Lombok 2015

Dag van vertrek en aankomst

Woensdag 18 november 2015

De grote dag is aangebroken. Vandaag vertrekken wij met onze familie naar Lombok.

Het is 9.00 u. en we wachten op het busje! Toon onze chauffeur is precies op tijd samen met Nick & Marieke. Het is een grote bus wat ook de bedoeling was. Wanneer onze koffers zijn ingeladen neemt Peter het stuur over en ik ga naast hem zitten. Vervolgens gaat de reis naar Nijmegen om Hedy, Wilma & Sjaak op te halen.

Alles loopt volgens plan en Peter rijdt lekker rustig. Het is een aangename reis zo met z’n achten! We komen ruim op tijd aan op Schiphol en nemen afscheid van Toon!

Ook het afgeven van de bagage en het inchecken gaat goed. We ontvangen nog wat vrijkaarten voor een lounge in vliegveld Jakarta, omdat we daar vrij lang moeten wachten voor de overstap naar Lombok. We gaan even een hapje doen en dan kunnen we boarden. Peter heeft gisteren rond 16.00 u. al ingecheckt dus de plaatsen zijn bepaald!

Op naar Jakarta vliegveld Soekarno-Hatta! De vlucht is aangenaam en het eten goed. Af en toe dutten we wat in en de reis lijkt minder lang te duren dat ervaren wij zo. Dit jaar hoeven wij ook geen visum te kopen. Bij de douane gaat alles vanzelf. De papieren voor de urn hoeven we niet te laten zien!

We zijn blij dat we in de lounge kunnen vertoeven. Het wachten is veel aangenamer en zo hoeven we niet eindeloos rond te zwerven . Wanneer we er behoefte aan hebben neemt een ieder wat van het buffet, die geregeld wordt aangevuld.

Rond een uur of vier in de namiddag lopen we naar onze gate waar ons vliegtuig naar Lombok gaat vertrekken. We moeten eerst nog door de security en een oplettende beambte pikt de plastic tas met de urn eruit en vraagt wat het is. Ik laat de papieren van de ambassade zien en we zijn uiteindelijk blij dat het allemaal niet voor niks is geweest!

Nog een uur wachten en dan kunnen we eindelijk het vliegtuig in. Er is een klein beetje paniek, want we zien het vliegtuig niet staan en we zijn bang voor vertraging.

Achteraf blijkt dat we met een bus gaan, want ons vliegtuig staat op een afgelegen plek, waar ze een nieuw gedeelte van het vliegveld aan het bouwen zijn. We zijn allemaal behoorlijk gaar dus het is een hele opluchting dat we toch nog op tijd vertrekken.

Ook de vlucht naar Lombok lijkt kort te duren mede doordat we allemaal een beetje aan het indutten zijn. Als we aangekomen zijn komt de bagage gelukkig snel van de band. Bij de uitgang moeten we ons door een haag van mensen wurmen, die ons vervoer aanbieden en mensen die staan te wachten op andere passagiers.

Dan ontwaard Peter het hoofd van Putu tussen de menigte en er volgt een hartelijk ontvangst, maar we zien Omex helemaal over het hoofd, omdat hij volgens traditie ( Yen is zwanger ) zijn haar lang heeft en rood geverfd! De familie maakt kennis met dit gekke tweetal. Ze hebben een perfecte grote bus met chauffeur voor ons geregeld en het wordt een gezellige rit. Als we bij “Green Asri” aankomen checkt de familie in en op het eerste gezicht zijn ze heel tevreden.

Wij vertrekken naar ons huisje waar we heel erg benieuwd naar zijn. Als ik het huisje zie ben ik heel blij en gelukkig. Omex & Yen hebben het hele huis schoongemaakt en ingericht. De koelkast en proviand is helemaal aangevuld naar onze wensen en er ligt zelfs een pakje sigaretten met aansteker op het bureau, want Yen weet dat Peter s’morgens altijd een kopje koffie met een sigaret neemt!!!!!

Samen drinken we ice tea en eten we Papaya uit eigen tuin. Het is een fijn en zalig “thuiskomen”.

Settelen in ons huisje

Natuurlijk wil ik de koffers uitpakken en een plekje geven om het gevoel van thuiskomen helemaal af te maken. Peter blijft nog een tijdje met Putu & Omex bijkletsen. We moeten op een gegeven moment de stekker er wel uittrekken, omdat we moeten gaan slapen om zo snel mogelijk in het ritme van hier te komen. We kunnen natuurlijk niet meteen in slaap komen, maar uiteindelijk lukt het een paar uurtjes te slapen. Veel te vroeg, Peter om 5.00 u. en ik om 5.30 u., worden we wakker en staan we op. We kijken een beetje verdwaasd om ons heen en zie dan pas hoe mooi onze tuin geworden is. Onze kokospalmen zijn prachtig en hebben een mooie grootte. Ook de papaya bomen zijn groot geworden en in onze composthoek is een Mango boom gaan groeien. De citroen, manggis en ramboetan moeten nog groeien, maar zijn ook later geplant en er is een erg droge periode geweest. Er is een Papaya boom tegen de muur van onze buren zo groot geworden dat hij gekapt moet worden, omdat hier ook elektriciteitsdraden lopen en dit gevaarlijk kan zijn!

Ook zijn een aantal planten, vooral die in potten zaten gesneuveld vanwege de droogte.

Uiteindelijk gaan we een kopje koffie zetten en Peter flanst een roerei in elkaar. Ik moet zeggen dat het goed smaakt, want na al dat vliegtuig eten ben je blij dat je iets “vers” eet!

Als wij een beetje bijgekomen zijn horen we een brommer en stappen Omex & Yen af. We begroeten elkaar hartelijk en het is goed te zien dat Yen in verwachting is. Ik wil Yen natuurlijk meteen het cadeau geven wat we voor haar gekocht hebben om Omex, zoals Peter zegt “jealous” te maken, want we hebben geen cadeau voor hem. Ik overhandig ook het woordenboek wat ik voor Yen gemaakt heb en ze is blij met beide!

We hebben ook nog wat chocolade en snoepgoed voor iedereen en wanneer ik dit wil pakken en terug kom is Yen in een keer verdwenen. Ze is even boodschappen doen, want natuurlijk gaat zij voor ons een Indonesisch ontbijt maken.

Ze komt terug met wat groenten en een cadeau voor Peter en mij. Hartstikke lief natuurlijk. Een lichtblauw T-shirt “all sizes” voor Peter en een paars hemdje voor mij.

We gaan om de beurt een douche nemen en trekken het kledingstuk aan.

In de tussentijd heeft Yen een nasi goreng gemaakt. Omex, Yen en Peter eten ervan. Ik heb nog geen trek, want ik heb net een ontbijt op! Even later komt ook Putu op bezoek en eet het laatste restje nasi op.

Bespreking ceremonie

Samen met de jongens bespreken we de ceremonie voor morgen, zodat we met een duidelijk programma komen, wanneer we om 11.00 u. het met de familie gaan bespreken. Als we met z’n vieren bij “Green Asri” aankomen bevindt de familie zich in het zwembad! Ze hebben het duidelijk naar hun zin daar. Nick & Marieke krabbelen al terug met hun plannen om naar een goedkoper en simpeler “Homestay” te verkassen.

We moeten de familie uit het zwembad manen en na een korte maar duidelijke bespreking zijn de plannen voor morgen rond!!

Samen met de familie gaan wij weer naar Lombok Hidup, want zij zijn natuurlijk erg benieuwd naar ons huisje. Ze zijn zeer verrast als ze ons huisje zien en vinden het erg groot en mooi. Ze hadden het veel kleiner verwacht. Het wordt een gezellig samen zijn. Even later komt ook Yen langs om kennis te maken. Omex & Yen hebben samen bedacht om een klein feestje te houden na de ceremonie en Yen gaat voor ons koken. Natuurlijk vindt iedereen dit hartstikke leuk.

De familie gaat weer terug naar hun hotel en vervolgens naar het strand. Peter en ik trekken ons even terug. We willen het kalm aan doen en geen afspraken meer voor deze dag. We kopen nog wel 2 arak bij ons vertrouwde adres en genieten samen van een borreltje. Wanneer Peter wil gaan koken breekt plotseling de pleuris uit. We worden overvallen door een onweersbui en door het ventilatieraampje bij het gasfornuis komt al het water naar binnen. Ook een gedeelte van de veranda bij de bamboe rolgordijnen houden we niet droog. Het kan in de tropen in een keer zo hard gaan!!!! Peter spijkert een handdoek tegen het raampje om de schade te beperken. Misschien moet er wel glas in het raampje komen?

Nadat wij alles weer hebben drooggemaakt houdt het alweer op met regenen en gaan wij verder met ons avondmaal. Nog een laatste borrel voor Peter een afwasje doen en dan naar bed.

de dag van de ceremonie

Tijdens deze reis hebben wij een ceremonie gehouden ter nagedachtenis van onze op 25 maart 2010 overleden (schoon)moeder / oma.

Bekijk hier de aparte pagina van deze speciale dag >>
(of klik op onderstaande foto)

the day after

Het is rond een uur of zeven wanneer wij wakker worden. Wij besluiten deze dag toch een beetje voor ons zelf te houden en te relaxen. We zien de “puinhoop” van het feest en het is een “vliegenfeest” geworden. Tig vliegen hebben zich op de vloer verzameld en doen zich tegoed aan de restjes. Na het ontbijt wordt het puin ruimen en de vloer toch maar een schoonmaakbeurt geven. Als wij hiermee klaar zijn is Putu er en wil hij kopieën van onze paspoorten hebben om ons te registreren in Tanah Embet. En jawel hoor even later zijn Omex & Yen er ook. Yen duikt de keuken in om van de restjes een Indonesisch ontbijt te maken. We eten hier met z’n vieren van. Putu is inmiddels vertrokken. Wanneer ook Omex & Yen weg zijn wordt het echt tijd voor onszelf!!!!

Ik ga lekker het zonnetje in en Peter heeft eindelijk zijn boomstam om zijn hangmat te spannen. Heerlijk hier hadden wij echt zin in even met z’n tweetjes en rust aan de kop.

Als het te heet wordt zoeken we afkoeling in de slaapkamer.

We hebben vandaag één afspraakje en dat is met Ketut die de modem komt brengen zodat wij internet hebben. Peter heeft ook ontdekt dat wij geen “pulsa” stroom meer hebben. Er gaat een sms naar Ketut want die kan ervoor zorgen dat wij weer elektriciteit hebben. In de namiddag komt hij langs terwijl wij aan een drankje zitten.

Het lukt Peter om internet op zijn laptop te krijgen en Ketut zorgt ervoor dat wij weer stroom hebben. We hebben nog een gezellig samen zijn. Peter laat Ketut de website van Lombok Hidup zien. Wanneer Ketut weer vertrekt eten wij de restjes en gaan op tijd naar bed.

Maandag 23 november 2015

We hebben alle twee een goede nachtrust gehad eindelijk! Ons plan is om na het ontbijt boodschappen te doen in de J-markt in Montong. Omex komt rond 9.00 u. nog even langs met een maaltijd van Yen; nasi met sayur en omelet.

We nemen de bemo als we boodschappen gaan doen. Tot Peters grote verassing vindt hij yogurt in de koelkast dus hij is erg in zijn nopjes. We werken ons boodschappenlijstje af en we zijn snel klaar. Na de boodschappen gaan we lunchen. Peter doet wat kleine reparaties en ik schrijf in mijn dagboek. We krijgen een sms van Nick. Hij en Marieke willen a.s. woensdag bij ons in het dorp rondhangen en s’avonds op de beruga slapen.

We sturen ze een sms terug. We brengen de middag op een aangename, rustige manier door. Putu komt even langs om de registratiepapieren te brengen en het is verstandig als wij die bij ons hebben als we bijvoorbeeld alleen naar Mataram gaan, zodat wij ons kunnen legitimeren. We bespreken met Putu ook nog over eventuele uitstapjes van ons en de familie. Rond een uur of vier brengen we de was naar ons vertrouwde “laundry” adres en lopen nog even het dorp in om wat jeruk en tomaten te kopen.

Samen genieten we van de ondergaande zon op onze beruga met een drankje erbij.

Peter geeft de planten die een behoorlijke tik hebben gehad van de droogte wat water, want er is net als gisteren geen regen gevallen. Er is ook een sms van Nick en Hedy. Zij nodigen ons uit om met z’n allen naar het strand te gaan morgen. Wij stellen voor om naar Sunset hotel aan het strand te gaan en daarna naar Café Wayan om wat te gaan eten. Zij gaan hiermee akkoord.

Net als vanmiddag is de stroom weer uitgevallen dus we kunnen niet veel “umstände” maken met het eten. Het wordt een bamisoepje en een yogurt en trekken ons daarna terug in de slaapkamer met onze bouwlamp met ledverlichting, die wij speciaal uit Nederland meegenomen hebben voor als de stroom uitvalt! Wij zijn hier uitermate blij mee.

