Woensdag 20 november 2019
Voordat wij naar Lombok vertrekken hebben wij een afscheidsetentje en om 17.30 u. gereserveerd in restaurant De Heerlijkheid in de Weijer in Boxmeer.
Peter neemt buikspek en ravioli en ik zalmfilet en kipdijbeen. Het was weer een fantastische smaakbeleving en de gerechten zagen er weer kunstzinnig uit. De kok is een ware kunstenaar. We hebben weer genoten. Onze reis naar Lombok kan beginnen.
Donderdag 21 november 2019
3.00 u. opstaan, 4.30 u. vertrek naar Arnhem, 5.30 u. aankomst Arnhem en vertrek naar A’dam Schiphol met Nick & Hans. Aankomst ± 7.00 u.
Dit jaar heb ik een nieuwe reisoutfit. Peter noemt het kleurrijk en een ratjetoe. Nick & Hans vinden het hip! We nemen afscheid van ze, maar van Hans moeten we oppassen voor criminelen!!!
Boarding time 9.40 u. Gate G8 we zijn groep 4 met boarden.
Het vliegtuig zit behoorlijk vol en vertrekt 10.35 u. met een vertraging van 10 minuten.
We zitten in een nieuwer type vliegtuig van Singapore Airlines. Alles is compacter en praktischer. Het scherm bij iedere stoel is groter en alleen nog maar touch screen.
Als wij goed en wel in de lucht zitten en een heet vochtig handdoekje om ons op te frissen en een drankje hebben genuttigd gaan wij ons nestelen en gaan een filmpje kijken. Ik de Lion King die zeer vermakelijk is en Peter een andere film. Peter valt in slaap, maar ik blijf kijken.
Dan krijgen we onze lunch waar ik erg aan toe ben, want we hebben niet veel ontbeten.
De service bij Singapore Airlines is uitstekend. Na een gebakken vis, spinazie en puree en Peter een Thaise roerbakkip nemen we nog een Singapore Sleng en gaan verder met de film.
Ik kijk hem helemaal uit wat ik anders nooit doe. Daarna een klein dutje en weer een filmpje kijken “Once upon a time in Hollywood “.
Na een tijd zegt Peter dat we al 8 uren vliegtijd erop hebben zitten. De tijd is letterlijk voorbijgevlogen! Meestal ben ik degene die geregeld naar mijn “Flight” kijkt. Nu alleen films. Ik probeer nog even te dutten en na een paar uurtjes krijgen wij ons ontbijt. Ik de mushroom en Peter de noodles. Daarna lukt het niet meer om nog te slapen, maar merk wel dat ik daaraantoe ben. We zijn al lang op de been met amper geslapen te hebben.
Vrijdag 22 november 2019
We landen om 5.50 u. in Singapore. Het duurt even voor we eruit zijn en lopen binnen in terminal 1. Dit is even wennen omdat het anders is dan andere jaren. Ook Singapore is aan het uitbreiden gegaan. We moeten naar terminal 2 voor onze volgende vlucht naar Lombok met Silk Air. Dit jaar is het wel gelukt om een directe aansluiting te hebben na 2 keer dat het door omstandigheden fout is gegaan! Er gaat een skytrain naar terminal 3 en moeten daar overstappen naar 2 wanneer wij dit vernomen hebben bij het grondpersoneel.
Als we bij Gate E 24 zijn is het nog een half uurtje voor we door de security zijn en stappen dan als eerste in het vliegtuig naar Lombok. In het vliegtuig heb ik moeite om mijn ogen open te houden, maar dit is niet vreemd. Bij de imigrasi duurt het even voor we erdoor zijn, omdat de procedure iets anders is. Iedereen moet op de foto en vinger prints maken.
Uiteindelijk is de bagage snel van de band, maar moeten alweer de rode Samsonite openen. Omdat we alle twee vermoeid zijn hebben we wat irritaties naar elkaar toe, maar deze zijn snel over wanneer alles in orde blijkt te zijn.
Ieder jaar is alles anders op Praya vliegveld Lombok ook dit jaar en er is een gebouw bijgekomen. Het is even zoeken naar Omex & Yen, maar als we de straat overgestoken zijn richting parkeerplaats komen we ze tegemoet. We zijn blij elkaar weer te zien. Omex heeft de auto van zijn neef Gendra geleend en de bagage past er maar net in.
Als wij van het vliegveld richting Tanah Embet rijden zien we overal de gevolgen van de droogte die er geweest is. Vorig jaar had Lombok te kampen met de aardbevingen en nu dit.
We hadden het al vanuit het vliegtuig gezien. Rijstvelden die opgedroogd zijn en ook de maisvelden. Alles is verdord en kijkt geel. Er zijn veel bomen doodgegaan in de heuvels wat er droog uitziet. Dit hebben we nog nooit meegemaakt. Al die jaren hebben we genoten van alle verschillende kleuren groen wat we zagen. Het is echt extreem. Ook hier slaat de klimaatsverandering toe! Toch is de rit naar ons huis aangenaam en als we daar aankomen, komen we weer in een warm bad.
De tuin ziet er weer prachtig uit, ondanks de droogte. Omex & Yen hebben nieuwe planten in potten gedaan en alles onderhouden. Het cement rondom het huis ziet er goed uit en je kunt er nu fatsoenlijk lopen. Het kijkt ook veel ruimer. Waar eerst de “apotek” was heeft Omex gras laten aanleggen en dat ziet er fris uit. De palmbomen zijn “schoongemaakt” en er zitten tig kokosnoten in. Prachtig!!
De pantry is net een klein huisje i.p.v. een schuur “beautifull”. Ook het huis ziet er picobello uit en Yen heeft weer aan alles gedacht. Yen maakt koffie en thee voor ons en ik wil heel graag het fotoboek wat Peter voor ze gemaakt heeft geven als dank voor 10 jaar dierbare vriendschap. Ze zijn er blij mee en Yen moet af en toe lachen om de foto’s, die ze in herinnering brengen. Dan krijgen ze nog een tas met kleertjes van Nick & Marieke wat ook welkom is.
Omex & Yen willen ons niet te lang ophouden, want ze zien aan ons dat we doodop zijn.
We nemen afscheid terima, terima kasih!
Peter gaat het rustig aan doen en ik ga de koffers uitpakken. Dan breekt er een enorme bui los met onweer en bliksem en valt ook de stroom uit. We schrikken ervan.
Als alles weer op zijn plaats staat en de kleren in de kast heeft Peter voor ons een bami soepje met gekookt eitje gemaakt wat ons voortreffelijk smaakt en goed doet. We waren eraan toe. Helaas doet de stroom het nog niet en moet Peter de schakelaar op de watertoren zetten. Ik kan een afwasje doen door wat water te koken en Peter neemt een douche met een klein straaltje warm water. Als ik wil gaan douchen waar ik vreselijk veel zin in heb gaat de stroom weer aan en heb ik voldoende warm water. Wanneer ik uiteindelijk de stekker eruit trek en bij Peter het bed induik is het rond 14.30 u. lokale tijd en zijn we zo’n 24 uur op de been geweest, maar voelen ons weer thuis!!!
We slapen en worden ook een aantal keren wakker. Het is goed dat we zijn gaan rusten om weer zo snel mogelijk van onze jetlag af te zijn en in het ritme van hier te komen.
Zaterdag 23 november 2019
Om 5.30 u. sta ik op. Peter is al een tijd op de veranda. Hij heeft in de nacht nog een sneetje brood met kaas gegeten omdat hij honger had en bang was anders niet te kunnen slapen. Ik had er ook last van, maar ben in bed blijven liggen. Peter doet een poging om een kopje koffie te zetten die we eerst drinken en daarna maak ik een ontbijtje. Sneetje brood met kaas en een gekookt eitje. Daarna maak ik een potje koffie en die is aanmerkelijk minder sterk. Afwasje doen, opruimen, douchen en genieten op de veranda van onze prachtige tuin. Ons paradijsje op deze aardbol. We bekijken hoe alles is gegroeid en opgebouwd in de loop der jaren. Je kan er wel uren blijven zitten en zien hoe mooi alles is. Het is een mooie ochtend, de zon schijnt er staat een windje, de temperatuur is goed en door de stevige regenbui ziet alles er fris uit. We hebben veel bloemetjes in de verschillende planten en bomen. Het is volop genieten “menikmati” en dat doen we dan ook!
Rond 10.00 u. komen Omex & Yen. Ik dacht eerst dat ze het anders wilden doen dit jaar, maar dat is toch niet zo. We begroeten ze hartelijk. Yen maakt weer koffie en thee voor ons en vraagt of ze rijst moet koken. Ze vraagt het via Omex aan mij en Peter antwoordt “ja”!
Ik overleg met Peter om oleh-oleh te maken voor de kids en geef Yen het leerboekje Engels van Joris die Ingrid meegegeven heeft aan ons voor haar. Ze vindt het leuk. Peter & Omex raken in gesprek over Putu en sponsor zijnde van ons. We willen het liefst dat Omex onze sponsor wordt, maar dat gaat nog niet zo gemakkelijk. In ieder geval gaat hij wel voor ons naar de politie om ons voor 2 maanden te registreren en heeft daarvoor onze kopieën van paspoort nodig. Yen gaat een simpele lunch voor ons maken. Rijst met sayur, tempeh en sambal. Omex vraagt of wij jonge “coconut, kelapa” willen drinken en eten. Dat willen wij wel kokosnoot uit eigen tuin. Onvoorstelbaar toch! In 2012 geplant en nu plukken we daar de vruchten van. We willen dat Omex een kokosnoot voor Pa Ketut plukt. Tenslotte hebben we de kokosnoot van hem gekregen.
We gaan met z’n vieren lunchen en drinken het sap van de “kelapa” superlekker en supergezond. Peter heeft echt op dit moment gewacht. De eerste verse maaltijd van Yen. Simpel maar oh zo lekker. Na de lunch moeten Omex & Yen weer gaan, want Omex moet werken. Terima, terima kasih lagi!!!
Wij gaan verder met acclimatiseren, iemand moet het doen. Rond 15.00 u. een potje thee met “Lebkuchen”. Om 16.00 u. lopen we naar de laundry en ons arakvrouwtje met oleh-oleh voor beiden een klein beetje was van de reis en de muf ruikende kleren die we achter hadden gelaten in de kast voor de zekerheid.
Bij het arakvrouwtje kopen we 2 arak. Ze is iets duurder geworden en heeft een nieuw dak van spandek. Dat moet ook betaald worden natuurlijk! Ze zijn alle twee blij dat we terug zijn.
Een tijdje later zitten we op de veranda met onze eerste arak attack en toasten op een fijne tijd hier. Menikmati!
Dan gaat Peter voor ons avondmaaltje zorgen. De restjes van Yen en eigen improvisatie. Het ruikt heerlijk en smaakt goed.
Wanneer ik de afwas gedaan heb en kamille, koenjit, jahe thee aan het maken ben hoor ik gerommel aan de poort en staan Omex & Yen er. Ze willen weten of we al “makan malam” avondeten hebben gehad. “Yes we have” we vragen of zij nog moeten eten “no”! Oké.
We nodigen ze uit voor de thee. Omex vindt het lekker, maar Yen niet. We zitten gezellig op de veranda. Omex komt met het idee om met z’n viertjes een uitstapje te maken naar Nusa Penida een eilandje bij Bali. Zij hebben daar een paar jaar geleden een ceremonie met meerdere mensen voor hun doodgeboren dochtertje gehouden en zijn daar nog een paar keer geweest.
Goed idee dat gaan we tijdens deze reis doen leuk! We spreken ook voor morgen af om internet te kopen, naar de bank te gaan en wat boodschappen. Morgen om 9.00 u. zijn ze weer bij ons.
Voordat we gaan slapen nemen we alle twee een verfrissende douche. Senang dan selamat tidur.
Zondag 24 november 2019
5.30 u. opstaan redelijk goed geslapen. Ontbijten en douchen. ± 9.00 u. zijn Omex & Yen er. We doen 3 pogingen om te pinnen bij een ATM. Bij een tankstation is een ATM die de hele tijd piept. Peter neemt hier 2.500.000 RP op. Hij vertrouwt het niet dus we laten het erbij.
Bij een ATM bij een bank in Mataram kunnen we alleen 1.250.000 RP opnemen en mijn pas staat niet geregistreerd dus dat gaat niet door. Bij een ATM verderop kan ik wel geld opnemen. Ik 2.500.000 RP en Peter hetzelfde. Dus totaal hebben we 7.500.000 RP opgenomen.
Omex moet nog even voor mesjes kijken voor de hanengevechten in een Hindoe wijk in Mataram. We rijden ook langs “Susanna”, maar die is helaas gesloten. Op de terugweg naar de J-markt in Montong voor o.a. pulsa en naar Sengiggi naar de politie om ons voor 2 maanden te registreren. We gaan lunchen bij “Jenggot” 2x garnalen 1x vis en soto daging voor Yen. Het is al de hele tijd erg warm en als Omex & Yen ons afzetten bij ons huis breekt er even later een onweersbui los!!
Peter voelt zich de hele tijd al niet lekker en na een “tolak angin” die we bij de J-mart hebben gekocht trekt hij zich even terug.
Wanneer Peter weer boven water is installeert hij internet op mijn Samsung en als ik mijn mobiel check zie ik verschillende berichten op de Marel Vrollie App over de man van Marjo Martien die een licht herseninfarct heeft gehad. Ik stuur een berichtje namens ons uit Lombok.
Na wat arakjes op de veranda hebben we alle twee niet zo’n honger en sluiten de dag af met Pandan brood kaas & tomaat en een kamillethee voor het slapen gaan.
Morgen maken we een lijst met plannen die we nog willen doen aan het huis en de tuin tijdens deze reis.
Maandag 25 november 2019
Vreemd geslapen vannacht dit i.v.m. de headset van Peter die om de zoveel tijd uit ging en ik hem weer aan moest zetten. Dus ik was pas om 6.30 u. op. Ontbijten en douchen. Het gras in de “apotek” onkruidvrij maken.
Rond 10.00 u. zijn Omex & Yen er met Nammie en Putu Indra. Ze hebben stekjes van de kelor bij en gaan die poten. Ze doen ook het gras maaien en knippen. We maken foto’s en helpen een handje mee. Rond 12.00 u. gaan ze naar huis.
Peter en ik gaan samen de lunch maken. Groenten snijden en rijst koken voor sayur met rijst.
De rijst is mislukt de sayur oké. Na de afwas trekt Peter zich terug in de slaapkamer. Ik heb een nieuw zonneplekje ontdekt opzij van het huis. Rond 15.30 u. neem ik een uitgebreide douche. Daarna gaan we een eerste wandeling maken door het dorp, nadat we Riski en zijn broertje de oleh-oleh hebben gegeven. Ook komen we Omex tegen onderweg en kopen wat jeruk & kroepoek bij een warung. Dan naar het arakvrouwtje en lopen terug naar huis.
Het is een mooie zonsondergang en we genieten met een arakje & kroepoek op de veranda.
Peter gaat ook even op de beruga zitten. We eten de sayur met gebakken tempeh en de rijst is voor de honden.
Dinsdag 26 november 2019
Voor het eerst vreselijk goed geslapen. Ik voel me uitgerust en helder. Ontbijten en douchen.
We lopen naar de warung waar ze de Lombok “kopi” verkopen, maar deze moet nog gebrand worden en moeten rond 15.00 u. terugkomen en is dan vers gebrand!
We gaan voor het eerst met een taxi naar de J-markt en gaan daarna de klamboe ophangen.
Het is een strakblauwe lucht dus dat wordt zonnen langs het huis.
Peter gaat alle groenten snijden en in de sayuran asem (een bumbu die we bij de J-markt hebben gekocht) verwerken die we als lunch eten met rijst, die deze keer wel gelukt is!
Na het eten hetzelfde ritueel zonnebaden en rusten.
De hele dag zijn de honden in het dorp vreselijk luidruchtig en zenuwachtig.
Rond 15.00 u. gaan we via het dorp naar de warung waar we onze vers gebrande Lombok kopi kopen 2x 500 gr. We kunnen voorlopig vooruit!! Onderweg hebben we wel last gehad van de honden van de kampung dus we lopen via de hoofdweg terug.
Bij de illegale kroeg heb ik een klein valpartijtje. Kan gebeuren! Het was even schrikken, maar achteraf valt het mee.
Peter gaat uitgebreid de tuin sproeien en drinken een drankje voor de schrik. Ik stuur een appje naar Nick.
Wanneer Peter de sayur aan het opwarmen is en ik de tafel heb gedekt staan Omex & Yen aan de poort. We stellen voor om wat eten te gaan halen, omdat wat we over hebben te weinig is voor 4 personen. Dit willen ze niet. Yen stuurt Omex naar huis om rijst te halen en wat sayur en Yen maakt in een handomdraai een superlekker omeletje klaar. We eten met z’n vieren en het wordt een supergezellige avond op de veranda.
We geven ze het geld voor hun bewezen diensten en maken plannen wat we nog aan de tuin en pantry moeten doen. We bespreken ook dat Ingrid, Daniël en de kids in juli/augustus naar Lombok hidup willen komen en daar moeten wat spullen voor aangeschaft worden.
Omex & Yen zijn enthousiast en duiken er helemaal in. Yen komt op het idee om een luchtbed aan te schaffen. De oplossing!
Rond 20.30 u. moeten ze weer gaan, want Omex moet werken. We geven Yen nog een boodschappenlijstje mee. Selamat kerja dan selamat tidur.
Woensdag 27 november 2019
6.30 u. opstaan. Ontbijten Peter nasi goreng van restje rijst! Afwassen, opruimen, douchen en de zon in. Rond 11.00 u. zijn Omex & Yen en Nammie met de boodschappen er en hebben nasi campur meegebracht. We brunchen samen en gaan nog even gezellig op de veranda in de tussentijd is Putu Indra er ook bijgekomen en ik maak een fotootje om deze later naar Ingrid te versturen. Omex & Yen gaan op tijd weer weg, omdat Omex weet dat ik graag de zon in wil. “The sun is waiting for mama”!
Het is opzij van het huis te heet dus ik ga naar mijn vertrouwde plek onder de palmen. Op een gegeven moment komen er rond 15.00 u. donkere wolken en een hevige wind opzetten. Ik pak mijn spullen bij elkaar en ga naar het huis. Ik stuur een appje naar Ingrid en Marel Vrollie met de groeten uit Lombok en een impressie van ons paradijsje hier. We krijgen appjes terug.
Peter gaat kokkerellen en ik ga een uitgebreide douche nemen. Daarna gaat Peter onze eerste afval verbranden. Het weer heeft zich helemaal hersteld er komt geen bui. Na een douche van Peter lopen we naar de laundry en het arakvrouwtje. Omdat er geen buitje is gekomen gaat Peter toch een uitgebreide sproeibeurt doen in de tuin na wat arakjes genuttigd te hebben op de veranda. We eten de salade van red kidneybeans en ketimun met gebakken aardappel & ui die Peter vanmiddag voorbereidt heeft. Enak!
Er komt toch nog een klein mals buitje en een mooie zonsondergang. We trekken ons terug met een kamillethee. De stroom valt nog even uit en we hebben een fijne nacht. Menikmati!
Donderdag 28 november 2019
Rond 6.00 u. staan we op. Ontbijtje met tomaat die Yen heeft meegebracht. Bed verschonen en douchen. Peter gaat even de tuin onderhouden, anders wordt Yen boos zegt hij. Om 8.30 u. met de taxi boodschappen doen bij de J-markt. Zonnebaden onder de palmen. Om 10.00 u. gaat Peter aan het kokkerellen. 12.30 u. lunchen nasi putih, sayur kangkung, tempeh & sambal zelfgemaakt!
Nog tot 14.30 u. het zonnetje in en het gaat weer betrekken. Kopi tubruk met choklat en een uitgebreide douche nemen. Ik heb een beetje last van mijn darmen sakit purut en ga even op bed liggen tot het over is. Peter gaat voor het eerst een na zonnebadje nemen op de veranda. Om ± 16.30 u. doen we samen een drankje en de tuin sproeien. Ik krijg nog een appje van Nick en beantwoordt die. We willen het een beetje rustig aan doen met eten en Peter verwacht Omex & Yen nog. Rond 18.30 u. krijgen we een appje van Yen dat ze er aankomen met een speciaal menu. “Ayam Betutu” die Yen gemaakt heeft en Omex heeft de Ayam gewonnen. Het is een speciale bereiding de kip is gegaard en dan met speciale kruiden getrokken. Dit proces duurt zo’n 3 uur. Het is superlekker. Het wordt weer een gezellige avond totdat Omex weer moet gaan werken.
Vrijdag 29 november 2019
± 6.00 u. opstaan. Ontbijten, opruimen en douchen. ± 9.00 u. op verkenning naar de plastic shop die we eerder gezien hebben, maar die is gesloten. Onderweg komen we het hoofd van het dorp op de brommer tegen met zijn vrouw achterop, die naar een meeting blijkt te gaan.
We wandelen door naar Omex & Yen. Het is vandaag vrijdag de vrije dag van de moslims dus veel shops zijn gesloten. Omex moest eigenlijk ook naar de office en meeting. Het hoofd had hem gebeld en verteld dat hij ons was tegengekomen. De meeting was al begonnen dus Omex was te laat dat kan ook niet anders als je te laat gebeld wordt!!! Morgen zaterdag moet hij er wel zijn. Hij heeft tevens met het hoofd afgesproken dat hij “in the afternoon” naar ons toekomt om het een en ander te bespreken. We drinken koffie en thee bij Omex & Yen en bekijken zonder dat zij het merken wat er eventueel bij hun opgeknapt moet worden.
Als we teruglopen zien we dat er weer veel veranderd is, maar dat moet ook. Peter gaat een lijstje maken wat er gedaan kan worden door het hoofd en ik ga het gras maaien en knippen.
We eten de nasi putih & ayam betutu als lunch de restjes van gisteren. Na de lunch een boekje lezen op bed, want het kijkt donker buiten en het is behoorlijk aan het donderen. Even later breekt dan ook de pleuris uit! Eindelijk hujan besar het houdt een tijd aan en hard. Voor ons huis heeft zich weer een grote plas gevormd. We drinken een kopje thee. Het is inmiddels15.30 u.
Het blijft gestaag doorregenen. Wel goed voor het grondwater natuurlijk. Het water in de put staat behoorlijk laag!
Wij wachten ook de hele tijd op Omex en het hoofd, maar als zij er om 18.30 u. nog niet zijn hebben we er geen fiducie meer in en gaat Peter een bami soepje maken voor het avondeten. Simpel maar doeltreffend en met een kamillethee trekken wij ons terug in de slaapkamer. Het regent nog steeds.
Zaterdag 30 november 2019
In de nacht word ik wakker van een hoestbuitje. Om 6.00 u. sta ik op. Peter zit al een tijd op de veranda. Wanneer ik het ontbijt wil maken ontdek ik een plasje op de dressoir. Waarschijnlijk van de hond! Ik maak het schoon en zorg voor het ontbijt. We hebben het plan om naar de laundry en het arakvrouwtje te gaan, maar we moeten ook een kalon water hebben, want die is op. We sturen een appje naar Yen of ze misschien tijd heeft om een kalon water te halen op de brommer. Dat betekent dat we moeten wachten. Even later rond 9.15 u. is Omex er en gaat dit voor ons doen en moet daarna naar de meeting.
