we wilden, behalve dat we nog met z’n vieren Peter, Putu, Omex & ik bij elkaar komen om onze concrete plannen te bespreken t.a.v. onze tuin. We hebben Omex voor het laatst afgelopen zaterdag gezien. We willen geen druk op hem leggen en volgens Putu is hij “busy” dus we wachten af. We vragen of Putu nog een lekkere brem voor ons wil kopen en in de tussentijd gaan wij verder met de foto”s. Rond 16.00 u. genieten wij van een lekkere donkere brem en toasten op de koffer. Als avondeten is er nog een restje bakso voor Peter en een noodle soup voor mij. Als we met de afwas bezig zijn begint het in een keer keihard te regenen en het houdt voorlopig niet op. We moeten de meubels verplaatsen, want de veranda is zeiknat geworden. Ik maak nog een thee met kunyit, jeruk & madu en gaan dan naar bed. Wanneer wij op bed liggen horen wij iemand aan de poort rammelen. Het regent nog steeds. Peter gaat naar buiten en ziet iemand met regencape en chinees hoedje. Het is Pa Ketut met ons fruitmandje en een pannetje met warme zoete aardappelsoep. Wat een lieve mensen zijn het toch hier! We proeven van de soep, maar vinden hem te zoet. Gekookte zoete aardappel oké, maar in de soep dat is toch wel minder.

Limoncello Bandel Verstopping wc Bandel Omex & Peter

Donderdag 22 december 2016

De kikkers hebben vannacht weer een concert gegeven. Dat zat erin vanwege de heftige regenval. De muggen waren ook weer van de partij. Ik sta pas om 7.00 u. op na een diepe slaap in de ochtend. We hebben uitsmijter kaas als ontbijt. Na een douche spuit ik beide ruimtes in met anti muggen spray. We gaan op tijd boodschappen doen. Peter heeft Omex een berichtje gestuurd Apa kabar? Wanneer we in de J-markt zijn belt Omex op. We hebben bijna een week niets meer van Omex & Yen gehoord. Het blijkt dat Yen ziek is geweest. Ze had hoofdpijn en Omex gaf haar een tabletje die hij van ons had gekregen. Daarna kreeg ze dikke ogen waarschijnlijk een allergische reactie. Peter antwoord dat we als we weer thuis zijn naar hun toekomen. Als wij de boodschappen aan het uitpakken zijn staan Omex & Yen in een keer voor de poort met een bakje rijst en een sayur van het binnenste van de banaan. We eten met z’n vieren en kletsen wat bij. We besluiten om de limoncello te maken vandaag, want het is inmiddels 1 week geleden dat we de citroenschillen met arak in de pot hebben gedaan en weg hebben gezet. Yen heeft al een glazen fles voor de limoncello bewaard en wij hebben er ook een. We moeten van water en suiker een siroop maken, de schillen uit de arak halen en de vloeistof met de siroop mengen. Eigenlijk wil Peter dit samen met Omex doen. Dit gaan zij ook doen, maar als Peter Omex een paar aanwijzingen geeft hoe hij het beste te werk moet gaan is Omex eigenwijs “Bandel” en gaat op zijn eigen wijze te werk. We gaan het daarom ook “Limoncello Bandel” noemen. Wanneer het proces klaar is en wij 2 flessen en een longdrink hebben gevuld en weggezet nemen Peter, Omex en ik ieder een klein glaasje met ijsblokjes erin om te proeven. Wij vinden dat het voor de eerste keer dat we dit gemaakt hebben best geslaagd! We hangen en dollen nog een beetje op de veranda en maken een afspraak met Omex & Yen om samen uit te gaan eten. Zij mogen zelf bepalen waar dat is. Vanavond willen ze bij ons terugkomen om ayam sweet & sour voor mij en pedas voor de rest te maken. Het is rond 13.00 u. ik ga in mijn dagboek schrijven een boekje lezen en het zonnetje in. Dit laatste is maar voor even, want ik wordt weer lek gestoken door een mug. Ik vlucht naar binnen om mij in te smeren met bokashi en de mug blijft mij achtervolgen. Idioot! Peter zegt dat ik mij in moet smeren met deet en dit ga ik doen. Peter smeert mijn rug in en heeft daarbij de mug te pakken. Zo die is dood! Nu de rest nog. Op het moment hebben we veel last van muggen, dit was in het begin helemaal niet. Het is natuurlijk door de banjir gekomen al dat stilstaand water rondom ons huis. Rond 15.00 u. gaan we naar de laundry en Peter spuit de ladies room & slaapkamer met anti nyamuk. Als de schone was er is ruim ik die op en Peter gaat de bladeren in de tuin met een sapolidi bij elkaar vegen. Daarna nestelen we ons op de veranda met een drankje en genieten van de rust. De wind is iets gaan liggen en het is een rustige namiddag.

Omex & Yen komen om 19.00 u. en duiken meteen de keuken in. Binnen een mum van tijd hebben zij het eten op tafel en schuiven wij aan. Yen heeft weer voortreffelijk gekookt. Ze kan het echt wel! Na de afwas eten we “Dragon Fruit”. Een rode vrucht, aan de buitenkant een schil zoals een artisjok en de binnenkant is zacht. Een aparte vrucht. We eten deze gezellig op de veranda. We bespreken wat voor hapjes we bij de limoncello willen maken met Oud & Nieuw. Er wordt van alles geopperd. Ayam pangang, udang, telor, kentang en noem het maar op. Er moet natuurlijk ook muziek komen. Helaas hebben we geen computer en heeft Peter niet zoveel muziek op zijn smartphone staan.

Ineens valt me te binnen dat ik mijn I pod die ik van Nick heb gekregen bij me heb, waar genoeg muziek op staat. Maar helaas heeft Apple een aparte aansluiting die we niet kunnen gebruiken op de kleine luidspreker, die Peter bij zich heeft. Dus wordt het de muziek van de smartphone. Het is wel weer gezellig met Omex & Yen. Wanneer ik naar de toilet moet, spoelt hij niet door. Peter had vanochtend het restje soep van Pa Ketut door de wc gespoeld, de aardappels die daarin zaten zijn blijven hangen. Ik had nog tegen Peter gezegd dat hij dit beter niet kan doen. Hij had de soep door een vergiet moeten doen en de aardappels in een plastic zak in de prullenbak. Peter was “Bandel” net als Omex. Ja en nu zit hij met de gebakken peren oftewel aardappels in de pot. Dan heeft hij morgen wat te doen.

Naar Alberto met Omex & Yen Plan gaat niet door!