Met de familie op stap

Ik heb de hele nacht geen oog dicht gedaan! Peter is aan het snurken gegaan en het lukt  mij niet om het te stoppen. Met een matrasje vertrek ik naar de “ladies room”,maar daar hou ik het op een gegeven moment ook niet uit, vanwege de pomp die aanslaat en vertrek naar de bank op de veranda. Langzaam sukkel ik in slaap. Rond een uur of vijf, zes staat Peter op en duik ik nog even het bed in. Om 6.30 u. gaan we samen ontbijten

roerei met tomaat en toast. Daarna pakken we samen het huishouden even aan. Peter zet de houten meubels in de was en ik maak de koelkast schoon, want door de stroomuitval is er veel water gaan lekken. Wanneer wij hier volop mee bezig zijn komen Omex & Yen en het dochtertje van de broer van Omex aanzetten. Ze hebben een Indonesisch ontbijt bij en Peter eet het natuurlijk uit beleefdheid. Voor mij is het gewoon te veel. Als zij weer vertrokken zijn gaan wij weer verder met onze werkzaamheden. Peter gaat ook nog wat administratie doen en doet hij een eerste poging om het ontwerp van Nick “gekko & Lombok Hidup logo” op schaal te brengen. Dit willen wij op onze muur van het huis schilderen. Ik ga nog even in het zonnetje liggen.

We hebben Nick een sms gestuurd dat het ons niet verstandig lijkt om woensdag op onze beruga te slapen. Zij vertrekken de volgende dag naar Sumatra en moeten rond 3.00 u. weer op. Zij doen waarschijnlijk de hele avond geen oog dicht, omdat bij ons achter een karaoke bar is die tot 24.00 u. open is en nogal lawaaierig kan zijn! Ze kunnen dit beter doen wanneer ze weer terug zijn van Sumatra.

Als het goed is hebben we met familie afgesproken dat we samen naar Sunset gaan rond 15.00 u. en zij zouden bij ons langs komen. Om 15.30 u. zien wij nog steeds niets van de familie! Na een sms’je van onze kant blijkt er een misverstand te zijn. Zij zitten al bij Sunset en wij maar wachten!! Wij nemen een taxi ernaar toe en jawel hoor daar zitten onze vakantiegangers aan een borrel!!! Maar nou zijn wij ook van de partij!!!!

Samen genieten we van de namiddag zon en worden de belevenissen van de afgelopen dagen met elkaar uitgewisseld. De familie heeft het erg naar hun zin en daar zijn wij heel blij om. Rond een uur of zeven gaan wij naar Café Wayan om een hapje te eten. Er is veel veranderd in Senggigi. Lombok is op het moment erg “booming” er wordt veel gebouwd en bijgebouwd dit zie je ook bij beide hotels.

etentje bij Café Wayan

Wanneer we bij Café Wayan zijn hebben we nog een korte ontmoeting met Ibu en Putu Jerry is onze kok vanavond. De familie biedt ons dit etentje aan als blijk van dank voor alle goede zorgen. We vinden dit natuurlijk heel lief van ze. We bestellen wat te drinken en te eten. 3x garlic prawns, 3x fresh snapper en 1x Thai curry voor Nick.

Voor Nick, Marieke, Peter en mij is het een aangenaam weerzien bij Café Wayan. Het wordt een gezellige avond en na afloop bestellen we 2 taxi’s en spreken we met Nick & Marieke af voor de volgende dag. Hedy, Wilma & Sjaak komen donderdag bij ons om af te speken met Putu om een tochtje te maken naar Gili Nanggu. Dus voordat de familie naar andere bestemmingen vertrekt zien we ze nog even!!Als we bij ons huisje arriveren zijn de buitenlampen aan. Dit moet of Putu of Pa Ketut gedaan hebben, want zij zijn de enige met een sleutel van de poort. Omex heeft de zijne aan ons gegeven zodat zowel Peter en ik een sleutel hebben!! We moeten er voortaan wel aan denken als we weg gaan de buitenlampen aan te doen!!! We hebben wel aan een zaklamp gedacht. Peter gaat nog even op de veranda zitten en ik trek me terug in de slaapkamer. Dan hoor ik een enorm gevloek van buiten, maar ik moet op mijn stekkie blijven, want Peter is met een spuitmiddel in de weer. Tussen de tegels in de keuken schijnt een enorme mierenkolonie te zijn gevestigd. We waren al blij dat we geen last hebben van muggen. Vooral Hedy is helemaal lek gestoken en bij haar zijn allemaal grote blaasjes ontstaan. Sjaak is ook helemaal lek gestoken en hij heeft het vermoeden dat het bij hem vlooien zijn. Sjaak & Wilma zijn al 2x van kamer verhuist.

Eerst vanwege de airco die het niet doet en nu de vlooien, waarschijnlijk in hun bed, want ook Wilma begint er last van te krijgen.

In bed kletsen we nog een beetje na over de familie. Het was een gezellige dag geweest.

Oude vriendschappen aanhalen

Dit keer heb ik wel goed geslapen en voel me uitgerust. Alleen Peter voelt zich al 2 dagen niet zo lekker. We denken toch dat hij last van een jetlag heeft en het komt er nu pas uit, omdat toen we aankwamen we druk zijn geweest met de ceremonie en de voorbereidingen ervan en het op die manier het een beetje verdrongen heeft. Ook heeft Peter voordat we naar Lombok vertrokken het erg druk met zijn werk gehad en is hij druk bezig geweest met het organiseren van de reis. Ik ben voordat we vertrokken 5 dagen vrij geweest om rustig de klusjes in huis nog af te werken dus ik ben iets relaxter op vakantie gegaan. Na een ontbijt en poetsbeurt gaan wij weer boodschappen doen. We kopen overal 2 stuks van dit lijkt ons praktischer. Putu is er ook even en hij heeft de lampen aangedaan en de planten water gegeven gisterenavond! Peter gaat op de beruga liggen en ik trek me terug in de slaapkamer, want het is vandaag voor het eerst heel erg benauwd.

Wanneer ik met een klein wasje bezig ben staan Nick & Marieke voor de poort met allerlei versnaperingen. Het is de gewoonte in Indonesië als je bij mensen op visite gaat wat lekkers meebrengt en zij zijn van plan om wat visites af te leggen in ons dorp.

Ook Nick & Marieke hebben last van de warmte. Om 14.00 u. staat Putu aan de poort. Eigenlijk was het de bedoeling dat Nick & Marieke naar hem zouden gaan. Afijn. Ze maken een definitieve afspraak voor morgen om naar het vliegveld te gaan en naar Sumatra te vertrekken. Als wij plannen maken om naar Ketut te gaan staat in een keer ook Ketut voor onze poort, maar het is niet de bedoeling dat de meeting met Ketut bij ons plaatsvindt hij komt ze alleen ophalen! Oké dan wanneer iedereen weer vertrokken is gaan wij een rondje dorp doen halen de was op en wat kleine boodschappen en bij de buren koop ik eieren. Samen gaan we nog even in de tuin zitten en van de nazon genieten. Om 17.30 u. staat Putu met zijn brommer aan de poort, want Peter en hij gaan een bakso halen voor ons allen. Nick & Marieke zijn inmiddels terug.

Ketut had een leuke verassing voor ze. Gefrituurde tor speciaal! Dit viel bij hun in goede aarde en het was een leuk samen zijn met Ketut. We genieten samen nog van de Bakso en nemen dan afscheid van Nick & Marieke, want zij gaan voor 2 en een halve week naar Sumatra. Peter rijdt morgen met ze mee om Putu te vergezellen.

Het liefst zouden we nu naar bed gaan, maar we hebben rond 20.00 u. nog een afspraak met Omex & Yen om de financiën door te nemen. Ze nemen samen de boekhouding door en ze hebben het uitstekend gedaan. Hier en daar waren er wat misverstanden, maar die zijn snel weer opgelost. Peter wil zowel Omex als Putu 2 miljoen geven voor al hun werkzaamheden wij waarderen dit gewoon heel erg. Als Omex & Yen vertrokken zijn duiken we ons bed in. Peter moet morgen zeer vroeg op!

Happy hour, selemat minum!

2.30 u. staat Peter op en ik wordt er wakker van. Het duurt weer even voor ik in slaap val en rond 5.00 U. is Peter weer terug! Om 6.30 u. sta ik op maak ontbijt ruim op en gaan rond 9.30 u. boodschappen doen. Vandaag komen Sjaak, Wilma & Hedy langs om met Putu afspraken te maken voor hun trip. Gisteren heb ik Hedy nog een sms’je gestuurd of zij rond 15.00 u. bij ons willen zijn en dan zijn wij ook van de partij!! Grapje!!

Peter is van plan om een pasta Carbonara te maken voor de familie en hebben hier boodschappen voor gedaan. Eigenlijk moet Peter proberen een klein dutje te gaan doen, want zijn ogen zitten helemaal dicht. Wanneer hij daartoe een poging wil doen staan Omex & Yen voor de deur met een maaltijd en wordt er ook nog eens voor ons geserveerd. Ik wil echt een klein beetje “sedikit”! Het smaakt voortreffelijk.

Als Omex & Yen weer zijn vertrokken ontdek ik dat we een verstopping hebben in de toilet. Eerst wil het kraantje niet stoppen bij het vullen van de stortbak en nu dit weer.

Peter doet verwoede pogingen met een stevige elektriciteitskabel. Het lukt hem uiteindelijk met de vuist de verstopping los te maken! Eindelijk kan Peter even wat gaan rusten. Precies om 15.00 u. is Putu er en vlak erna de familie. Het eerste wat Sjaak vraagt is wanneer het “happy hour” bij ons begint. Dus dat betekend Bintang halen. Putu en Peter gaan op de brommer drank halen en ik wil laten zien waar Putu woont. Samen met Wilma en Hedy loop ik erna toe terwijl Sjaak even op ons huis past. Ook gaan wij bij de Kindergarten langs en lopen daar Ketut tegen het lijf met 2 Nederlanders. Die Nederlanders willen graag ons huis zien, want ook zij zijn van plan om een stuk grond in het dorp te kopen.  Wilma & Hedy vinden “ons” straatje erg leuk en wanneer Peter en Putu weer terug zijn neemt ook Sjaak een kijkje samen met Wilma. Wanneer wij aan een drankje zitten komt Ketut met de 2 Nederlanders kennismaken. Ze komen uit Tilburg en zijn vader en dochter. Pierre en Renate. Hij wordt 80 en ze reizen al vanaf 2006 door Indonesië. Ze zijn al in Sumatra, Java, Bali, Flores geweest, maar telkens doen ze ook Lombok aan en willen hier zeker altijd geweest zijn! Heel toevallig logeren zij ook in “ons” dorp en wel in”Semeton Homestay”, waar wij de familie in eerste instantie na de ceremonie ook wilden onderbrengen voor een goedkoper verblijf.

Renate is van plan een stuk grond te kopen vlakbij de tempel. Ze is nog in onderhandeling en wil graag wat advies inwinnen bij ons. Peter laat het huis zien en ze vinden het erg mooi. Ook verteld hij hun hoe het tot stand is gekomen en geeft hun wat tips. Ze drinken gezellig een drankje bij ons. Sjaak, Wilma & Hedy gaan samen afspraken maken met Putu voor hun trip naar Gili Nanggu en blijven daar een paar dagen wanneer het bevalt en evt. ook naar andere eilandjes. We gaan ook even bij Semeton kijken, Misschien is het iets voor de terugkomst. Het zijn eenvoudige kamers bij Semeton en de familie wil bij terugkomst toch het liefst weer naar “Green Asri”. Ze hebben het daar net wat luxer.

Peter gaat aan zijn pasta Carbonara beginnen en iedereen smult er lekker van. Het is goed gelukt en Peter is blij dat hij een keertje heeft kunnen koken. We drinken nog een paar drankjes en nemen dan uitgebreid afscheid van de familie. Het is alweer één week dat we in Lombok zijn!

Vrijdag 27 november 2015

Vannacht heb ik weer op de bank gelegen. Als Peter opstaat duik ik nog even het bed in.

Rond 7.00 u. sta ik op. Ontbijtje maken toast ei en koffie. We hebben een sms van Nixhoofd. Ze hebben een goede reis gehad en gaan naar verschillende locaties in Sumatra. Wij blijven voorlopig nog op ons stekkie en gaan een andere keer een tripje maken. We hebben nog het een en ander te doen in ons huisje. Peter gaat de muur bij het ventilatie raampje in de keuken soppen en de pilaar waar een gekko op geschilderd wordt. Er worden nog wet lijntjes op de pilaar uitgezet en verder doen we het rustig aan, want we zijn alle twee niet zo fit. Na een tijd is Putu terug van het wegbrengen van de familie en komt verslag uitbrengen. Wij spreken met Putu af dat we morgen verschillende dingen voor het huis willen kopen en komt ons morgen om 8.30 u. ophalen. Wij hebben s’middags al warm gegeten dus voor het wordt een arak met een snack van Nixhoofd en we gaan op tijd naar bed. Het was een benauwde drukkende dag.

Hopelijk is het morgen beter.

Shopping Berbelanja

Alweer een nacht op de bank gelegen. Het wordt voortaan een gewoonte. Nou ja na een ontbijt en een douche komt het helemaal goed!! Omex & Yen zijn er ook weer en we moeten natuurlijk eten. Ik neem een stukje omelet. Peter eet er weer goed van. Als Putu er is vragen we of Omex & Yen ook zin hebben om mee te gaan. Dit willen ze wel. Dus met z’n vijven gaan we op pad. We werken ons lijstje af. Als eerste de copy shop, waar Peter printjes wil hebben van de gekko’s. Het gaat niet meteen lukken. We moeten om 11.00 u. terugkomen. In eerste instantie begrijpt de man niet wat de bedoeling is en later blijkt dat we in een Photo shop zijn beland, terwijl wij een kopie willen standaard papier formaat A4. We hadden naar een internet café moeten gaan. Helaas!