Wij gaan op weg naar de laundry en het arakvrouwtje. We komen ook een groentewagen tegen waar ik jeruk nipis koop. Als ik de was opgeruimd heb maak ik een o.r.s. voor ons klaar. Er is veel matahari en door de vele regenval is alles aan het verdampen de luchtvochtigheid is hoog. Na het drankje ga ik mij installeren onder de palmen. Peter gaat de dressoir in de was zetten en uitgebreid kokkerellen.
Rond 13.00 u. lunchen rijst, ayam en sayur enak! Het is ook weer gaan regenen. Malse buitjes dat was natuurlijk ook nodig, maar dat wordt niet meer zonnen! Het blijft langdurig regenen net als gisteren rond deze tijd.
We gaan op bed een boekje lezen en vallen af en toe in slaap. Je wordt er vreselijk duf van.
Peter heeft zin in een wandeling te maken, maar er zijn te veel grote plassen. Morgen maar weer! We drinken een arakje en als avondeten hetzelfde als de lunch. Het smaakt nog goed.
Toch nog even een boekje lezen op bed en lekker slapen.
Zondag 1 december 2019
In de nacht word ik wakker van Peter zijn gesnurk, ondanks mijn eigen headset die ik op heb. Ik stoot hem een paar keer aan, maar het helpt niet. Dan maar andersom in het bed gaan liggen! Ik word om 5.30 u. wakker. Peter is al op. Als ik op mijn mobiel kijk zie ik en appje van Jos Willems. Ik antwoord terug. Peter heeft al wat nasi goreng van de restjes van gisteren voor hemzelf gemaakt. Ik maak het ontbijt verder af met koffie en een gekookt eitje. Na het ontbijt gaat Peter al het onkruid verwijderen van de zijkanten van het straatje langs ons huis. Dan kunnen er weer brommers langs en hoeven zij niet door de grote plas die precies voor onze poort ligt.
Ik ga uitgebreid opruimen en een douche nemen. We hebben zin om een ochtendwandeling te maken. We laten een briefje achter voor Omex & Yen. Als we op de terugweg bijna bij ons huis zijn zien we Pa Ketut voor het eerst en begroeten hem hartelijk. We komen zeker een keertje aan. Wanneer we ons erf oplopen zien we Omex, Yen, Nammie en Putu Indra drukdoende de tuin fatsoeneren. Ik schenk wat te drinken voor ze in en gaan gezellig op de beruga zitten. Peter vraagt of Omex nog een dode tak van de palmboom wil verwijderen en de Cambodja die bij de muur staat gedeeltelijk te kappen. In de tussentijd is Yen weer druk bezig met het hoge gras overal te knippen. Ik maak wat foto’s van het gebeuren. Ze plukt ook de Dragon fruit die over onze schutting hangt. Peter wil hem aan Pa Ketut geven samen met de kokosnoot uit eigen tuin. Rond 10.30 u. gaan Omex & Yen weer nadat ze voor ons de mango’s geschild hebben. Ook uit eigen tuin die we lekker oppeuzelen.
Rond 12.00 u. willen we naar Waroeng Bamboe om een take away lunch te halen. Als we daar zijn is het wel erg veranderd. De keuken is weg en er is een lange bar voor in de plaats gekomen. Er zijn ook weinig zitjes. We willen wat drinken bestellen om daarop te drinken en eten meenemen. Ik bestel 2 avocado juice, maar dat is er niet! Vanwege de regen gisteren hebben zij geen vers fruit kunnen kopen zegt de eigenaar. Oké dan eten bestellen. De warung heeft een nieuw concept. Ze hebben pizza, hamburger, French frites…dat willen wij niet wij willen Indonesian food. Open volgende week volgens de eigenaar. “You can have donuts”! “No thank you very much” sorry and goodbye. Wat een verwarring en een tegenvaller. We lopen naar huis en maken thuis een salade van komkommer, tomaat & ui, gebakken aardappels met mayonaise en een gekookt ei ook lekker!
Het is vandaag zondag en veel matahari dus dat wordt zonnen. Rond 15.00 u. stap ik er even uit voor een drankje. Peter komt op het idee om de familie Fischer via whatsapp groetjes te doen uit Lombok met de bijbehorende foto’s. Zogezegd zogedaan. We krijgen een eerste reactie terug van Dagmar die “neidisch ist auf uns” dat we zo’n lange tijd op ons paradijsje mogen vertoeven. Zij en Timo zijn net terug van een reis naar Mexico en New York. “Wieso neidisch”?
Nog even genieten van een zonnetje het blijft mooi weer. Daarna een uitgebreide douche en een drankje op de veranda. Heerlijk genieten! Plotseling wordt er getoeterd en verschijnen Omex & Yen ten tonele. Ze willen samen met ons wat gaan eten in Mataram. Zij kennen daar een eethuisje via een vriend van Omex. We gaan met de auto van Gendra die Omex mag lenen. Het is druk op de weg. Dat is meestal op zondag de uitgaansdag van de Indonesiër.
Nadat Omex via zijn mobiel wat aanwijzingen krijgt van de eigenaresse hoe hij moet rijden komen we op een binnenplaats wat er rustiek uitziet. Er is een keukentje mooi blauw geschilderd waar een vrouwtje staat te koken. Het ziet er kleurrijk uit. Ik maak wat foto’s. Je kan er eten ophalen, maar ook daar opeten. We gaan aan een grote tafel zitten en er is een menukaart. De vrouw kookt de gerechten voor eenieder van ons apart, maar eerst mogen we met z’n viertjes een dessert uitproberen, waarvan ze er maar één heeft. Om de beurt proeven we ervan. Het is erg lekker! Als eerste krijg ik mijn capcay heerlijk met verse groenten en garnaaltjes bereid. Daarna Peter een mie goreng gemaakt van pasta “tagliatelle”. De vrouw gebruikt pasta i.p.v. noedels! Dan is Yen aan de beurt en uiteindelijk Omex. De vrouw komt gezellig bij ons zitten en babbelen. Ze is een leuke en goedlachse vrouw. Even later komt er nog een gast met dochter die daar ook wat komen eten aan dezelfde lange tafel. We blijven er een tijd zitten en genieten van de entourage.
Het ziet er een beetje Mexicaans uit dat komt vooral door de kleuren en de vrouw heeft overal cactusjes in potjes staan die ze kweekt. Ook zij ziet er een beetje Mexicaans uit voornamelijk door haar postuur. We krijgen een potje met verschillende cactus stekjes mee, een plantje waar een lotusachtige bloem uitkomt en verse munt om thee te trekken. Terima kasih en we willen zeker een keer terugkomen.
Het is nog steeds erg druk overal. Zo ook bij ons in de straat bij de illegale kroeg. Als Omex ons afzet bij ons huis is het al 21.30 u. Ik heb nog een appje van Elmar & Sofie die ik beantwoord zet nog een kopje thee voor ons en zijn zeer voldaan als we ons bed instappen.
Maandag 2 december 2019
Peter krijgt in de nacht vreselijk kramp in zijn kuiten, waar hij s ’morgens nog last van heeft. We zijn iets later op dan normaal 6.30 u. Ontbijten, opruimen en douchen. Ik heb ook een appje van Christian & Angela gekregen en beantwoord die.
Rond 8.30 u. gaan we weer met taxi naar de J-markt en als we daarvan terug zijn, zijn Omex, Yen en Nammie er. Omex heeft de vloer schoongemaakt en Yen heeft een nasi goreng gemaakt. Met een kopje koffie gaan we op de veranda zitten.
Omex gaat op de laptop van Peter wat 2de hands motors bekijken. Pa Ketut komt ook even langs.
Als ze weg zijn gaan we relaxen. Het wordt weer een zonnebad dag, want er is banyak matahari. Rond 15.00 u. een muntthee drinken en om 16.00 u een uitgebreide douche nemen en naar het arakvrouwtje, die een vuurtje aan het stoken is van kokosnoten. Ik maak hier een foto van. Een arakje op de veranda en Peter gaat de plantjes besproeien, want het is alweer de 2de dag dat we geen regen hebben.
Misschien dat het hoofd van het dorp nog komt, maar dat weten we helaas niet!
Als avondeten mie goreng & tempeh en met een kamille, koenjit, jahé thee op tijd naar bed. Peter voelt zijn kussen en is meteen vertrokken. Ik lees nog een hoofdstukje uit.
Dinsdag 3 december 2019
De hele nacht heeft Peter gesnurkt. Ik ben weer andersom gaan liggen. 6.00 u. sta ik op. Peter is al op. Een uitsmijter kaas als ontbijt is een welkome afwisseling. Na een douche en de was uitgezocht te hebben gaan we het onkruid in de apotek wieden.
Ik heb ook Yen een appje gestuurd of ze wat groenten wil kopen. Als we bezig zijn in de apotek komt het hoofd van het dorp voorbij. Hij vraagt naar Omex. Die is er niet en rijdt weer weg. Als ik het gras aan het maaien ben komen Omex, Yen, Nammie en Putu Indra met de boodschappen. Yen gaat de groenten snijden voor een “sop” en Omex neemt mijn werk over. Het hoofd komt niet meer die is naar Mataram.
Peter spreekt met Omex af om naar Mataram te gaan om allerlei inkopen te doen. We spreken om 8.00 u. af. Als Yen klaar is met kokkerellen en wij met de tuin gaan ze vertrekken. Dit vindt Peter niet leuk dat ze niet mee eten. De volgende keer als Yen kookt moet ze dat wel doen!
Het is alweer veel matahari dus dat wordt ook vandaag weer zonnebaden na de lunch. Rijst, sop en omelet simpel maar oh zo lekker. Peter trekt zich terug in de slaapkamer met de airco aan en ik onder de palmen.
Wanneer ik lekker aan het relaxen ben hoor ik geschuifel opzij van het huis. Even later loopt er een jongeman in onze tuin en ik ben er een beetje beduusd van. Ik dacht eerst dat het Peter was, later Putu. “Hé what are you doing” roep ik. Hij zegt dat hij naar “school” moet en loopt richting de poort en klimt eroverheen. Oké!!
Ik loop naar de slaapkamer en vertel Peter wat er gebeurd is. Je had mij moeten roepen zegt hij. Ik was zo overrompeld en ik dacht dat hij sliep. Morgen vertellen we het aan Omex.
Ik ga verder met mijn bezigheden en Peter ook. Rond een uur of vier gaan wij voor een uitgebreide douche. Hetzelfde ritueel en we hebben het er nog over. Zijn het geen honden die over de schutting klimmen zijn het wel mensen!!
We gaan naar de laundry ruilen de was en krijgen “manggis” mee. Terima kasih! Als we langs het arakvrouwtje lopen roept ze “besok ya arak”!
Was opruimen, drankje op de veranda en een uitgebreide sproeibeurt. “No rain today again”! We eten de restjes van Yen rijst & sop een kopje thee en een boekje in bed.
Woensdag 4 december 2019
We zijn vroeg uit de veren vandaag 5.30 u. zitten we aan het ontbijt. Peter maakt het restje mie voor hemzelf klaar.
Wanneer Peter uit de douche komt en op zijn telefoon kijkt ziet hij dat hij een gemiste video oproep heeft. We hebben alle twee geen telefoon gehoord en ook ik heb een gemiste oproep van Yen. We sturen een appje naar ze even later bellen ze terug. Het shoppen in Mataram gaat niet door, want de auto die we wilden huren is al verhuurd helaas!
Morgen nieuwe kansen. Nou ja dan gaan we zelf vandaag maar shoppen bij de J-markt!
Peter gaat nog even de takken van de Cambodja in stukken hakken en foto’s maken van de nieuwe bloemen van de dragon fruit.
Rond 9.30 u. gaan we met de taxi naar de J-markt. Daarna moet ik mijn dagelijkse plichten weer vervullen onder de palmbomen. Er is weinig zon en licht bewolkt. Toch blijf ik een tijdje een boekje lezen. Rond 13.00 u. maakt Peter een bami soepje met restje groenten van Yen en is best vullend. Na de afwas neem ik een verkwikkende douche.
Peter heeft vandaag de boekhouding gedaan. Het was niet veel, maar hij wil het graag bijhouden. Als ook hij een douche heeft genomen gaan we voor een wandeling. We gaan naar de Alfamarkt en op de terugweg door het dorp naar het arakvrouwtje. Onderweg komen we Pak Ketut het hoofd en zijn broer Wayan tegen die bezig zijn met een project en die uitbundig naar ons zwaait. Wij groeten hem terug. Ook Gendra is in de buurt en doet een beetje te pop naar ons.
We hebben een stevige wandeling gemaakt en wel een borreltje op de veranda verdiend. We overpeinzen wat we met het eten moeten doen. Omex & Yen bellen om gezamenlijk te dineren en wat eten te bestellen? We doen het niet en maken van het restje rijst een nasi goreng met tempeh goreng en omelet erdoor heen een tomaat en een komkommertje. Helemaal uitstekend.
Tijdens de afwas krijg ik voor het eerst een stevige hoestaanval. Maak een kopje thee voor ons om te relaxen. Een korte douche en naar bed.
Donderdag 5 december 2019
We zijn alweer vroeg op vandaag 5.30 u. Peter al om 5.00 u. We waren ook erg vroeg naar bed. Ontbijten en we ontdekken dat we bezoek hebben gehad vannacht, want een pakje Lucky Strike + aansteker zijn verdwenen die op het tafeltje bij de bank lagen! Heel vervelend!! Dat wordt alles naar binnen brengen en afsluiten als we gaan slapen of voor langere tijd weg zijn zoals vandaag. Als ik net uit de douche kom krijgt Peter een telefoontje van Omex. De auto is weer niet beschikbaar. Shit!! Peter laat zijn ongenoegen blijken. Wat doen we dan vraagt hij aan mij. Dan gaan we toch met de taxi. Oké!
Als ik verder aangekleed ben stuur ik een appje naar Wilma, want die is jarig vandaag. We balen er nog steeds van dat onze afspraak niet doorgaat. Omex moet geen afspraken maken als het niet kan, zodat wij geen verwachtingen hebben vinden wij! Maar ja zij durven ook nooit nee te zeggen! Dan moeten we zelf het initiatief nemen om met een taxi te gaan.
We wachten zeker nog tot 8.00 u. Peter gaat even de tuin fatsoeneren.
Iets over achten verschijnen Omex & Yen. Omex is een beetje down, omdat het niet gelukt is met de auto. Ik vertel Omex over de jongen en de diefstal van vannacht. Omex schijnt de jongen te kennen, nadat ik hem beschreven heb. Hij schijnt niet helemaal goed bij zijn hoofd te zijn. Afijn… met z’n vieren lopen we naar de hoofdstraat en Omex heeft al een taxi gebeld. Het duurt een hele tijd voor er iets komt. Aan de overkant stopt een privéwagen en de chauffeur dat we ook gebruik kunnen maken van zijn wagen. In de tussentijd is ook Gendra langsgereden samen met zijn vriendin op weg naar het vliegveld om iemand op te halen en weg te brengen. Als wij nog in Cakranegara zijn kan hij ons eventueel oppikken en terugbrengen. We zien het wel.
In ieder geval gaan wij op weg met de privéchauffeur. Het lukt ons om de meeste boodschappen, die we op ons lijstje hadden staan te doen. We gaan ook nog naar “Sop Buntut” om eten voor ons te halen. Op de terugweg kijkt het behoorlijk donker. Gendra had ook nog gebeld, maar nu hebben we onze chauffeur die erg aardig is. Als hij ons heeft afgezet en wij de boodschappen hebben uitgepakt drinkt hij nog iets met ons en rekent Peter met hem af. Yen maakt jeruk hangat voor ons en gaan lunchen samen. Het is superlekker allemaal. Van de kaldu en de sop buntut en sapi lidah maakt ze met wat verse groenten en aardappelen nog een gerecht. Voor Omex maak ik een tolak angin, want hij voelt zich niet lekker en is een beetje verkouden. Yen en ik nemen een ijsje die we gisteren bij de J-markt hebben gekocht. In de tussentijd is het gaan regenen én de zon schijnt!
Omex gaat even op de bank liggen tot de bui voorbij is. Dan vertrekken ze terima, terima kasih banyak.
Later begint het opnieuw te regenen en hard!! Wij gaan op bed een boekje lezen. Wanneer het droog is rond 15.30 u. een watermeloen eten op de veranda. Ik krijg een berichtje terug van Wilma. In Nederland is het 8.32 u. De dag is snel voorbijgegaan! In de namiddag even genieten op de beruga met een arakje en als avondeten het gerecht van Yen sop buntut met groenten en rijst. Als kers op de taart yoghurt met madu. Het was toch een fijne geslaagde dag vandaag. Selamat tidur!!
Vrijdag 6 december 2019
In de nacht word ik wakker met een kriebel in mijn keel en een hoestbui. Het duurt even voor ik weer in slaap val en Peter is er ook wakker van geworden. Hij staat vroeg op rond een uur of vijf. Ik om 6.00 u., want ik voel me niet zo lekker. Ik moet niezen, hoesten en proesten. Ik neem een tabletje bij het ontbijt. Waarschijnlijk ben ik aangestoken door Omex.
Na het ontbijt een zalige douche en gaan Peter & ik de cactusjes die we hebben gekregen in verschillende potjes verdelen met het lavazand en de mest die we gisteren gekocht hebben. Daarna ga ik de dode bladeren in de tuin verzamelen en op de afvalhoop gooien. Peter ontdekt een dode rat op de hoop en later nog een. Hij denkt dat de buren hen misschien over de schutting hebben gegooid. Je weet het niet!!
Peter gaat zijn parangs slijpen en ik ga het gras maaien. Even later doet Peter mee met knippen. We wisselen elkaar af. Tussendoor nog een watermeloen nuttigen. Het ziet er weer goed uit. Rond 11.30 u. houden we het voor gezien. Ik neem nog een klein zonnebadje onder de palmen. Wij gaan pas rond 13.30 u. lunchen. Omelet à la Tis en een nasi goreng van de restjes. In één keer breekt de pleuris uit onweer, donder, bliksem en hujan. Het gaat enorm tekeer. Dit is echt de tropen. We kijken naar buiten en Peter ontdekt waar ik net heb gelegen is er een kokosnoot uit de boom gevallen. Had Nick toch gelijk “pas maar op dat je geen kokosnoot op je kop krijgt anders krijg je kelapa ha ha…”
Rond 15.45 u. gaat Peter alleen naar het arakvrouwtje. Er liggen overal plassen en daar heb ik niet zo’n zin in. Als Peter terugkomt maak ik wat drankjes klaar. Het is opgehouden met regenen. Er komt een mooi na zonnetje. We genieten met volle teugen van ons paradijsje. Ik heb een nieuw drankje voor mezelf gemaakt arak met sinaasappel, limoen, honing & madu. Lekker!!
We maken wat foto’s van onze prachtige tuin en als avondeten een fruitcocktail van watermeloen, dragon fruit uit eigen tuin en een beetje jeruk nipis oftewel limoen eroverheen superlekker en gezond! Als afsluiting yoghurt met madu en onze kamille, koenjit, jahé thee voor het slapen gaan. Sehat!! Het was een goede dag vandaag.
Zaterdag 7 december 2019
Peter heeft gisteravond, voordat hij in slaap viel, vreselijk last van zijn buik gehad. Hij had krampen en was zelfs beangstigend vond hij. Uiteindelijk is het overgegaan door zich rustig te houden. Hij kreeg het direct na de yoghurt. Het kan ook het fruit zijn je weet het nooit! We staan vroeg op 5.30 u. Voor het eerst vind ik het fris in de ochtend. Toch is het 26 graden zoals iedere ochtend. Misschien ligt het aan ons, want Peter vindt het ook frisser dan anders. We ontbijten en ik neem weer een tabletje in. Ik heb een klein beetje hoofdpijn. Afwassen en opruimen. Peter gaat aan de voorkant van het huis het struikgewas aan de overkant bij de plantage kappen, zodat wij een ruimer blikveld hebben. Na een douche gaan wij een wandelingetje door het dorp maken. Onderweg komen we Pa Ketut tegen en allerlei andere mensen die wij kennen. Peter heeft zijn camera mee en maakt foto’s. We kopen wat jeruk nipis, kopi en touw onderweg. Helaas heeft een vogel mij onder gescheten dus ik wil naar huis om mij op te frissen.
Als ik omgekleed ben staat Omex met Putu Indra voor de poort. Yen is er niet bij, want er is een ceremonie vandaag waar zij de voorbereidingen van moet doen. Omex heeft bakjes eten bij zich rijst, kelor, tempeh, ikan en sambal voor Peter lekker. Omex is gisteren ook naar het ziekenhuis geweest voor een injectie, omdat hij zich niet goed voelde. Hij kijkt nog steeds een beetje pips. Peter zegt dat hij het rustig aan moet doen en vrij moet pakken als ze weer gaan.
Ik maak nog een o.r.s. drankje voor ons en gaan dan de vaas die tijdens de aardbeving vorig jaar gebroken is en waar Peter het plantje, waar een lotusachtige bloem uitkomt, op de afgekapte Cambodja vastbinden met het touw dat we net gekocht hebben.
Vandaag is het een beetje onbestendig weer. Een beetje bewolkt een beetje zon. Toch probeer ik het even onder de palmen tot ± 12.00 u. en gaan dan lunchen. Het eten wat Yen voor ons gemaakt heeft simpel maar lekker.
Het begint toch donker te worden en te donderen. Jawel even later de hujan. Dan maar binnen blijven. Ik stuur een appje naar Hedy met onze groetjes en wat foto’s van Lombok.
We gaan samen op bed een boekje lezen en Peter valt in slaap. Ineens zie ik de kop van de jongen in een ooghoek voor ons raam staan kijken. Ik maak Peter wakker en loopt naar de veranda. “Hé wat moet dat”? De jongen gaat er als een haas vandoor. Dit vinden wij niet prettig. We sturen een appje naar Omex & Yen om ze te waarschuwen, misschien kunnen zij er iets aan doen. Door de schrik is Peter natuurlijk klaarwakker en we gaan daarom even een wandeling maken naar de Alfamarkt en kijken of Pa Ketut thuis is. We willen even bij hem op bezoek. Helaas is hij er niet.
Als we weer terug zijn van de wandeling begint het te onweren en regenen. We zijn net op tijd terug. We eten een watermeloencocktail op de veranda en drinken wat arak attacks.
Af en toe genieten we van een heerlijk windje uit het zuiden! Maar dat blijkt de ventilator te zijn die we aan hebben ha ha…!
Ook als avondeten de maaltijd van Yen. Geen yoghurt wel een kamillethee voor het naar bed gaan. Deze dag ging ook weer snel voorbij.
Zondag 8 december 2019
Redelijk goed geslapen. Peter had voor het eerst weer een snore-end genomen, maar dat had weinig effect. Vanavond moeten we maar eens een pleister proberen. Hij is als eerste op as usual en maakt een nasi voor zichzelf klaar met de restjes van Yen. Na het ontbijt het bed verschonen en de was bij elkaar zoeken. We gaan naar de laundry en ruilen de was. We gaan ook naar Pa Ketut met de kelapa muda en een schaaltje druiven en oleh-oleh voor zijn kleinzoon. Eindelijk is Pa Ketut er. We gaan bij hem op de veranda een kopje koffie en thee nuttigen. Er is veel veranderd bij Pa Ketut. De tempel is nieuw en hij heeft de oude beruga, het huisje waar hij jaren heeft gewoond, weggedaan. Daarvoor in de plaats is er een vijvertje met vissen en mooie lotusplanten erin gekomen. Het ziet er idyllisch uit. De andere dieren zoals de honden en de kippen zijn er ook niet meer. Waar eerst een kippenren was is een afdakje met bamboezitje en veel planten & boompjes in potten. Het is heerlijk rustig vertoeven bij Pa Ketut. Het is echt een mooi erfje. Bagus.