Vrijdag 23 december 2016

We hebben alle twee redelijk goed geslapen. Na het ontbijt gaat Peter meteen aan de slag met de toilet. Hij heeft het idee om met een gedeelte van de tuinslang de wc door te prikken. Helaas is de tuinslang te flexibel, dus probeert hij het net als de vorige keer met een dikke elektriciteitskabel. Na verschillende pogingen lukt het hem uiteindelijk. Wij zijn erg opgelucht. We gaan alle twee een douche nemen. Wanneer ik net uit de douche kom zijn Omex & Yen er en jawel hoe kan het ook anders met een potje eten. Met een omelet erbij moeten we natuurlijk makan. Tijdens het eten bespreken we waar we naar toegaan voor ons etentje en de keuze is “Alberto” geworden. Een Italiaans restaurant aan het strand in Sengiggi. We gaan er met de taxi naartoe. Omex wil graag de originele limoncello proberen en Yen natuurlijk de Pizza. Omex heeft nog een afspraak vandaag en Peter wil even naar de bank. We spreken om 17.00 u. met ze af.

Als Peter terug is van de bank gaan we de boekhouding doen. Ik had een klein foutje gemaakt, die we samen weer hersteld hebben. Daarna ga ik het zonnetje in. Het is een beetje vreemd weer vandaag. Het is erg drukkend en er is sluierbewolking. We transpireren alle twee behoorlijk. We moeten het ermee doen. Om 14.00 u. gaan we de restant foto’s ophangen, een klein afwasje doen en weer de douche in. Plotseling begint het keihard te regenen en het stopt pas om 16.25 u. Hopelijk blijft dat zo! Het wachten is op Omex & Yen. Helaas gaat het weer regenen. Het is 16.54 u. wanneer wij besluiten Omex & Yen af te bellen. Het is niet fijn om in de regen aan het strand te zitten en we hebben beslist geen mooie zonsondergang. Er hebben zich weer grote plassen op de weg naar de hoofdstraat gevormd en ook dat is niet bevorderlijk. Dus we verzetten de afspraak naar morgen. Er is nog een restje eten van vanmorgen en met een kecapeitje erbij is dit helemaal uitstekend. We hebben nog niet opgehangen of de regenkraan stopt weer. Het is windstil en we hebben een pracht van een zonsondergang. Je kunt er ook geen peil op trekken!

Relax dag Alberto Big Wave

Zaterdag 24 december 2016

Peter is gisterenavond als een blok in slaap gevallen. Ik heb nog een tijdje liggen lezen.
Weer op tijd op ontbijten & douchen. Vandaag moeten we wel boodschappen doen, want het lijkt wel Polen in onze koelkast. Nick heeft een berichtje gestuurd met een foto waar bij hem in de straat allemaal kerstverlichting is. Het ziet er sfeervol uit. Wij moeten nog bedenken wat we terugsturen. We wachten even op Omex & Yen, je weet maar nooit! Wanneer zij niet komen opdagen gaan we boodschappen doen. Op naar de J-markt. Er is weinig bemo op de weg. Als we een tijdje staan komen Omex & Yen op de brommer voorbij. Ze komen net van het ziekenhuis. Een zusje van Yen moet geopereerd worden, vandaar dat ze niet kwamen opdagen. Afijn wij gaan boodschappen doen en zien elkaar ± 17.00 u. om naar Alberto te gaan.

Tegenover de J-markt is een kleine warung en kopen daar 2 nasi campur voor de lunch.

Het is vandaag weer erg drukkend. Als we thuis zijn trekken we onze kleren uit en gaan onder de palmbomen liggen in onze tuin. Om 13.00 u. lunchen een klein afwasje doen en weer onder de palmen tot 16.00 u. Peter gaat nog even een stukje gras maaien en ik wordt lek gestoken door een mug. Dan maar een douche nemen. Hetzelfde ritueel als gisteren. Het was een mooie zonnige dag vandaag. Peter & ik hebben nog nooit zoveel boeken gelezen tijdens een vakantie.

Omex & Yen verschijnen om 16.30 u. en hebben er zin in. We lopen naar het einde van de straat voor een taxi en worden bij Alberto afgezet. Er zijn hoge golven op zee en er is veel wind. Een grote groep mannen zijn aan het surfen. We nemen nog net geen tafeltje op het strand, maar op een overdekt terras. Tot onze ontsteltenis zien we dat er veel strand is weggeslagen. Het strand was voor zo’n 6 jaar terug veel groter. Dit weten we omdat we toen met Nick & Marieke hier ook zijn geweest. Peter, Omex & ik gaan de limoncello uitproberen en Yen neemt een ander lekker drankje zonder alcohol. Als aperitief nemen we 2x de Fish slices, olive oil basilicum tomato pieces oregano & olive.

Dit past wel bij ons drankje. Het smaakt goed en ziet er goed uit. We zien “Last Day” ook op het strand. Hij gaat naar Peter toe en heeft een “complain”. Tijdens de vakantie met de familie vorig jaar is door een van hen een belofte gedaan om de last day een “blanket” te kopen van hem. Hij is naar het strand gegaan en heeft niemand gezien. Wij zeggen dat we van niks weten en dat is ook zo. Sorry! We gaan wel samen op de foto met hem.

Het is prachtig op het strand. Het waait weliswaar hard en er zijn zeer hoge golven, maar dat mag de pret niet drukken. Ik maak foto’s en een filmpje. Het waait zelfs zo hard dat een stelletje dat op het strand aan een tafeltje een hapje en een drankje nuttigen, moeten verkassen naar ons terras, omdat de golven over hun tafeltje komen.

Als hoofdgerecht nemen Peter, Omex & Yen een “beef” gerecht, dus geen pizza voor Yen en ik gefrituurde garnalen met mayonaise en die is home-made.

Peter & ik nemen nog een limoncello, Yen neemt een chocolate milkshake en Omex een water. We laten het ons smaken. Het is een goed restaurant met een uitstekende keuken. Dit hadden wij niet verwacht. We nemen geen dessert, maar nog een limoncello en genieten van de ondergaande zon. Wanneer wij willen afrekenen krijgen we van het huis nog een limoncello en nu doet Omex ook mee. Na afloop met een taxi weer naar huis. Als we de straat oplopen zien we tegenover ons een grote Indomarkt. Sowieso is de staat erg volgebouwd en het is erg druk. Dit was voor jaren terug nog niet het geval toen wij hier waren. Een eindje verder is Café Wayan, waar wij altijd hebben gelogeerd. We zijn al een tijd niet in Sengiggi geweest en vinden het erg veranderd.