Als we weer buiten staan lopen we Putu Jerry tegen het lijf. We hebben meteen een leuk contact en hij heeft nog steeds dezelfde pretoogjes. We reserveren tevens voor de verjaardag van Wilma 5 december een Balinese eend, een rijsttafel en 2 witte wijn!!!!

De volgende stop is een toko, zeg maar warenhuis, waar we karton, liniaal en penselen kopen om het schilderwerk te kunnen realiseren. Ook kopen we er wat huishoudelijke artikelen. We gaan naar “toko Susanna”, waar ze Westerse spullen verkopen. Omex kent deze zaak niet, dus hij is erg verrast. Peter is van plan om weer een pasta voor Omex & Yen te maken en doen hier inkopen voor. Dan gaan we naar een soort bouwmarkt, waar we spuitbussen verf kopen voor de poort en de muur bij de poort. Peter koopt ook een spuit om de tegels in de keuken dicht te kitten. We vinden er ook 2 lampjes die we als sfeerverlichting bij het bed willen hebben. Langzaam wordt het dan een beetje gezellig in huis. De gordijnrails, die we als ophangsysteem voor foto’s willen gebruiken is er helaas niet. Omex krijgt een telefoontje dat hij toch moet komen werken vandaag en wordt opgepikt. Yen blijft wel bij ons.

We kopen stof voor een beddensprei in een textielzaak en een paar simpele jurkjes voor Yen, Wilma en mij. Dan gaan we lunchen bij restaurant “Hongkong”, waar ze heerlijke foe yong hai hebben en nemen ook een maaltijd voor Omex mee. Op de terugweg halen we de “kopieën” op, maar Peter is er niet tevreden over! Te duur en het foute papier. Dit laat hij ook blijken aan de mensen. We gaan de laatste boodschappen in de J-markt doen en worden overvallen door een regenbui. Wanneer wij alle boodschappen uitgeladen hebben en Putu & Yen ook weer naar huis zijn blijft het stevig doorregenen. Dit is ook de bedoeling. Het is goed voor het grondwater en de tuin. Peter maakt de lampjes in de slaapkamer. Het ziet er gezellig uit. Een begin is gemaakt. We zijn tevreden met de inkopen. We hebben ook nog 2 Chardonnay gekocht. Een cadeau voor Wilma haar verjaardag en een voor mij. Rond een uur of vier drinken we samen een bremmetje.

Het is vandaag niet zo warm als voorgaande dagen. Voor het avondeten maken we de restjes op met wat bamisoep en onze dag is weer rond.

Klusjesdag 1

Eindelijk weer een goede nachtrust gehad. We zijn wel vroeg op 5.45. Onze toilet is aan het lekken en er ligt een behoorlijke plas water. Peter denkt dat het aan het rubbertje ligt van de toevoer in de stortbak. De volgende keer als we weer naar Lombok gaan moeten we een waterpomptang meenemen. We gaan vroeg ontbijten, want ik weet zeker dat Yen weer komt koken en dan ben ik ook van de partij!! Mij zal ze niet hebben Ha!! Vandaag ga ik aan de gekko op de pilaar beginnen. Ik teken ook de footprints

van de gekko uit op het karton en Peter snijdt ze uit. Deze worden als sjabloon gebruikt om op de muur te spuiten en Omex gaat dit voor ons doen. Als wij lekker bezig zijn komen Omex & Yen aan gewandeld. Yen duikt de keuken in en Peter& Omex gaan even naar de toilet kijken. Even later komt ook Ketut aangewaggeld. Hij vindt de gekko helemaal te gek en noemt mij een “artist”. Omex doet een poging om de toilet te repareren zonder resultaat. Er moet een “waterman” loodgieter bijkomen.  We gaan samen wat eten. Als we aan het opruimen zijn ontdekt Omex ook een lek in het keukenkastje onder de gootsteen en de zwarte verf die wij gekocht hebben voor op de pilaar te schilderen blijkt een soort vernis te zijn voor beeldhouwwerk. Er is een misverstand ontstaan toen Peter naar zwarte verf vroeg voor steen!! Alweer een foute inschatting en communiceren van onze kant. Helaas volgende keer beter opletten.

De “waterman” is inmiddels ook gearriveerd en heeft het euvel zo gevonden. Bij de wasbak schijnt de warmwaterslang te lekken. Hij komt in de namiddag terug om het te repareren. Omex & Yen gaan ook weer en komen in de avond weer terug om een pasta Carbonara te eten. Omdat ik niet kan schilderen besluit ik in de zon te gaan liggen en Peter gaat een klein dutje doen. Het begint toch een klein beetje te regenen dus ik ga op de veranda zitten. Dan is Peter weer boven water en krijgt het lumineuze idee om het gras te maaien. Het ruikt lekker fris en ziet er goed uil. Alweer een klusje geklaard!

Ik ga alvast aan de salade voor bij de pasta beginnen en Peter gaat nog even het dorp in voor wat kleine boodschappen. Als hij net terug is krijgen we weer een mals regenbuitje.

We wachten ook op de waterman, maar die komt niet opdagen Peter begint aan de voorbereidingen voor de Pasta. Dan is Omex er met Ajam de jongen die bij ons de “Batu Sikat” komt leggen. Dit zijn kleine, fijne steentjes in cement. Je kan ze in allerlei verschillende kleuren en designs leggen. En er komt een baan om onze veranda te liggen.

Samen spreken we af hoe we het willen hebben en de jongen komt ook onze beruga opknappen. Er zijn een paar pannen gebroken, die vervangen moeten worden en daarna komt er een vernis over. Peter betaald de jongen en morgen is hij terug voor de klus.

Omex gaat even naar huis om zich op te frissen en komt later terug met Yen. De waterman is er nog steeds niet, voor ons hoeft het niet meer! Maar Putu is er in een keer wel. Hij heeft de familie opgehaald en zij zijn weer terug in “Green Asri”. Ze hadden geen zin om in Kuta te blijven, waar ze naar toe gereden waren om te kijken hoe het daar is.

Omex & Yen zijn er inmiddels ook en Putu gaat even naar huis om onze beddensprei te maken en komt later wat mee eten samen met Charline. Omex belt de waterman af.

Wanneer wij willen opscheppen komen Sjaak, Wilma & Hedy om de hoek kijken. “Surprise”!!! Oh nee hè!! Hier hadden wij dus geen rekening mee gehouden. Gelukkig hoeven ze niets te eten. We drinken wel wat met ze en het wordt een gezellige avond.

Klusjesdag 2

We hebben alle twee een kleine kater. We spreken af om het de komende dagen wat rustig aan te doen. Omex & Yen zijn er vroeg met de boodschappen waar wij om gevraagd hebben.

Ajam en een klusmaatje is er ook vroeg bij en beginnen aan de klus. Vandaag wordt de beruga gedaan en morgen de “Batu Sikat”.

Peter wil even met Putu naar de bank, de zwarte muurverf halen en gaan ook naar een tuincentrum, waar Peter een mooie jasmijn vindt en bamboe. We besluiten het te kopen.

We krijgen een sms van Nixhoofd en ze hebben het prima naar hun zin in Sumatra.

Vandaag komt ook de masseuse, waar we mee afgesproken hebben, maar helemaal vergeten zijn!! We hebben dus een druk programma vandaag!!!

Rond het middaguur haalt Putu wat te eten voor ons en de werklui. Om 13.00 u. is de masseuse er en ik krijg als eerste een massage. Het is heerlijk en ik voel me lekker ontspannen erna. Om 15.00 u. zijn de tuinmannen er met de jasmijn en bamboe.

Ajam en zijn maatje zijn ook klaar met hun werk. We moeten nog even wachten op de baas van Ajam die de maten nog even wil checken. Uiteindelijk is hij er en we bespreken met hem het design en de maten. Morgen zijn ze om 9.00 u. bij ons met 6 man!

Ter afsluiting van deze dag nemen we toch een rood wijntje, die we nog over hebben van het feest en ik voel me helemaal senang. We eten het restje pasta van gisteren. We gaan op tijd naar bed en vallen in een diepe slaap.

Dag van ergernis

Super uitgerust en fit worden we wakker. Vandaag ga ik aan de gekko beginnen te schilderen. Om 9.00 u. zouden de werklui komen. Als eerste is Putu er en even later Sri. Ze vindt de schildering van de gekko erg mooi. Ze wil er ook een op haar huis. Het is al 10.00 u. en de mensen zijn er nog steeds niet. Peter begint zich al te ergeren. We hebben besloten om het ontwerp van Nick een andere plek te geven. Die komt nu bij binnenkomst van ons huis bij het raam. Dit is een betere plek om te kunnen werken. Omdat de mensen er nog niet zijn gaat Peter alvast de muur wassen. En jawel hoor daar komt wat aan!! In eerste instantie zijn ze slechts met 2 man en worden er wat spullen neergelegd.

En weer vraagt de baas hoeveel meters het zijn. We hebben het er gisteren over gehad!

Er wordt nog steeds niet gewerkt en Peter begint de eerste lijnen op de muur te zetten. Dan komen er meer mensen aan en Peter vraagt aan Putu of ze emmers bij zich hebben.

Putu zegt van wel. Wanneer ze eindelijk gaan beginnen ziet Peter dat ze onze zwarte teil gebruiken voor het cement. Peter wordt boos op Putu. Papa sigaar!! Peter is niet tevreden met de gang van zaken. Later blijkt ook nog dat de baas een foute berekening heeft gemaakt, of helemaal geen, want er zijn niet genoeg witte steentjes. Een belangrijke werkman gaat witte steentjes bijhalen, terwijl de baas languit op de beruga gaat liggen. Er zouden 6 man komen uiteindelijk zijn er 2 die een beetje werken. Mijn gekko is af en ziet er leuk uit. De werklui gaan op de beruga zitten en eten wat.

Eindelijk rond 13.30 u. zijn de steentjes er en kan het werk hervat worden. Er zouden 6 mensen komen, 2 zijn de hele tijd aan het werk en 2 zitten op de beruga. Peter maakt er een opmerking over en dan gaat er een aan de slag. Natuurlijk gaat het veel te lang duren, want het is een intensief karwei. We moeten ook nog boodschappen doen en ik ga met Putu op de motor, omdat er een bij de werklui moet blijven. Bij de J-markt ontmoet ik een Indonesische vrouw die getrouwd is met een Nederlander en ze wonen in Utrecht.

Ze zijn op vakantie en haar moeder woont in Tanah Embet. De wereld is klein. Zaterdag gaan ze weer terug. Hun vakantie zit erop.

Vandaag maakt Peter tomatensoep van een heleboel verse tomaten. Peter is niet tevreden over het werk. het is een haast klus geworden. De mensen waren niet op tijd, ze waren met te weinig man, ze hadden geen materiaal om mee te werken, er waren niet genoeg witte steentjes, het werk wordt slordig gedaan en ze hebben een puinhoop achter gelaten in de tuin. Het is genoeg geweest we willen even geen werklui meer over de vloer en geen afspraken meer. We willen tijd voor onszelf. Peter maakt de tomatensoep af met zelfgemaakte croutons. We genieten ervan. Voor het slapen gaan stuur ik Hedy een sms dat we morgen gezellig bij hun op bezoek komen. Dit vinden ze leuk!!!

Plezier maken! “Menikmati” 🙂

We worden alle twee rond 3.00 u. wakker. We kunnen moeilijk weer in slaap komen en om 5.00 – 6.00 u. staan we op. We maken ontbijt en na de dagelijkse opruimbeurt willen we vandaag leuke dingen doen. We gaan shoppen in Montong. In een verfzaak daar willen we muurverf kopen in verschillende kleuren. Ze hebben alleen grote potten, maar wij willen kleintjes. Die hebben ze wel alleen is het verf voor hout en ijzer. We worden geholpen door 3 jonge moslim meisjes, die graag Engels willen leren. Wij doen ons best en zij ook. We besluiten om de kleine potjes verf te kopen. We bedanken de meisjes voor hun hulp “terima kasih” en “thank you”. Dan gaan we naar een kledingzaakje waar ik voor Wilma haar verjaardag een vestje en hemdje in zwart/wit koop. Daarna gaan we nog even naar de J-markt. We verwachten Omex & Yen, maar die komen niet. Ik besluit om wat in de zon te gaan liggen en Peter gaat op bed een boekje lezen. Rond 14.00 u. begint de lucht te betrekken en het ziet er onheilspellend uit. Dan breekt de hel los. Stevig onweer, bliksem en regen. Wanneer het opgehouden is met regenen lopen we naar “Green Asri”. De weg naar ons huis zit onder de modder. Peter wil morgen wat keien in de kuilen storten. Als wij bij “Green Asri” aankomen staat Hedy ons al toe te zwaaien. We gaan naar Sjaak & Wilma hun huisje en vertellen onze belevenissen van de afgelopen dagen. We gaan met z’n allen naar Jayakarta. Op het terras op het strand bestellen we wat lekkere cocktails en 2 Bintang voor Sjaak & Hedy. Ik krijg een sms van Nixhoofd. Ze zijn net terug van een 2 daagse trekking door de jungle en hebben oerang oetangs en andere wilde dieren gezien. Het was een pittige tocht, maar zijn wel voldaan en hebben er van genoten. Ik sms terug dat ze goed bezig zijn en dat de “oudjes” aan de cocktails en het bier zitten “selamat minum”. Als we aan ons derde drankje zitten begint het ernstig te betrekken. We hebben nog wel foto’s van de ondergaande zon kunnen maken, maar moeten op een gegeven moment toch gaan verkassen naar het restaurant.