Rond 11.00 u. weer naar huis en gaan aan de voorbereidingen van het eten voor vanavond beginnen. We hebben Omex & Yen uitgenodigd voor een pasta carbonara en we beginnen met de salade voor erbij. Een koude bonen, rode ui en tomaat in het zuur. Het is een prachtige dag. Veel matahari dus ik moet weer mijn plichten vervullen onder de palmen. We eten yoghurt en een fruitcocktail als lunch. Het is vandaag écht een zondag. Het wordt eindeloos zonnen onder de palmen. Ik stuur ook een appje naar Nick met een foto van mij onder de palmen en een met de gevallen kokosnoot. “Ben net op tijd weg anders had ik kelapa” haha!
Rond een uur of vier wordt er aan de poort gerammeld “hallo”. Peter is ook op de veranda in het na zonnetje gaan liggen en staat meteen op. Het is het arakvrouwtje ze heeft 2 arak bij zich. Volgens Peter moest ze weg. Nou ja zeg dan komt ze het brengen! Eigenlijk waren we van plan om niet te drinken ze had ons natuurlijk al gemist. Wel lief van haar!
Na het zonnen neem ik een uitgebreide douche. Peter wil graag een arakje drinken voor het kokkerellen en als ik er eentje klaar maak horen we weer gerammel aan de poort. Het is Pa Ketut met ons mandje terug met daarin rambutan uit eigen tuin. Hij komt heel even zitten, maar hoeft niets te drinken. Als hij weg is, gaat Peter beginnen. De carbonara is tot nu toe gelukt. Het moet even op een zacht vuurtje pruttelen en het wachten is op Omex & Yen. We gaan op de veranda van de ondergaande zon en een muziekje erbij genieten. Het duurt lang voordat Omex & Yen komen. Om 19.30 u. zijn ze er pas! Omex verontschuldigt zich meteen “sorry papa & mama” zondags is het altijd druk op zijn werk!
“Dinner already finish”? Zegt Omex “Yes already”! No, no ik vraag aan Yen of zij jeruk hangat voor ons wil maken, want dat kan ze goed en voor Peter maak ik nog een arak attack. We drinken voordat we gaan eten en het een en ander bespreken. We hebben het over de motor die we aan willen schaffen, maar nog belangrijker is dat we het hoofd willen spreken. Niet zozeer voor ons eigenlijk is het meer noodzakelijk dat er een fatsoenlijk afdak komt, keuken en badkamer bij Omex & Yen. Wij hebben er de hele tijd omheen zitten draaien, omdat het een verrassing voor hun moest zijn. Nu moeten we het ze wel vertellen anders gebeurt er niks!! Het is inderdaad een complete verrassing voor ze. Terima, terima kasih mama & papa!! Ho zegt Peter het is er nog niet. Het hoofd moet eerst een calculatie maken en Omex & Yen moeten nadenken hoe ze het willen hebben. Dat neemt niet weg dat ze verschrikkelijk blij zijn. Vooral Yen is happy ze heeft zo’n armoedig plekje om te koken.
Afijn het wordt een gezellig en vooral heel smakelijk etentje. Peter heeft weer zijn best gedaan en is zelf ook heel tevreden. We ronden de avond af met voor Yen en mij een “dead by chocolate” ice cream. Peter nog een borrel en Omex hoeft niks hij zit vol, want hij heeft nog het restje wat Yen niet meer op kon gegeten. Wanneer Omex & Yen weer moeten gaan worden we nogmaals bedankt met een omhelzing van beiden.
Maandag 9 december 2019
We hebben alle twee niet zo goed geslapen vannacht en zijn allebei een beetje snotterig. Toch zijn we vroeg op 5.30 u. Ontbijten en douchen. Het plan is om naar de ATM te gaan bij Jayakarta waar het vorig jaar zo vreselijk mis ging en naar de J-markt voor pulsa en andere kleine boodschappen. Zogezegd zogedaan. De geldautomaat werkt deze keer uitstekend. Daar zijn we heel blij mee. Dat is fijn, want dan zijn we niet zo afhankelijk van vervoer. Een bekende taxichauffeur staat ook al te wachten bij de ATM voor ons om naar de J-markt te gaan. Ideaal!! Bij de J-markt zijn we zo klaar. We hebben in ieder geval een geslaagde ochtend. We nemen nog een o.r.s. Peter heeft bedacht om een tomatensoepje te maken van de laatste verse tomaten, ui & knoflook en uiteraard een tomatenpuree. We hebben nog een beetje room en als extraatje gebakken saucijsjes die we bij de J-markt hebben gekocht.
Ik ga tuinieren, dode bladeren en bloemetjes verwijderen en het gras maaien. Het is wederom een mooie dag. Veel matahari. Als lunch de tomatensoep à la Tis en die is heerlijk.
Na de lunch trekt Peter zich terug in de slaapkamer en ik onder de palmen. Rond 16.00 u. ga ik me douchen en Peter gaat wat afval verbranden. We hebben het plan om rond 17.00 u. naar Omex & Yen te gaan, want dan is Omex klaar met zijn werk. We willen graag weten wat de ontwikkelingen zijn omtrent afspraken met het hoofd. Dan begint het te onweren. De vraag is of het overtrekt en of we een bui krijgen. We krijgen inderdaad een klein buitje.
We wachten even en kunnen dan toch rond 17.00 u. weg. Als we op het erf van Omex & Yen komen is het een drukte van jewelste. Iedereen is er behalve Omex die is met zijn baas naar een andere plaats. Yen is er wel ze is een baby een flesje aan het geven. Ze is het 3 maanden oude zusje van Putu Indra en ze heet ……Indri. Oké! Yen maakt koffie en thee voor ons en Peter krijgt Omex nog even aan de lijn. Het is een vrolijke en drukke boel daar. Banyak orang, anak dan ayam. Het kakelt allemaal door elkaar. Je wordt er een beetje gek van. Hier lijkt het echt wel een beetje op een kampong! We drinken onze thee en koffie en vragen Yen of ze weer wat boodschappen wil doen morgen. Oké papa dan mama.
Als we weer terug zijn op ons eigen plekje moeten we even bijkomen van al die drukte en drinken nog een arakje op de veranda. Het is een mooie zonsondergang en ik maak foto’s. Als avondeten het restje pasta carbonara en op tijd naar bed.
Dinsdag 10 december 2019
Peter is vrijwel meteen in slaap gevallen en begint te snurken. Dat gaat een hele tijd door. Op een gegeven moment wordt het te veel voor mij en ik verkas voor de eerste keer naar de ladies room. We zijn wel weer vroeg op 6.00 u. Ontbijten, douchen en ik ga in de apotek het onkruid wieden.
Rond 9.20 u. zijn Omex & Yen er met de boodschappen. Peter & Omex gaan met de brommer naar hout kijken voor de boog. Yen gaat kokkerellen. Ze maakt kokosgehaktballetjes en tumis ketimun, gebakken komkommer. De kokos voor de gehaktballetjes hebben we uit eigen tuin die heeft Omex geplukt en eruit gehaald voor Yen. Als toetje heeft ze ook nog cake van singkong, kokos en gula Jawa meegebracht. Ik maak foto’s van Yen als ze aan het kokkerellen is. Als Peter & Omex terug zijn gaan we samen lunchen. Het is overheerlijk. Peter verteld dat ze naar een schietclub zijn geweest vlak in de buurt, maar hij heeft geen hout gevonden. De volgende keer hoopt hij meer geluk te hebben. We nuttigen het toetje gezamenlijk op de veranda. We laten Omex wat foto’s zien van Peter en zijn bogen project en dan moeten ze weer gaan, want Omex moet werken.
Het is warm vandaag, panas. Gisteren ook, maar nu heb ik er voor het eerst last van. Ik ga niet zonnen en trek me terug in de slaapkamer. Peter gaat op de bank op de veranda een boekje lezen. Ik dut een beetje in en rond 15.00 u. maak ik een verfrissende muntthee, maar wel warm hangat. Het doet je goed even een snelle douche en om 16.00 u. naar het arak vrouwtje. Peter gaat nog een beetje sproeien en dan begint het te betrekken, hard te waaien, angin besar, te donderen, bliksem en de hujan. We zitten op de veranda en we genieten ervan menikmati. De wind haalt een hoop warmte weg. Het is lekker fris op de veranda. We eten de restjes van Yen voor het avondeten. Het is weer rustig geworden met het weer. Een thee en een boekje lezen op bed. Het eerste hoofdstuk van een nieuw boek van Jean M. Auel “De vallei van de paarden”.
Woensdag 11 december 2019
Ik heb wisselvallig geslapen vannacht. 6.00 u. opstaan ontbijten etc. Het is vandaag 3 weken geleden dat ik vrij was. We hebben nog 40 dagen Lombok Hidup te gaan. Gisterenavond rond 18.15 u. hebben we nog een video oproep van Omex & Yen gehad die we gemist hebben! Ik probeer ze nog te appen en dan bellen ze zelf terug. Omex heeft geprobeerd het hoofd te pakken te krijgen. Dit is niet gelukt. Peter heeft er een beetje genoeg van het “thuis zitten” en wil de sleur een beetje doorbreken. We besluiten om met een taxi naar Ampenan te gaan. We laten ons afzetten bij de Yamaha dealer om naar de N-max te kijken die we op het oog hebben om aan te schaffen. We krijgen een prijslijst van de motoren die ze daar hebben. We hebben nu een duidelijker beeld. Van de shop gaan we naar de haven en dat via binnen weggetjes. Hier zijn we nog nooit geweest en het zijn vooral de steegjes die ons aanspreken. Peter maakt foto’s. We blijven een tijdje bij de pier hangen. Het is heerlijk weer er staat een windje het is goed toeven. Rond 11.00 u. lopen we naar Arafat ons geliefde restaurantje. Hier drinken we jeruk hangat. Peter eet een sateh gambing met nasi putih ik een dadar telor oftewel omelet. We waren eraan toe. Als we uitgegeten zijn vragen we aan de bediening of ze een taxi willen bellen. We krijgen een telefoonnummer en via Peter zijn mobiel gaat de man het doen. Het was een aangename doorbreking van de sleur als we rond 12.15 u. weer terug zijn in Lombok Hidup. Het is ook een beetje wisselvallig weer. Dan is er veel zon en dan trekt het weer helemaal dicht. Matahari dan berawan je kunt er geen peil op trekken! Toch ga ik onder de palmen en Peter komt voor het eerst naast me liggen. Hij houdt het echter niet lang vol. Rond 15.00 u. gaan we voor een fruithapje meloen & druiven en neem daarna een douche. Het begint te waaien net als gisteren en hard. Daarna donder, bliksem en regen. Het is behoorlijk fris aan het worden dus ik ga even op bed liggen met een boekje. Peter blijft op de veranda. Het wordt tijd voor een arakje dan het avondeten de tomatensoep met worstjes & kaas. Het is nog steeds lekker. Het is in het zuiden, westen en noorden helemaal opengetrokken. Blauwe lucht en matahari, maar in het oosten regent het aan de linker/rechterkant van ons eetgedeelte van de veranda. Het is een vreemde gewaarwording en het is alweer een mooie zonsondergang. Na de afwas maak ik een thee en eten yoghurt met madu wat erg verfrissend is. Nog even wat lezen en dan slapen. Het was een leuke dag.
Donderdag 12 december 2019
Ik heb niet zo goed geslapen. Sta pas om 6.15 u. op. Heb wel honger. Ik maak een uitsmijter kaas voor ons. Na een opruimbeurt en een douche zoek ik de was bij elkaar en gaan naar de laundry en het arakvrouwtje. Als we net terug zijn verschijnen Omex & Yen met Nammie. Yen heeft bakjes eten bij. Ze maakt nog een omelet en gaan gezamenlijk aan tafel. Daarna nog een kopje koffie, thee en een ijsje voor Nammie. Als we gezellig op de veranda zitten verschijnt het hoofd eindelijk!! We bespreken wat onze plannen. Het wordt een beetje een dolle boel. Uiteindelijk hebben we een begin gemaakt. Het hoofd gaat bekijken en meten bij Omex & Yen wat er gedaan moet worden en komt dan met een calculatie. Hij moet eerst een project afmaken in het dorp waar hij mee bezig is en heeft ook nog een aanvraag in Mataram. Dus we gaan het zien! Hij is in ieder geval geweest. Wanneer hij weggaat gaan Omex & Yen ons huis opruimen d.w.z. de vloer vegen en dweilen. Stelletje gekken. Gezamenlijk online kijken naar een stellage voor de pantry om alles te ordenen, zoals gereedschap, verf en tuinspullen. Dan is het weer tijd voor Omex om naar zijn werk te gaan.
Het is te warm om de tuin te doen dus ga ik weer het zonnetje in. Maar om 13.50 u. is het bekeken als Peter er ook even bij komt liggen. Donkere wolken trekken zich samen en we horen gedonder. Peter vindt dat het zijn schuld is, maar het is zuiver toeval.
Het begint weer hard te waaien. Ik trek me terug in de slaapkamer met een boekje. Dan is er regen. Ik dommel een beetje in. Als het opgehouden is met regenen gaat Peter de dode bladeren opruimen in de tuin. Ik hoor een gejammer en jawel Peter is alweer gestoken door een mug. Dit jaar is hij de pineut terwijl ik amper of niet gestoken wordt.
Het is wel opvallend dat er dit jaar heel weinig insecten zijn. Daardoor zijn er ook minder cicek. Dit is echt opvallend. Waarschijnlijk door de droogte en nu in het regenseizoen valt het ook best mee met de regen.
Ik maak een borreltje voor Peter als troost en we gaan gezellig op de veranda zitten. Rond 18.30 u. maakt Peter een nasi goreng van de restjes van Yen. Het smaakt goed. Nog een yoghurt met madu en een thee voor het slapen gaan.
Vrijdag 13 december 2019
6.00 u. opstaan ontbijten, opruimen & douchen. We gaan naar de Alfamarkt en de ATM om geld te pinnen voor de motor eventueel. Het is een heerlijk wandelingetje in de ochtend. Als we terug zijn een o.r.s. rond 9.15 u. is Omex er. Er zijn problemen op zijn werk dus hij is vrij vandaag. In principe wilden Omex & Peter naar het boogschieten gaan, maar de man kan vandaag niet. Ze drinken een kopje thee met chocolade koekjes en gaan dan op de brommer naar hout kijken. Ik ga aan het gras beginnen. De houtplaats schijnt toch gesloten te zijn, maar Peter & Omex hebben een mooi tochtje via Sandik door de heuvels terug gemaakt. Als wij straks een motor zouden hebben wil Peter heel graag tochtjes in de heuvels gaan maken.
Omex ziet mij het gras knippen en gaat aan de gang met de grasmaaier. Even later staat Yen aan de poort met een grashark, Putu Indra en Nammie. We gaan met z’n allen vrolijk aan de gang in de tuin. Met z’n vieren is het goed te doen en schiet het aardig op.
Peter & ik stellen voor om eten te gaan halen bij Jenggot en de rijst van thuis en delen dit met z’n allen. Het is heerlijk nasi, udang & ikan we smullen ervan. Om 13.11 u. zijn we uitgegeten. Het is ook een beetje aan het rommelen in de lucht, maar het zet niet door. We nemen even een time-out voor Peter gaat kokkerellen voor vanavond. We hebben Omex & Yen uitgenodigd om pasta Bolognese te komen eten. Peter trekt zich even terug in de slaapkamer en ik onder de palmen. Er is even een beetje zon, maar niet voor lang. Het gaat betrekken en ik besluit het laatste stukje gras te kortwieken dan hebben we eindelijk eens een keertje het hele terrein gehad. Het is gewoon een groot stuk grind wat onderhouden moet worden. Ik ben net op tijd klaar wanneer het vreselijk donker gaat kijken en er een enorme onweersbui uitbarst en een blikseminslag vlakbij. We schrikken ervan. Ik maak foto’s van de bezwangerde wolken. Het is wel typisch dat er iedere vrijdag tot nog toe een grote “hujan” is en vandaag is het ook nog eens de 13de. Oké!
Rond 15.30 u. gaat Peter aan het kokkerellen. We eten de mango uit eigen tuin die Yen voor ons geschild heeft en ik zet een grote bel met thee voor de dorst. Een uitgebreide douche nemen, aankleden, optutten en de tafel mooi indekken. Peter legt de laatste hand aan het eten en ook hij gaat een douche nemen en scheren. Wanneer hij klaar is vraag ik of hij wat bloemetjes wil plukken voor op de “romantisch” ingedekte tafel te zetten. Een muziekje erbij en een drankje voor Omex & Yen. Het is ± 19.00 u. als zij arriveren. Nog even de spaghetti koken, wat kaas snipperen en Yen knipt wat cabe dat vindt ze lekker. We kunnen aan tafel het smaakt ons goed. Na de afwas nog een ijsje op de veranda en het wordt een gezellige avond. Omdat Omex niet hoeft te werken wordt het wat later dan normaal, maar Yen wil op een gegeven moment wel naar huis, want ze is moe en ik ook. Peter & Omex zijn de hele tijd aan het kletsen. Het is ook al 21.30 u. en we zijn toch al vanaf 5.00/6.00 u. op. Dus selamat tidur!
Zaterdag 14 december 2019
We staan iets later op. Ik om 6.30 u. maak een ontbijt en het is net “Polen” in de koelkast. Dat is ook de bedoeling, want vandaag wil ik de koelkast ontdooien en schoonmaken. Als wij klaar zijn met het ontbijt wordt er gebeld. Het is Omex. Hij moet vandaag naar de plek waar ze de messen voor de hanengevechten maken en slijpen en vraagt of Peter mee wil om foto’s te maken. Dat wil hij wel! Ik niet, want ik wil de koelkast schoonmaken. We gaan snel opruimen, douchen en aankleden. Ik zet de koelkast uit en maak weer een geïmproviseerde koelkast in de slaapkamer voor de laatste spulletjes d.w.z. de airco aan en de spullen uit de vriezer in de “vriestas”.
Omex is er pas om 9.30 u. maar met de boodschappen die we gisterenavond bij Yen besteld hebben en leg ze in onze “koelkast”. Peter & Omex gaan op weg. Om 10.39 u. kan ik de koelkast weer aansluiten en inruimen. Peter is er om 11.00 u. weer. Hij heeft foto’s gemaakt en verf & vernis + schuurpapier gekocht om de deur van de pantry te schuren en schilderen. Daar wil hij morgen mee beginnen. Ik maak een kopje thee & koffie voor ons met chocolade wafels. We hebben alle twee niet zo’n honger en Peter heeft een houten kont gekregen van de rit op de motor naar Mataram heen en terug. Dus hij gaat even liggen op de bank en ik onder de palmbomen, want het is wederom banyak matahari. Dan de tendens van de afgelopen dagen dat het rond 15.00 u. gaat betrekken, donderen, waaien en hujan. Dus ik trek me dan terug naar het huis en neem een verfrissende douche. De regen zet niet door. Toch ga ik op bed een boekje lezen en dommel een beetje in.
Om ± 18.00 u. gaan we het restje pasta eten van gisteren en houden nog een beetje over voor de lunch morgen. We eten een yoghurt met een lychee achtige vrucht, die Peter van een vrouwtje heeft gekocht, na en een kamillethee voor het slapen gaan. Het was een relaxte rustige dag vandaag.
Zondag 15 december 2019
Vroeg op 5.45 u. Als ik water voor koffie te maken wil opzetten is het gas op. We hadden nog een 2de gasfles staan, maar die is ook leeg! Peter had nog gecheckt, maar niet naar de zegel gekeken stom!! Dan maar geen koffie en gekookt eitje bij het ontbijt. Gewoon een droog sneetje witbrood met kaas, jammer dan. Het water in de kalon is ook bijna op. Het wordt vandaag inkoop dag, want we moeten ook naar de J-markt en eventueel naar de bouwmarkt ernaast als die open, omdat het zondag is!
Wanneer wij op de hoek aan het einde van onze straat naar de hoofdstraat met de gasfles naar de warung lopen is hij net open. Dus we hebben geluk. We kopen een nieuwe gasfles en ik zie ook een mooi jurkje hangen in de andere ruimte. Ik vraag naar de prijs, maar ik moet vanmiddag terugkomen, want dan is de dochter er van de vrouw die daar de zaak runt.
Als we terug zijn maak ik voor Peter een kopje koffie en ik neem iets fris. Daarna gaan we meteen op weg met een taxi naar de J-markt en de bouwmarkt. We laten een briefje achter voor Omex & Yen. Om 9.15 u. zijn we er alweer terug. Het is nog vroeg en Omex & Yen zijn niet geweest. Ik maak een o.r.s. en Peter gaat aan de deur van de pantry beginnen te schuren. Ik maak foto’s. Peter even later van mij terwijl ik het gras aan het harken ben.
Het is al 10.00 u. geweest en we denken dat Omex & Yen niet meer komen. Dat doet mij besluiten om onder de palmen te gaan liggen. Rond 11.00 u. stopt Peter ermee en gaat aan het kokkerellen. Er wordt aan de poort gerammeld en ons arakvrouwtje is er weer met 2 arak. Als wij na 2 dagen niet zijn geweest komt ze het brengen!!
Peter zegt dat ze van ons wat dakpannen als afrastering moet plaatsen. Zogezegd zogedaan! Als ze wil mag ze ook bij onze muren aan de voorkant wat plantjes poten. We gaan het zien.
Tot 13.15 u. zonnen, lunchen en het is betrokken geraakt. Dat wordt een boekje lezen op bed. Het is warm in de slaapkamer, maar voor mij hoeft de airco niet aan. Je wordt loom van de warmte en dan val je toch weer in slaap. Om 15.40 u. roept Peter mij om een douche te nemen, want hij wil dat jurkje voor mij kopen. Zogezegd zogedaan. Ik trek het aan en laat het aan onze buurvrouw zien “cantik mama”. Het zit als gegoten.
Onze buurvrouw is voor bezig haar moestuintje te herstellen. Ze heeft wat houten latjes gekruist voor haar plantjes staan. Iedere keer als er een hujan besar is geweest vallen ze om.
Peter gaat een vuurtje stoken van het afval. Eerst lukt het niet, maar als hij zijn oude Birkenstock op de vuurstapel gooit brandt het als een gek. Het oude en het nieuwe afval is zo goed als verbrand. Peter gaat een uitgebreide douche nemen en ik schenk een borrel in.
Nog even rijst koken en een sambal maken. Het was een geslaagde dag voor Peter. Hij heeft voldoening van zijn werk. Rond 18.00 u. gaan we eten. Nasi met sayur lodeh. Het smaakt erg goed. Wanneer ik met de afwas bezig ben en Peter zich heeft teruggetrokken in de slaapkamer hoor ik weer gerommel aan de poort. Het zijn Omex & Yen. “You already have dinner”? “Yes, and you”? “Yes also”! “I don’t believe”! “Yes, we eat bat”. Vleermuis kecil! Aha oké. We gaan gezellig op de veranda zitten en geven Yen het laatste ijsje. She is happy.
We hebben weer een goed gesprek met ze over het goed beheren van je financiën. Omex & Yen hebben een luisterend oor en Peter zit in de praatstoel. Ik heb mijn nieuwe jurkje weer even aangetrokken om te showen en ze vinden het mooi “mama cantik”. We blijven lang kletsen en het is wederom gezellig. Leuk dat ze zomaar even langskomen.