Als we in ons straatje zijn is het ook hier erg druk. De illegale kroeg op de hoek heeft veel volk. Het is ook zaterdag een uitgaansavond. Omex & Yen blijven nog even gezellig en om 22.30 u. trekken we de stekker eruit. Het was een leuke avond.

Eerste Kerstdag Rustige dag

Zondag 25 december 2016

Peter & ik hebben een ontzettende onrustige nacht gehad. Ik werd weer belaagd door een mug en Peter heeft zich helemaal kapot getranspireerd in bed. Tot overmaat van ramp krijg ik ook nog een diarree aanval en heb echt vreselijke krampen. We voelen ons alle twee niet lekker, dus blijven nog even liggen. Pas om 7.00 u. stappen wij uit bed en gaan aan het ontbijt beginnen. Ik heb nog steeds krampen dus ik hou het bij een kopje thee. Een kleine opruimbeurt en door de hoge golven gisteren aan zee is de lens van mijn fototoestel behoorlijk beslagen. Ook die maak ik schoon. Daarna een douche en ga ik in mijn dagboek schrijven. We hebben nog 2 berichtjes gehad. Een van Jos en een van Hedy. We sturen Nick een bericht n.a.v. zijn bericht: “Wij moeten het met een lichtje doen tijdens een gezellig etentje met Omex & Yen”. Met foto van de ondergaande zon.

Daar we alle twee zo duf zijn als een konijn gaan we op bed een boekje lezen en vallen af en toe in slaap. We schrikken wakker door een hevige bui die blijft aanhouden. Peter gaat in de tussentijd voor het eten zorgen. Het wordt gebakken aardappels een tomaat/aspergesalade en smoked beef. Rond 18.00 u. staan Putu & Sri voor de poort om ons “Merry Christmas” te wensen. Zij hebben een zak vol vers fruit meegenomen, zoals bananen, peer & rambutan. Ze blijven heel even, maar willen niks drinken. Wanneer ze weg zijn maak ik nog een thee met kunyit, jeruk & madu en trekken ons terug in de slaapkamer.

Tweede Kerstdag Berbelanja met Omex & Yen, Matahari, 5^de dag geen regen

Maandag 26 december 2016

Om 6.00 u. wordt ik gewekt door Peter. Heb vannacht heel even in de ladies room geslapen. We zijn alle twee goed uitgerust. Na het ontbijt neemt Peter direct een douche en gaat met zijn fototas naar het strand. We hadden een bericht van Nick terug en noemt de foto met ondergaande zon en zee een grote overstroming Ha ha!

Na het douchen wordt ik weer belaagd door een mug. Het is dit jaar wel raak!

Er is veel regen, er is veel wind er waren veel vliegen ( zodra de papaya tijd voorbij is zijn de vliegen ook verdwenen) er zijn veel muggen, er zijn veel kikkers, er zijn veel cicek & tokek. Wat wil je in het regenseizoen. De natuur vaart er wel bij!

Als Peter terug is van zijn wandeling, die niet bijzonder was, wil ik het gras maaien, maar het is te nat. Dan maar de dorre en dode bladeren verwijderen.

Peter stuurt een sms naar Omex, want hij wil vandaag wat groenten en brood kopen bij de bakker. Omex belt onmiddellijk terug. Hij en Yen zijn nog “busy” met het ontbijt voor ons, maar ze komen eraan! Even later staan ze met de potjes en pannetjes op onze stoep.

Het is rijst, sayur, ikan en 2 sausjes sambal. We eten samen kopje koffie & thee na en dan gaan we berempat boodschappen doen, want ze hebben ook nog een motor van een broer van Omex geregeld. Dus met z’n vieren gaan we naar de groenteboer, bakker & J-markt. Dat hebben we snel gedaan. Omex gaat nog even water & elektriciteit regelen. Het is 12.00 u. de ochtend is voorbij. Als Omex & Yen weg zijn staat Pa Ketut aan de poort met een nieuwe palm voor in de pot. Die Pa Ketut toch! Wanneer wij hem de enige scheut van een palmachtige willen geven weigert hij en zet die bij zijn palm neer.

Peter gaat even liggen en ik ga het gras maaien. We hebben met Omex & Yen afgesproken dat we een tripje gaan maken. We willen er toch even uit deze vakantie.

We gaan naar het zuidwesten van Lombok naar de kust. We hebben om 8.00 u. met ze afgesproken. ± 15.00 u. gaan we naar de laundry en het arakvrouwtje.

We hebben een leuke gimmick voor Omex & Yen bedacht die ik ga uitvoeren. “An umbrella besar untuk dapur Yen”  Omex wil een afdak bij de keuken maken, want met die heftige regenval staat Yen vaak met een paraplu te koken. Aangezien ze niet zoveel geld hebben willen wij hier een kleine bijdrage aan leveren.

Morgen na het tripje willen we dit samen met een tekening van de tuin en beruga (waar Omex helemaal gek van is) aan hun geven als dank voor al hun goede zorgen voor ons.

Peter maakt de restjes van gisteren op als avondeten en dit is meer dan voldoende. Nog een yoghurt en thee voor het slapen gaan. We duiken vroeg het bed in, want morgen is het vroeg dag. Het was vandaag de 5^de dag geen regen!

Pantai Selong Blanak Menikmati berlima 6^de dag geen regen

Dinsdag 27 december 2016

Het is nog vroeg 5.30 u. wanneer we opstaan en ontbijten. Het maakt niet uit, want we hebben om 8.00 u. met Omex & Yen afgesproken. Peter wil nog geld pinnen en ik wil de tekening nog iets verfraaien. Als ik alles gepakt heb voor de trip staan Omex & Yen om 7.30 u. al aan de poort. Omex heeft niet alleen een auto, maar ook een chauffeur geregeld. Het is een familielid van hem en gaan met z’n vijven”berlima” naar het zuidwesten van Lombok. Omdat de geldautomaat vlakbij ons huis leeg was moeten we nog even naar een ATM iets voorbij Montong en tanken. We nemen eerst een stuk snelweg richting het zuiden voorbij het vliegveld en een meer en gaan dan via een B-weg naar Selong Blanak. We komen door kleine dorpjes en rijden over kronkelweggetjes. Peter en ik vinden het helemaal geweldig. Het lijkt wel of de tijd hier heeft stilgestaan. Helaas lukt het niet echt om foto’s te maken. Via heuvels en als we bijna bij de kust zijn is er een mooi glooiend heuvellandschap, waar we wel even stoppen om foto’s te maken.