Het gaat een hele tijd duren met de regen en in de tussentijd is het buffet voor de gasten geopend en treedt er een bandje op. Uiteindelijk gaan we om 21.00 u. naar de warung tegenover “Green Asri”,waar we “ikan bakar” eten.

Wanneer wij naar huis lopen zijn we alweer de buitenlampen vergeten. Ze zijn wel aan, maar dit heeft Putu gedaan! Peter neemt nog een borrel en ik ga meteen naar bed. Het was gezellig met z’n vijven.

Gezellig dagje met Hedy

Wanneer wij om 5.45 u. opstaan zijn we niet helemaal uitgerust. Ik maak een stevig ontbijt. Toast met gebakken ei en kaas erover gesmolten. Het smaakt ons goed. Peter gaat meteen aan de slag om de kuilen te dichten met de stenen. Het is een stevig karwei en hij is ook helemaal doorweekt! Ik ga de gekko op de pilaar bijtippen. Dan staat Hedy aan de poort. Gezellig! Ze vindt onze “ Batu Sikat” erg mooi en ook de jasmijn en de gekko. Hedy wil ook naar Putu om af te spreken voor hun tripje morgen naar Senaru.

Dat hoeft niet, want Putu is er ook weer. Ze spreken om 8.00 u. af en wij meteen voor zaterdag om 14.00 u. voor de masseuse, die Wilma komt masseren. We gaan met z’n vieren een wandeling maken door “ons” dorp, want Hedy wil dit graag zien. Ze is erg onder de indruk ervan. Om 12.30 u. gaan we samen lunchen nasi campur. Hedy wil de verdere middag bij ons blijven en gaat even wat spullen in het hotel ophalen. Een boek, slippers en een broek. Met z’n drieën zijn we lekker aan het relaxen en Putu gaat voor ons gordijnrails kopen. Hij weet nu wat wij bedoelen. Ook mooi geregeld. Na een tijd begint het toch weer te regenen. In de stromende regen en in ceremoniële kleding komen Putu, Sri en Charline met de gordijnrails aanzetten. Helemaal doorweekt zijn ze en hebben de grootste lol. Zo gaat dat bij deze mensen. Ze lachen gewoon om dit soort dingen. Als het weer opgehouden is met regenen gaan Hedy en ik naar Montong om wat boodschappen te doen en Peter gaat weer wat lijnen uitzetten voor het ontwerp. Onderweg komen we Lo tegen van Café Wayan en hebben een leuk gesprek.

Behalve boodschappen doen bij de J-markt gaan we ook 3 Bakso halen bij het oude adres van Peter. De oude baas vraagt waar wij zitten en als wij Tanah Embet noemen begint hij meteen Oh Papa Peter te roepen. Nou jullie zijn ook bekend hier roept Hedy!!

Peter heeft behoorlijk wat lijntjes getekend. We eten en drinken samen nog wat. Het was een gezellige en relaxte dag samen met Hedy.

Beestenboel

We hebben goed geslapen. Na het ontbijt meteen aan de slag. Peter met de laatste lijntjes en dan samen het experiment cirkel trekken voor het ying yang teken. Met een spijker, vliegertouw en potlood! Het is geslaagd en een goed idee van Peter. Ik ga meteen verder met het uittekenen van het ontwerp en we zijn goed op dreef. Peter is begonnen met de overige mieren te verwijderen met zijn maatje de spuitbus! Er komen nog hele families uit. Daarna krijgen de tegels een schoonmaakbeurt en gaat Peter met de spuit en een vloeistof (soort lijm) de openingen dicht kitten. Het uittekenen gaat erg vlot en ik dacht nog wel dat het minstens 2 dagen zou kosten. Rond 12.00 u. eten we een simpele tempeh goreng maar smaakt ons goed. Na de lunch ga ik met het schilderen beginnen. Het is ideaal schilderweer. Niet te heet en een beetje bewolkt dus ik heb geen last van de zon.

Ik ben lekker relaxed en ik vind het zalig om weer te schilderen. Lekker muziekje erbij een ideale dag vandaag. De buurvrouw komt ook even kijken en vindt het erg mooi. Omdat de buurvrouw voor andere mensen kookt vragen wij aan haar of ze dat ook een keer voor ons kan doen. Dit hoeft natuurlijk niet meteen. Oké en ze gaat weer naar huis.
Peter gaat de was ophalen en ik ga verder met schilderen. Dan komt Putu om de hoek kijken en ook hij is onder de indruk van het schilderwerk. Eigenlijk wil ik het werk vandaag afmaken. Ik ben al zo ver, maar dan is de buurvrouw er toch met een maaltijd. Samen met Putu genieten we van het eten ikan, nasi, sayur, telor en tempeh heerlijk. Putu ruimt op en Peter geeft de planten nog wat water. Het was een volmaakte dag.

Hari Ulang Tahun!

Vandaag is het Wilma haar verjaardag. Ze komt om 14.00 u. om gemasseerd te worden.

Voor die tijd wil ik de muurschildering afhebben en boodschappen doen. Gisteren zouden de mensen van de “Batu Sikat” komen voor een servicebeurt. Zij zijn niet geweest. Peter heeft aan Putu gevraagd om contact met hun op te nemen via Omex. We gaan samen nog even aan de slag. Omex & Yen komen aan op de brommer en Peter doet verslag over de problemen met de mensen van de “Batu Sikat”. Omex schijnt hetzelfde meegemaakt te hebben. Hij heeft de mensen een afdakje bij hem laten maken en dit is ook niet goed gegaan. Een tijd later is Ajam er en Peter & Omex gaan met hem in gesprek. Peter wil 500.000 Idr. terug en we maken zelf de steentjes schoon. Ajam moet zijn baas bellen en gaat weer naar huis, maar wij weten nog steeds niks. Yen heeft voor ons gekookt en samen gaan we eten. Ik spreek ook een dag af met Omex & Yen voor “the girls shopping”. Het wordt a.s. woensdag. We hangen een beetje rond en gaan nog boodschappen doen. Rond 14.00 u. zijn Sjaak & Wilma er en het is een beetje gaan regenen. Even later is de masseuse er ook. In eerste instantie zou Sjaak meteen na Wilma haar verjaardag terug naar Nederland gaan, maar als een soort verjaardag cadeau blijft hij nog een paar dagen. Dus hij moet de afspraak met Putu om hem naar het vliegveld te brengen naar een andere dag en tijdstip verzetten. Dat gebeurd dus als Putu er is. Wilma krijgt een massagebeurt van een uur en een kwartier en daarna worden ook nog eens haar nagels gelakt en dat allemaal met mijn spullen. Ze moet 150.000 Idr afrekenen. Op dat moment staan wij er niet bij stil dat het teveel is! Het is inmiddels al 15.45 u. en we moeten ons gaan douchen en omkleden, want we hebben om 17.00 u. bij Café Wayan gereserveerd! Putu stelt voor om ons weg te brengen en weer op te halen i.p.v. met een taxi te gaan. We gaan akkoord,, maar dan wel voor dezelfde prijs 80.000 Idr. als de taxi!!! Bij “Green Asri” overhandigen we Wilma haar cadeaus. Buiten het setje krijgt ze de witte wijn en een brem van Hedy!! Ze is er blij mee.

Bij “Café Wayan” drinken we een aperitief en zijn er verschillende bekenden. Putu kecil, de zoon van Putu Jerry, Nyoman en haar dochtertje en ook Lo en Ibu. We zijn zeer verheugd hun te zien en dat is wederzijds. Dan komt onze bestelling en het ziet er erg goed uit. We genieten er met volle teugen van. We bedanken Wilma voor het etentje. De prijs valt ook nog mee 2.500.000 Idr. omgerekend is dit zo’n 20 euro p.p.

Wilma vond het een fijne verjaardag. Twee weken geleden op een zaterdag waren we bij elkaar om de as te verstrooien en nu weer samen, behalve Nick & Marieke dan om haar verjaardag te vieren. Ze zou het leuk vinden als wij ter afsluiting nog een afzakkertje bij hun doen en Putu is ook van de partij!! Nixhoofd sturen ook nog een sms. Zij zitten op het moment bij het Tobameer en de temperatuur is daar aanmerkelijk lager omdat zij zo’n 900 meter hoger zitten. De accommodatie in Sumatra is aanzienlijk goedkoper. Voor een luxe hotelkamer betalen ze ongeveer 7 euro. We hopen dat ze een fijne tijd hebben. Dan komt de masseuse ter sprake. We vinden dat Wilma veel te veel heeft betaald. We gaan dit nog aan Putu melden dan kan zij haar verhaal doen en wij willen geen gebruik meer maken van haar diensten, want ze is gewoon de boel aan het flessen!!!

Een zondagse dag

Ik heb vannacht erg slecht geslapen door het gesnurk van Peter. Ik beland weer in de “Ladies Room” en wanneer Peter opstaat duik ik weer even het bed in. Na het ontbijt begint Peter aan de “Batu Sikat” schoon te maken. Ik begin aan de keukenkastjes uit te ruimen en schoon te maken. Ajam komt de cankul terug brengen die hij zou repareren.

Hij wil ook gaan schoonmaken, maar Peter wijst hem af. Hij wijst erop dat hij die ½ miljoen wil terug hebben. Hij moet het er met zijn baas over hebben de 2^de keer dus en hij verdwijnt weer. Omex & Yen komen. Omex helpt mij met de keukenkastjes en repareert de lekkage. Yen gaat koken. Peter vraagt aan haar of zij een keer een frikadel jagung voor mij wil maken. Dit hebben wij gisteren bij de rijsttafel gehad. Omex springt meteen op zijn brommer om maïs te halen in de kampung. Ze doen meteen alles voor je. Zo zijn ze. Ze hebben ook de bestelling voor de familie van Duuren/Mensinga meegebracht toen wij er om vroegen. Echt te gek die twee!!! Wanneer Yen volop op dreef is met de maïs koekjes is het gas op. Omex gaat meteen nieuwe halen. Met z’n vieren smullen we van het eten. Putu komt ook even voorbij, maar is meteen weer weg.

Hij is busy. Nadat Omex & Yen vertrokken zijn gaat Peter een dutje doen en ik ga lekker in het zonnetje liggen. Als er een klein buitje overtrekt verdwijn ik ook naar de slaapkamer en val daar ook in slaap. We hebben alle twee niet zo’n zin om nog wat te doen en vinden het wel goed zo. Toch gaat Peter de apotek Hidup met zijn cankul omspitten en ontdekt dan dat het zijn cankul helemaal niet is. Ajam is gewoon een zwendelaar!! In de namiddag drinken we samen een arak attack op onze veranda . We hebben het fijn in ons huisje. We eten weer de restjes als avondmaal en na een heerlijke douche duiken we toch voldaan ons nestje in.

Sightseeing kampung

Ik heb vannacht erg goed geslapen. We zijn alle twee wel om 3.00 u. wakker geworden maar daarna weer ingedut. Om 5.30 u. gaan we ontbijten en meteen aan de slag. Peter met de “Batu Sikat” en ik ga de potloodlijnen op de pilaren weggummen. Daarna neem ik een douche en ga op weg naar “Green Asri”. Peter blijft thuis, want Omex komt nog langs. Wanneer ik aankom bij het hotel zit Hedy aan het ontbijt. Even later komen Sjaak & Wilma ook. Ik heb het met Wilma even over de masseuse, dat ze teveel betaald heeft en dat ze geen tweede keer meer hoeft te komen. We zullen het ook aan Putu melden.

Ik krijg een telefoontje, maar neem niet direct op, omdat er allemaal achten op het schermpje staan. Vreemd!! Dan volgt er een sms van Peter dat de lunch klaar is en ik aan tafel kan!! Ik verontschuldig mij bij de familie en ga op weg naar huis. Sjaak wil voor hun vakantiefilmpje over Lombok ook graag in de kampung filmen dus zij komen later ook.

Als lunch is er baby tonijn, sayur, tempeh goreng en rijst. Enak sekali!!!

Omex & Yen verschijnen met 2 brommers. Een voor Peter waar hij de hele tijd om gevraagd heeft. Omex is ook naar de “puskesmas ” geweest, want hij loopt al de hele tijd met een ontsteking aan zijn kaak rond en die is erger geworden. De familie komt aan en het is ook weer gaan regenen. Het is een stevig buitje. Iedere keer als Sjaak de kampung wil filmen begint het te regenen. Als het na een tijdje is opgehouden gaan we met z’n vieren toch even een wandeling maken. Hedy blijft bij ons, want ze heeft het dorp al gezien. Ook Sjaak & Wilma vinden het een mooi dorp. Dit hadden zij niet verwacht. Op de terugweg gaan we nog even bij “ons arak vrouwtje” langs en Sjaak is alles aan het filmen. Thuis gaan we nog gezellig aan de borrel en delen we de uitnodiging van ons Kerstetentje uit. Natuurlijk zijn ze aangenaam verrast. Wanneer de familie weer terug naar hun hotel gaan eten wij, hoe kan het ook anders, de restjes van deze dag. Ook staat de buurvrouw in een keer op de stoep met een soort vispaté in bananenblad. Terima kasih!!! We smullen ervan.