Maandag 16 december 2019
Peter wordt wakker in de nacht en vraagt om een tabletje. Hij heeft net te veel arak gedronken. Ik gelukkig niet. Na het tabletje krijgt hij krampen in zijn buik en een hevige zweetaanval. Hij gaat een tijdje op de veranda zitten. Als hij weer in slaap gevallen is op bed word ik als eerste wakker. Het is 5.30 u. even een toiletje en sta dan op. Koffiezetten, eitje koken, tafeldekken. Peter is nog steeds niet helemaal lekker. Ik ga uitgebreid opruimen na het ontbijt. Het bed verschonen, de was bij elkaar zoeken ook de overtrek van de bank en een stoel gaan deze reis mee. Peter heeft vandaag een afspraak met Omex om naar het hout te kijken en het boogschieten. Na een douche is Omex er om met Peter te vertrekken. Hij vindt het echter niet verstandig, omdat Peter, sedikit sakit purut, buikpijn heeft dus ze stellen het uit tot 15.00/16.00 u. in the afternoon. Misschien is hij dan opgeknapt. We wilden eigenlijk naar de laundry en Peter stelt voor dat ik dat samen met Omex doe op de brommer. Even later zitten we aan een kopje thee met wafels. Omex gaat naar huis en Peter gaat rusten en ik op mijn plekje onder de palmen tot een uur of twaalf, want het begint te betrekken, rommelen, onweer en sedikit hujan. Om 12.30 u. eten we nasi met sayur lodeh door elkaar geroerd met een beetje water. Dit lijkt ons verstandig voor Peter zijn buik.
Nog een kopje thee met wafels. Peter een dutje doen en ik ga aan mijn dagboek werken en lezen op de bank tot ± 16.00 u. We sturen een e-mail naar Nick voor onze nieuwjaarsgroet.
Omex had ook nog gebeld om de afspraak met Peter af te zeggen, omdat hij naar een meeting van de militairen moet i.v.m. zijn werk. Het komt goed uit, want Peter voelt zich nog steeds niet 100%. We besluiten voor het avondeten wat brood met een gekookt eitje te eten om zijn buik niet verder te belasten en een kopje thee. Op tijd naar bed nog wat lezen. Hopelijk gaat het morgen beter met Peter.
Dinsdag 17 december 2019
Het heeft gisterenavond en vannacht behoorlijk geonweerd en geregend. We staan op tijd op. Het gaat weer een stuk beter met Peter gelukkig. Na een ontbijt en een douche gaat hij de voorkant bij de muur omspitten voor eventueel een moestuintje voor ons en de buurvrouw. Dan kan ook zij daar de vruchten van plukken en onderhouden. Het is maar een idee. Hij hoeft nog maar een klein stukje, maar hij is helemaal bezweet dus hij stopt ermee. Even een douche en dan samen naar de Alfamarkt om brood te kopen en Lucky Strike voor Peter. Onderweg komen we Yen tegen met Nammie op de brommer. Ze heeft groenten gehaald kangkung. Ze heeft nog steeds een beetje hoofdpijn sedikit sakit kepala.
Als we thuis zijn belt Peter per ongeluk Omex hij wilde zijn nummer checken. Omex vraagt of Peter nog naar het hout wil gaan kijken en naar het boogschieten. Dat wil Peter wel. Yen is ook eten voor ons aan het maken. Om 10.38 u. is Omex er met bakjes eten. Ze vertrekken samen op de motor om hout te halen en eventueel naar het boogschieten. Ik vertrek onder de palmen. Ik ga dit jaar mijn record verbreken. Zonnen en zwart worden! Peter & Omex zijn weer snel terug van het hout. Peter heeft een stuk hout gekocht wat nog in 3 stukken gezaagd moet worden en gaat dit morgen ophalen. Om 13.00 u. moet ik mijn “kamp” onder de palmen weer opbreken. Het kijkt weer donker. Het is ook lunchtijd. Yen heeft ikan met kangkung en nasi gemaakt. Het smaakt heerlijk. Peter stuurt een appje naar Yen “terima kasih banyak enak sekali”
Om 13.28 u. breekt er een stevig buitje los “hujan besar”. We drinken een kopje thee met wafels op de veranda. Even een afspoelbeurtje en om 15.30 u. naar het arakvrouwtje voor 2 arakjes en om te zeggen dat we voor een paar dagen weg zijn. Dit eigenlijk als smoes anders komt ze langs, terwijl we zelf willen bepalen wanneer wij arak willen.
Peter gaat nog een beetje schuren. Rond 17.00 u. maak ik wat arakjes en als avondeten het restje van Yen verwerkt in een bami soep. Simpel maar lekker. Een kamille, koenjit, jahé teh en stukjes toblerone bij het bed. Even wat lezen deze dag is snel voorbijgegaan.
Woensdag 18 december 2019
We worden alle twee vroeg wakker 4.45 u. en de stroom is uitgevallen. We gaan voor een toiletje en horen het gezang van “Mohamed”, maar het is overal donker. Rond 5.30 u. gaat de stroom weer aan of beter gezegd is er weer stroom. We staan op ontbijtje, opruimen, douchen en op weg naar de ATM om de andere helft van het bedrag op te nemen voor de N-max. Als we terug zijn sturen we een app naar Omex & Yen dat we 30 miljoen IDR bij elkaar hebben voor de motor. We krijgen een bericht terug van Yen dat Omex naar een meeting is in de desa office. Even later belt Omex en is net gearriveerd bij de meeting. Als hij klaar is komt hij naar Peter. Hij heeft nog niet opgehangen of Pa Ketut staat aan de poort met een jonge kokosnoot. Peter haalt zijn parang uit de pantry en Pa Ketut hakt de kokosnoot. Er komt veel kokoswater uit. Ik maak foto’s. We drinken het sap en eten het vruchtvlees lekker en gezond. Pa Ketut schijnt al 80 jaar te zijn, als wij een beetje in gesprek raken. Hij ziet er goed uit en gezond Sehat. Peter wil er net zo uit komen te zien als Pa Ketut als hij 80 wordt en nog steeds naar Lombok komen en we hopen dan dat Pa Ketut er ook nog is. We gaan het zien. Als Pa Ketut weer weg is en Peter zijn parang aan het slijpen is wordt er aan de poort gerammeld. We hebben het in eerste instantie niet in de gaten en denken dat het bij de buren is. Peter loopt naar de poort en ik kijk ook vanaf de veranda en we zien Putu Gila, maar herkennen hem niet direct, omdat hij altijd een “chinees” hoedje op had. In een keer zie ik het. “Hello come in. How are you”? Hij loopt met Peter de tuin in en het blijkt dat Omex samen met zijn zoon Digit het gras in de apotek heeft aangelegd en ze hebben daarbij de cankul geleend van hem die hij nu op komt halen. Een aantal planten die Putu Gila heeft gepoot bij ons zijn tijdens het afgelopen droge seizoen verschrompeld en moeten kunstmest hebben om er bovenop te komen N.P.K. Als hij tijd heeft in the afternoon komt hij het brengen zo niet komen wij langs bij hem. Putu Gila neemt ook onze oude ventilator mee, die kan hij wel opkappen en wij zijn ervan af mooi!
Om 10.45 u. is Omex er en Peter gaat samen met hem het hout ophalen. Al met al een ochtend met veel onverwachte bezoekjes. Typisch Lombok!
Ik ga een boekje lezen op de veranda. Rond 12.00 u. staat er een bemo vrachtwagentje met 3 stukken hout aan de poort. Pa Ketut staat er ook bij en wijst de man waar hij moet zijn. Hij brengt de stukken binnen de poort na aanwijzing van Pa Ketut op de Batu Sikat. Even later zijn Omex & Peter er met nasi campur. Peter wordt afgezet en Omex gaat Yen & Nammie ophalen om samen te lunchen. Na de lunch gaan Omex & Yen het huis vegen & dweilen zonder dat we erom gevraagd hebben. We kunnen ze niet tegenhouden ze doen het toch!
Ze gaan wel op tijd naar huis en dat geeft mij de gelegenheid om de tuin te doen anders gaan zij dat ook nog eens doen.
Door de vele regen de afgelopen dagen is de luchtvochtigheid behoorlijk hoog. Dus ik zweet me helemaal kapot. Het water stroomt eruit. Af en toe stop ik wel om me met een handdoekje te deppen en iets te drinken, maar ik zet wel door totdat Peter zegt dat ik moet stoppen en het aan het betrekken is. Al met al heb ik toch veel gedaan en is bijna het hele terrein aan de beurt gekomen. Morgenmiddag wil ik de afwerking doen d.w.z. de randen knippen en een laatste stukje hoog gras.
Morgenvroeg hebben we een afspraak met Omex & Yen om 9.00 u. om naar Mataram te gaan en de motor een N-max te kopen.
Peter en ik hebben niet zo’n honger, maar meer zin in iets fris en fruitigs. We weten alleen niet wat! Na een verfrissende douche gaat Peter naar de warung op de hoek om de gasfles om te ruilen en ik ga in het dagboek schrijven. Het begint net te regenen dus Peter komt nat terug. Is het niet van het zweten dan is het wel van de hujan. Oké kleertjes uit afdrogen en sarong aan.
We sturen een appje naar Nick met de vraag of hij onze e-mail nog ontvangen heeft. Dat heeft hij zeker, maar hij heeft het ook erg druk. Meestal aan het einde van het jaar. Toevallig wil hij vandaag aan de e-mail van ons beginnen. Terima kasih Nick!!
Het is nog steeds aan het rommelen en regenen. Ik maak een arakje voor ons op de veranda en toasten op de motor die we gaan kopen. Een wens die Peter al een aantal jaren koestert om een vervoermiddel te hebben, zodat hij niet afhankelijk is en zelfstandig dingen kan ondernemen, zoals een ritje naar de heuvels, Sengiggi of de groenteboer. Hij heeft er zin in.
In een keer valt het kwartje of roepia beter gezegd! Nu weten we wat we gaan eten straks een beetje hartig en fris. We koken wat eitjes zodat die kunnen afkoelen. Dan wordt het sandwich met mayonaise een gekookt eitje, tomaatje, komkommer evt. kaasje een clubsandwich. Hoe simpel kan het zijn!!
Donderdag 19 december 2019
5.30 u. opstaan goed geslapen, ontbijten en opruimen. Peter gaat nog het laatste stukje aan de voorkant bij de muur omspitten voor evt. de moestuin. We gaan de spullen pakken om naar Mataram te gaan. Een motor kopen en naar Susanna. Om 9.00 u. hebben we afgesproken. We zijn er klaar voor. Het duurt even. Na 9.00 u. krijgen we een telefoontje van Omex dat hij klaarstaat met de auto van Gendra bij Putu zijn huis. Yen komt er al aan lopen om ons op te pikken. Dan gaan we op weg. Het is best een stukje rijden nog. Uiteindelijk belanden we bij een Yamaha dealer. Geen grote zaak, maar hij heeft wel diverse N-max staan. We worden enthousiast ontvangen en nemen plaats aan een tafeltje voor de shop. We krijgen water aangeboden en raken in gesprek. Het is een vriendelijke en grappige verkoper. Eerst even kennismaken wie we zijn en waar we vandaan komen en wat we in Lombok doen etc. Dan gaan we wat motoren bekijken. We vallen alle vier op de N-max ABS grijze/zilveren uitvoering. Dan om de beurt op de motor zitten foto’s en grapjes maken.
Dan komen we bij het serieuze gedeelte. Wat gaat de motor kosten en wat kan er evt. onderhandeld worden. De N-max ABS heeft natuurlijk een standaardprijs, maar de verkoper kan er iets vanaf doen. Daarbij krijgen we een helm en 2 jackets cadeau. We sluiten een deal. We overhandigen de verkoper het geld en wordt geteld door zijn assistente. De papieren worden in orde gemaakt en we krijgen nog een lekker kopje koffie met moccasmaak. De motor wordt gecheckt en gepoetst en als alles is gedaan worden er weer handen geschud. De motor wordt vandaag nog bij ons afgeleverd. Wij gaan op weg voor de boodschappen naar Susanna. Wat jeruk kopen langs de kant van de weg en naar de J-markt. Omex moet nog werken en het is inmiddels 12.00 u. Als we ons straatje binnenrijden wordt er gebeld op Omex zijn telefoon. De N-max is er! Oké even snel de boodschappen uitladen. Yen gaat terug naar de hoofdstraat om de man + motor de weg te wijzen. Er moeten weer papieren getekend worden voor ontvangst en dit gaat Yen doen. Dit heeft zij ook bij de dealer moeten doen, omdat de motor op Yen haar naam staat. Wij zijn ook de schoonzus van Omex & Yen bij ons straatje tegen gekomen en die had Putu Indra aan ons meegegeven. Nu komt ze die weer ophalen, maar wij moeten nog lunchen dus Yen vraagt aan haar of zij 4x bakso wil halen. Dit gaat ze doen. In de tussentijd moet Omex zijn baas ophalen en naar het werk brengen. Peter krijgt uitleg van Yen hoe hij de motor moet starten etc.
Het duurt even voor Omex er is, maar kunnen dan met z’n allen eten d.w.z. Peter & ik aan tafel. Yen, Omex, Gede, Nammie & Putu Indra op de grond! Ik maak foto’s, want het is een kostelijk gezicht. We waren eraan toe aan een maaltijd. Na het eten gaat Omex met Putu Indra & Gede. Yen & Nammie blijven nog even om op te ruimen en gaan daarna ook jalan-jalan. Peter gaat zich verdiepen in de N-max en wil wat dingen uitproberen starten, op de standaard zetten, uitzetten. Alle begin is moeilijk, maar oefening baart kunst dus blijven proberen! Dan krijgt Peter vreselijke krampen. Dezelfde als vorige week. Hij weet niet wat het is. Daarbij moet hij verschrikkelijk boeren. Hij heeft voornamelijk krampen in zijn linkerzij. Ik zoek op internet wat eventueel de organen en oorzaken zouden kunnen zijn, maar er is geen connectie. Dus we weten het niet! Na een tijdje zakt het weer en ik maak een grote kop thee met madu voor ons beiden. Het valt goed bij Peter en hij is blij dat ik dit gedaan heb. We gaan even voor een wandeling. Als we terug zijn zet Peter de motor achter het huis zodat hij niet zo opvalt.
Ik maak een arakje om te toasten op de motor en we vermoeden dat Yen ook nog komt om hem te zegenen. Peter gaat de plantjes nog even sproeien, want er is geen buitje gekomen vandaag. Omdat we alle twee niet zo’n honger hebben en Peter zijn buik een beetje wil ontzien besluiten we voor het avondeten wat fruit & yoghurt te eten.
Dan zijn Omex & Yen en Nammie in ceremoniële kleding en de offerandes & versieringen er!
Omex rijdt de motor de tuin in en Yen gaat met de ceremonie beginnen. Peter & ik maken foto’s. We gaan toch weer met z’n allen eten. Nammie was er al, maar inmiddels zijn ook Putu Indra en Gede op zijn mountain bike ten tonele verschenen. Zij willen graag de nieuwe motor bekijken. We besluiten eten te gaan halen. Omex gaat met Putu Indra naar Montong voor sateh, maar deze zijn er niet dus het wordt “ayam lalapan” die Omex besteld heeft bij “Suraboyo” en die ze komen brengen. In de tussentijd zijn we met de kinderen spelletjes aan het spelen. Het wordt een dolle boel. Yen is jeruk hangat aan het maken. Als het eten er is gaan we met z’n allen op de verandavloer zitten. Het is supergezellig en lekker zowel de ayam als de jeruk hangat van Yen. Omex heeft nog een fles arak uit Bali meegenomen van een eerste persing. Hij maakt 2 arak attack voor ons, maar hij is erg sterk voor mij. Omex probeert hem nog te verzachten. Ik denk dat Peter ze alle twee maar moet drinken. Na de afwas eten we als toetje de lekkernijen van de offerandes. Omex, Yen & Peter gaan nog wat oefenen met de motor en de kinderen beginnen spontaan een dansje in de tuin iedere keer als de motor start. Het is een dolle boel.
Rond 21.00 u. wordt het tijd om een einde te maken aan de festiviteiten. Het was een geslaagde en intensieve dag. Selamat malam dan selamat tidur!!!
Vrijdag 20 december 2019
Voordat ik het bed in dook kreeg ik ook krampen, misschien de spanning, misschien de arak, we weten het niet. Na een toiletje werd het iets minder. Redelijk goed geslapen om 6.00 u. staan we op. Peter stelt voor om de “white coffee” te maken die is mild en beter voor onze buik. Het is inderdaad wat zachter voor de maag. Na het ontbijt een douche en Peter gaat naar de ATM om geld voor Omex & Yen op te nemen voor het klussen bij hun. Als hij de poort uitloopt ontdekt hij de offerande versiering van de motor voor onze poort. Aandoenlijk! Ik maak foto’s daarna duik ik de douche in. We hebben het plan om Omex & Yen het geld te brengen en in principe zou het hoofd de metingen doen vandaag. Als we bij hun huis aankomen, zit de hele familie op de veranda. Omex & Yen zijn binnen in hun eigen huisje. Als ze naar buiten komen vraagt Yen of wij jalan-jalan zijn. We moeten met de motor komen “to try”! Wij willen graag lopen om zo veel mogelijk in beweging te blijven en zeker zo’n klein eindje anders worden we veel te lui! Ik maak nog een foto van het spiegeltje in de badkamer bij Omex & Yen. Deze is zo klein. Wij vinden dat Yen ook een nieuwe spiegel moet kopen!!
Yen maakt koffie en thee voor ons. We overhandigen ze het geld en Omex is diep ontroerd. Ze bedanken ons hartelijk. Het hoofd is helaas nog niet geweest. Hij is ziek. Omex & Yen denken erover om andere mensen te vragen, maar wij willen het liefst dat het hoofd het doet. De vraag is alleen nu wanneer? Omex & Yen willen natuurlijk ook dat er gewerkt wordt nu we in Lombok zijn. We gaan het zien. Yen vraagt of wij willen lunchen bij hen. In eerste instantie zeg ik nee, omdat we nog groenten hebben die opgemaakt moeten worden anders worden ze “busuk” rot! Maar Yen duwt door en gaat op de brommer samen met Putu Indra gado gado voor ons halen. Ze blijft een hele tijd weg. Wij blijven gezellig met Omex omong-omong praatjes maken. Het is altijd een gezellig gebeuren daar. Even later is Yen er en gaan we eten. De gado gado is lekker, maar voor mij iets te veel zoals altijd. We eten rambutan na uit eigen tuin die de moeder van Omex vers heeft geplukt. Met een volle buik lopen we weer terug en het is warm geworden, panas. Het is ook bijna het midden van de dag.
Alweer hebben Peter & ik een beetje krampen. Zou het dan toch van het eten komen? Tenminste dat idee heb ik, omdat iedere keer als we eten gaan halen we er last van hebben. Als Yen of Peter kookt hebben we nergens last van. Het zou kunnen! Afijn, na een toiletje gaat het iets beter.
Peter zet de airco aan in de slaapkamer, want wij willen de nieuwjaarsgroet via een link die Nick heeft gemaakt gaan versturen. Het gaat redelijk vlot allemaal. Rond 14.00 u. hebben wij de klus geklaard en krijgen al meteen een reactie terug. Eigenlijk wil ik vandaag het zonnetje in, maar het begint te betrekken dus dat feest gaat niet door. Het wordt mijn reisverslag bijwerken en een appje sturen naar Nick. We lezen wat we drinken wat. We hebben niet echt zin om iets te doen na 2 intensieve dagen. Het liefst gaat Peter vroeg naar bed. Ik maak een fruithapje en een yoghurtje wat we gisteren eigenlijk hadden willen doen en trekken ons terug in de slaapkamer.
Rond 23.00 u. wordt Peter wakker met stevige krampen en moet hij boeren laten, veel en hard! Dit houdt zo’n 2 uur aan. Ik kan er natuurlijk ook niet van slapen en maak een kopje thee met honing voor hem. Het helpt een beetje, de steken zijn minder, de krampen blijven. Voor de zekerheid een tabletje ibuprofen, dat is een ontstekingsremmer. Je kan het altijd proberen. Peter blijft een beetje onrustig en valt uiteindelijk in slaap.
Zaterdag 21 december 2019
Peter is natuurlijk als eerste wakker. Hij voelt zich redelijk goed. Hij heeft een toiletje gedaan en dat was in orde. 6.00 u. ontbijten en ik vraag aan Peter wat we gaan doen t.a.v. zijn buikklachten. Mocht er iets ernstig aan de hand zijn en Peter moet naar het ziekenhuis is het verstandig dat ik goed voorbereid ben, d.w.z. verzekering checken, telefoonnr. Van FBTO inloggen op computer etc. zodat ik weet wat ik moet doen. Na een douche gaan we dit oefenen.
Ik ga de was sorteren en Peter gaat voor het eerst met de motor een ritje maken en tanken.
Als hij daarvan terug is, doen we een drankje o.r.s. even later worden we gebeld door Omex. Hij vraagt of we naar hen toekomen, want ze gaan met de ceremonie van het ijzer “besi” beginnen. Natuurlijk gaan we op de motor. Omex & Yen hebben de voorbereidingen al gedaan en ook al gebeden in de tempel. Onze motor komt bij de andere motoren te staan en ook versierd. Dan gaan ze beginnen met al het ijzer wat er ook ligt zoals speren, mesjes voor de hanengevechten etc. te zegenen. Peter & ik maken foto’s. Het ziet er mooi uit allemaal. Na afloop wordt er natuurlijk gegeten. Yen heeft jeruk hangat gemaakt wat je meteen ruikt en een telor en sayur gerecht met rijst. Het is verrukkelijk. Na afloop nog wat zoetigheden en worden wat zachte cakes en fruit ingepakt om mee te nemen. We hebben het er ook even met Omex & Yen over gehad, wat te doen als Peter ziek wordt. Sowieso wachten we even af of het terugkomt en gaan dan naar de dokter. Peter moet het ook even kalm aan doen met de arak en pittig eten. Dit gaan we doen!
Als we weggaan bij Omex & Yen gaan we een klein ritje met de motor terug maken. Ons eerste ritje samen op de motor deze reis. Het gaat goed. Peter rijdt voorzichtig en de motor is stabiel op de weg. Het is heerlijk even uitwaaien.
Wanneer we thuis zijn besluiten we om het rustig aan te doen, want we hebben allebei slecht geslapen. Het is weer warm vandaag. Peter gaat op de bank rusten en ik onder de palmen. Tussendoor maak ik wat thee met honing en eten wat cake “kue” soft van Yen erbij.
We gaan nog een beetje in het na zonnetje zitten op de veranda en ook met het avondeten doen we het rustig. Yoghurt en een fruithapje.
Rond 16.00 u. brengen we wel even de was en de schone mee terug. Om 19.00 u. trekken we ons terug en belt Omex nog of alles goed is!
Zondag 22 december 2019
Rond middernacht is het weer zo laat. Peter heeft krampen en heftig. Deze keer wil hij wel meteen een ibuprofen. Hij gaat een tijd op de veranda zitten tot het over is en het is daar ook koeler. Onze nachtrust is weer verstoort. Als hij terug in het bed is begint het weer op te spelen en Peter vraagt om een tabletje. Ook deze keer zijn de krampen hevig. Ik heb al het een en ander opgezocht qua organen wat het zou kunnen zijn, maar geen buikkrampen die gepaard gaan met “boeren” dat is wat er speelt. Het is de 2de keer dat het rond deze tijd begint en de 4de keer dat hij buikkrampen heeft. Het wordt tijd om een arts te raadplegen dit gaat zo niet langer. Morgen moeten we Omex bellen om samen met hem naar het ziekenhuis te gaan. Rond 3.00 u. vallen we in slaap tot 6.00 u. We zijn geradbraakt, daarbij komt nog dat onze pomp de laatste dagen spontaan aanslaat en in de nacht is dat niet fijn. Daar moeten we ook wat aan doen!