Er zijn daar groene sappige weides waar een groot aantal “karbau” en “sapi” in grazen. Er is ook een herder. Het is een mooi gezicht. We vervolgen onze weg langs steile bergwanden, waar nog aan gewerkt wordt. Op een gegeven moment houdt het asfalt op en rijden we op beton en dan is er modder. Einde weg! Er komt een herder met karbau en Omex stapt uit de auto om hem aan te spreken. Het is inderdaad einde weg, dus wij zijn net als de kudde door de modder en het water te gaan. We rijden verder door een mooi landschap en steile heuvels en zien dan de zee. Prachtig om te zien. Als we bij Pantai Selong Blanak arriveren zoeken wij de parkeerplaats op en stappen uit met onze bagage. Het is een mooi strand. Er zijn ook veel strandtentjes waar je kan eten, drinken en surfen. Ieder strandtentje heeft zijn eigen strandstoelen met parasol. We lopen een eindje het strand op en van alle kanten komen verkopers van de tentjes. We zoeken 2 setjes uit, want we zijn met z’n vijven. De verkopers willen dat we meteen betalen en hebben een grote mond. Wij vinden dit niet zo sympathiek en Peter zegt:”pelan, pelan”. wij zijn nog niet weg! Ook Omex vindt het niet oké en zegt dat ze niet zo opgefokt moeten doen. Ze hebben er vrede mee. We gaan ons nestelen en genieten van het uitzicht. Het is mooi weer. Veel zon, maar ook veel wind en wolken. Dit is nou eenmaal aan zee. We maken wat foto’s en om ons heen wordt veel gesurft. Er zijn veel stelletjes, maar er is ook een grote groep, waarschijnlijk Australiërs, mannen, vrouwen en kinderen naast ons. Peter loopt een eindje links van ons het strand op. Daar zijn veel vissersboten en vissers die je ook op zee ziet. Er moet ook een hotel zijn, want er zijn veel blanke mensen op het strand. Samen gaan Peter en ik nog even een stukje zee in om pootje te baden en Omex maakt foto’s. Een beetje liggen en genieten en ook ik ga een eindje wandelen over het strand. Ik wordt aangesproken door de mannen die surfplankles verkopen. “surfing, surfing”? no “jalan, jalan”Omex gaat wel even surfen en ook Gedri, onze chauffeur, waagt een poging.

Daarna gaan we achter ons in het standtentje wat eten & drinken. Het is 14.00 u. Omex & Gedri gaan om de beurt nog surfen en wij een beetje luieren. De zon is wel wat feller gaan schijnen en Peter kan zijn plekje niet vinden. Hij heeft last van de warmte.

Het blijkt ook al 15.00 u. te zijn en het is nog 2 uur rijden terug. Dus tijd om op te stappen. Wij vonden het een erg geschikt strandje. Het was een goed idee van Peter om toch nog even een tripje te maken. Je hebt dan iets meer een vakantiegevoel.

Wanneer we weer thuis zijn en afgerekend met de chauffeur geven we Omex & Yen ons cadeau. Ze zijn beiden aangenaam verrast. Na een drankje gaan ze naar huis, want we willen allemaal een verfrissende douche nemen. Even het zand, zeewater & lucht wegspoelen. Zo’n dagje aan zee maakt dorstig en slaperig. Voor het slapen gaan nemen we nog iets fruitigs yoghurt & peer en dan naar bed. Het was een fijne dag en we hebben genoten “menikmati”

Easy day 7^de dag geen regen

Woensdag 28 december 2016

Ik heb erg slecht geslapen vannacht. Last van de warmte, van een mug, van het snurken en van de herrie buiten. Toch sta ik om 6.30 u. op maak een simpel ontbijt en ga opruimen. Peter gaat na een douche ook een aantal klusjes doen. Zijn camera schoonmaken, want die zit onder het zand. De planken in de klerenkast waar van alles en nog wat ligt ordenen, zodat er een plank vrij komt om de foto’s in op te bergen als wij naar huis gaan. Hij gaat ook de elektriciteit naar de beruga checken die het niet meer doet. De geaarde stekker blijkt niet goed te zijn, dus er moet een nieuwe komen. Als wij zo bezig zijn komen Omex & Yen aanzetten met eten. Nasi met gado, gado & opor, tempeh, telor, taugé & boontjes. Erg lekker allemaal. Na het eten springen Peter & Omex op de brommer om een nieuwe stekker te halen en Yen & ik gaan de afwas doen.

Wanneer ze weer terug zijn bespreken we wat voor hapjes we willen maken voor de “New Year Party” en of we nog meer mensen willen uitnodigen, zoals Pa Ketut, Putu & Sri. Dit is een goed idee. Als Omex & Yen weg zijn ga ik aan de boekhouding beginnen. Het is nog geen vrijdag, maar ik wil een beetje overzicht houden, omdat we veel hebben uitgegeven. In eerste instantie klopt het niet helemaal, maar als Peter het controleert blijk ik een post over het hoofd te hebben gezien. Dan gaan we lezen. Peter in bed en ik in de tuin. Rond 15.00 u. gaat hij even bij Putu langs om hun uit te nodigen voor de New Year Party, maar er is niemand thuis. Onderweg komt Peter de buurvrouw tegen en maakt een afspraak met haar om zijn haar te tondeuse.

Dan gaat Peter eten koken sayur broccoli & tempeh goreng kecap met rijst. Om 17.30 u. gaan wij aan tafel. Het was vandaag een rustige dag ook wat weer betrekt. Een klein beetje regen in de ochtend, zon, een beetje wind en het was ook niet te warm precies goed! We nemen fruit, yoghurt en thee voor het naar bed gaan.

Matahari

Donderdag 29 december 2016

We worden alle twee super uitgerust wakker. Peter was alweer vroeg in slaap gevallen. Hij was moe. Er was vannacht weinig herrie buiten. Geen muziek, geen geruzie, geen blaffende honden. Het is ook een mooie zonnige ochtend met veel blauw en weinig wind.