Girls out shopping

Peter heeft vannacht amper gesnurkt. Hij is vroeg in slaap gevallen en het was muisstil.

Om 5.45 u. ontbijten en weer meteen aan de slag. Peter doet nog een laatste schoonmaakbeurt en gooit nog wat stenen in de kuil. Om 8.00 u. zijn we gedoucht.

Peter gaat even bij Putu langs en ik wacht op Omex & Yen voor ons tripje naar Mataram.

Rond 9.00 u. is Yen er met een potje eten voor Peter. Rijst met ayam. Heerlijk!!! Omex is de auto ophalen en rijden dan naar Wilma & Hedy om ze op te halen. Het is een vrolijke boel in de auto en we hebben er zin in. Als eerste gaan we naar een markt waar ze verschillende kledingzaakjes hebben. Ik koop er verschillende blouses voor Peter en een fleurig jurkje en broekje voor mij. Hetzelfde jurkje geef ik Yen cadeau. Wilma koopt ook een blouse voor Sjaak en een outfit voor haarzelf. Hedy gaat voor een sarong voor de buurvrouw. Samen nog op de foto met de verkoopster en lopen dan verder de markt op. Ik koop een heleboel jeruk en druiven voor Pa Ketut. Wilma moet voor een kennis van haar spullen uit Lombok kopen, maar kan op deze markt niet echt iets vinden. We gaan verder kijken. Dan gaan we naar Narmada, de textielzaak van de beddesprei, want ik wil nog een stof kopen. Het wordt dezelfde stof en motief in andere kleurschakeringen. Wilma & ik kopen er ook nog een blouse in Japanse stijl voor Peter & Sjaak en nog wat sarongs.

Naast de toko is een zaak waar ze rugtassen en schoenen verkopen. Wilma moet er voor Sjaak een kopen. Ze koopt ook schoenen voor haarzelf en ik ook. Omex krijgt een “cap” van mij cadeau. Hierna gaan we naar een zaak waar ze allemaal Lombok spullen verkopen. Hedy & Wilma kopen verschillende artikelen voor het thuisfront w.o. maskers, viltjes, asbak en een mooie sjaal. Ik koop voor Peter een trommeltje. Wanneer hij boos is kan hij zich erop afreageren. Leuk cadeau!!! Omdat we veel spulletjes kopen is Wilma goed aan het afdingen “tawar menawar”. Het lukt haar erg goed. Naast de toko is een warung waar ze Sumatraans eten hebben. Daar gaan wij natuurlijk lunchen.

Banjir!!!

Wanneer wij weer in de auto stappen om terug te gaan begint het te regenen het kijkt erg donker en ziet er onheilspellend uit. We moeten alleen nog naar de J-markt. Ik wil foto’s maken van de donkere luchten, maar mijn camera doet het niet meer!!! Als we bij de J-markt zijn is het zwaar aan het regenen. We doen de boodschappen en ik krijg ook een sms van Nick hoe het met de muurschildering is. Bij “Green Asri worden we door de staf opgewacht die ons met paraplu’s naar het restaurant begeleiden, terwijl wij de boodschappen uitladen. We nemen afscheid van Wilma & Hedy. Het was een gezellige en geslaagde dag!! Dan ben ik aan de beurt. Peter heeft de poort al openstaan en komt ons tegemoet met een paraplu. Omex laadt de boodschappen uit. Het heeft overal ingeregend en de veranda is zeiknat, maar we blijven er vrolijk onder. 

We pakken de spullen uit en Peter past een voor een de blouses. Helaas past de frisse blauwe blouse met bloemmotief niet. Ik geef hem aan Omex en hij is er erg happy mee. Tenslotte heeft hij geen cadeau van ons gehad, behalve de cap dan. Nu is Peter “jealous”!!! En ook blij met zijn nieuwe spullen. Omex & Yen moeten weer gaan, want de auto moet op tijd terug. Het noodweer blijft aanhouden en het regent behoorlijk. Op een gegeven moment ziet Peter bruin water op de weg. En jawel hoor er stoomt allemaal water. De stroming blijft aanhouden en het water blijft stijgen. De buurman komt aanwaden en waarschuwt ons voor overstroming “banjir”. Ook de buurvrouw roept : banjir mama!!! Peter heeft allerlei evacuatieplannen in zijn hoofd. Mocht het zover komen dan moeten alle spullen naar binnen en de kostbare spullen op het bureau en de tafels. We blijven het water in de gaten houden. Het is nog 3 cm. en dan komt het onze tuin in. Gelukkig gaat dat niet gebeuren en zakt het water langzamerhand. Dan komt Pa Ketut langs met zijn sapi en wenkt Peter hem om zijn sapi in onze tuin te laten grazen. We zijn blij dat we eindelijk iets voor Pa Ketut kunnen doen en dat we deze “banjir” meemaken zodat we weten wat er gebeurd bij evt. overstroming en wat we dan moeten doen.

Peter gaat op verkenning uit en wil ook wat arak halen. In de tussentijd is er ook weer stroom, want die was uitgevallen. Putu komt een kijkje nemen en Peter is ook weer terug. “Ons arak vrouwtje” heeft ernstige schade geleden en er is geen arak. Peter is ook de tuinmannen, waar hij een paar jaar geleden kennis mee heeft gemaakt, tegen gekomen. Zij komen de jasmijn bekijken en advies geven over het snoeiwerk. Peter gaat met ze mee en blijft een hele tijd weg. Het is al 18.00 u. als Putu met een Cambodja in pot verschijnt. Peter heeft hem van de tuinmannen gekregen. Pa Ketut komt met een kokospalm aanzetten, als dank dat zijn sapi bij ons mag zijn!!!

Dan is Peter er. Helemaal enthousiast, want hij heeft weer een fijn contact gehad met de tuinmannen. Zij hebben hem uitgenodigd om naar hun plantage te gaan, waar ze allerlei soorten bomen en planten hebben. De principe afspraak is a.s. zaterdag rond 17.00 u. Eindelijk na 2 weken voelt Peter zich helemaal thuis. Hij is er weer en wild enthousiast.

De tuinmannen hebben natuurlijk veel meer verstand van tuinieren dan Peter & Putu.

Dus hij wil graag advies van ze!!!

We drinken nog een brem en bereiden het avondeten een bonensalade en een T-bone steak. Even wat anders en het smaakt ons goed.

Het was een enerverende dag met allerlei wendingen, maar dat gebeurt wel vaker hier!!! Het is al 21.00 u. als we naar bed gaan. Morgen weer vroeg op as usual.

Afscheid Sjaak

Net voor het ochtendkrieken wordt ik wakker en kan niet meer in slaap komen door het gesnurk van Peter. Ik besluit op de bank te gaan liggen. Wanneer Peter opstaat duik ik het bed in. Als ik opsta heeft Peter al een werkoverleg met Pa Ketut gehad en de weg een beetje aangeveegd. Het puin wat allemaal is meegekomen met het water.

We maken een uitsmijter met gesmolten kaas als ontbijt. We ruimen op, douchen, was wegbrengen en we gaan naar “Green Asri” om afscheid te nemen van Sjaak, want die gaat vandaag terug naar Nederland. Op de terugweg zien we allemaal politieagenten op de been. Jawel de motor rijders worden allemaal gecontroleerd. In eerste instantie wilde Peter met de brommer op zoek gaan naar potten voor de coconut en de Cambodja, maar dit gaat nu niet meer door. Als wij thuiskomen staat de brommer van Omex voor onze poort en jawel hoor breakfast/lunch oftewel brunch!!! Een klein visje, sayur, rijst en een tomatensambal. Omex heeft zijn nieuwe blouse aan die hij van ons heeft gekregen en Yen het fleurige jurkje. Toevallig heb ik die ook aan. We hebben een gezellig samen zijn.

Wanneer zij vertrokken zijn begint het te regenen en het gaat steeds harder. We trekken ons terug in de slaapkamer en gaan een boekje lezen. Op een gegeven moment horen we roepen en staat Hedy voor onze neus. Zij zou inderdaad naar ons toekomen als Putu & Wilma Sjaak zouden wegbrengen naar het vliegveld. Omdat het zo hard aan het regenen is heb ik haar helemaal niet meer verwacht!!! We moeten toegeven dat Hedy het meest ondernemend is en initiatieven neemt, ondanks dat ze zelf vindt van niet. Na een tijdje is ook Wilma er. Ze is bij ons afgezet door Putu. We brengen de middag gezellig met ze door. Putu en Pa Ketut zijn er ook nog even. Putu koopt 5 flessen brem voor ons en Pa Ketut komt wat gras maaien voor zijn sapi. De sapi heeft zelf in een mum van tijd een gedeelte waar hij bij kon kaal gevreten en daar zijn wij heel blij mee. Nu is het een kwestie van bijhouden. Putu maakt ook nog onze nieuwe beddesprei en we spreken af voor morgen oftewel vannacht om 3.30 u. naar het noordoosten en naar Gili Kondo te gaan. We eten weer restjes en gaan op tijd naar bed en zetten de wekker op 2.30 u.

Tripje naar Gili Kondo

We worden alle twee om 2.00 u. wakker. Dan staan we maar op maken ontbijt, douchen en de laatste spullen pakken. Putu is ook op tijd. In een 24 uur shop bij ons om de hoek kopen we een grote en kleine fles water. And here we go naar het noordoosten van Lombok en Gili Kondo. De reis gaat voorspoedig. De weg naar het noordoosten is duidelijk verbeterd nadat wij in 2008 hier hebben gereden. Lombok is echt aan het groeien. Er wordt veel gebouwd en de infrastructuur is duidelijk verbeterd.

Peter en ik zijn blij dat we eindelijk een tripje maken. Sinds 2010 hebben wij dit niet meer gedaan, omdat wij vanaf die tijd bezig waren met het huisje. Onze laatste trip was naar Gili Nanggu in het zuidwesten van Lombok. Als we bijna bij de kust zijn stopt Putu bij een woud van grote bomen, waarvan de onderkant van de stam en de wortels de vorm van een wigwam hebben. Peter maakt een serie foto’s hiervan.

Op weg naar het dorp van de kapitein maken we nog een stop om de zonopkomst te fotograferen. Ik moet nodig naar het toilet en bij het huisje van de kapitein vraagt Putu of ik gebruik mag maken van het toilet. De kapitein wijst mij de weg achter zijn huis en als ik daar aangekomen ben denk ik “ oh nee”! Het is een donker hok, natuurlijk een hurktoilet met waterbak, hartstikke nat overal en ongedierte. Dan wil ik mij omdraaien, maar denk aan “Giulia Enders” haar boek “de mooie voedselmachine”. Haar overtuiging is als je naar het toilet moet ook moet gaan, anders raakt je hele systeem in de war. Dus ik doe mijn best. Het is een hele opluchting wanneer ik het kwijt ben en ben toch blij dat ik dit gedaan heb. Peter is inmiddels op de beruga gaan zitten en van de vrouw des huizes krijgen we koffie en thee. Peter was wel ongerust over mij, omdat hij mij in een penibele situatie meende gebracht te hebben i.v.m. het toilet!! Ik stel hem gerust dat het goed is gekomen. 

We hadden ook gedacht dat we ergens in een warung iets konden eten en drinken, maar het is hier armoedig en geen warung te bekennen. De kapitein gaat met zijn brommer wat noodle soup halen in een dorp verderop. We krijgen nog wat mango’s en een thermoskan met heet water voor de noodle soup mee van de vrouw des huizes wanneer wij met de auto naar het strand vertrekken. We parkeren de auto onder een afdakje en stappen met de kapitein in de boot. Het is een grote en mooie boot. De kapitein en zijn vrouw zijn erg vriendelijk. De boottocht is heerlijk. We zijn erg verrukt als we het eiland zien.

Het is een mooi eiland met wit zand. Er staan verschillende beruga’s en strandtentjes op het strand. Behalve wij zijn er nog een drietal jongens met een klein tentje op het eiland.