Voor Peter bij het ontbijt een pot thee Ik een milde “white coffee”, opruimen, douchen en om 8.00 u. Omex bellen. Even later staan hij & Yen met de auto van Gendra aan de poort. We vertrekken richting Ampenan naar het Anthonius ziekenhuis waar Omex ook heeft gelegen. We moeten eerst een formulier patiëntenregistratie invullen en vragen tevens of het mogelijk is de dokter die Nederlands te kiezen. Dat kan helaas is hij er niet!
We worden geholpen door een jonge arts die heel goed Engels spreekt. Peter moet bij eerste hulp op een brancard liggen en alles wordt gecheckt. Er is niks ernstigs aan de hand.
De symptomen die Peter heeft komt vaak voor bij oudere mensen, alcohol en voeding. Dit wisten wij min of meer. We doen het al rustig aan. Peter krijgt medicijnen om de gasvorming te stoppen wat gebeurt in de dikke darm en als hij heftige krampen of pijnen heeft tabletten.
Wij zijn natuurlijk gerustgesteld en de spanning is eraf. Het moet nu genezen.
Na het ziekenhuis gaan we naar de shop om onze kaarten voor internet nog voor een maand te verlengen. Op de terugweg naar de J-markt voor wat boodschappen. Omex & Yen blijven nog even en ik vraag Yen of zij “jeruk hangat” voor ons wil maken. Even later is Gendra er ook met de motor en sluit bij ons aan. We zitten een tijdje gezellig op de veranda te kletsen en drinken. Rond 12.00 u. gaat iedereen. Wij gaan lunchen nadat Peter zijn eerste lepel siroop heeft genomen. Een simpele lunch brood, kaas, ei en een potje thee met honing.
Na de afwas hetzelfde ritueel Peter in de slaapkamer ik onder de palmen totdat het heel hard gaat waaien en ik me aansluit bij Peter. We rusten tot 16.00 u. gaan dan samen een groentesoepje met balletjes maken voor het avondeten. Rond 18.30 u. valt de stroom uit, maar dan hebben we gegeten en de afwas gedaan. Nog een kamillethee met honing voor het slapen gaan. Hopelijk blijft het rustig bij Peter.
Maandag 23 december 2019
We hebben alle twee goed door geslapen, waar we heel blij mee zijn. We zijn 1x wakker geweest in de nacht voor een toiletje en we hadden dorst. Dat is ook wel logisch, want we hadden s ’middags een klein dutje gedaan. Afijn we staan onze “normale” tijd op 6.00 u. Peter neemt een eetlepel van zijn drankje en ik lees op de bijsluiter dat de bijwerking van het middel diarree bevordert, want het magnesium wat erin zit werkt laxerend. Goed om te weten dat het daarvan dan komt toen Peter een paar keer naar het toilet moest. Voor de rest gaat het redelijk goed. De hevige krampen en het boeren zijn geminimaliseerd gelukkig.
Ik maak ook alweer een potje koffie voor ons. Na een opruimbeurt en een douche gaan we het onkruid van de apotek tussen het gras wieden. Peter is er net aan begonnen of hij ziet het arakvrouwtje met 2 flesjes arak. “Nee hè”! Maar jawel Peter durft natuurlijk geen nee te zeggen bang dat ze anders beledigd is. Hij zegt wel dat hij “sedikit sakit “is en zij antwoord “juga” ook “sakit hidung” neus. Oké! Hij roept mij en ik geef het vrouwtje het geld. Terima kasih! Echt typisch precies 4 dagen zeiden we dat we weg zouden blijven, maar dat we wel naar haar zouden komen. Aangezien we zondag niet zijn geweest komt ze vandaag! Het zij zo!! Nu moeten we wel blijven drinken. We geven gewoon het arakvrouwtje de schuld en Omex die de eerste dag al zei dat hij een “surprise” voor Peter had. “I ask the arak lady to buy arak if we are coming”. Dus Omex is also to blame!
Na het onkruid wieden in de apotek gaat Peter verder in de tuin en ik ga het hoge gras knippen. De randjes bij de veranda, de perkjes en achterin de tuin bij de pantry wat een groot stuk is. Het is weer prachtig weer vandaag veel matahari en ik werk door tot het middaguur. Het is een intensief karwei. Eigenlijk is er bijna niet tegenaan te vechten in het regenseizoen. Het gras en het onkruid gaat zo hard met de afwisseling van zon en regen en het is ook zo veel!! Maar ja we hebben zelf zo’n tuin gecreëerd dus dat wordt doorbijten.
Na het werk een verfrissende douche en daarna een fruithapje. Ik stel aan Peter voor om met de motor boodschappen te gaan doen bij de J-markt en naar het groentevrouwtje. Hij vindt het een goed idee. Dus zogezegd zogedaan. Het is heerlijk op de motor. Heerlijk even uitwaaien en het is de 1ste keer deze reis op de motor boodschappen doen. Het gaat erg goed via het groentevrouwtje waar ik jeruk nipis koop rijden we via Sandik ook nog naar een apotek waar ik bokashi koop en al met al was het een geslaagde rit. Peter is ook tevreden en hij is blij dat hij nou mobieler is.
Als ik de boodschappen uitgepakt heb warm ik de groentesoep op en eten dit als lunch. Daarna wil ik even het zonnetje in, maar helaas gaat het betrekken en er komt een gezapig buitje. Dan maar in het dagboek schrijven en lezen. Thee met honing en de laatste kue van Yen en chocolade wafels die ik bij de J-markt gekocht heb nuttigen.
Om 16.00 u. is het zonnetje wedergekeerd ik ga lekker op de veranda liggen en Peter gaat voor de 1ste keer de deur en het raam van de pantry schilderen. Het is heerlijk op de veranda in de na zon. Rond 17.00 u. een verfrissende douche en om 18.00 u. zijn Omex & Yen er. Zij stappen met de helm nog op van de motor. Zij komen van Cakranegara af en hebben “bistik sapi lidah” gekocht bij Sop Buntut. Wat een “surprise”. Peter heeft het niet meteen in de gaten, maar als ik het herhaal is hij helemaal verrast. Yen vindt het hartstikke leuk de reactie van Peter en als klap op de vuurpijl hebben ze ook nog eens sinaasappels gekocht om jeruk hangat te maken ons lievelingsdrankje. Wat een schatten zijn het toch die twee. Peter had op de terugweg van het ziekenhuis gezegd dat hij wel “bistik sapi lidah” kan eten omdat het zacht vlees is en niet pittig. Dit hebben zij onthouden en nu komen zij ermee echt lief!
Als Yen de drankjes klaar heeft gaan we aan tafel. Ik maak nog wat foto’s en genieten van het eten.
Wanneer Yen aan de afwas wil beginnen zeg ik dat we wel water hebben, maar de druk van de kraan is minder, omdat Peter de pomp heeft uitgezet en het water komt nu uit de waterton. Omex gaat meteen kijken en probeert het te fixen. Hij doet het zonder de hele tijd aan te staan. Na de afwas gaat Yen even bij ons op de bank zitten, maar Omex duikt de tuin in. Hij weet dat we in de tuin gewerkt hebben, maar Peter heeft natuurlijk niet al het onkruid kunnen wieden. Hij wil daar morgen mee verder. Toch gaat Omex het doen en Yen springt erachteraan. Ze gaan het onkruid waar Peter nog niet is geweest uittrekken en de brandstapel wordt al erg hoog. Yen komt als eerste terug op de veranda, want ze is helemaal lek gestoken. Logisch het is schemer en de muggen zijn dan juist actief zeker bij de struiken en boompjes. Maar ja Omex & Yen luisteren toch niet naar ons. Ze zijn “bandel” eigenwijs!
Ik pak de bokashi voor Yen en ze gaat aan het smeren. Als troost geef ik haar ook nog een ijsje. Omex gaat nog even door. Hij gaat een tak bij de buurman afzagen van een boom die wij erg mooi vinden en bij ons planten. Daarna stopt hij ermee en krijgt ook een ijsje. We gaan met z’n vieren op de trede van de veranda zitten menikmati. Rond 20.00 u. is het weer tijd voor Omex om te gaan, want hij moet werken. Terima, terima kasih Omex & Yen. It was a big surprise!!!
Dinsdag 24 december 2019
6.30 u. word ik pas wakker uit een diepe slaap. Ik voel me voor het eerst echt goed uitgerust. Peter is natuurlijk al opgestaan en ook hij heeft goed geslapen en we zijn alle twee amper wakker geworden in de nacht. Ik heel even om een slokje te drinken. Zalig toch!
Na het ontbijt een douche en een wandeling naar de ATM en ons plastic afval storten bij de illegale kroeg bij ons in de straat. Een o.r.s. voor we aan de tuin gaan beginnen Peter het onkruid en ik het gras maaien. We zijn amper bezig of ik zie “Lily” onze buurvrouw met haar kappersspullen bij zich. Gisterenavond had ik haar aangesproken toen zij samen met haar 2 zonen een tuintje aan het creëren waren aan de overkant van hun huis. Ik had een afspraak met haar gemaakt voor in the afternoon om Peter te knippen, maar ze is nu gekomen. Ook goed! Peter neemt even een snelle douche en ze gaat aan het knippen. Het is natuurlijk zo gebeurd en ze vraagt nog steeds 20.000 IDR geen geld, omgerekend zo’n € 1.40!
We gaan weer verder met de tuin. Het leek erop of het zou gaan regenen, maar toch niet. Het gras ziet er goed uit na een maaibeurt en Peter heeft al heel wat onkruid er uit.
Als het zonnetje stevig aan het branden is en Peter een beetje last krijgt van duizelingen van het bukken en opstaan, stopt hij ermee. Ook bij mij breekt het zweet uit dus tijd om te stoppen. We zijn op de helft van het terrein. We hebben een pracht van een tuin gecreëerd, maar hij eist ook veel onderhoud. Je moet het ervoor over hebben.
We nemen alle twee een douche en ik ga het fruit uit eigen tuin die peter geraapt en geplukt heeft mango & dragon fruit samen met de druivenschillen en snijden voor een fruitcocktail en zet die in de koelkast voor straks samen met de yoghurt. Mooi toch fruit uit eigen tuin. We eten dit als lunch samen met de laatste yoghurt. Even een siësta en afwachten wat het gaat worden met het weer. Het hangt er een beetje om. Er zit onweer in de lucht misschien trekt het over. In de namiddag willen we even naar ons groentevrouwtje op de motor. Daarna nog even in de tuin werken en ook dat hangt ervan af. Het is niet gaan regenen dus we gaan met de motor naar de alfamarkt en naar het groentestalletje, omdat we “buncis” boontjes willen kopen en andere groenten om weer een groentesoep te maken. Bij de diverse groentestalletjes ziet het er niet goed uit dus we rijden naar Yen om bij haar groenten te bestellen. Yen is alleen Omex is nog werken. We gaan op de veranda zitten en Yen maakt jeruk hangat voor ons. Even later is Omex er ook.
Als we weer thuis zijn besluiten we een borreltje te drinken. Voor het eerst sinds Peter zijn ziek zijn. We gaan op de trede van de veranda zitten en genieten van de pas onderhouden tuin. Het ziet er goed uit. We mijmeren over het ontstaan van Lombok Hidup. Dat we in zo’n korte tijd zo’n mooie tuin en paradijs hebben gecreëerd waar we toch wel trots op zijn.
Voor het avondeten maakt Peter een bami soepje met gekookt eitje en het smaakt uitstekend. Een kamillethee & kue lapis voor het slapen gaan een boekje lezen en dan selamat tidur!
Woensdag 25 december 2019
In de avond heb ik verschillende appjes gekregen van Jos, Wilma & Hedy die ik nog beantwoord en we slapen iets onrustiger dan afgelopen dagen. We staan om 6.15 u. op. Peter eet het restje bami soep als ontbijt en ik het gebruikelijke. Het is Eerste kerstdag. Na het ontbijt het bed verschonen. Peter gaat de e-mails checken. Er hebben verschillende mensen op onze nieuwjaarsgroet gereageerd. Na een douche een o.r.s. drankje.
Peter gaat het hout wat hij voor de boog heeft gekocht checken en kijken wat hij ermee kan doen. We krijgen een telefoontje van Omex & Yen. Zij willen in the afternoon voor iets speciaals komen dit i.v.m. Kerst. Yen komt alvast de bestelling brengen. Ze ziet ook de tassen met was staan en ze neemt deze mee. Yen & Omex hebben sinds kort een wasmachine en wil persé de was voor ons doen. Wij wijzen haar uitdrukkelijk erop alleen als we haar voor het werk betalen!
Yen is nog niet weg of Pa Ketut staat aan de poort. Hij komt ons “Hari Natal” wensen ontzettend lief natuurlijk. Peter is met het hout bezig en Pa Ketut loopt ernaartoe. Peter laat hem het hout zien wat hij gekocht heeft en dat hij er bogen mee wil maken n.a.v. de boeken en de foto’s. Pa Ketut vindt het “bagus”. Ik ga in het dagboek schrijven en daarna aan het 2de gedeelte van de tuin beginnen. Het is een intensief karwei, waar ik tot ± 13.00 u. mee bezig ben, maar het resultaat mag er zijn. Al met al is het de tweede keer dat ik het hele terrein heb gedaan.
Na een douche gaan we lunchen. Peter heeft een groentesoep gemaakt en eten er ook een omelet met ui & knoflook bij. Het smaakt ons goed. Tijdens de afwas breekt er een stevig onweersbuitje los na een ochtend met veel matahari. We krijgen ook een appje van Omex & Yen en Putu die ons “Merry Christmas” toewensen. We gaan even ontspannen met een grote kop thee met honing en wafels op de veranda voordat we achter de computer duiken om nog een nieuwjaarsgroet te versturen en de foto’s van de verschillende camera’s op de computer te zetten die we afgelopen maand gemaakt hebben. Peter gaat achter de computer en ik duik even het bed in met een boekje.
Rond 17.00 u. een douche en mooi aankleden voor het speciale Kerstetentje vanavond. We zitten op de veranda totdat Omex & Yen om 19.00 u. verschijnen. We moeten blijven zitten en mogen niks doen. Omex dekt de tafel en ze maken “jeruk hangat” bij het eten. Het is inderdaad een verrassing Yen heeft Rendang gemaakt frikadel jagung en sambal goreng boontjes. Ik maak een foto en gaan dan aan tafel. Het eten is heerlijk. Yen heeft goed haar best gedaan. Na het eten een toetje “nanas madu” ananas met honing. Ook erg lekker. Afruimen, afwassen en gezellig op de trede van de veranda na kletsen. Ik geef Yen het laatste ijsje die ze samen met Omex deelt. Peter krijgt allerlei appjes binnen van de Duitse familie Annemieke, Christian, Dagmar & Elmar die hij beantwoordt. We gaan ook even naar de site van Lombok-Hidup en hebben het over Ingrid. Later op de avond, wat ook toevallig is krijgen we een appje van haar als Omex & Yen al weg zijn. We hebben ook een afspraak voor morgen om naar Mataram te gaan gemaakt om een aantal boodschappen te doen.
Donderdag 26 december 2019
6.15 u. opstaan. Ik heb niet zo goed geslapen. Peter aan een stuk. Ontbijten, opruimen, douchen en aankleden om naar Mataram te gaan met Omex & Yen. De hele tijd loopt er een rode kater bij ons in de tuin te miauwen op zoek naar onze aandacht. Precies om 9.00 u. worden we gebeld door Omex die bij het huis van Putu staat te wachten met Yen & Putu Indra in de auto van Gendra. Ik heb nog een klein valpartijtje bij onze poort want het is daar glad door de regenval en de mosgroen.
Even later zijn we op weg naar Mataram. Als eerste gaan we naar Susanna waar we yoghurt kopen en cranberry sap. Daarna gaan we op zoek naar een winkel waar ze gereedschap hebben voor Peter zijn boog en naar een elektrische grasmachine kijken. We kopen een zaag, een snoeischaar en klemmen daar. Later vinden we nog wat toko’s waar ze gereedschap hebben en een elektrische grasmaaier. “We only take a look” zeggen we tegen de verkopers. We kopen wel een ouderwets petroleumlampje die Peter altijd al had willen hebben en tie wraps voor Omex.
Peter en ik houden even rust. Ik ga schrijven en de was uitzoeken om later in de middag naar ons wasvrouwtje te brengen. Rond 15.00 u. gaan we ernaartoe. Daarna een kopje thee met wafels. Peter gaat nog een beetje met zijn hout stoeien en plannetjes maken voor de tuin en het hout. De rode kater heeft een plekje gevonden op de beruga en verdedigt het fort. Er zit een andere poes op de muur bij Made waar hij de hele tijd tegen aan het miauwen is oftewel uitdagen. We gaan hem “roodbek” noemen. Op een gegeven moment raken er 2 poezen in gevecht met elkaar. Peter maakt foto’s en ook van de tuin. Hij wil ook foto’s maken van de stam van de palmboom bij ondergaande zon, maar het blijft bewolkt. Dus dat gaat niet door.
We drinken een arakje op de veranda en als avondeten nasi putih, Rendang en groentesoep de restjes van gisteren, maar het smaakt nog steeds goed. Een kamille, jahé, koenjit thee voor het slapen gaan met stukjes toblerone. Het was een geslaagde dag. Morgen heeft Peter het plan om in de ochtend een tochtje op de motor te maken achter Tanah Embet een stukje langs de heuvels.
We rijden ook naar een andere plaats waar ze stellages verkopen voor het gereedschap, verf etc. op te bergen in de pantry, maar helaas is die zaak gesloten vandaag. Op de terugweg gaan we bij Putu garden langs voor kunstmest en stuiten daar op het “Jepung” gras waar we erg geïnteresseerd in zijn om dit op het terrein bij de pantry te poten. Het voordeel van dit gras is dat het niet snel groeit, stevig is en er goed uitziet. Dan hebben we ook geen elektrische grasmaaier meer nodig. Wij willen dit evt. volgend jaar doen of 3 maanden voordat wij weer komen. Putu komt als hij tijd heeft bij ons langs om het terrein op te meten en een prijscalculatie. We kopen ook wat cactusjes voor ons en Yen. Een bijkomstigheid daar is dat we in een “no time” gestoken worden door muggen behalve Peter, want die heeft een lange broek en een overhemd met lange mouwen aan. Afijn wanneer we richting huis rijden zien we alweer donkere wolken onze kant opkomen en als we goed en wel uitgepakt hebben begint het inderdaad te regenen.
Yen wijst ons erop dat we goede “security” hebben als we niet thuis zijn. De rode kater ligt onder de beruga! We gaan met z’n allen naar de beruga als het opgehouden is met regenen. De rode kater komt naar ons toe kopjes geven en kroelen.
Peter laat aan Omex zien waar hij evt. het Japanse gras wil hebben en meet het grof uit. Hij vertelt ook aan Yen dat we rondom de mango boom met de zwarte stenen die we hebben en het cement een terras willen maken. Yen vindt het een uitstekend idee. Je kan daar dan ook BBQ ’en.
We blijven nog een tijdje hangen op de veranda, omdat het weer is gaan regenen. We moeten eigenlijk eten, maar niemand reageert erop. Peter stelt voor om yoghurt te eten dat hebben we genoeg, maar Yen houdt niet alleen van yoghurt. Dus ze maakt van de laatste druiven, mango uit eigen tuin, yoghurt, madu en voor de liefhebber geraspte kaas erop “fruitsalad”. Verrassend lekker, fris en vullend. Wat wil je nog meer! Als het opgehouden is met regenen gaan ze ervandoor, want Omex moet nog werken. Terima kasih dan sama-sama-sama.
Vrijdag 27 december 2019
± 6.00 u. opstaan, redelijk geslapen. Ontbijten, opruimen, douchen en wat spulletjes pakken voor onderweg zoals flesje water, tissue en rugtasje met de “normale” spulletjes die ik er altijd in heb zitten. Ook de camera’s gaan mee en evt. een regenjasje. Je weet maar nooit. Even een briefje schrijven voor Omex & Yen en dan op weg. Het is ons eerste toertje op de motor om de omgeving te verkennen. Peter is hier al eerder geweest, maar wil het graag mij laten zien. We doen onze helmpjes op en gaan op weg. De omgeving waar we naartoe gaan is achter ons nog net niet de heuvels in en het is inderdaad prachtig. Echt Indonesië. Rijstvelden, bananenplanten, palmbomen, hutjes etc. Ook het dorpje langs een riviertje doet “buitenlands” aan. Idyllisch. We rijden nog een stukje weg naar “Monkey Forest” en slaan dan weer het weggetje bij Sandik in waar we uitgekomen zijn. Het was een geslaagd ritje.
Als we ons straatje inrijden zien we Lily druk bezig het straatje te “versieren” met allerlei potjes met bloemetjes en plantjes tegen de muur van Pa Ketut tegenover haar eigen huis. Ook bij onze muur heeft ze een aantal planten gepoot “Singkong” het ziet er prachtig uit. Met bijna niks toch iets moois ervan maken. Peter maakt wat foto’s ervan.
Als ik de veranda opstap zie ik dat Yen de laundry gebracht heeft. Dat is snél. We willen haar ervoor betalen, want dat was de afspraak. Dus we kleden ons om en gaan op weg naar Omex & Yen. Als we bij hun het erf opkomen is Omex drukdoende met de kippen en Yen sjouwt ook ergens rond. We wenken haar en bedanken haar voor de laundry. Peter geeft haar 100.000 IDR. Ze neemt het wel aan, maar roept iets tegen Omex. Later krijgt Peter 50.000 IDR terug. Ze vinden het gewoon teveel.
We gaan gezellig op de veranda zitten en Yen maakt koffie voor ons. Peter heeft het nog even over de schaaf en laat Omex een foto hiervan zien in het bogenboek. Nu begrijpt Omex meer wat Peter bedoeld. Hij maakt er foto’s van op zijn mobiel, want hij kent wel iemand die evt. zo’n gereedschap kan maken. Ook hebben wij “minyak tanah” en lucifers nodig voor onze petroleumlamp. Yen gaat bij de buren kijken, maar die hebben het niet. De schoonzus weet een adres en gaat het halen voor ons ook mooi! We kletsen nog wat op de veranda en Peter bespreekt met Omex zijn plannen met de tuin. We hebben het er ook nog over dat wij Omex erfgenaam willen maken, maar Omex vindt dat dat in overleg moet gaan met Nick. Hij beschouwt Nick als zijn broer. We hebben het al met Nick over gehad, maar zullen dit nog een keer met hem bespreken. Voor we huiswaarts keren wil Peter nog een rondje dorp doen en komen we verschillende bekenden tegen w.o. het hoofd die druk bezig is met een “proyek”.
We geven Lily wat koperdraad die we van Omex hebben gekregen om de potjes op de muren te bevestigen. We lopen even mee naar haar erfje en zien dat ze overal bezig is met potjes & plantjes. Het ziet er geweldig uit. Dat was het wat we de hele tijd hoorden het tikken van de hamer om allerlei potjes aan de muren te bevestigen! Het was Made niet het was Lily!!!