Ook dit hebben we tot nu toe niet meegemaakt. We zijn weer snel aan het ontbijt. Peter neemt een douche en ik ruim op. Om 7.30 u. gaat hij naar Putu om te vragen voor de party en het vuil weg te brengen. Helaas is Putu er niet. Hij is naar Sendok het restaurant in Sengiggi, waar hij iedere dag met Sri de ceremonie doet. Dit weet Peter van de werklui die daar bezig zijn. Als ik gedoucht heb gaan we samen naar de buurvrouw om Peter zijn haar te doen. De buurvrouw doet het goed en Peter is tevreden en dat voor zo’n 20.000 IDR, waarvan 5000 IDR fooi inbegrepen dit is ±1,50 euro. Ik maak wat foto’s van ons straatje. Het water is zo goed als opgedroogd nu. Gelukkig! Daarna gaan Peter & ik wat aan de tuin werken, omdat het erg warm is doen we het hoognodige en gaan we samen van de zon genieten. 15.00 u. gaan we inkopen doen bij de J-markt en wat arak kopen. Op de terugweg nodigen we de buurvrouw uit voor de party. Samen op de veranda genieten we van een drankje en voor het eerst hebben we het gevoel dat het mooi geweest is een kleine 2 maanden Lombok. Het was ook alledaags leven Lombok Hidup!

We eten het restje broccoli met mihun goreng en als toetje is er weer yoghurt met madu.

Als wij een tijd op bed liggen begint het te regenen. Dus geen 8 dagen geen regen!

Earthquake kecil Meeting Omex & Yen Makan berlima Berbelanja Yen

Vrijdag 30 december 2016

Als wij opstaan en aan het ontbijt gaan roept Peter in een keer “Aardbeving, naar buiten Teep”! Ik snap er niks van, maar stap wel naar buiten. “En nog een keer” zegt Peter.

Ik zie de foto’s aan de muur bewegen, maar Peter heeft het huis zien bewegen en de bomen in de tuin. Ook Made onze buurman staat buiten “Earthquake” zegt Peter “ya” zegt de buurman. Peter verwondert zich dat ik zo goed als niets gemerkt. Het was dan ook een kleine rustige aardbeving. Na het ontbijt ga ik de was uitzoeken. Dit wordt de laatste keer. We hebben om 10.00 u. een afspraak met Omex & Putu om de werkzaamheden voor de tuin te bespreken. Omex & Yen zijn er al om 9.00 u. met Gede.

Het is een leuk kereltje. We drinken koffie & thee en nu ze er toch zijn kunnen we net zo goed de boodschappen voor het feest bespreken. Je schijnt de groenten, kip & garnalen van te voren te kunnen bestellen via sms. Dus dit gaat Yen doen. We verdelen de taken ook een beetje. Yen & ik gaan in de namiddag nog wat glazen, citroenen en een gedeelte bij de J-markt kopen. Omex & Peter gaan morgen de bestelling ophalen en ze gaan voor de drank. Het is 10.00 u. geweest en Putu is er nog steeds niet. Peter belt hem op en hij blijkt naar het vliegveld te zijn. Potverdorie hij had ons wel even mogen bellen. Nou ja we bespreken het wel zonder Putu. Ook goed! Na de bespreking gaan Omex & Peter eten voor ons allen halen. Het eten is super lekker. We hebben allemaal verschillende nasi campur, behalve Yen, die heeft ikan.

Na het eten maakt Yen de rambutan, die we met kerst gekregen hebben schoon ook daar eten we met z’n vijven van “berlima”. Omex, Yen & Gede gaan naar huis. Wij gaan even uitbuiken. Peter & ik hebben het een beetje gehad met de warmte. Het is erg broeierig. Wij trekken ons terug met de ventilator aan in de slaapkamer en gaan een boekje lezen.

Om 17.00 u. naar de laundry en voor het slapen gaan yoghurt en fruit.

Het was de 8^ste dag geen regen!

Oudejaarsdag Shopping & Cooking New Year Party

Zaterdag 31 december 2016

Om 6.00 u. s’morgens zijn wij al actief. Ontbijten en de veranda zoveel mogelijk vrij maken om een dweilbeurt te geven. Peter zet de potten op de beruga en de dressoirkast in de boenwas. Ik ga de vloer dweilen wanneer ik ermee klaar gaan we op de beruga zitten, totdat de vloer droog is. Peter gaat voor de zoveelste keer naar Putu. Er is niemand thuis, behalve de werklui. Putu is naar Sendok, waarschijnlijk met Sri & Charline, want die zijn er ook niet. We sturen hem een sms of ze nog op onze party komen vanavond. Wanneer ik uit de douche kom zijn Omex & Yen er. We drinken koffie & thee en besluiten dat Yen & ik de bestelling gaan ophalen op de brommer. Peter & Omex gaan voor de brem & bintang in het dorp. Als we op weg gaan komen we Putu tegen die jonge “coconut” aan het rapen is. Wij vragen of ze nog komen vanavond, maar hij kan niet, want hij moet naar Bali om Sri & Charline op te halen. Morgen zijn ze pas terug! Hij had de sms net pas ontvangen zegt hij. Nou ja vervelend het is niet anders. Yen & ik rijden door via het mooie weggetje naar de toko voor onze bestelling. Het is er erg druk met allemaal vrouwen die hun bestelling op komen halen. De garnalen die wij bestelt hebben zien er goed uit. Groot & fresh, zo ook de kipfilets. We moeten nog even bananen kopen voor de milkshake, want de bananen die wij ervoor wilden gebruiken waren overrijp! Peter & Omex zijn met lege handen thuisgekomen, want de man van de brem was er niet. Ze hebben wel een coconut madu van Putu gekregen en Omex maakt er een lekker drankje van. Yen begint met het schoonmaken van de garnalen, de kip & groenten worden voorbereid voor de capcoy. Het is een gezellig gebeuren. Als Yen klaar is gaat Peter met de voorbereidingen van de hapjes beginnen. Gevulde eitjes met 2 verschillende smaken. De aardappels worden gekookt om ze later te kunnen frituren en een mayonaisedressing om te dippen.

Om 13.00 u. gaan Omex & Yen weer en komen om 17.00 u. weer terug. Peter & Omex gaan dan inkopen doen voor de milkshake. Als lunch hebben we een restje mie goreng gegeten, yoghurt & peer na, want we hebben vanavond genoeg te eten!

Ik stuur Alex nog een sms, want die is vandaag jarig. We krijgen ook een bericht van Desireé. Ze waren gisteren pas terug uit Curaçao sinds 2 weken en onze Kerstgroet via e-mail was in de ongewenste mailbox terecht gekomen, vandaar dat ze nu pas reageert.

Ik maak de dressing voor de tomaat, komkommer en fried patato en gaan daarna samen op bed een boekje lezen en al gauw vallen we in slaap. Om 16.30 u. schrikken we wakker. Je wordt zo duf & loom van het lezen, dat we er voorlopig even mee stoppen.