Zij hebben er een nacht doorgebracht en komen uit Mataram. Peter maakt meteen een wandeling langs het strand en ik leg de spullen in het strandtentje en spreid de badlakens uit om in het zonnetje te gaan liggen. Dit feestje gaat niet door, want er zijn veel “plak” vliegen die mij lastig vallen. Putu en de kapitein gaan vissen op zee. Ik ben zo onrustig dat ik maar koraal ga verzamelen en in een mum van tijd ligt het hele strandbankje vol! Peter komt terug en heeft ook mooie koraal bij zich. Hij neemt een duik in de prachtige blauwe zee. Het is hier echt een paradijsje op aarde, zoiets als Gili Nanggu, maar dan nog rustiger en mooier. Wij zijn zo blij dat we besloten hebben een dagje er tussenuit te gaan met z’n tweetjes. Dit is pas echt genieten. Als Putu en de kapitein terug zijn van de visvangst hebben zij 4 mooie, kleurrijke visjes bij zich. Putu maakt de noodle soup voor ons en de kapitein gaat een vuurtje stoken om de visjes te grillen. We leggen het vast op de gevoelige plaat. Daarna is het genieten. Puur gegrild en direct uit de zee, verser kun je het niet hebben!! Nog wat verse mango na en we hebben heerlijk gegeten. Peter gaat lekker uitbuiken in zee en Putu volgt zijn voorbeeld. Ik ga op de het strand liggen. Peter verklaart mij voor gek en vindt dat ik ook het water in moet komen. Ik ga naast hem liggen in de zee en het is inderdaad heerlijk!! Zo kun je het wel uren volhouden. En dan komt er weer een bootje aanvaren met een heleboel Japanners erin. Wanneer zij uitgestapt zijn begint het fotograferen. Een selfie hier en een selfie daar en het houdt niet op. Zij trekken het hele eiland rond zichzelf en de omgeving fotograferend. Oké iedereen zijn ding!! Dan is er weer een boot. Deze komt de jongens uit Mataram ophalen en een tijd later vertrekken ook de Japanners  weer. Nu zijn we de enigste op het eiland! Peter maakt mooie panoramafoto’s. In de verte zien we Lombok liggen met donkere wolken erboven. Op “ons” eilandje is het mooi blauw. Het is inmiddels 12.00 u. en het heetst van de dag “ Putu heeft erg last van de zon. Vooral de schittering van het water door de zon en de weerkaatsing van het witte strand maakt het voor de ogen erg vermoeiend. Eigenlijk wilden Peter en ik nog zo’n 2 uurtjes blijven, maar ook Peter is al aardig rood geworden en hij voelt zijn rug branden. Het is niet verstandig om nog langer te blijven dus wij besluiten om terug te gaan. Nog even een paar laatste foto”s vanuit de boot van de omgeving. Peter en ik voelen ons volmaakt gelukkig dat we eindelijk weer een keer van Lombok aan het genieten zijn.

Peter & Putu rekenen op het strand af met de kapitein en wij vertrekken met een mooie buit koraal huiswaarts. We hebben nog 2 wensen voor de terugreis. Een masker kopen en een mooie pot voor de Cambodja. Op de terugreis zien we ook hoe droog het is geweest en in deze omgeving nog steeds, want er is hier geen regen gevallen. Alle bomen, struiken, gras en zelfs veel palmbomen zijn dood of uitgedroogd. Ze noemen niet voor niets deze omgeving “droog akkerland”! Pas veel later richting het westen zien we weer rijstvelden, groen gras en bomen.

Door de zoute zeelucht heb ik erge dorst gekregen en heb zin in een ijskoud drankje. watermelon of lemon juice het maakt niet uit als het maar de dorst lest. In Ampenan vinden we een tentje waar we een juice drinken. Peter neemt een avokado/chocolat juice, Putu een cabe hijau es en ik jeruk juice. Onze dorst is gelest.

Via een “short cut” die erg mooi en groen is vervolgen wij onze weg op zoek naar een masker. De eerste zaak die we tegenkomen is een shop/gallery waar ze maskers hebben, maar niet die wij zoeken. Wij willen een zo natuurlijk mogelijk exemplaar zonder “opsmuk”. Vervolgens komen we in een soortgelijke winkel en hier hebben ze meer authentieke producten. Ik leg de eigenaar uit wat we bedoelen en even later bevinden wij ons op een zolder, waar verschillende maskers liggen te verstoffen.

Een masker heeft precies de afmeting die wij zoeken, maar door de dikke laag stof kunnen we niet zien hoe hij er in werkelijkheid uitziet. De eigenaar zegt dat hij hem schoon kan maken en Peter vraagt naar de prijs 70.000 Idr.

Omdat Putu ons heeft geadviseerd om af te dingen waagt Peter een poging. 60.000 Idr.

Oh no zegt de man 65.000 Idr. Oké verkocht!!

De man laat het masker schoonmaken, maar dit moet niet te grondig gebeuren. We rekenen af en we gaan op zoek naar een pot. Al een hele tijd heeft Peter zijn oog laten vallen op een natuursteen gele pot in een zaak vlakbij “Green Asri”. Dus wij rijden daar naartoe. Ze vragen er 600.000 Idr. voor en Peter begint weer met afdingen. Hij heeft de smaak te pakken. 500.000 Idr. De verkoopster zegt 550.000 Idr. Oké verkocht!! Peter is in zijn nopjes ook over het feit dat hij aan het onderhandelen is, wat hij eigenlijk nooit doet. Hij vindt het nu hartstikke goed, want ook dit moet je leren.

De pot is erg zwaar. Hij komt aan de rugkant van de beruga te staan en hoeft niet meer verplaatst te worden. Samen met Pa Ketut wordt de Cambodja in de nieuwe pot omgezet en ook de kokospalm wordt in een pot gezet.

Ik reken af met Putu en die vraagt 200.000 Idr. extra voor de petrol! Dus het is totaal 600.000 Idr. Peter vindt 200.000 voor de petrol wel erg veel. Hij wil het met Putu er nog over hebben! Pa Ketut is in de tussentijd het gras aan het maaien en ik geef alle koraal een plekje.

Peter en ik drinken nog een brem, maar hebben geen zin in eten. Het was een geslaagde dag en zijn alle twee moe. We nemen een douche en ik wrijf Peter in met mentholpoeder voor verkoeling van de huid. In een mum van tijd vallen we in slaap, maar worden tegelijkertijd ook weer wakker van de honger. We eten wat crackers en gaan weer slapen. Helaas begint Peter weer te snurken en het wordt voor mij de bank. Sleep tight!!!

Ceremonie van het ijzer

Vandaag is de dag van de ceremonie van het ijzer. We staan om 6.30 u. op en na een ontbijt, douche en schoonmaakbeurt komen Omex & Yen in ceremoniële kleding, met offerandes en een maaltijd. Omex ziet er mooi uit met zijn blonde manen en outfit.

“Look like a moviestar” like Brat Pit, Omex Pit. Papa is jealous, Omex very pleased.

Wanneer Omex de motor heeft schoongemaakt doet Yen de offerandes en het wijden van de motor. Het is een serieuze aangelegenheid en we leggen dit vast op de gevoelige plaat. Daarna gaan we aan tafel met z’n vieren. Yen heeft weer een lekkere maaltijd klaargemaakt. Telor, gado gado en kip opor heerlijk!!!

Vandaag hebben wij een afspraak met Miun om wat dingen te controleren en plannen maken voor een pantry/schuurtje achter in de tuin. Omex heeft al 2x gebeld, maar Miun komt niet opdagen. We bespreken ook het afscheidsfeestje die wij dinsdag de 15de geven. Er komen zo’n 15 mensen. Yen wil frikadel jagung, telor, ayam, gado gado en sayur maken. Ook bespreken we de poort die opnieuw geschilderd moet worden en we wilden ook gekko footprints op de omheining spuiten, maar de muur is zeiknat dus dit gaat niet door. De footprints komen nu op de poort. We spreken een andere dag af met Miun en dan komt Omex ook schilderen. We gaan boodschappen doen bij de J-markt. Peter voelt zich niet zo fit en heeft last van de warmte, daarom gaat hij na de boodschappen even liggen. Ik ga het zonnetje in. Het is bloedheet en natuurlijk is het in de zee beter uit te houden. Af en toe naar binnen dan maar en als Peter een beetje uitgerust is gaat hij even met de motor een klein ommetje maken. Hij is op tijd terug, want er komen donkere wolken aan en het begint te donderen. We kunnen het beste de schone was op gaan halen en de laatste vuile was brengen, voordat her noodweer losbarst. Zo gezegd, zo gedaan!! Onze goedlachse “wasvrouw” is iedere keer blij dat we er zijn en haar man ook. Ik ruim de schone was op en om 16.00 u. willen we even naar de tuinmannen om ons te verontschuldigen dat we niet naar de plantage kunnen, omdat we een afspraak hebben met Wilma & Hedy om naar de Barong dansen te gaan die rond 17.00 u. beginnen.

Helaas gaat het regenen en het blijft doorregenen. We sturen Wilma een e-mail of het niet verstandig is om morgen naar de Barong dansen te gaan en zij zijn het hiermee eens. We gaan toch even bij de tuinmannen langs, maar daar zit alles dicht en er wordt niet gereageerd.

We eten de restjes van Yen met nog wat worstjes, tomaat ui & knoflook en yogurt na.

Met een boekje duiken we ons bed in.

Barong Dansen

Vannacht was het weer zover. Het gebruikelijke ritueel de ladies room en de bank. Je kon ook merken dat het gisteren zaterdag was, want in de kaoroke bar was het volop feest. In de ochtend hebben we van plek gewisseld. Peter op de bank en ik in bed. Hij voelt zich schuldig en vindt het vervelend voor mij. Vanavond maar weer het spuitbusje gebruiken!!! Om 6.30 komt hij mij wakker maken, want ik ben toch nog in een diepe slaap gevallen. Na het ontbijt ga ik uitgebreid de vloer vegen en moet ik nog een klein detail van de gekko’s op de pilaar bijwerken wat ik vergeten ben. Daarna ga ik het gras maaien. Pa Ketut is er ook. We gaan ook even bij de tuinmannen langs om naar planten te kijken. Alleen de zoon is er. De eigenaar zelf is naar de stad. We komen nog wel een keer terug.

In de middag gaat Peter voor ons een lunch halen. Het wordt een Bakso bij de “oude baas”. We hebben ook een afspraak met Omex die bij ons de poort komt schilderen. Hij laat lang op zich wachten en uiteindelijk om 14.30 u. zijn Omex & Yen er. Ze hebben ook een lunch meegebracht longtong en gado gado. Met z’n vieren gaan we aan tafel en ik wil “sedikit” een klein beetje, omdat het lekker is. Omex gaat de poort schuren en wanneer hij hiermee bezig is begint het te regenen. Als het wat minder wordt gaan wij op weg naar “Green Asri” om Wilma & Hedy op te halen voor de Barong dansen. Zij zijn nog niet omgekleed wanneer wij arriveren. Ze hadden ons nog niet verwacht. Het is 16.00 u. en er zijn al verschillende mensen op de been, w.o. ook Putu die de gamelan speelt. We zijn snel op weg richting de tempel. Voor Wilma & Hedy is dit een eerste ervaring met een Hindoeïstische ceremonie en voor Peter en mij de eerste keer de tempeldansen. Dus we zijn erg benieuwd!!! Putu zit al klaar en zwaait naar ons. We hebben veel bekijks, omdat Wilma & ik een rode kebaya aan hebben en Peter een rode batik blouse. We proberen een plekje te vinden bij de ingang en Peter vindt een kartonnen koker, waar we op gaan zitten. Er zijn veel kinderen in de tempel. Later blijkt dat het een middagvoorstelling voor kinderen is. Om 20.00 u. is het voor de volwassenen. Ik vraag me af als ik het terrein bekijk waar de dansen gaan plaatsvinden. Dit is al gauw duidelijk wanneer wij ons plekje moeten verlaten en ergens anders moeten gaan plaats nemen. De Barong dans gaat beginnen.

Het is een heilige dans uitgevoerd door 2 mannen. Het is de eeuwige strijd tussen goed en kwaad, waarvan de krachten in evenwicht moeten worden gebracht. We vinden het allemaal een mooi spektakel en Wilma & Peter leggen dit vast op tablet en camera.

Als de voorstelling ten einde is drinken we gezellig nog wat bij Wilma & Hedy.

Klusjesdag

Alweer een nacht in ladies room en de bank. Het is een gewoonte geworden helaas!!

6.00 u. opstaan en ontbijten. Peter gaat een ochtendwandeling maken richting warung en ik ga de vloeren dweilen. Als hij weer terug is, is het werk ook gedaan. Ik neem een uitgebreide douche en Omex & Yen staan voor de deur. Omex gaat schilderen en Yen koken. Het ruikt heerlijk. Omex heeft ook de boor meegebracht die hij altijd leent van een vriend. Peter wil vandaag ook het masker ophangen. Zo gezegd zo gedaan!!

Omex gaat nieuwe spuitbussen halen voor de poort. Als het eten klaar is moeten wij aan tafel. Er is gebakken ikan een heerlijke sayur en tempeh. een saus tidak pedas voor mama!!! Na het eten gaat Yen op de bank liggen, want ze is niet lekker. Omex gaat verder met spuiten en wij gaan even naar de tuinmannen. De eigenaar is er weer niet en de zoon zal doorgeven dat wij geweest zijn. We hebben wel een aantal planten met hem besproken die wij interessant vinden. We gaan ook de was ophalen en ons wasvrouwtje wil voor ons wat rambutan plukken die ze in haar tuin heeft. Het lukt niet zo aardig dus de man des huizes komt haar tegemoet. Met de schone was, een manggis en rambutan met veel mieren erin keren wij huiswaarts. Het arakvrouwtje waar we ook langsgaan heeft nog steeds geen arak. Omex heeft het zwart en het rood van de poort er al inzitten, maar het rood is niet dekkend. We besluiten met de kwast verder te gaan, anders is het te kostbaar, want je hebt dan wel erg veel spuitbussen nodig!!!