Peter gaat nog een beetje snoeiwerk doen, maar al snel begint het te rommelen en regenen.
We eten weer een yoghurt met rambutan wat we van een bekend vrouwtje hebben gekregen in het dorp als lunch. Ik ga wat schrijven en Peter lezen. Het blijft gestaag doorregenen. Ik voel me niet echt lekker. Last van spierpijn. Ik ga op bed liggen. Peter gaat een beetje fotograferen. We hebben op het moment 3 poezen op ons terrein rondlopen. 2 Katers en 1 poes. We hebben ze namen gegeven. Redbek, Ratjetoe en Fifty, van Fifty shades of grey! Het lijkt erop of de 2 katers vechten om het vrouwtje. Uiteindelijk moet “Fifty” het veld ruimen. Peter maakt foto’s van hun escapades.
Rond 16.00 u. gaat Peter aan het kokkerellen. Hij maakt een saus van wortel, tomaten, ui & knoflook en doet er later een blikje sardines in tomatensaus in. We hebben nog een beetje spaghetti en het wordt een “pasta di mare”.
Ik maak nog een arakje voor Peter. Morgen hebben we afgesproken met het arakvrouwtje, die we vandaag ook tegen zijn gekomen, dat we 2 arak kopen.
We gaan vroeg eten, want ik heb zin om op tijd het bed in te duiken. Even bijkomen.
Zaterdag 28 december 2019
6.00 u. opstaan. Gisteravond hoorden we een hoop gerommel buiten. Als Peter als eerste op de veranda is ziet hij dat het olielampje is omgevallen en ligt op de eerste opstap op de veranda. Wij vermoeden dat het de poezen zijn geweest die als malloten over de veranda aan het rennen waren. Afijn ontbijten, opruimen en douchen. Om 8.30 u. op de motor naar de J-markt en de bakker in Sandik. Daar kopen we vers brood en chocolade brood voor Omex & Yen.
Als we goed en wel opgeruimd hebben komen Yen & Nammie eraan. Ze heeft een bakje met eten bij. Tagliatelle goreng met udang, kol kembang & kangkung. We moeten het eten, want het is nog warm. “Nanti” zeggen we tegen Yen, want we hebben al ontbeten. Ik geef Yen het chocolade brood en Nammie geef ik een ijsje die ik net bij de J-markt heb gekocht. Peter vraagt aan Yen of zij haar favoriete fruitcocktail wil maken voor ons viertjes en Pa Ketut. We geven haar de vriestas, yoghurt en geld mee. Terima kasih sama-sama-sama.
Ik ga aan het verslag werken en na 3 kwartier komt Peter en vraagt of we gaan eten. Hij heeft de tafel al gedekt en kan niet wachten. De tagliatelle goreng is voortreffelijk, smaakvol en met een bite. Peter schept een 2de bordje op hij vindt het té lekker.
Na het eten stuurt hij een appje naar Yen “enak, enak sekali” en dat is het ook. Ik wil een afwasje doen, maar de stroom is uitgevallen. We hebben geen water dus Peter zet het water op de pomp. Een klein afwasje doen en eigenlijk wil ik sinds lange tijd het zonnetje in, maar het begint te betrekken en er is sedikit hujan. Ook Peter zijn plannetjes vallen in duigen. Hij wilde in de tuin werken helaas!
Het blijft aanhouden dus Peter gaat naar de pantry en zich met het hout bezighouden. Daarna gaat hij de deur en het raam nog een keer schuren en allebei schilderen voor de 2de keer. Dan moet het nog één keer.
Inmiddels zijn de mallotige poezen weer in de tuin. Eerst Ratjetoe die onder het hout gaat liggen. Vervolgens komen Redbek en Fifty die een beetje achter elkaar aanjagen. Ratjetoe houdt het voor gezien en verdwijnt over de muur. Een tijd later volgen Redbek en Fifty.
Als Peter klaar is met schilderen neemt hij een douche. Ik zet een grote kop thee en eten er wafels bij. Een boekje lezen op de veranda en dan is er weer matahari. Ik leg een handdoek op de veranda en ga ervan genieten. Het is van korte duur een uurtje ongeveer. Oké een snelle douche dan maar en naar het arakvrouwtje voordat er weer een bui valt het is 15.00 u. Ze had ons al gemist, maar ze wist dat Peter 5 dagen niet mocht drinken, omdat hij ziek was, waarschijnlijk heeft Omex dat verteld.
Peter gaat nog even de bladeren in de tuin harken en op de brandstapel gooien. Wanneer hij net klaar is begint het zachtjes te regenen. We drinken een arak op de veranda. Het wordt een lange zit en als avondeten de restjes van Yen en Peter. Op tijd naar bed met thee & chocolade. Morgen zijn we van plan de vloeren te dweilen.
Zondag 29 december 2019
Het heeft in de nacht behoorlijk geonweerd en geregend. Hujan besar en de stroom viel uit. Best wel een lange tijd. Ik maak Peter wakker, het is rond 3.00 u. en valt weer in slaap. Hij heeft het allemaal amper meegekregen. Hij is wel vroeg wakker om 5.00 u. en is een beetje aan het woelen. Hij wil mij nog laten slapen dus hij staat op. 6.15 u. sta ik op.
We hebben vandaag een speciaal ontbijt. Brood van de warme bakker met tomaat, kaas en een gekookt ei. We gaan vrij snel een douche nemen, want we willen de vloeren dweilen. Peter begint alles uit te ruimen en te vegen. We gaan de vloer dweilen op de manier van Omex & Yen. Met een flesje sop besprenkelen we de vloer en met de speciale trekker met spons van de douche trekken we het sop over de vloer. De spons wordt geregeld “uitgewrongen”. Peter gaat het doen en ik een klein stukje. Het gaat redelijk goed en alles ziet er weer schoon uit. Alles weer inruimen en we zijn wel tevreden. Peter neemt nog een snelle douche en ik maak een o.r.s. voor hem.
Als we goed en wel zitten staat de “familie” aan de poort Omex, Yen, Nammie & Putu Indra. Yen heeft een grote bak fruitsalade gemaakt. Ze schept het in kommetjes en maakt het ter plekke af. We gaan met z’n allen aan tafel en ik maak foto’s. Het is heerlijk. Yen maakt nog een bak voor Pa Ketut en Peter gaat het brengen. Wanneer de afwas is gedaan gaat Omex naar de pomp en probeert hem te repareren. We lopen met z’n allen achter hem aan. Yen gaat het onkruid achter het huis en de waterton wieden en Nammie & Putu Indra helpen een handje mee. Ik maak foto’s. Omex is druk doende met de pomp en Peter is hem aan het masseren (voor de gein) Putu Indra ligt in een deuk!
Yen gaat steeds verder de tuin in. Ze loopt naar de pantry pakt de grashark, sapulidi en het blik met lang handvat. Ze gaat de tuin harken en vegen. Ik loop er achteraan en pak de grasmaaier uit de pantry en ga aan de slag. Het is goed weer de zon schijnt en het waait een beetje ideaal tuinweer. Even later komen Omex & Peter er ook bij en gaan het onkruid in de perkjes wieden zodat Peter in de avond kunstmest erop kan strooien en sproeien als het niet gaat regenen. Afijn we zijn weer met z’n vieren aan het tuinieren en de kids doen ook vrolijk mee. Het gaat lekker. Tussendoor een drankje en een ijsje. We hebben er plezier in. Peter & Yen doen ook nog de cactusjes in potjes. Op een gegeven moet Omex natuurlijk gaan en wij tuinieren verder.
Pa Ketut komt ook nog langs om het bakje waar de fruitsalade in zat terug te brengen en heeft daar “zoete” broodjes in gedaan. Zo gaat dat in Indonesië. Je geeft iets en je krijgt iets terug!
Om 15.00 u. stoppen we ermee en het resultaat mag er zijn. Het is helaas niet gelukt met de pomp, het is alleen maar erger geworden. Dus Peter gaat morgen met Omex voor een nieuwe pomp en hij wil het hout voor de bogen laten zagen. We hebben er een probleempje bij gekregen. De stortbak van de wc stopt niet meer. Het water blijft lopen. Peter probeert het te repareren zonder resultaat. Voorlopig zetten we de kraan dicht van de stortbak en weer open als hij gevuld moet worden. Het is niet anders! Dingen gaan kapot, dat hoort erbij.
We drinken een kop thee met honing & wafels en komen tot de ontdekking dat het al 15.40 u. is. De tijd is voorbijgevlogen.
Peter heeft ook al wat kunstmest gestrooid overal omdat het bewolkt was. Het wachten is op de regen die helaas niet komt dus dat wordt sproeien. We drinken nog een arakje op de veranda en ik ga de groenten snijden voor het avondeten. Het wordt een mie goreng met ui & knoflook, boontjes, wortel en roerei erdoorheen. Het smaakt erg goed dit gaan we vaker doen. Het gebruikelijke voor het naar bed gaan. Deze dag is voorbij gevlogen!
Maandag 30 december 2019
Peter is in de ochtend erg vroeg wakker en heeft last van krampen. Hij zit een hele tijd op het toilet en heeft ook last van zijn urinewegen. Er komt maar een beetje uit en het is pijnlijk. Krijgen we dat!! Alles wat met water te maken heeft gaat niet goed. Gisteren was ook de tuinslang, althans het spuitgedeelte verstopt, de pomp defect en de stortbak functioneert niet!
Na het ontbijt een “kleine” douche, want er komt een miezerig straaltje uit. Rond 8.00 u. gaat Peter met de motor en onderdeeltje van de pomp naar de bouwmarkt naast de J-markt en binnen “no time” heeft hij het gerepareerd en zelfs de stortbak is weer in orde. Ik maak een o.r.s. en toasten op de pomp die het doet. Wat een rust! “Peter voor al uw toiletwerkzaamheden” en wij zijn tevreden.
Het wachten is op Omex. Hij had een afspraak met Peter gemaakt om naar de houtzagerij te gaan. Rond 10.00 u. horen wij het geluid van een achteruitrijdende vrachtwagen. Het blijkt Omex te zijn met de motor met bak die van het hoofd van het dorp is. Peter ligt helemaal in een deuk. De man die de eerste keer het hout kwam brengen kreeg hij niet te pakken dus vandaar. Yen komt erachteraan met de motor. Omex rijdt de motor van ons naar de mangoboom waar schaduw is en Yen doet het met hun motor. Dan vragen ze of ik ook zin heb om mee te gaan naar de houtzagerij. Dat wil ik wel, oké! Dan gaan we met z’n vieren gezellig! Even wat spullen pakken, dan kunnen we meteen wat boodschappen doen op de terugweg. Peter fotografeert vanuit de “bak”. Als we bij de houtzagerij zijn gearriveerd blijkt de lintzaag kapot, dus daar kunnen we het niet laten doen. Omex kent nog een andere zagerij. Peter & Omex rijden links richting Gunung Sari Yen & ik rechts en steken meteen over, want daar is het groentestalletje waar Yen haar groenten haalt en besteld. We kopen telor, bawang merah, cabe, tomat, tempeh, lomboks & kroepoek. Als ik afgerekend heb belt Yen Omex om te weten waar ze naartoe gereden zijn. Het is een stukje verder de andere kant op. Het is een mooi terrein deze houtzagerij. Ik maak wat foto’s. Er is een huisje van hout wat als “receptie” is bedoeld. Het is er redelijk druk. Twee jongens zijn het hout aan het zagen en we nemen plaats op houten stoeltjes die daar staan, want het duurt natuurlijk even.
In de tussentijd bespreken we met Omex dat het nog maar 3 weken is dat we er nog zijn. Er moeten een aantal dingen besproken worden met het hoofd en Putu “gila” Garden. We willen een prijscalculatie en een plan wat er bij ons gedaan moet worden. Putu Gila Garden moet langs komen en de berekening van het gras wat wij bij de pantry willen aanleggen. Maar het belangrijkste zijn natuurlijk Omex & Yen en ook daar moeten we een calculatie van hebben. Dus Omex moet aan het bellen. Verder willen wij nog steeds een opbergrek hebben voor de pantry. We zitten in Gunung Sari waar de toko is. We hebben een motor met aanhang dus we kunnen ernaartoe!
We laden het hout in als het gezaagd is en heeft nu 10 stukken hout. Hij wil ze eerst goed laten drogen voor hij ermee verder kan, maar hij heeft wat! Oké op naar de toko waar ze de rekken hebben. De eerste indruk is goed als ik er mee op en neer ga om te testen of het solide is en dat is het. Dus de keuze is gemaakt. Wij kopen een rek met 5 schappen. We doen een aanbetaling van 400.000 IDR, want ze hebben het niet op voorraad. We geven ons adres op en telefoonnr. van Omex en komen het later brengen.
Op de terugweg gaan we nog even naar de J-markt en de bouwmarkt voor een latje. Ook stoppen we bij een fruitstalletje voor jeruk nipis en benzine voor de motor van het hoofd.
Het is vandaag veel matahari en als we goed en wel alles uitgepakt hebben is de eerste behoefte wat te drinken en iets fris te eten. Ik geef Yen de bak met fruitsalade die we in de koelkast hadden staan en zeg dat we die met z’n vieren gaan nuttigen en écht met z’n vieren! Oké mama! Peter & ik krijgen ieder een bakje apart en Omex & Yen doen samen uit 1 bak die ze heeft opgepiept met verse yoghurt, madu & keju. Het is tijd voor Omex om naar zijn werk te gaan. Terima, terima kasih.
In een keer hebben we alles gedaan wat we wilden. Het hout, een rek voor de pantry en afspraken maken met het hoofd en de tuinman. Het was een zinvolle ochtend. Daar het ook nog eens mooi weer is, ga ik op mijn vertrouwde plekje. Helaas is het begin niet zo fijn, want ik word door muggen belaagd. Ik ga naar binnen en smeer mij in. De regen de afgelopen dagen heeft er natuurlijk voor gezorgd dat ze actief zijn. Ik duik terug onder de palmen en geniet er toch van.
Rond 15.00 u. is het weer bekeken, er komt bewolking. Ik neem een douche en ga naar het arakvrouwtje. Peter blijft thuis, want er is nog steeds niemand geweest van de rekken. Hij gaat de voorbereidingen voor het eten doen. We eten vanavond een Hollandse aardappelmaaltijd met tomaat.
Om 16.00 u. de tuin sproeien, want het is uiteindelijk niet gaan regenen en een arakje drinken. We hebben nog geen bericht van Omex dus Peter gaat de bacon, ui & knoflook, aardappelen & champignons bakken en met een tomaat & mayonaise hebben we een lekkere maaltijd. Thee bij het bed een boekje erbij. Het was alweer een geslaagde dag.
Dinsdag 31 december 2019
Rond een uur of vier word ik wakker moet ik naar het toilet, maar als ik wil doorspoelen is er geen water. Ook de kranen doen het niet. Ik maak Peter wakker. Volgens mij is de waterton leeg, want Peter heeft de kraan op de ton gezet. Volgens hem kan dit niet, maar het is toch zo! Hij zet de pomp weer aan en hebben weer water. Nog even een dutje doen en om 6.00 u. staan we op. Ontbijten, douchen, opruimen. Peter wil vandaag op de motor naar Sengiggi. Het is de laatste dag van het jaar. We zijn nog niet naar Sengiggi geweest en op nieuwjaarsdag moet je dit niet doen, want dan gaat het hele eiland op pad. We sturen nog een appje naar Omex pakken onze spullen en gaan op weg. Het is redelijk tot goed weer en voor het eerst steken we over bij de hoofdstraat en slaan rechtsaf richting Sengiggi. Het is zalig op de motor en redelijk rustig op de hoofdweg.
Plotseling gaat de telefoon Peter stopt langs de kant van de weg. Het is Omex, maar Peter kan hem moeilijk verstaan dus hij hangt op. We rijden verder over de verschillende heuvels naar Alberto en maken daar een stop. Dat is lang geleden dat we daar geweest zijn. Het is er prachtig, zoals altijd. De zee is rustig en we krijgen weer een plaatsje aan het strand. Peter belt Omex meteen. Hij heeft de mensen van het rek gebeld en een klacht ingediend dat ze niet zijn geweest gisteren. De nieuwe afspraak is vandaag rond 12.00 u. Dan bellen ze eerst en hij belt ons oké! We zorgen dan dat we weer terug zijn.
We drinken eerst een drankje, orange juice en mixed juice. Via onze mobiel maken we een foto van de drankjes en sturen die naar de familie in Duitsland. De ober maakt foto’s van ons! Het is zalig relaxed zitten aan het strand. Als we de drankjes op hebben gaan we terug.
Bij Jayakarta een stop om bij de ATM daar geld te pinnen.
Als we thuis zijn, maak ik een o.r.s. voor ons tweetjes. Het was weer een leuk ritje op de motor. Het wachten is op bericht van Omex. Nadat ik het verslag bijgewerkt heb ga ik mij nestelen onder de palmen, het is mooi weer. Peter gaat aan de voorbereidingen van de gembersaus beginnen. Het plan is om een foe yong hai te maken.
Om 12.00 u. zie ik een vrachtwagentje verschijnen aan de poort. Jawel hoor, het zijn de mensen van het rek en daaropvolgend Omex & Yen. Het rek wordt uitgeladen en Peter betaalt het restant. We krijgen een nota en de mensen vertrekken weer. Dan overhandigd Yen Peter & mij een cadeau voor “New years day”. Ik heb een zwart leren rug/schoudertasje en Peter een mooie grijze dikke joggingbroek gekregen. “Because it is so cold in Holland”!
“Very, very nice” terima, terima kasih! Omex & Yen hebben ook een menu voor 4 personen, 2 verschillende verstuurd via whatsapp. Wij weten niet wat het te betekenen heeft, maar het schijnt een speciaal samengesteld menu te zijn voor oudejaarsavond i.v.m. de opening van een nieuwe warung tegenover de tempel richting Green Asri. We zijn hier al een paar keer langs gelopen toen ze ermee bezig waren en wij dachten dat het een cocktailbar zou worden. Het ziet er heel gezellig uit.
We stellen voor om er vanavond te gaan eten en spreken rond 18.00 u. met ze af. Het is inmiddels 12.45 u. en Omex moet zo werken dus tot vanavond. Peter gaat verder met zijn saus en maakt voor hemzelf sinds lange tijd weer een sambal. Het is aan het betrekken het wordt niet meer zonnebaden. Ik ruim alles op en als Peter klaar is eten we een yoghurt met honing als lunch. Ik voel me de hele tijd al een beetje soezerig. Ik ga op bed liggen en een boekje lezen. Al gauw vallen mijn oogjes dicht. Peter maakt stiekem een foto van mij. Om 16.30 u. word ik wakker en hoor de douche. Peter is aan het douchen en dat moet ik ook gaan doen, want we hebben om 18.00 u. met Omex & Yen afgesproken. Zogezegd zogedaan.
Lange broek en blouse met lange mouwen aan, want de warung is op een open veld en het is met zonsondergang als we ernaar toe gaan. Ideale muggentijd! We moeten erop bedacht zijn. Omex & Yen arriveren pas om 18.30 u., maar we zijn het van ze gewend!
Via ons dorp gaan we naar de warung, dat is wel zo slim, anders moeten we 2x de hoofdweg oversteken. We worden hartelijk ontvangen door Wayan en zijn personeel. We kijken eerst een beetje rond en maken foto’s. Het is een leuke warung. Het heeft een natuurlijke uitstraling van bamboe en riet. Als we plaatsnemen bekijken we de menukaart. Voor deze avond is er een speciaal samengesteld menu oftewel 2 samengesteld voor 4 personen. Ze lijken alle twee een beetje op elkaar met een verschil van de drankjes en het ene menu heeft inktvis en de andere garnaal. Wij kiezen voor de garnaal. Dus dat wordt nasi putih, kelor, udang, snapper, sop ikan, banana rol + 3x teh botol en 1 blue Hawaiian.
De cocktail smaakt erg goed en we proeven er allemaal van. Ik mag het verder opdrinken. Vervolgens wordt het eten opgediend. Het ziet er goed uit en vooral het smaakt goed. We proeven de verschillende gerechten en verdelen het onderling. We genieten ervan menikmati!
Na het eten bestellen Yen & ik nog een cocktail non alcoholic, dat hebben ze hier alleen. De eigenaar “Wayan” is ook een bartender en een goede ook. Hij heeft prijzen gewonnen in Qatar “Dubai”. De cocktails zien er ook schitterend uit. Ik maak er foto’s van die ik later verstuur naar “Marel Vrollie” en naar andere mensen als toast op een goed uiteinde!
Het is behoorlijk druk bij de warung en vooral met mensen die er eten komen halen “take away”. Er zijn wel wat haken en ogen bij de nieuwe warung, maar dat is meestal bij een nieuwe opening. Het wordt een lange zit en is gezellig. Peter & Omex bestellen nog een Irish coffee non alcoholic. Wayan doet veel met siroop!
Uiteindelijk wordt het tijd voor Omex om weer naar zijn werk te gaan. Via de hoofdweg rijden we terug naar Lombok Hidup. Het is overal gezellig in de straten. We wensen elkaar een “Happy New Year” en Peter & ik nemen nog een arakje voor we ons terugtrekken.
Woensdag 1 januari 2020
Natuurlijk komt er van slapen weinig terecht. Alhoewel Peter valt als een blok in slaap. Hij snurkt door het vuurwerk heen. Voor mij wordt het amper slapen. Zowel in de nacht als ochtend ben ik ijverig aan het appen met de andere kant van de wereld. Ik sta toch enigszins geradbraakt op. Ontbijten, bed verschonen, laundry bij elkaar zoeken. Peter gaat nog voor een wandeling naar de Alfamarkt en gaat dan het rek in de pantry in elkaar zetten.
Het is bewolkt en het miezert. De luchtvochtigheid is hoog. Zelfs na een douche zweet je, je kapot. Ik zet een kop thee als hij een time-out wil. Daardoor zweet je nog meer! Afijn, hij gaat verder met de spullen uitzoeken die naar de pantry kunnen en ik help een handje mee. Het blijft gestaag door regenen. Rond 12.00 u. is de klus geklaard. De pantry ziet er picobello uit. Ik maak foto’s. Peter heeft ook nog wat hangers van koraal & schelpen voor de beruga gemaakt en wat grotere koraal op de rand geplaatst.
Eindelijk is het opgehouden met regenen. Ik ga mijn nieuwe agenda “inschrijven” en als Peter klaar is gaan we een yoghurt met honing nuttigen als lunch. Peter eet daarna nog wat kroepoek, omdat het niet genoeg is voor hem. Ik voel me nog steeds niet fit dus ik ga op een heerlijk schoongemaakt bedje onder de klamboe een boekje lezen en sukkel weg.
Peter gaat stoïcijns verder met het schuren en schilderen van de deur en het raam in de pantry. Als hij daarmee klaar is, neemt hij een douche. Het is inmiddels 16.30 u. Het was een goede dag voor Peter deze 1ste dag van het jaar. Wanneer hij aan het eten wil beginnen, begint het in een keer keihard te regenen. Wat dat betreft is het niet zo’n goede dag! Het vreugdevuurtje dat we wilden doen gaat weer niet door!
Als avondeten hebben we nasi putih, tempeh goreng & foe yong hai. Lekker! Het regent nog steeds en hard. We gaan met een kamillethee & toblerone het bed in. Het blijft de hele nacht door regenen.
Gezellig het nieuwe jaar in met Omex & Yen
Donderdag 2 januari 2020
In de nacht krijgen we een appje van Elmar & Wilma. Elmar heeft zijn eerste bitterballen experiment op de whatsapp gezet. Het ziet er goed uit. Ik stuur ze beiden een appje terug.