Peter had om 17.00 u. met Omex afgesproken om de laatste boodschappen te doen, maar die komt pas om18.00 u. aanzetten. Hij verontschuldigd zich, omdat hij door zijn werk werd opgehouden. Peter & Omex komen terug met 2 brem, 2 bintang, melk, roomijs & poeder creamer voor de milkshake. Omex gaat weer naar huis om te douchen en om 19.00 u. verschijnt hij met Yen, Gede & Nammi. Yen gaat koken en Omex houdt de kids bezig. Een tijdje later komt de schoonzus van hun ook met kind. Zij helpt Yen mee in de keuken en het wordt een dolle boel met de kinderen. Het lijkt wel een kindercrèche bij ons. Je kunt er geen peil op trekken op de feestjes hier in Lombok. Even later verschijnt ook “nenek” de moeder van Omex en de kinderen zijn erg blij.

Op de veranda zittend laten Peter & ik het allemaal over ons heen komen. Om 20.00 u. is Pa Ketut er en de buurvrouw met haar 2 zoontjes. De dochter is erg verlegen en houdt niet van zoveel mensen en Made, haar man moet om 21.00 u. naar zijn werk. Hij is bartender. Wij vinden dat hij eerst moet eten, voordat hij naar zijn werk gaat dus wij sporen de buurvrouw aan om hem te gaan halen.

In de tussentijd heeft Yen het een en ander al klaar en op tafel neergezet. Er is witte rijst, capcoy, ayam pedas & tidak pedas, ayam met peper, grote garnalen met knoflook gebakken in boter. Het ziet er erg goed uit. Yen is echt een uitstekende kok. Omex had ook nog een vriend van hem uitgenodigd Made die werkzaam is bij “Green Asri’” en een vrije dag heeft vandaag. Hij kent onze familieleden die daar vorig jaar hebben gezeten ook. Wanneer het gezelschap compleet is gaan we beginnen. Yen heeft zichzelf weer overtroffen. Het smaakt uitstekend. Na een opruimbeurt gaat Omex de milkshakes maken en ik ga de hapjes bij de limoncello verder afmaken. De moeder, schoonzus en kinderen gaan naar huis en de buurvrouw, Made en kinderen gaan. Terima kasih dan Selamat Tahun Baru!

Met een klein gezelschap gaan wij gezellig op de veranda zitten met de limoncello & hapjes. We houden het uit tot ± 23.00 u. De limoncello smaakt goed en ook bij Pa Ketut gaat hij er goed in! We sturen nog een bericht naar Nick & Marieke met de beste wensen en foto van de hapjes en groeten van ons allen. Nadat Omex & ik de laatste spulletjes hebben opgeruimd wensen we elkaar een gelukkig Nieuwjaar en gaat iedereen naar huis.

Matahari Een mooi begin, Relaxen

Zondag 1 januari 2017

We hebben alle twee niet zo goed geslapen. Peter werd om 3.00 u. wakker en kon daarna weer moeilijk in slaap komen. Ook ik heb onrustig geslapen. Dit is ook niet vreemd, want er was buiten genoeg herrie. Toch om 7.00 u. opgestaan ontbeten, opgeruimd, douchen en rond 9.00 u. zijn Omex & Yen er. Ook zij hebben slecht geslapen.

Yen gaat de restjes opwarmen en dan gaan we toch maar met z’n viertjes eten. Het smaakt nog steeds goed en uiteindelijk valt het wel mee wat er over is. Gelukkig maar!

Peter & ik willen het vandaag rustig aan doen en we zien ook aan Yen dat ze moe is. Ze moet gewoon gaan rusten, want ze heeft gisteren de hele dag in de keuken gestaan.

Dus na de afwas gaan ze weer. Peter gaat op bed liggen en ik duik onder de palmen. Het is volop matahari en als het vandaag niet gaat regenen, wordt het de 10^de dag geen regen.

We hebben een leuk bericht van Nick terug gekregen met de groeten van Hans, Hans & Ankie. Zij hadden ook gevulde eitjes als hapje, maar dan rijkelijk gevuld. We sluiten onze zalige rustige relaxte dag af met een arak attack en de laatste gevulde eitjes, tomaat & dressing.

Berbelanja berempat, Cadeau & afscheid Pa Ketut, Pakken koffers, Laatste boodschappen, Problemen

Maandag 2 januari 2017

We hebben vannacht redelijk geslapen. Om 1.00 u. werden we wakker van de regen en die was weer heftig als vanouds. Als ontbijt om 6.15 u. een roerei tomaat & toast en koffie. Peter kreeg vannacht last van diarree en dat heeft hij nog steeds. Rond 20.00 u. had Omex nog gebeld om af te spreken voor vandaag om een cadeau te kopen voor Pa Ketut en dat rond 8.00 u./8.30 u., want om 10.00 u. moet hij werken. Peter gaat een douche nemen en ik ruim op. Wanneer hij uit de douche komt vind hij het verstandig dat ik ook een douche ga nemen, want het zou zomaar kunnen dat we met z’n vieren naar Mataram gaan! Het idee is om voor Pa Ketut ceremoniële kleding te kopen in een speciale kledingzaak in Mataram. Wij zijn daar vorig jaar met de “Girls shopping”

ook al geweest. We moeten dit vandaag doen, want morgen vertrekt Pa Ketut naar Bali.

Woensdag vertrekken wij. Rond 8.30 u. is Omex er nog niet en Peter begint zich zorgen te maken. Hij belt hem op. Het blijkt dat de 2^de motor er nog niet is dus we gaan met z’n vieren. Uiteindelijk is de motor er en wij gaan op weg. Als we bij de toko voor de kleding aankomen is het er behoorlijk druk. De winkel ligt in een straatje waar ook een markt is. Je kan hier speciale producten kopen voor ceremoniële gelegenheden bij Hindu’s.

Bij binnenkomst zien Yen & ik een leuke jumpsuit, maar we komen voor Pa Ketut!

Typisch vrouwen zegt Peter. Omex & Yen gaan op onderzoek uit, want zij weten beter wat gebruikelijk is bij ceremonies. Het wordt een mooi geheel: Witte blouse, batik sarong, een gewone sarong en een wit met bruin gemêleerd hoofddeksel. Ik zie een leuk broekje hangen en pak die. Peter neemt Yen mee naar de voorkant van de winkel waar de jumpsuit hangt en geeft deze aan Yen. Zo doe je dat met vrouwen zegt Peter tegen Omex. Je zorgt dat je achter ze loopt als je de winkel instapt dan weet je meteen wat ze leuk vinden. Later loop je met ze terug en koopt dit als verassing. Alweer wat geleerd. Yen koopt nog wat fruit voor een ceremonie op de markt. Op de terugweg gaan we nog naar de J-markt voor de allerlaatste boodschappen.