Omex & Yen gaan naar huis en wij willen rond een uur vier nieuwe verf gaan halen. Het is nu te heet. We spreken met Omex & Yen ook af voor morgen, want dan is het afscheidsfeestje. “Time is flying”!!!

We komen Made onze buurman tegen en nodigen hun ook uit voor het feestje, Helaas kan hij niet, omdat hij moet werken, maar zijn vrouw en 2 kinderen komen wel.

Omdat het nog te heet is om boodschappen te doen gaan we een klein dutje doen en om 15.00 u. gaan we op weg naar onze “oude verfzaak”. We worden weer geholpen door de 3 lieftallige moslim meisjes en ze doen het erg goed. Even naar de J-markt voor wat sap, crackers, koekjes en kaas. In de supermarkt krijgen we een sms van Nixhoofd. Ze zitten nog steeds op vliegveld Medan. De vlucht van 9.00 u. is vertraagd. Ze hebben Putu ook al een sms gestuurd dat het later wordt!! Ze houden ons op de hoogte.

We komen Pa Ketut tegen die bij ons de Jeruk wil verpoten, omdat op die plek in de toekomst het schuurtje komt te staan. Het is nu de beste tijd om planten te poten en verpoten. De planten hebben in het regenseizoen de tijd om aan te sterken en te groeien.

Er komt ook nog een aanhangwagen met fiets voorbij. Peter heeft vanochtend een man van een warung verteld dat hij op zoek is naar een fiets, dus hij heeft een fiets voor Peter. An sich is de fiets wel oké, maar de man vraagt er 2 miljoen rupia voor en dit vindt Peter veels te veel voor zo’n fiets. In Nederland betaal je het er ook voor of goedkoper!!!

Peter wil hooguit 1 miljoen uitgeven voor een tweedehands fiets. Bij navraag blijkt dat 700.000 Idr. een goede prijs is voor zo’n fiets. Het is goed om te onderhandelen en nee te zeggen, dat heeft Peter wel geleerd deze reis.

We drinken nog een brem op de veranda en gaat Peter aan het eten beginnen. De

restjes van Yen met een omelet knoflook/ui. Lekker toch!!

We nemen een verkwikkende douche en als Peter ons waterleidingsysteem uit wil zetten lukt het hem om een foto van de cicek te maken die daar bivakkeert. Het is een groot exemplaar, vandaar!!!

Nog even een boekje lezen en op tijd gaan slapen, want morgen hebben we onze afscheidsparty met familie, vrienden en buren.

Omex & Yen gaan naar huis en wij willen rond een uur vier nieuwe verf gaan halen. Het is nu te heet. We spreken met Omex & Yen ook af voor morgen, want dan is het afscheidsfeestje. “Time is flying”!!!

Een drukte van jewelste

Het is niet te geloven, maar ik heb de hele nacht doorgeslapen. Ik voel me uitgerust en fit. Vrolijk begin ik aan ons ontbijt. We moeten ook Putu sms’en dat het afscheidsfeestje vandaag is, want dat weet hij nog niet. We voegen de daad bij het woord en even later staat Putu met een slaperige kop bij ons aan de poort. Hij heeft Nixhoofd gisteren van het vliegveld gehaald en omdat zij een vertraging hadden heeft hij lang op het vliegveld moeten wachten. Afijn wij vragen of hij wat brem & Bintang voor het feest kan kopen. De Bintang hoeft niet, want Wilma & Hedy willen dit als een surprise meebrengen, maar “don’t tell mama & papa”. Putu mag dit dus niet aan ons verklappen!!! Oké dan. We gaan verder met het huishouden en Peter gaat een poort schuren. Ik krijg een sms van Nixhoofd dat zij om 11.00 u. langs willen komen.

Dan zijn in een keer de tuinmannen er. Ze hebben de planten meegebracht die wij graag willen hebben. Peter is volmaakt gelukkig. De mannen beginnen aan de tuin. Een tijd later is Putu er ook met de Pisang-pisangan de plant die wij altijd al wilden hebben en hij heeft ook pisang goreng meegebracht! We zitten gezellig een tijdje op de veranda en hebben een goed gesprek. Als de tuinmannen gaan wil Peter afrekenen, maar wij krijgen de planten van hun, omdat we goede buren zijn!!!

De volgende keer als we naar Lombok gaan willen we wat zaad voor ze meenemen uit Nederland. Dan gaat Putu de Bintang halen en doet het bij hem in de koelkast, omdat het toch een verassing moet zijn!!

Rond een uur of elf zijn Nick & Marieke er. Ze zijn blij dat ze weer terug zijn, maar hebben ook mooie belevenissen gehad in Sumatra. We kletsen gezellig bij.

Voordat Nixhoofd kwamen ben ik met Putu nog even naar een masker wezen kijken in dezelfde zaak waar wij de gele pot hebben gekocht. Het is een oud masker van goed hout. Putu maakt er een foto van om aan Peter te kunnen laten zien. Hij wil weten of Peter het masker wil hebben en voor welke prijs. Later zal Putu ernaar toe gaan om te onderhandelen. Hij gaat het vuil wegbrengen en brem kopen. Hij komt ook terug met het masker en hij heeft hem voor 45.000 Idr. gekocht, waarvoor Peter hem ook wilde hebben. Mooi toch!!! We vinden het masker een beetje Grieks.

Omex & Yen zijn er nu ook en kletsen met Nick & Marieke. Putu gaat wat te eten voor ons halen, maar Nixhoofd gaan terug naar “Green Asri” om even bij te komen.

Met z’n vijven lunchen we en dan kan de grote kookpartij beginnen. Ik maak er wat foto’s van. En last but not least is Miun er plotseling ook. Alles op een dag vandaag. Zo zie je ze niet en dan is iedereen er!!! Er wordt gezellig koffie gedronken, mango gegeten echt op z’n Indonesisch weer. Daarna is er een bespreking over het repareren van de friezen van het dak en het bouwen van het schuurtje. Er wordt een deal gesloten met Miun en het werk wordt gedaan wanneer wij weer weg zijn. Allereerst worden de friezen gedaan. Het schuurtje is van latere zorg. De tijd vliegt voorbij. Yen is nog steeds aan het kokkerellen. Rond 16.00 u. zijn de mensen allemaal weg en hebben wij eindelijk een beetje tijd voor onszelf.

We gaan ons lekker douchen en optutten. Peter heeft even tijd om op bed te gaan liggen.

We richten de veranda een beetje gezellig in en dan is het wachten op de gasten. Als eerste is de familie er en ze zijn allemaal mooi aangekleed. Marieke heeft een mooie lange oranje jurk met dessins en een split opzij aan en ze had veel bekijks op weg naar ons huisje. Wanneer ik ze wat te drinken aan wil bieden begint het spelletje met de Bintang. Natuurlijk weten we dat Putu het niet geheim heeft kunnen houden, dus we sturen Marieke & Hedy naar Putu. Ze komen terug met de Bintang en het feest kan beginnen. Inmiddels is Miun er en Omex & Yen. Even later komt ook Putu en de buurvrouw met Riski en haar jongste zoon. Het wachten is op Pa Ketut en dan kan er opgeschept worden. Het is een bont gezelschap. Yen heeft van alles gemaakt eigenlijk veels te veel, maar het is lekker. Het ie een gezellig samen zijn. Als eerste gaat de buurvrouw weg en dan Miun. Er wordt veel geklets, gedronken en gelachen. Het lijkt of we met minder mensen zijn dan het vorig feestje. Dat is niet zo, we zijn met hetzelfde aantal mensen alleen de samenstelling is anders in plaats van Sjaak, Ketut, Sri en Charline zijn Miun en de buurvrouw met haar 2 zoontjes er!

Als het einde van de avond nadert worden er allerlei spelletjes gespeeld. Het is een dolle boel. Als de brem op is brouwen we er een einde aan. Peter vond het iets minder gezellig dan de vorige keer!!!

De vakantie afsluiten 🙁

Ik heb goed doorgeslapen en Peter ook. Toch staan we op tijd op. Vandaag wil ik met de ladies room beginnen schoon te maken en een gedeelte van de koffers pakken.

Wanneer ik hiermee bezig ben komen Omex & Yen en Putu heel even. Yen duikt meteen de keuken in en gaat de rest van gisteren opbakken. Omex begint aan de poort. Het is 8.00 u. en we hebben nog niet zo lang geleden gegeten dus wij willen even geen eten. Ik ga verder met schoonmaken en Peter zet het tuingereedschap in de olie. Ook de houten meubels gaan zowel bij aankomst en vertrek in de boenwas. Wanneer Omex & Peter even naar de bank gaan en wat kleine boodschappen doen helpt Yen mij bij het opvouwen van de kleren en in smartbags doen. Het schiet aardig op. Als Peter & Omex weer terug zijn gaan we samen brunchen. Het smaakt ons goed. De kruiden zijn er goed ingetrokken. We gaan weer verder met klussen en verschijnt Putu ook weer ten tonele.

Het wordt een beetje hangen op de veranda en een dolle boel. Wanneer iedereen naar huis is krijgt Peter een inzinking en gaat hij even op bed liggen. Ik ga lekker even in het zonnetje. Toen Peter met Omex geld wilde pinnen was de stroom uitgevallen dus hij gaat rond 15.00 u. nog een keer.

Putu is er ook weer met een bon van de transportkosten en hij heeft 3 palmwijn meegebracht. Ik spreek met Putu ook af voor morgen rond 11.00 u. om samen met hem en Wilma naar de warung bij ons op het einde van de weg te gaan, waar ze mooie kebaya’s hebben.

Putu gaat een beetje in de tuin werken en Pa Ketut komt ook om wat gras voor zijn sapi te maaien.

We vragen ons af wat we moeten eten vanavond, maar dat is niet zo moeilijk, want we hebben nog steeds eten over. Dus het wordt telor, tahu & ayam. Ik heb niet zo’n honger en eet een klein beetje. Na de afwas begint mijn buik te pruttelen en jawel hoor diarree.

Ik heb het idee dat de kip niet helemaal gaar was. Peter vond ook dat er een vreemd smaakje aan zat. We gaan nog even op de veranda zitten. Vanavond komen Nick & Marieke op de beruga slapen. Het is 19.00 u. en ze zouden uiterlijk 20.00 u. bij ons zijn.

Ze hebben vandaag hun laatste stranddag gehad samen met Wilma & Hedy.

Als we even op bed gaan liggen horen we getik op het dak en jawel het is aan het regenen. Het gaat best wel hard en dan staan Nick & Marieke aan de poort met paraplu en een beetje nat geregend. Ze hebben ook een stukje door de modder moeten waden. Ja dat heb je op de weg naar ons toe. We kletsen en drinken wat en gaat Nick hun bedje met klamboe klaarmaken op de beruga, want hoofdje is moe na zo’n lange stranddag!

Peter is ook moe en gaat op bed een boekje lezen. Nick & ik blijven nog even op de veranda. Wanneer ik het bed in wil duiken begint het gepruttel pas echt goed en moet ik continue naar het toilet. Vervelend!! Het gaat de hele nacht en ochtend zo’n beetje door en we krijgen ook nog een stevig buitje.

Een heerlijke chaotische één-na-laatste dag

We zijn weer vroeg van de partij en zorgen voor een gezellig ontbijt voor Nixhoofd. Peter heeft in alle vroegte het ontwaken van het stel vastgelegd.

Na het ontbijt een douche en als Nixhoofd hun backpack spullen hebben gepakt gaan zij even terug naar “Green Asri” om later weer naar ons toe te komen, want om 9.45 u. hebben ze een afspraak met Putu om naar zijn stuk land te kijken. Marieke bedankt ons hartelijk voor bed & breakfast. Ze hebben goed geslapen vannacht op de beruga.

Peter gaat nog wat spullen pakken en ik ga de vloer in de slaapkamer dweilen. Als ik bezig ben gaat Peter op de motor naar de J-markt om de laatste boodschappen te doen.

Ik ga een douche nemen en als Peter terug is zijn ook Omex & Yen er. Peter verteld over mijn buikloop en al het eten wordt weggegooid. Yen gaat nieuw eten maken. Ikan & Sayur. Ik eet niet mee, want ik wil het nog een beetje rustig aan doen met mijn buik. Omex zet een kopje thee voor mij. Dan staat Ketut aan de poort. Ook hij heeft afgesproken met Nick & Marieke om aan de Airbnb site te werken. Ketut is een Bed & Breakfast begonnen en Nick helpt hem met de site op poten te zetten. Zij gaan dit in “Green Asri doen, omdat het internet daar beter is. Het is bijna 10.00 u. en Nixhoofd zijn er nog steeds niet. Ik wil ze een sms’je sturen en dan zijn ze er in één keer. Wilma is er ook bij, die gaat later met mij naar de warung. Het wachten is op Putu. Dan is Miun er plotseling met de friezen voor het dak. Het is echt een open huis bij ons en het is hollen of stilstaan. De balken worden achter het huis geplaatst en Peter rekent af met Miun.

Putu is er nu ook en er wordt gezellig koffie en fris gedronken. Dan gaat Putu met Nixhoofd en Wilma naar het land kijken. Ketut spreekt later met ze af bij “Green Asri”.

Miun gaat ook weer en wenst ons een goede reis.