6.18 u. zitten we aan het ontbijt. Ik heb redelijk geslapen en het ziet er redelijk uit vandaag. Na een opruimbeurt en douche gaan we als eerste naar de laundry en het arak vrouwtje. Ik maak een o.r.s. en Peter gaat even achter de computer het nieuws bekijken en ziet dat er in Jakarta hevige overstromingen zijn geweest op nieuwjaarsdag door de hevige moessonregens. Er zijn 9 doden te betreuren en duizenden mensen zijn geëvacueerd. Jakarta heeft zo’n 30 miljoen inwoners. Het is ieder jaar raak in Jakarta. De president van Indonesië wil de hoofdstad ook verplaatsen naar Kalimantan voorheen Borneo.
Rond 10.00 u. zijn Omex & Yen er. Zij hebben weer bakjes met eten bij zich. Kelor, frikadel jagung en “zoete” kroepoek voor bij de koffie na het eten. Allereerst laten we Omex & Yen de pantry zien. Ze vinden het erg mooi het rek “bagus” en netjes opgeruimd.
Yen gaat rijst koken en samen met Omex het onkruid wieden. Ik ga een tekening maken van het trekmes voor Omex dan kan hij het aan de mensen laten zien die het mes gaan maken voor Peter zijn boog. Er worden nog wat kleine klusjes gedaan, zoals het koord van de “kere” langer maken en een buitenlamp achter het huis vervangen.
Daarna gaan we samen lunchen en koffiedrinken met “zoete” kroepoek. We hebben ook een serieus gesprek over Omex zijn schuldaflossing en over de bouw van het dak, badkamer en keuken die we dit jaar bij hun willen realiseren. Het hoofd heeft het nog steeds druk met allerlei andere klussen die voorrang hebben. Dus dit gaat hem niet worden. Hij heeft wel een prijscalculatie gemaakt. Het is aan de hoge kant zo’n 30 miljoen IDR. Omex gaat ook nog informeren bij andere mensen. We gaan het zien. Dan wordt het weer tijd voor Omex om naar zijn werk te gaan.
Wij gaan op de motor naar de J-markt en de warme bakker. Er ligt geen brood in de vitrine en ik vraag aan de verkoopster of ze het nog hebben. Ze praat gebrekkig Engels en haar Bahasa Indonesia kan ik niet goed verstaan. Ik mag even met haar naar achteren naar de bakkerij om aan te wijzen wat ik wil hebben. Er zijn nog veel meer vrouwen achter en ze komen allemaal op me aflopen om me te helpen. Ik zie het brood nog niet gebakken in een vorm liggen wat ik wil hebben en wijs het aan. “Nanti, in the afternoon” is het klaar! “Berapa jam”? Vraag ik. “Jam lima” oké dan kom ik later terug. Alle vrouwen willen mij een hand geven en stellen zich voor aan mij. Ik stap weer achterop de motor en rijden naar huis.
Peter gaat zich met het hout van de boog bezighouden. Ik ga aan het verslag werken en nog even het zonnetje in op de veranda. Om 16.30 u. neem ik een snelle douche kleed me aan.
Als we net willen vertrekken begint het te miezeren. Ik neem voor de zekerheid een dun regenjasje mee. Wanneer we bij de bakker zijn ligt er nog steeds het brood niet in de vitrine wat ik wil hebben. Wel tig soorten ander brood. Er komt een jongen vanuit de bakkerij de winkel instappen. Ook hij spreekt nauwelijks Engels. Ik probeer hem duidelijk te maken dat ik een half gesneden brood wil hebben. De jongen begrijpt het niet helemaal en ik loop met hem naar achteren en wijs het brood aan dat wel afgebakken is, maar nog niet gesneden. “Nanti” zegt hij straks moet ik terugkomen. Nee, we gaan niet nog een keer terugkomen. Oké hij gaat bellen en loopt weer naar achteren. Wij blijven even in de winkel wachten. Als ik om het hoekje kijk zie ik hem het gesneden brood inpakken. Waarschijnlijk was het nog te warm om te snijden, want het is niet helemaal goed gegaan. De jongen biedt 1000x excuses aan sorry…sorry. “Tidak apa-apa.” Wij hebben in ieder geval ons brood terima kasih.
Het is iets harder gaan regenen en drukker geworden op de weg. Mensen zijn aan het thuiskomen van hun werk net als bij ons. Peter vindt het wel oké, het is een goede oefening om in de avond, regen en drukte te rijden. Het gaat weer uitstekend.
Als we terug zijn, maak ik wat drankjes klaar en Peter stuurt een berichtje naar Omex of hij morgen evt. met Peter naar het boogschieten gaat! Even later belt Omex terug. Hij is in onderhandeling met de andere man die evt. het dak, keuken en badkamer komt doen. Hij vraagt hetzelfde als het hoofd, maar Omex probeert iets van de prijs eraf te krijgen én via de video laat hij zien dat Yen met de “ayam betutu” bezig is en komen straks naar ons toe. Oké, dat wist ik niet, maar Peter had hier al een vermoeden van!
Wanneer wij een tijdje op de veranda zitten komen ze er inderdaad aan met allerlei potjes & pannetjes. Yen gaat al druk doende bezig met uitpakken. Ho stop zegt Peter, ze moeten beiden bij ons op de veranda komen. We willen weten hoe de onderhandelingen zijn verlopen. Omex heeft 3 miljoen IDR van de prijs eraf gekregen dus het wordt 27 miljoen IDR. Hij vindt het nog veel, maar er is nog een andere optie. De mannen komen per uur en stoppen met de werkzaamheden totdat het budget wat wij bij elkaar hebben op is. Ze beginnen dan met het dak dat is het belangrijkste, omdat het lekt. Wij vinden het geen goed idee. Uiteindelijk stellen wij voor om de klus te laten doen voor 27 miljoen IDR. Dan leggen we geld bij. Ze hadden al 10 miljoen van ons Omex heeft 7 miljoen, dan krijgen ze nog 10 miljoen van ons erbij! We vinden dat Omex & Yen het belangrijkste zijn deze reis. De werkzaamheden van ons schuiven we op naar volgend jaar én we gaan geen uitstapjes meer doen.
We beschouwen Omex & Yen als onze zoon & dochter hier en ze doen alle twee verschrikkelijk veel voor ons. Natuurlijk zijn ze hartstikke blij terima kasih dan sama-sama. We gaan gezellig met elkaar aan tafel en smullen van de “ayam betutu”. Echt alles wordt van het beest gegeten hier in Indonesië. Peter eet voor het eerst de penis van de ayam. Ik maak een opmerking dat het een grote is en iedereen ligt natuurlijk in een deuk. We blijven nog lang na kletsen op de veranda. Het wordt steeds later dat Omex naar zijn werk gaat. Het is al 21.45 u. dat wij afsluiten en het bed induiken.
Vrijdag 3 januari 2020
Wij worden pas rond 7.00 u. wakker. Ik heb goed geslapen, maar Peter warrig. Hij is ook heel warrig en voelt zich vandaag niet zo. Na het ontbijt neemt hij een ibuprofen. Ik ga opruimen en douchen. In de ochtend is het vrij grijs “fifty shades of grey” en winderig. Peter heeft er geen fiducie in dat het boogschieten doorgaat. Hij heeft wel afgesproken met Omex, maar die zou eerst bellen.
Wanneer ik mijn sarong omgeslagen heb, stappen Omex & Yen van de brommer. Omex heeft het jack aan die hij van Nick gekregen heeft. Het blijkt dat we met z’n vieren naar het boogschieten gaan. Daar was ik mij niet van bewust. Het is ook zo dat de man die Peter & Omex eerder gesproken hebben er vandaag niet is, omdat hij elders moet werken. Er is iemand anders die het daar waarneemt. Dit vindt Peter niet zo fijn, want hij wilde daar ook pijlen & schaften kopen. Peter, Omex & Yen gaan naarstig op zoek naar andere adressen van boogschietclubs. In de tussentijd kleed ik mij aan en maak foto’s van Omex met het jack van Nick om deze later te versturen via whatsapp.
Ze hebben een adres van een boogschietclub in Mataram gevonden. Even later stappen we met z’n vieren op de motor richting Mataram via een binnenweg vanuit ons. Het is een plezierige tocht. Als we bij het adres aankomen blijkt de club gesloten te zijn. Yen belt ze op en het is ook alleen een schietclub, er wordt verder geen materiaal verkocht. Dit kan wel in Banyumulek waar ook de pottery is en wij ook geweest zijn. Op het moment vindt Peter dit te ver, misschien een andere keer?
Omdat we het zonde vinden voor niks gereden te hebben vragen wij ons af of we misschien nog boodschappen nodig hebben. Susanna waar we de yoghurt kopen is tot en met 6 januari gesloten, maar Yen weet nog een ander adres “Yaoya” een toko waar ze gespecialiseerd zijn in het maken van “kue” gebak. Ze hebben er ontzettend veel. Tig soorten kruiden van alles voor de Italiaanse keuken w.o. Pesto, diverse pasta etc. We kopen voor Yen tagliatelle en voor ons yoghurt, Edammer kaas en bosbessenjam. Volgens Omex zijn we hier al vaker geweest. Peter kan het zich herinneren ik niet!
Als we weer thuis zijn gaat Yen het restje kip uitbenen maakt er een soort ragout van, kookt nieuwe rijst en maakt 2 sausjes erbij. Een sambal en een kecap sausje. In de tussentijd gaat Omex een nieuwe kalon water halen en zoekt Peter Banyumulek op de kaart. Het ligt een eindje verder richting zuiden onder Mataram. Ongeveer een half uurtje rijden. In feite valt het wel mee. In eerste instantie dacht Peter dat het de andere pottery was in Masbagik waar we vorig jaar met Ingrid geweest zijn in het oosten van Lombok. Dat is zeker 1 uur rijden of meer!
We gaan weer gezellig lunchen met z’n vieren. Het is heerlijk simpel, maar smaakvol. Na de afwas “white coffee” met “zoete” kroepoek en toblerone. Het was een leuk en fijn tochtje met Omex & Yen. Rond 13.00 u. moet Omex weer werken en wij gaan relaxen. Boekje lezen ontspannen menikmati. Om 16.00 u. eten we mango uit eigen tuin met yoghurt & madu. Daarna een arakje zoetjes aan begint het te regenen dit blijft aanhouden. Ik maak voor Peter nog een boterham met kaas. Samen thee kamille, koenjit, jahé en toblerone bij het bed. We krijgen een stevige bui als vanouds de kraan gaat open en weer dicht. Dit gaat de hele nacht en ochtend door. Het regenseizoen is in volle gang vanaf 1 januari!
Zaterdag 4 januari 2020
6.00 u. opstaan. Het plan om te gaan rijden richting de heuvels gaat niet door. Het is te nat!
Ze verwachten vandaag ook weer regen tussen 10.00 u. en 12.00 u. droog en vanaf 13.00 u. tot 19.00 u. weer regen. Dus wij moeten tussen 10 en 12 de boodschappen doen.
Peter gaat zijn boekhouding doen en ik de keukenkastjes schoonmaken en opnieuw indelen. Een gedeelte van de spullen kunnen naar de pantry. Het uitzoeken is binnen een mum van tijd gebeurd. Het is 9.00 u. en het is droog. We besluiten om boodschappen te gaan doen.
Daar hebben we super geluk mee gehad, want we zijn nog niet terug of er breekt een stevig buitje los. Ik maak een grote kop thee met wafels en drinken die op de veranda. Daarna gaat Peter verder met zijn boekhouding en ik ga lezen. Het is ook gestopt met regenen.
Wanneer Peter klaar is met zijn boekhouding om 13.00 u. gaat hij een omelet maken bij de foe yong hai saus en tempeh goreng voor de lunch. Het is weer aan het betrekken, het kijkt donker en het is hard aan het waaien. Om 14.00 u. breekt er een buitje los, dit duurt tot 16.00 u. Peter & ik hebben alle twee een duffe kop dus gaan we een klein wandelingetje maken door het dorp. We gaan ook bij het arakvrouwtje langs. Ze moppert dat door de harde wind haar erf helemaal “kotor” vuil is door de bladeren die overal liggen. Bij onze buren is een boom ontworteld!
Het waait nog steeds, maar daardoor is het lekker fris op de veranda. Ik maak een borreltje voor ons tweetjes en Peter gaat met het avondeten beginnen. Aardappels schillen en koken voor de gebakken aardappels te maken en het snijwerk voor de bonenschotel. We hebben helaas geen “bawang merah” ui meer komen we tot de ontdekking. Dan wordt het knoflook, lomboks (Spaanse pepers), tomaat, bacon uitgebakken & red kidneybonen voor de bonenschotel. Heerlijk! Rond 18.30 u. gaan we aan tafel. Het gebruikelijke voor bij het bed en als we goed en wel genesteld zijn krijgen we een stevige bui die we nog niet hebben gehad. De natte moesson doet zijn naam eer aan!!
Zondag 5 januari 2020
Om 3.00 u. moet Peter naar het toilet en later nog een paar keer. Ik word er wakker van, maar gaan alle twee toch weer slapen tot 6.30 u. Het kijkt nog steeds grijs als we aan het ontbijt zitten. Het is niet sunday, maar grey day!! Volgens Peter krijgen we vandaag wel zonneschijn later! Oké opruimen, douchen en Peter krijgt het in zijn kop om de muren van het eetgedeelte en keuken te schrobben. Nu hij toch bezig is gaan we ook de ramen lappen en de meubels in de was zetten. Als we daarmee klaar zijn gaan we de vloer van de keuken en het eetgedeelte dweilen. De zon is wel een beetje gaan schijnen, maar later is er ook weer een bui en een stevige! Jantje lacht en Jantje huilt is het vandaag.
Het was een goede schoonmaakactie. Alles kijkt weer fris. Ik maak een o.r.s. voor Peter en samen eten we een yoghurt. Dit is de 3de van een reeks merken en deze smaakt het meest naar yoghurt. We hadden Biokul en Cheese Works geproefd. Dit was Green Fields.
Peter dacht dat zijn plannetje in duigen viel door de bui. Nu is het weer zonneschijn en gaat hij verder met de “Batu Sikat” de steentjes in cement voor het huis te schrobben. Na een hevige regenbui blijft het water een tijd staan en krijg je algengroei. Van tijd tot tijd een schrobbeurt met jif en het resultaat mag er zijn! Het moet niet veel gekker worden met de schoonmaakmanie!!
Uiteindelijk neemt “Matahari” de overhand en kan ik lekker zonnebaden op de veranda tot ± 15.30 u. Ik smeer een boterham uit het vuistje met een kop thee erbij als lunch. Peter wil straks eten gaan halen “take away” in de nieuwe warung met z’n tweetjes. Een douche, aankleden, een klein borreltje op de veranda en rond 17.00 u. naar Warung Nusantara op de motor via het dorp. “Wayan” heet ons welkom. Hij is blij dat we weer gekomen zijn. De keuken is iets groter geworden. Ik maak foto’s van de warung. We worden verzocht aan een tafel plaats te nemen. We krijgen de menukaart en de “drinks”. We willen wel wat drinken daar, maar we willen eten meenemen. Dat kan!! We bestellen een “Blue Hawain” en een “Nusa Sensation” om daar op te drinken en een “Kakap bakar” en een “Seafood Skywer” om mee te nemen. Als we ons drankje ophebben krijgen we een appje van Yen met de mededeling dat ze bij ons aan de deur zijn geweest en bakjes eten heeft gebracht. Omex is met zijn baas op pad. Ik app terug dat we bij de warung zitten sorry, maaf en dat we morgenvroeg naar hun toekomen. Het is niet zo druk bij de warung het is ook nog vroeg ik maak nog wat foto’s en even later krijgen we ons eten mee. Het is niet duur zo’n 90.000 IDR nog geen € 7,- We geven ze 100.000 IDR Het eten is lekker. De bakjes van Yen zetten we in de koelkast voor morgen. Ik maak een borreltje en genieten, menikmati van een 1ste mooie avond in 2020!
Maandag 6 januari 2020
6.15 u. staan we op. Het is een mooie ochtend, er is geen regen meer gevallen. De scholen zijn ook weer begonnen, dat kun je merken bij onze buren. In Nederland is de Kerstvakantie ook weer voorbij.
Om 8.30 u gaan we op de motor naar de J-markt en willen we naar het groentevrouwtje waar Yen haar groenten haalt en besteld. We zijn lekker vroeg dus er is een nieuwe lading van de pasar gekomen. Het groentevrouwtje herkend mij meteen. Wij kopen bawang merah, bawang putih, jeruk nipis, tomat, nanas madu maar er is geen telor. Ze vraagt ook waar Yen is. Peter antwoordt Yen di rumah.
Op de terugweg gaan we bij Omex & Yen langs en geven ze de “nanas madu”. Vandaag zouden ze met het klussen beginnen. Ze hebben wel het materiaal gebracht, maar “Wayan” de man die de klus heeft aangenomen moest in zijn eigen huis nog klussen. Ze beginnen er morgen aan. We drinken koffie bij Omex & Yen. Het is wederom een mooie dag en Omex stelt voor om in the afternoon als het zo’n mooi weer blijft een tochtje naar de heuvels te maken.
Als we weer thuis zijn maak ik een o.r.s. voor Peter en ga de was uitzoeken. Peter begint met de dode bladeren van de “pisang pisangan” weg te halen. Ik ga aan het gras beginnen. In een keer komt de haan van Made over de schutting gevlogen. Dit doet hij wel vaker en springt een tijdje later weer terug. Deze keer lukt het hem niet over de schutting te “vliegen”. Hij doet een aantal verwoede pogingen zonder resultaat. Hij loopt ook een beetje mank. Peter gaat naar de buren om dit door te geven, maar krijgt geen respons.
We gaan verder met tuinieren. Dan laat Made zijn kop zien. We vertellen hem van de haan: “We must give him some time. He is old”. “We already did”! Even later komt er een bamboepaal met vangnetje over de schutting. Misschien dat de haan er nu overheen kan!
De haan struint door de hele tuin. Maar ziet de bamboepaal helemaal niet. Of liever gezegd hij neemt er geen notie van. Made haalt hem na een tijd ook weer weg.
Wanneer ik het gras gemaaid heb gaan we lunchen. De nasi & ayam van Yen. Het is een hele berg. De restant is voor de honden. Na een douche even het zonnetje in en een ijsje nuttigen.
Om 16.00 u. gaan we naar de laundry en bij het arakvrouwtje kopen we 2 arak. We hebben nog 2 weken te gaan. Ik maak 2 borreltjes en vlak erna komen Omex & Yen. De haan van Made is er nog steeds. Omex & Yen proberen hem te vangen wat niet lukt. De haan gaat ervandoor door onze poort en de poort van Made in. Zo probleem opgelost!!
We stappen op de motor richting de heuvels. Peter bij Omex op de N-max achterop en ik bij Yen. Het is een heerlijke tocht naar de heuvels. Yen is hier nog nooit geweest. Er zijn verschillende hellingen die we op moeten en een nieuwe ervaring voor Yen. We maken een aantal stoppen om van de “nice vieuw” te genieten en foto’s te maken. Het is echt prachtig. De heuvels weer af is misschien nog wel intensiever voor Yen, omdat ze steeds haar rem in moet houden. Ze wil het pelan-pelan doen. “Ya mama”? Via een aantal dorpjes richting Sandik “kruipen” we naar beneden. In deze dorpjes is het goed te zien dat vorig jaar de aardbevingen hebben plaatsgevonden. Allemaal verwoeste huizen. Als we weer in Tanah Embet zijn heeft Yen de smaak goed te pakken en wil nog verder jalan-jalan oftewel motor-motor. Het is goed weer en ze wil van de Sunset genieten. Dus stelt ze voor om naar Sengiggi te gaan. “Ya mama”? Oké, maar Peter wil even 5 minuten zijn benen strekken. We maken een stop bij Lombok Hidup en ik schiet even naar binnen om wat extra geld te pakken, want het plan is om naar Alberto te gaan.
Even later zitten we aan een lekker drankje op het strand. We genieten van dit onverwachte uitstapje. Bij het drankje bestellen Peter & ik wat appetizers en Omex & Yen een pizza. Omdat we vóór 19.00 u. onze drankjes hebben besteld krijgen we van hetzelfde nog een rondje, omdat het “Happy Hour” was en bij het afrekenen een limo cello van de zaak.
Om 21.00 u. stappen we weer op de motor terug naar Tanah Embet, want Omex moet nog werken. We krijgen de foto’s die Yen gemaakt heeft toegestuurd en ik stuur haar mijn foto’s en terima kasih Omex dan Yen untuk senang”!
Wij nemen nog een arakje op de veranda wij toasten op een geslaagd toertje in de heuvels en fijne avond op het strand.
Dinsdag 7 januari 2020
We staan pas laat op 6.30 u. Na een douche heeft Peter zin om een wandelingetje door het dorp te maken. Op de terugweg gaan we bij Omex & Yen langs. Ze zijn begonnen met de klus en bij binnenkomst zien we de werkbank voor Peter staan. Het heeft de goede hoogte voor Peter en ziet er solide uit. Het is weer een gezellige drukte op het erf. We blijven even hangen en drinken koffie. Wanneer we teruglopen naar Lombok Hidup neemt Omex de werkbank mee en ook Nammie & Putu Indra gaan jalan-jalan met ons. We zijn een vrolijk gezelschap bij elkaar en Peter maakt foto’s.
Omex zet de werkbank bij de pantry, gaat een nieuwe fitting aanbrengen en met Nammie & Putu Indra gaan ze de tuin “schoonmaken” en daarna een vuurtje stoken.
Om 12.00 u. als ze weer weg zijn, springen we op de motor naar de J-markt, bakker en Indo markt. Dan naar de laundry, maar die is gesloten althans zij is er niet. Haar man komt naar buiten met de mededeling dat zijn vrouw naar Java is naar haar moeder die ziek is. We krijgen de schone was van 4 dagen geleden wel terug, maar kunnen de vuile niet achterlaten. “Sorry, sorry” “tidak apa-apa”.
We sturen Yen een appje of ze tijd heeft om de was voor ons te doen. 10 Minuten later staat ze aan de poort! Als lunch eten we onze laatste dragon fruit uit eigen tuin met yoghurt & madu. Het blijft mooi weer. Ik ga op de veranda een boekje lezen en Peter op de bank.
Rond 15.00 u. gaat hij de werkbank uitproberen. 16.30 u. stopt hij ermee. Ik maak een drankje voor ons. Er moet weer gesproeid worden, want het heeft niet geregend.
Omex komt even langs met Gede, hij heeft een wiel nodig voor zijn kruiwagen. Ik neem een snelle douche, daarna Peter en eten een bami soepje als avondeten. Op tijd naar bed. Morgen willen we als het goed weer is een tochtje maken langs de kust.
6.00 u. opstaan. Het is bewolkt. Heb goed geslapen. We besluiten om toch de tocht te maken omdat de voorspellingen voor deze dag droog weer blijft. Na een ontbijt, opruimbeurt & douche pakken we wat spullen en gaan op weg. Het is een mooie tocht langs de kust. We stoppen een paar keer om van het prachtige uitzicht te genieten en zien de Gunung Agung vrij goed. We gaan een heel eind tot “Pantai Menting”. In de tussentijd is de zon aan het schijnen en we genieten met volle teugen. We zijn bijna 2 uur onderweg met de terugweg meegerekend. We gaan ook geld pinnen en bij de warme bakker in Sandik voor brood. Als we bij Omex & Yen langsgaan is het 10.30 u. we zijn 8.30 u. vertrokken. We hebben enorme dorst gekregen en ik vraag Omex voor een “fruitig” drankje. Yen maakt een aanmaaklimonade van sinaasappelsiroop met ijsklontjes. Heerlijk daar had ik enorme behoefte aan. Ik maak wat foto’s van de werklui daar en van Yen haar “nieuwe” keuken.