Als Omex & Yen naar huis zijn gaan we naar Pa Ketut om het cadeau te brengen, maar helaas is die niet thuis en moeten we over ± 2 uur terugkomen volgens zijn zoon.

Ik ga de koffers pakken. Peter gaat pulsa, elektriciteit kopen en de laatste keer geld pinnen. Alles is gelukt behalve dat wij een probleem hebben. Onze ASN pas is verlopen. Hier hebben we geen rekening meegehouden. Peter kan wel privé pinnen, maar hij kan de pas hier niet achterlaten, omdat hij niet meer geldig is. Dit betekend dat Yen geen geld op kan nemen. De nieuwe pas ligt waarschijnlijk bij ons thuis in Nederland in de brievenbus. Het probleem is ook dat de start van de tuin & pantry niet door kan gaan.

We moeten hier een oplossing voor vinden. Morgen gaan we dit met Omex & Yen bespreken. Om 14.00 u. ben ik klaar met pakken. We gaan de laatste was ophalen en nog 1 arak kopen om het af te sluiten. Peter gaat een gedeelte vuil verbranden. De laatste schone was gaat in de koffers en handdoeken e.d. in de linnenkast in de ladies room. Terwijl wij zo bezig komt er een truck met zand in ons straatje gereden. Peter loopt ernaar toe en het blijkt dat Made zand heeft besteld. Toen Peter het er met hem over had gehad wilde hij van niks weten! Het zand kan niet bij Made gestort worden, omdat daar plassen zijn gevormd door de zware regenval van vannacht. Peter stelt voor om dit op ons gedeelte te doen en wij betalen daar zo’n 350.000 IDR voor.

Morgen wordt er bij Made zand gestort. Binnen no time komt de hele buurt kijken en Pa Ketut steekt zijn duim omhoog ter goedkeuring. Dit is wat Peter wilde. Zand ter ophoging.

We waren vandaag ook nog bij Putu langs geweest, maar die was er niet. Sri wel en die gaat het doorgeven dat wij geweest zijn. Als wij aan het eten zijn belt hij op. Peter vraagt of hij langs kan komen. Hij kan morgenavond om 19.00 u. Dat is te laat voor ons, want de dag erna gaan we vertrekken om 8.00 u. s’morgens en we hebben een aantal dingen te bespreken. Peter is al vaak bij Putu langs geweest en heeft verschillende sms’jes verstuurd maar geen antwoord gekregen. En wat doen we met de 500.000 IDR die Putu geleend heeft?

Oké zegt Putu “I come”. Binnen 2 minuten staat hij aan de poort met het geld en hij is kwaad, heel kwaad. Peter probeert een gesprek met hem, maar het dringt niet door. Putu denkt dat Peter hem niet vertrouwt met het geld. Dat is ook zo en Peter probeert duidelijk te maken waarom. Putu wil van niks weten. Het blijft in een cirkeltje ronddraaien. Putu wil de sleutels teruggeven en hij brengt ons niet naar het vliegveld. Hetzelfde verhaal als 2 jaar geleden. Het volgende probleem heeft zich aangediend.

Last Day

Dinsdag 3 januari 2017

In de nacht wordt ik opgeschrikt door Peter die uit bed springt. Hij heeft last van zijn maag en is ernstig aan de diarree. Door het gesprek met Putu heeft hij niets gegeten, maar toch komt alles eruit. Ik lig in het bed en Peter in de ladies room. Om 6.30 u. staan wij op. Peter wil alleen een kopje thee met een droog sneetje en een diarreeremmer.

Wanneer ik opruim duikt hij nog even het bed in. Rond 8.00 u. belt hij Omex en vraagt of hij langs kan komen, zodat hij de problemen die er zijn kan bespreken. Om 9.00 u. zijn Omex & Yen er en met z’n vieren bespreken we wat er aan de hand is en de oplossingen hiervoor. We hebben een chauffeur nodig voor morgen en de tuin & pantry moet uitgesteld worden. We hebben een adres nodig om de nieuwe pas naartoe te sturen.

Het lijkt ons het beste om dit naar Café Wayan te doen onder vermelding van Omex.

We willen via Omex aan Pa Ketut vragen of hij voor de tuin wil zorgen uieraard tegen betaling. Hopelijk hebben wij alles zo goed geregeld.

Yen gaat een soto ayam voor ons maken, maar eerst drinken we een kopje thee.

Peter wil niet eten, omdat hij last heeft van zijn maag, maar eet toch een beetje om iets binnen te hebben.

Na het eten regelt Omex een auto voor morgen en hij & Yen gaan ons wegbrengen.

Voordat ze naar huis gaan, gaat Omex de stronk omhakken en Peter gaat op bed liggen om zoveel mogelijk uitgerust te zijn voor morgen en beter hopen we!

Als Omex & Yen naar huis gaan, ga ik een boekje lezen onder de palmbomen om nog een laatste keer ervan te genieten, maar al snel komt er een buitje. Het is vandaag Jantje lacht en Jantje huilt. Ze zijn vandaag de rest van de weg met zand aan het leggen en ook het erf van Made wordt met zand verhoogd. Dit is eindelijk iets positief na alle problemen van gisteren.

In de middag val ik een aantal uurtjes in slaap. We krijgen een sms van Nick met de vraag hoe laat wij donderdag aankomen. Dit is even een dubbele check, want hij heeft al onze vlucht gegevens. Ook wil hij voor ons de inkopen voor het ontbijt doen bij thuiskomst. Erg lief natuurlijk!

Peter gaat alle tuingereedschap in de olie zetten en daarna gaan de maskers en de foto’s van de muur. Omex & Yen hebben het plan als wij weg zijn een paar daagjes bij ons te slapen en gaan dan alles opruimen & schoonmaken. Dit is voor ons net zo fijn, want wij moeten dit jaar vroeg vertrekken naar het vliegveld. Als avondeten pak ik nog wat yoghurt met honing en Peter een droog sneetje en een kopje thee. We gaan op tijd naar bed en zetten de wekker op 5.00 u.