Peter, Omex & Yen gaan aan tafel en na de afwas gaan zij naar huis. Putu & Wilma zijn er weer en we gaan samen naar de warung. Voor mij is het duidelijk het wordt de kebaya in rood geel en blauw en moet voor mij op maat gemaakt worden. Morgen om 10.00 u. is hij klaar en kan ik het ophalen. Nog mooi op tijd voor we vertrekken. Wilma is nog volop bezig met uitzoeken en onderhandelen. Uiteindelijk koopt zij 6 kebaya’s en 4 sarong rokken. Daarna splitsen onze wegen. We zien elkaar morgen weer rond 12.00 u. dan verzamelen we bij hun en vertrekken rond 12.30 u. naar het vliegveld. Putu gaat zich omkleden en Sri ophalen in Lembar haven. Vanavond om 17.00 u. wil Nick nog een groepsfoto maken voor de website.

Omex is nog niet klaar met het schilderwerk en zou dit nog komen doen. Als het te lang duurt voordat hij er is gaat Peter zelf aan de slag. Het valt niet mee in de tropen te schilderen. Het is gewoon te heet. Hij stopt ermee en wacht tot Omex er is. Yen is er ook bij en Peter gaat met haar de laatste administratie doen voordat we gaan. Daarna maakt Yen een lekker drankje van de jonge kokosnoot die we vanochtend van Pa Ketut hebben gekregen. Omex is nog een tijdje bezig met schilderen. Yen gaat lekker op de bank liggen en ik werk mijn dagboek bij. Peter gaat even gezellig naar de buren om met Riski te kletsen. Rond 16.00 u ga ik mij omkleden en optutten voor de foto en als ik weer op de veranda verschijn is iedereen aan het eten van de hapjes van de buurvrouw. Kroepoek met mie en sateh van inktvis. Ik voel me een beetje flauw, omdat ik bijna niks gegeten heb deze dag en Yen maakt een kaldu, bouillon voor mij klaar.

Peter en ik  gaan naar binnen om ons in te checken via internet en staat Putu plotseling voor het raam te zwaaien met de nieuwe kebaya. Hij is door het dolle heen en nog blijer dan ik lijkt het wel. Peter snapt er niks van, maar dat kun je hem niet kwalijk nemen want hij heeft het allemaal niet meegekregen. Wanneer wij zijn ingecheckt en de plaatsen bepaald ga ik de kebaya passen. Omex heeft intussen foto’s via het raam van Peter achter de laptop gemaakt en het ziet er vreemd uit, maar wel heel mooi. Alles scherp zowel binnen als buiten.

De kebaya staat erg mooi en ik besluit om het aan te houden voor de foto. Omex, Yen & Putu vinden de kebaya ook erg mooi. Samen ga ik met Putu op de motor naar de warung om af te rekenen. We maken een klein ommetje om de kebaya te showen en op de terugweg komen we langs het huis van Putu en vragen aan Sri, Lovita & Charline of zij naar ons huis willen komen voor de groepsfoto.

Inmiddels zijn Nixhoofd & Hedy gearriveerd, want Hedy moet de foto maken, omdat Nick er ook op moet!!! Dan komt Pa Ketut aanlopen met alweer een kokosnoot voor in de pot. Hartstikke lief, maar we hebben geen potten meer. Iedereen is er, behalve Omex & Yen. Net wanneer we ze willen bellen verschijnen ze fris gedoucht en mooi aan gekleed ten tonele. Het fotograferen kan beginnen. Er worden een paar foto’s op de veranda gemaakt en een paar op de beruga. Daarna is het een dolle boel.

Als eerste gaan Nixhoofd & Hedy terug naar “Green Asri”, want zij willen daar nog een afscheidsavondje houden. De rest van het gezelschap hangt nog een beetje rond op de veranda. De tijd van vertrek naar het vliegveld is een uur vervroegd en Omex & Yen rijden met ons mee, omdat Putu niet kan. Hij moet morgen de gamelan spelen in Mataram. We nemen afscheid van Sri, Lovita, Charline en Putu en die komt voordat hij naar Mataram gaat nog even gedag zeggen. Wanneer iedereen weg is eten we nog een klein hapje. Ik een cracker met thee. Hopelijk gaat het morgen beter met mijn buik!

We duiken ons bed in, de laatste nacht in Lombok Hidup. Selamat tidur!!!

De dag van vertrek

Ik heb de hele nacht goed doorgeslapen gelukkig. De buikloop is ook gestopt en ik voel me fit. We maken een ontbijt eggs/toast/kopi/teh. Dan is Putu er met een Indonesian breakfast. Peter eet ervan, ik niet. Na het ontbijt gaan we verder met de laatste dingen doen. Putu komt nog een keer om afscheid te nemen en vertrekt dan naar Mataram. Peter gaat even naar Ketut om naar zijn Bed & Breakfast te kijken en afscheid nemen.

Wanneer Peter weer terug is zijn Omex & Yen er ook. Er wordt nog een pot gekocht voor de coconut van Pa Ketut en een kecil Indonesian breakfast met gevulde tahoe. Ik eet de nasi kuning, maar laat de gefrituurde tahu staan, omdat ik het toch nog voorzichtig aan wil doen met mijn buik. Omex & Yen gaan de keukenspullen in een daarvoor bestemde plastic box doen en een aantal stoelen en tafels worden in de “Ladies Room” opgestapeld, zodat Omex & Yen er beter bij kunnen met schoonmaken. De rest van de meubels worden door hun opgeruimd, wanneer wij weg zijn. Nog een laatste zit samen en komt de buurvrouw ook even langs om afscheid te nemen. Rond 10.00 u. krijgt Omex een telefoontje van de chauffeur die ons naar het vliegveld rijdt dat hij klaarstaat. Het is wel erg vroeg, maar oké. Peter en ik lopen nog even de tuin in en zoals gewoonlijk moet Peter toch een traantje laten. We hebben het goed gedaan met de tuin en er zijn ook leuke dingen aangeschaft voor het huis. Eigenlijk zijn we best wel tevreden. Afscheid nemen van hier is altijd moeilijk, maar we hebben een goed vooruitzicht. Volgend jaar willen we voor 2 maanden gaan!!! Dit heb ik zelf bedacht als cadeau voor mijn 60^ste verjaardag!!! We pakken onze koffers en lopen naar de mainroad. We komen Pa Ketut tegen en nemen afscheid. De buurvrouw en Sri komen ons tegemoet lopen om mee te helpen de koffers te sjouwen. Het busje is groot en er kunnen zo’n 10 personen in.

De terugreis kan beginnen. Op naar “Green Asri” om de rest op te halen. De familie wil de staff nog wat aanbieden en bedanken voor alle goede zorgen. Met gemengde gevoelens gaan wij op weg. De rit naar het vliegveld verloopt vlot. Daar aangekomen nemen we afscheid van Omex & Yen. Terima, terima kasih banyak and sms when the baby is there!!! We kunnen meteen door de controle als we willen, maar we zijn veels te vroeg. Dus gaan we even in een lounge zitten en wat drinken. Dan gaan we er wel doorheen en checken in. We nemen nog een fruitdrankje in een andere lounge en gaan dan naar de gate en de douane. Wanneer wij onze handbagage op de band gooien worden we er tussenuit gehaald, want ze hebben een schaar ontdekt. Peter & ik elkaar aankijkend: een schaar? Oké wij alles nakijken en inderdaad in het etui waar ik mijn aquarelspullen heb zit een schaar. Stom zeg dat ik daar niet aan gedacht heb en Peter niet bij stilgestaan. Het stomme is dat die schaar er de hele tijd heeft gezeten dus ook op de heenweg. Zowel in Lombok als in Amsterdam/Shiphol hebben ze hem niet ontdekt. Dit is wel erg slecht!!

Afijn schaar inleveren en wachten op onze vlucht naar Jakarta. Om 15.30 u. kunnen we boarden. De vliegtijd is niet lang. Als we boven Jakarta vliegen zien we alles heel duidelijk liggen. De rederij, de schepen, de flatgebouwen, wolkenkrabbers etc. en Jakarta is groot heel groot. Als we geland zijn gaan we wederom met een busje naar de vlieghaven net als de heenweg. Als eerste gaat Peter een lounge checken en voor 150.000 Idr. kunnen we ons inkopen. De keuze is zo gemaakt. We belanden in een luxe loungeruimte. Er zijn fijne banken en het buffet is ook goed. Iedereen gaat lekker van het eten genieten en van de bank. Dit is wel fijn, want we moeten nog zo’n 6 à 7 uur wachten. Het enige nadeel is dat de airco zo hoog staat, want het is er koud. Het verschil met buiten is te groot. Iedereen probeert op zijn eigen manier te relaxen. Nick & Marieke gaan even een wandelingetje over het vliegveld maken en wanneer zij daarvan terug zijn gaan zij aan het bier!!! Op een gegeven moment is Wilma er met een gin tonic voor haarzelf en Peter. Ik doe het nog steeds rustig aan. Het is ook nog steeds niet warm in de lounge en Nick krijgt er genoeg van en gaat eruit, later gevolgd door Marieke. Dan komen ze terug om nog wat kleins te eten en gaan wij langzamerhand richting gate.

Daar aangekomen zien wij een grote menigte wachtend en hangend. Wij zijn blij dat wij dit in de lounge hebben kunnen doen. Om 22.40 u. is boarding en om 10 voor 12 vertrekt het vliegtuig. Eindelijk de lange reis terug kan beginnen.

Wanneer wij eenmaal in de lucht zitten doet iedereen zijn ding. Wat ik anders nooit doe is een filmpje kijken, terwijl Peter dit altijd doet. Nu is hij een dutje aan het doen, net als Hedy. Wanneer de film afgelopen is komen ze met het avondeten. Er is pasta en rendang.

Hedy & ik nemen de pasta en Peter de rendang. De pasta is niet te eten en ik eet de dingen er omheen. Ook heb ik een wijntje genomen en hoop na het eten te kunnen slapen. We zijn al vanaf 5.00 u. op dus het wordt tijd om de oogjes te sluiten!!!

Peter en ik vinden alle twee dat het wat minder is met de service van Garuda Indonesia.

Zij zijn weliswaar in de prijzen gevallen als beste maatschappij van de wereld in 2014, maar merken daar nu weinig van. Vroeger werden tussendoor allerlei hapjes en drankjes aangeboden. Nu moet je er zelf achteraan!!! Wat dat betreft is Singapore Airlines toch beter. Ook wanneer het ontbijt wordt geserveerd loopt alles chaotisch en de maaltijden zijn een stuk minder dan voorheen.

Als wij om 7.30 u. geland zijn op Shiphol duurt het zeker nog 1 uur voordat we bij de bagage ophaalruimte zijn. In de tussentijd heeft Marieke al contact gehad met Toon haar vader, die inmiddels met het busje ook is gearriveerd. Volgens Marieke is hij behoorlijk gestrest, omdat hij met het busje niet de parkeergarage in mag. Hij is nu verdwaald en kan de parkeerplaats van de aankomsthal niet vinden. Hij staat met het busje bij Sheraton hotel. Dit heeft Peter aan zien komen en had Toon erop gewezen dat hij even op internet moet kijken waar hij moet zijn. Dit alles valt een beetje in het verkeerde keelgat van Nick en spreekt uit wat Peter niet hardop zegt. “Dit had ik van te voren toch gezegd”! Peter stelt voor om naar Sheraton te gaan en wij moeten zorg dragen voor de bagage. Het duurt een hele tijd, maar lopen uiteindelijk met 2 karretjes naar buiten waar Peter ons al op staat te wachten. Toon is inderdaad een beetje overstuur, maar daarna volgt er een warme begroeting. Peter neemt het stuur weer van Toon over en rijdt terug.

De terugreis gaat ook weer vlot en als eerste zetten we Hedy af gevolgd door Wilma. Daar houden we even een plasstop en begroeten Sjaak die al zo’n dikke week terug is.

Dan zijn wij aan de beurt en nemen afscheid van Toon & Nixhoofd.

Na een ontbijtje ga ik meteen aan de slag met koffers uitpakken en de was uitzoeken.

Peter gaat nog wat kleine boodschappen doen. Wanneer ik een wasje wil draaien doet de wasmachine het niet. Het blijkt aan de kraan van de wasmachine te liggen. Peter waagt een poging om deze te repareren, maar er zit geen beweging in de kraan. Hij gaat ook naar loodgietersbedrijf Janssen in Beugen, maar deze is op zaterdag gesloten.

Hij probeert ook Henk te bellen, want wij hebben het vermoeden dat hij de verwarmingsketel heeft bijgevuld. Alles ligt op een vreemde plaats en er zijn sporen van zand op de trap naar de zolder. Henk neemt niet op en Peter gaat niet verder op onderzoek uit. Hij is te moe. We gaan ons ontspannen en besluiten om naar Kapadoyka te gaan om wat te eten te halen. Het wordt een pirzola schotel en hotwings.

Tijdens het eten hebben wij nog een ontlading van spanningen en irritaties die er tijdens de vakantie zijn geweest. We hebben deze reis een maand lang rekening gehouden met veel mensen en zijn niet helemaal aan ons zelf toegekomen en dat moet er even uit. Toch zijn er ook mooie momenten geweest en hebben het fijn met elkaar gehad. Het was een lange dag en we moeten echt gaan slapen om weer in het ritme van hier te komen. Welterusten/ goodnight/ selamat tidur!!!!!

bekijk hier alle foto’s van deze reis