Omex heeft een verrassing voor Peter. De “trekmes” is klaar. Hij ziet er redelijk goed uit. Peter is er blij mee. We eten nog een stukje van het brood wat we voor Omex & Yen hebben meegebracht. Yen maakt in de namiddag tagliatelle en komt dan met Omex bij ons eten. We gaan weer naar huis en eten de laatste yoghurt als lunch.
Peter gaat zijn trekmes uitproberen en ik ga van het zonnetje genieten d.w.z. alle randjes van het gras knippen in de zon. Daarna met een boekje onder de palmbomen en om 15.00 u. een boterhammetje met kaas & jam en een grote mok thee met honing. Lekker! Hierna waagt Peter nog een poging met de trekmes en de boog.
Nog even het zonnetje in en een douche. Peter gaat de tuinslang verlengen zodat hij voor op straat de plantjes van Lily onze buurvrouw ook kan sproeien. Als hij hiermee bezig is gaat de telefoon. Het zijn Omex & Yen. Zij willen graag een tochtje maken langs de kust. Het is nog steeds mooi weer en van de Sunset genieten. Peter wil nog even een douche nemen en dan komen zij eraan. We rijden dezelfde weg die we vanmorgen ook gereden zijn. Als we op een gegeven moment op een heuvel komen waar Omex wil stoppen omdat hij daar een eethuisje kent wat ”Sunset” heet kunnen we én eten én van de Sunset genieten. Als we daar aankomen wordt er gewerkt, maar kunnen er niet eten. Er is ook geen Sunset meer, maar bewolking. “Sunset is closed” zegt Yen en ligt helemaal in een deuk! Dan rijden we verder en begint het zelfs een beetje te druppelen sedikit hujan! Omex stopt bij verschillende warung langs de kant van de weg waar je verse vis kan eten. Dit hebben wij vanmorgen ook al gezien. Het is er rustig en we lopen naar de warung die open is “Ibu Joo”. Peter kiest een grote Red snapper uit voor ons vieren en de 2 Ibu gaan ermee aan de slag. De snapper gaat op de BBQ en wij gaan even genieten van de omgeving, maken foto’s en dollen een beetje.
Als de vis van het vuur komt en ingedekt wordt, word ik gestoken op beide voeten. Het jeukt als de hel en ik pak mijn bokashi. Het is geen muggenbeet! Yen & ik denken dat het “semut” is mierenbeten. Yen smeert nog een ander spulletje op “fresh care” wat het verkoelt. Na een tijdje helpt het inderdaad. We genieten van ons visje. Het is de derde keer voor ons dat we snapper eten 2x van warung “Nusantara” en nu bij “Ibu Joo”. De snapper is erg goed, maar Omex & Yen klagen over de sambal die niet lekker is. Je kunt niet alles hebben.
Wanneer we weer bij Lombok Hidup zijn geef ik Omex & Yen een magnum als toetje. Omex maakt voor ons een arak attack en we gaan gezellig op de veranda zitten. Als ze het ijsje ophebben gaan Omex & Yen het afval verbranden, want het is droog weer geweest al 3 dagen nu en dit moet ook gebeuren. Daarna laat Peter Omex de spullen uitzoeken van het oude & nieuwe materiaal van sanitair wat ze in de loop der jaren hebben gekocht. Zij kunnen het misschien gebruiken voor hun keuken of badkamer. Het is weer een dolle boel, maar als het 21.00 u. geweest is moet Omex weer naar zijn werk. We spreken af voor morgen om naar Mataram te gaan. We hebben nog wat laatste boodschappen te doen voor we vertrekken. Selamat kerja dan selamat tidur!!
Donderdag 9 januari 2020
6.00 u. staan we op ontbijten, douchen en wat spullen pakken voor vertrek. Na 9.00 u. zijn Omex & Yen er. Als eerste gaan we naar Ampenan, waar we een luchtbed en een pomp kopen.
Daarna naar Susanna voor yoghurt, cranberry juice en tagliatelle voor Yen. Dan de horecashop waar we 2 kussens, slopen, 1 laken en glazen voor Yen kopen. Naar de Hindoe markt om fruit en cake voor Yen te kopen. Vrijdag is er een ceremonie omdat het volle maan is. Het ging lekker vlot allemaal. Als we bij Lombok Hidup zijn gaan we als eerste althans Omex het luchtbed oppompen. We dollen er een beetje mee en maken foto’s. Yen maakt een fruitcocktail en Omex besteld eten bij Suraboyo. Ayam & ikan lalapan. Dit wordt onze lunch en als toetje de fruitcocktail. Het is 13.00 u. als Omex & Yen gaan vertrekken. Het is alweer volop matahari dus dat wordt het vertrouwde plekje voor mij en Peter de bank.
Dan krijgen we een telefoontje van Omex. De eigenaar van de warung Nusantara kan eventueel aan een “Lobster” kreeft komen en of wij geïnteresseerd zijn. Dat zijn we wel, maar Peter wil weten “how much we must pay”? Even later belt Omex terug. “Yen already ordered”! Oké, hoe laat? 18.00 u. vanavond dus kreeft eten!
We gaan nog zonnen tot ± 16.00 u. Peter doet in dit geval ook mee, maar dan op het luchtbed op de veranda. Een uitgebreide douche nemen. Samen het plastic afval wegbrengen en naar het arakvrouwtje. De tuin sproeien. Het is de 4de dag geen regen. Een arakje nuttigen en wachten op Omex & Yen. Even na zessen rijden we weer via het dorp naar warung Nusantara. Het is nog rustig. Alleen het personeel is er. Wayan komt iets later. We bestellen een drankje en Wayan gaat aan de slag met de lobster. Ik maak foto’s. Tot nu toe zijn we de enige gasten en dat blijven we ook totdat we weer weggaan. Ze zullen het van “mond op mond” reclame moeten hebben of een bord “sign” maken naar hun warung. Het plan is ook om “breakfast” te serveren voor bijvoorbeeld de gasten van “La Casa”, een homestay in het verlengde van Nusantara die geen “breakfast” hebben. Warung Nusantara is 24 uur per dag open. Wayan of zijn vader slapen daar. Het zou jammer zijn als deze warung ook geen lang leven beschoren is. We gaan het zien. Wij vinden het in ieder geval een mooie, leuke gelegenheid en de keuken is goed. De lobster smaakt voortreffelijk. Om 20.00 u gaan we huiswaarts. Peter heeft een beetje hoofdpijn en vraagt aan Omex of hij terug wil rijden. Ik ga bij Yen achterop. We nemen afscheid van Omex & Yen. Peter neemt nog een borreltje en samen thee, kamille, koenjit & jahé En toblerone voor het slapen gaan.
Vrijdag 10 januari 2020
We staan pas rond 7.00 u. op. Ik ben vannacht wakker geworden van de jeuk op mijn 2 voeten. De mierenbeten zijn weer op gaan spelen. Ik smeer het in met het laatste beetje fresh care wat ik van Yen gekregen heb en wat bokashi. Het geeft iets verlichting. Het is weer een stralende ochtend. Ontbijten, douchen en op de motor naar de J-markt voor pulsa en 2x fresh care voor mij & Yen 2x Magnum, teh botol, fresh tea appel, telor & keju. Daarna naar de bakker brood voor ons en iets lekkers voor Omex & Yen wat we meteen afgeven wat drinken en de bouw checken. Weer thuis maak ik een o.r.s. voor ons schil de aardappels om gebakken aardappel met ui & knoflook, een gekookt eitje + tomaat met mayonaise als lunch te eten. Het is de 5de dag op rij matahari en een strakblauwe lucht. Dat wordt zonnebakken zowel voor mij als voor Peter en dat gaat ook gebeuren tot een uur of vier liggen wij gebakken. Een yoghurtje en een grote glas thee met honing. Nog even genieten een verfrissende douche en een arak op de veranda. Eigenlijk hebben we alle twee geen honger. Dan eten we toch niet! Nou ja een yoghurtje met madu en druiven kan er altijd in en een kamillethee voor het slapen. Het was vandaag vrijwel wolkeloos. Dit hebben wij eigenlijk nog nooit meegemaakt. Het wordt ook een pracht van een zonsondergang en het is volle maan. Zo intens en zo strak hebben wij hem ook nog nooit gezien! Peter maakt foto’s ter afsluiting.
Zaterdag 11 januari 2020
6.00 u. staan we op. Ik heb goed geslapen. In de ochtend is het bewolkt. Na het ontbijt ga ik het bed verschonen en de vuile was bij elkaar zoeken. Ook dit keer is het voor Yen, want ons laundry vrouwtje zal wel op Java zitten. Peter gaat aan zijn boog werken. Plotseling is er een buitje. Ideaal voor Peter om aan zijn boog te werken. Voor mij wat minder, want ik wilde het gras gaan maaien. Gelukkig was het maar een klein buitje en het gras is helemaal niet zo nat geworden. Dus als ik eerst de bladeren veeg kan ik daarna maaien. Zogezegd zogedaan. We zijn lekker bezig met z’n tweetjes en hebben lekker gewerkt als we 11.30 u. ermee stoppen. Peter doet nog een klein beetje afval verbranden. Ik maak weer wat yoghurt met druiven & madu. Eigenlijk willen we ook gaan douchen, maar de stroom is uitgevallen. Peter zet de kraan op de toren. Toch hebben we maar weinig water. Dus dat wordt wachten. Peter gaat zich toch enigszins afspoelen met een miezerstraaltje. We besluiten om het zonnetje in te gaan tot een uur of vier. Inmiddels hebben we weer stroom. Dus kunnen we een uitgebreide douche nemen.
Dan stappen we op de motor voor wat kleine boodschappen bij de J-markt en op de terugweg gaan we via ons dorp door de straat van Omex & Yen, waar we Gede bij de poort zien en groeten. Naar het arakvrouwtje ze heeft een nieuwe voorraad arak dus dat is boffen. Peter wist het wel! Als ik thuis 2 arakjes maak staan Omex, Yen & Nammie aan de poort en lopen regelrecht de tuin in. Zij gaan de bladeren rapen die inmiddels weer gevallen zijn en overal het onkruid wieden. Ze gooien alles op de brandstapel. Dan komt er een licht buitje en zijn zij genoodzaakt even op de veranda te schuiven. Peter gaat met Omex op de veranda opstap zitten en heeft een serieus gesprek met hem. Yen maakt “jeruk hangat” voor ons heerlijk!
Als het weer opgedroogd is gaat Omex de palmbomen schoonmaken en de kelapa muda plukken. De oude palmtakken en “schubben” van de palmboom gebruikt hij voor de brandstapel. In de tussentijd is ook Gede gekomen op zijn fietsje. Wij hebben het vermoeden dat Gede Omex & Yen heeft verteld dat wij langs waren gereden en dat ze er nu zijn!! Er wordt een vuurtje gestookt en later het water van de kelapa muda opgevangen in een grote kan. We drinken er met z’n allen van. Ook Putu Indra is er inmiddels bij gekomen en het is wederom een dolle boel geworden. Er komt nog een stevig buitje en moeten met z’n allen schuilen op de veranda. Peter heeft het luchtbed voor de kids tevoorschijn gehaald en zij vermaken zich prima.
Wanneer het over achten is en de bui voorbij is gaat het gezelschap vertrekken met 2 grote tassen vuile was. Terima kasih selamat malam till tomorrow see you!!!
Peter & ik kijken elkaar aan. Het was “ribut”, maar ook gezellig! We hebben nog steeds niet gegeten. Er was even sprake dat we “sateh” in Montong zouden halen en later weer weggeëbd dus zullen we toch iets moeten bedenken. Peter gaat een mie goreng maken met roerei zonder ui & knoflook, want hij heeft geen zin om die nog te snijden. Prima!!
Als hij hiermee bezig is gaat de telefoon, het is Omex. “Sorry I forgot you have no dinner”! “Tidak apa-apa” zegt Peter “I make a soup”! “Oh, but we already buy bakso, there was no sateh”! Oh nee, zijn ze nadat ze de kinderen hebben afgezet toch naar Montong gereden. Helaas was er weer geen sateh. Even later staat Yen aan de poort met bakso. Terima, terima kasih sama-sama-sama. We gaan aan tafel en de bakso is enak hebben we toch lekker gegeten. Ik maak nog een thee en duiken het bed in. Een tijdje later breekt er weer een stevig buitje los.
Zondag 12 januari 2020
6.30 u. sta ik pas op. Ik heb niet zo goed geslapen, omdat ik in de nacht verschrikkelijke hoestaanvallen had. Waarschijnlijk te veel rook ingeademd. Na een ontbijtje en douche gaat Peter aan zijn boog werken. We krijgen een buitje dus dat wordt voor mij geen onkruid wieden. Ik ga aan het schrijven. Rond 10.00 u. stopt Peter ermee en gaat douchen. Dan staat Yen aan de poort met bakjes eten. Nasi, kelor & kokosballetjes met ayam.
Peter & ik gaan eerst een lijst maken van werkzaamheden met tekeningen erbij die nog gedaan moeten worden en willen daar een calculatie van. Later ga ik het vertalen in het Bahasa Indonesia en in het Engels om aan Omex & Yen te geven.
We gaan aan het eten van Yen beginnen wat erg lekker is. Na de afwas gaat Peter een ommetje en ik ga de lijst uitwerken. Al met al is het best veel werk dus als Peter terug is ben ik nog volop bezig. Hij gaat lekker het zonnetje in en ben pas om 15.00/16.00 u. klaar ermee met alles op papier te zetten. Het wordt geen zonnetje meer voor mij, want het is gaan betrekken. Dan maar een drankje op de veranda. Ineens verteld Peter dat hij Putu & Sri is tegengekomen tijdens de ochtendwandeling en heeft een gesprek met ze gehad. Ze hebben het moeilijk i.v.m. ziekenhuisopname van de moeder van Putu die daar al zo’n 63 dagen ligt. Het is niet alleen vermoeiend, maar ook de kosten. Putu verteld Peter dat hij zijn huis wil verkopen of is al verkocht aan de eigenaar van “Sendok” een hotel in Sengiggi tevens baas van Sri. Putu heeft sinds de aardbevingen geen werk meer en wil in Nusa Penida eiland bij Bali werk zoeken en Sri gaat naar haar moeder op Bali. Oké en hoe zit het dan met de broer en zus van Putu, die kunnen toch ook meebetalen aan de kosten! De zus van Putu heeft een stuk land naast Putu zijn huis. Met zijn broer schijnt hij ruzie te hebben en zijn zus daar heeft hij het niet over. Peter begrijpt niks van zijn verhaal. Typisch Putu. Wij zijn in ieder geval blij dat we dit jaar weinig of niks met hem te maken hebben.
We drinken nog wat drankjes en Peter gaat eindelijk zijn mie goreng samen met de restjes van Yen klaarmaken en we hebben weer een heerlijke maaltijd. Na de afwas thee & chocolate bij het bed en ik blijf tot ± 22.00 u. lezen, want de thriller waar ik aan begonnen ben is spannend.
Maandag 13 januari 2020
6.15 u. opstaan goed geslapen. Het is een beetje bewolkt. Na een douche gaat Peter weer aan zijn boog werken en ik ga de tuin vegen en de beruga schoonmaken. Het is 10.30 u. als we ermee stoppen. Samen een o.r.s. een afspoelbeurt en op de motor naar de J-markt en de pasar in Sandik. We zijn wel laat voor de pasar. Het is er druk en er is niet veel meer! Gelukkig zie ik nog een zak tomaten. Het groentevrouwtje lacht mij vriendelijk toe en vraagt wat ik nog meer wil hebben. “Ada jeruk nipis”? “Tidak ada, habis” op! Helaas. “Ada telor”? “Ada, berapa”? “Sepuluh”! Het vrouwtje vindt dat ik het goed doe en Peter ook die is inmiddels naar me toe gekomen met Omex & Yen die toevallig langskwamen. Yen helpt me een beetje met het afrekenen, maar verder vinden Omex & Yen dat ik het heel goed doe. Peter is trots op mij en Omex helemaal!! Met z’n vieren rijden we terug en stoppen onderweg bij een stalletje voor de jeruk nipis.
Als we thuis zijn gaat Omex op zijn brommer voor het water en gas. We drinken daarna een kopje koffie ook laten we Omex & Yen de papieren zien die ik gisteren geschreven heb. Peter laat Omex zien hoe of wat er moet gebeuren aan de hand van de tekeningen. We hebben het ook nog even over Putu. Als hij inderdaad naar Bali gaat vertrekken moet Omex de papieren rompslomp en belastingen die wij nog moeten betalen i.p.v. Putu doen. Dus hij moet aan Putu vragen om zijn legitimatie en handtekening, zodat hij de zaken die Putu moet doen voor ons aan Omex overdragen. Hij zal naar Putu gaan alleen al om te weten of Putu inderdaad zijn huis heeft verkocht of gaat verkopen. Want Omex & Yen geloven er beiden niks van!! Verder hebben we nog een fijn gesprek met Omex & Yen. Het is de laatste hele maandag dat we hier zijn. Yen vindt het erg jammer wij ook, maar het is zo.
Wanneer ze weg zijn maken we nog een yoghurt met anggur & madu. Het is mooi weer geworden dus dat wordt zonnen. Rond 15.00 u. gaat Peter aan het kokkerellen. Hij maakt van de tomaten die we gekocht hebben soep c.q. saus + gehaktballetjes peper, zout, ei en santen sedikit. Daarna nemen we een douche en gaan naar het arakvrouwtje.
Het is een mooie namiddag. We gaan op de beruga zitten met een drankje en krijgen weer fantasieën over de tuin. Het is goed toeven daar en gaan pas om 19.00 u. naar de veranda waar Peter de tagliatelle maakt voor bij de tomatensaus. Het smaakt erg goed. Wederom een thee & toblerone bij het bed en op tijd het lampje uit. We krijgen nog een buitje in de avond.
Dinsdag 14 januari 2020
6.15 u. opstaan. Ik heb goed geslapen. Ontbijten, opruimen, douchen. Om 8.15 u. gaan we aan het onkruid van de “apotek” beginnen om 9.00 u. zijn we er klaar mee. Peter gaat ook nog even het onkruid bij de pisang pisangan wieden en ik de dode bladeren en bloemen bij de waterton weghalen. Daarna een afspoelbeurt en wachten een uurtje op Omex & Yen, omdat zij evt. de schone was kunnen brengen. Dit is niet het geval dus gaan wij weer een rondje maken op de motor om boodschappen te doen via het arakvrouwtje naar kopi Lombok, Alfamarkt, J-markt en de bakker en bij Omex & Yen langs. We hebben brood bij voor Omex & Yen en de moeder van Omex. De werklui zijn er niet die komen s’ middags pas.
We drinken koffie & limonade en kletsen wat. Het is al 12.30 u. als we thuis zijn.
Het is goed weer dus dat wordt weer zonnebaden. Peter heeft zin om in de namiddag een klein ritje te maken. We hebben niet zo’n trek en wachten even met de lunch. We hadden sowieso een yoghurtje met madu gegeten voordat we boodschappen gingen doen. Ik had nog een appje met felicitatie en foto’s gestuurd naar Hans die vandaag jarig is.
Rond 16.00 u. stappen we vanonder de palmen de douche in en daarna op de motor. We gaan een ritje naar de villawijk in de heuvels maken. Buiten het prachtige uitzicht staan er ook prachtige villa’s. Het moet alleen al kapitalen kosten om daar een fundament aan te leggen. Dit is natuurlijk alleen maar voor de rijken der aarde weggelegd! Er staan ook veel villa’s te koop. Ik maak een fotootje van Peter op de motor voor “villa Cantik” die te koop is voor de gein. Daarna gaan we weer naar beneden en slaan een weggetje in dat leidt naar een dorpje. Je zit hier midden in de jungle en het is een waar contrast met de villawijk tussen arm & rijk!
Als we terug zijn heb ik een appje van Nick gekregen die ons attendeert op het feit dat dit onze laatste week is en dat we nog maar moeten genieten. Ik stuur hem een appje terug met foto’s van allemaal leuke en lekkere herinneringen om te pesten én misschien zijn ze wel geïnteresseerd in “villa Cantik” omdat ze van plan zijn een huis te kopen ha, ha!!
We sluiten de avond af met het restje pasta tomaat & gehakt + kokos. Wanneer we op bed liggen gaat om 20.00 u. de telefoon. Het is Putu, maar Peter heeft geen zin om op te nemen.
Woensdag 15 januari 2020
6.30 u. sta ik pas op. Ben vannacht voor de 2de keer deze reis met luchtbed naar de ladiesroom vertrokken, omdat Peter zo hard aan het snurken was en ik hem niet wakker kreeg! Afijn, bij het ontbijt meldt Peter mij dat Putu nog een sms had gestuurd dat zijn moeder overleden is. Uiteraard stuurt hij een bericht terug met onze condoleances.
Wanneer Peter in de douche staat belt Putu weer! Peter belt hem terug en Putu meldt alweer dat zijn moeder is overleden. Nogmaals onze condoleances en vinden het een beetje overdreven dat Putu het zo vaak laat weten van zijn moeder.
Oké, Peter gaat aan zijn boog werken tot ± 11.00 u. en ik ga het gras maaien. Om 12.00 u. gaan we lunchen. Het allerlaatste restje pasta en het smaakt ons nog steeds goed.
Het is wéér een prachtige dag dús naar mijn geliefde plekje. Peter even later ook. Het wordt een routine voor hem. Rond 15.00/15.30 u. eruit voor een kop thee madu & wafels. Het is inmiddels ook aan het betrekken. Ik krijg nog een appje van Nick die reageert op mijn app van gisteren. Een uitgebreide douche en aankleden. Peter gaat de tuin sproeien er is alweer geen hujan vandaag.
Als ik een drankje wil maken zijn Omex & Yen er met de schone was en het eten d.w.z. ze gaan het hier afmaken. Omex gaat een vuurtje stoken voor de sateh te roosteren en Yen gaat de groenten, sausjes en longtong bereiden, want we hebben gadogado met longtong en sateh ayam op het menu staan. Heerlijk!
Wanneer zij bezig zijn maak ik wat drankjes voor ons allen en Peter gaat nog een struik snoeien. Ik maak foto’s van het gebeuren om ze later naar Nick te sturen met de groeten van Omex & Yen. Het is een hele happening en het eten ziet er fantastisch uit, maar bovenal smaakt het heel goed. We zijn er stil van.
We hebben het ook even over het overlijden van Putu, zijn moeder die wordt zaterdag gecremeerd en de ceremonie begint om 11.00 u. vanaf het huis van de moeder naar de zee. Omex & Yen gaan er ook naartoe.
Na de afwas gaan we nog gezellig op de veranda zitten kletsen en wanneer Peter vraagt of de vader van Yen ook van Chinese afkomst is net als Yen haar moeder. Dan blijkt dat hij de broer is van de moeder van Omex. Omex & Yen zijn dus neef & nicht saudaura sepupu!!
Dit is totaal nieuw voor ons!! We blijven nog een beetje kletsen totdat Omex moet werken.
Selamat kerja dan selamat tidur! Het eten was echt lekker enak sekali!!