Vertrek & Aankomst

Woensdag 4 januari 2017

Voor de wekker afgaat worden we om 4.00 u. wakker. We hebben alle twee goed geslapen. Gelukkig! Peter heeft nog wel last van diarree, maar niet zo ernstig. Als ontbijt neemt hij dit keer toch een eitje een sneetje brood en een kopje thee. Ik het gebruikelijke dan hebben we tenminste iets in de maag. Het heeft vannacht & vanochtend een beetje geregend. Ik ruim de laatste troepjes op en Peter neemt een douche. Omdat Omex & Yen in ons huis blijven ga ik voor hun het bed verschonen, een douche nemen en de allerlaatste spullen in de koffer pakken. Om 7.30 u. zijn Omex & Yen er. Yen heeft gisteren haar enkel verstuikt. Kasihan!

We bespreken nog even de laatste dingen en gaan dan afscheid nemen van de buren. Omex heeft er dit keer een beetje moeite mee met ons vertrek. Het doet hem aan zijn hart. We hebben ook een ontzettende mooie tijd met Omex & Yen gehad. We zijn als vrienden met elkaar opgetrokken. Het is ook de eerste keer dat we met Omex & Yen een tripje hebben gemaakt. Dit was voorheen altijd met Putu. Binnen 1 uur zijn we op het vliegveld. We nemen afscheid van Omex & Yen. Terima kasih banyak!

We drinken nog een kop thee op het vliegveld voordat we inchecken en daarna nog thee citroen hot & fresh. Om 11.00 u. boarden en om 11.15 u. vertrekt het vliegtuig. We nemen afscheid van Lombok en in het vliegtuig maak ik een foto van de gunung Rinjani.

We kunnen als lunch kiezen tussen spicy chicken yellow rice of fish & patato. Ik neem de vis en Peter de kip. We hebben om 5.00 u. ontbeten dus ik heb wel trek. Peter eet een beetje vanwege zijn maag. Om 13.45 u. zijn we alweer geland op Singapore. Van te voren maak ik nog wat foto’s vanuit het vliegtuig.

Wanneer we op vliegveld Singapore zijn gaan wij op zoek naar een lounge waar we een paar uur de tijd kunnen doden, want ons vliegtuig vertrekt pas om 24.00 u. dus we hebben heel wat uurtjes voor de boeg.

We hadden al op internet gecheckt en op terminal 2 bij aankomst op level 3 boven de “orchid garden” zou een lounge moeten zijn. Wij zijn hier al verschillende keren geweest voor een kamer, maar hebben nog nooit een lounge gezien. In een keer zien we het “transit lounge”. We schrijven ons in voor zo’n 5 uur en krijgen een sticker, zodat we in en uit kunnen lopen. Het is de moeite waard de Ambassador. Het eten valt een beetje tegen. De keuze is niet zo groot, maar het ziet er goed uit. Wat wel heel belangrijk is het sanitair. Dat is heel schoon en je kunt zelfs een douche nemen. Dit is wel zo fijn voor Peter. Zijn darmen zijn nog steeds van streek en heeft nu direct een goede toilet ter beschikking. Het is er ook rustig en niet zo druk als de lounges op vliegveld Soekarno-Hatta waar wij vorig jaar met de familie waren.

We nemen een paar keer thee en aspergesoep en later wat gebakken aardappeltjes. Tot 19.30 u. kunnen we gebruik maken van de lounge. Daar zijn we al heel blij mee.

We hebben nog zo’n 3 uurtjes te gaan wanneer we de lounge verlaten. We zoeken een rustig plekje uit vlakbij onze gate, waar ook een toilet is voor Peet. We doden de tijd met lezen en Peter met naar de toilet gaan. Rond 22.00 u. gaan we door de controle en om 22.55 u. is het boarden. Al met al viel het wachten wel mee mede door de lounge.

We hopen dat we een aantal uurtjes kunnen slapen in het vliegtuig. We zijn al vanaf 4.00 u. wakker en na24.00 u. hebben we nog zo’n 12 uren te gaan. Wat ons opvalt is dat er veel kinderen zijn. Dit is ook geen wonder, want het is Kerstvakantie. Hier moeten we de volgende keer rekening mee houden.

Na een souper, wat deze keer tegenvalt, kunnen we toch nog zo’n 3 uurtjes slapen. Daardoor ga je wat beter voelen. We krijgen nog een ontbijt en om 6.45 u. landt het vliegtuig op Schiphol. De bagage is er ook redelijk snel en de douane gaat ook goed.

Hans & Nick staan ons al op te wachten. We moeten een eindje lopen naar de parkeergarage en het heeft goed gevroren vannacht in Nederland. We hebben er gelukkig niet zo’n last van. Hans & Nick waren al vroeg op vanochtend om 4.00 u dus die zijn alle twee niet goed uitgerust vooral Hans heeft er last van. Desalniettemin willen ze alles weten over onze vakantie. Dus tijdens de rit worden onze belevenissen om de beurt door Peter & mij verteld.

Het is de eerste keer dat als we aankomen in Nederland zo’n open weer is. Er is een pracht van een zonsopkomst en een mooie blauwe lucht. Als we er bijna zijn krijgt Hans erg last van vermoeidheid dus die wil even stoppen om een frisse neus te halen. Dit doet hem goed en we rijden weer richting Boxmeer. Als we ons huisje binnenstappen is het aangenaam warm. Henk heeft de verwarming aangezet. Dit vinden we erg lief van hem!

De banaan buiten heeft het niet overleefd dit is wel logisch met die vrieskou. De banaan binnen en de varen zien er goed uit, behalve de kern van de varen. Henk heeft ze goed verzorgd.

Hans & Nick willen op tijd terug, want ze moeten nog werken vandaag dus ze drinken alleen een kopje koffie en Nick smeert boterhammen voor onderweg. Peter & ik nemen de post door en de nieuwe ASN pas is inderdaad in onze brievenbus gevallen.

We nemen afscheid van Hans & Nick en we bedanken ze hartelijk. De volgende keer kunnen we weer een beroep op ze doen.

Peter eet wat croissantjes en ossenworst die Nick heeft meegebracht en ik ga de koffers uitpakken. Peter heeft last van de kou en ik zeg dat hij zijn bed in moet. Het is natuurlijk de vermoeidheid en hij is nog steeds niet beter. Ik ga nog een tijdje door en om 15.00 u. hou ik het ook voor gezien. Ik ga nog even naar onze website, want Nick heeft de dag van de ceremonie en filmpje op de site gezet en die ga ik bekijken. Het ziet er goed uit. Ik maak nog een kopje thee voor mezelf en ook duik het bed in. Om 17.00 u. belt Nick nog om te vragen hoe het is en ik geef hem een complimentje voor de site. Daarna gaat echt het lampje uit. Peter is in de tussentijd ver weg. In de nacht worden we een paar keer wakker en later in diepe rust.